_

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ

Τα εσχατολογικά προβλήματα και το ίδιο το θέμα της Εσχατολογίας ανήκουν καθ’ ολοκληρίαν στις γερμανικές σχολές της θεολογίας. Στην εξέλιξή του ο εσχατολογικός προβληματισμός, αποκάλυψε το θεμέλιό του, την Ιστορία, η οποία ανήκει στα περιεχόμενα, ή είναι το μοναδικό περιεχόμενο της Λατινικής θεολογίας, του καθολικισμού, και σήμερα πλέον οι δύο αυτές θεολογίες με την συνεργασία της ορθοδόξου θεολογίας, δια της εκκλησιολογίας της, εκτόπισαν απολύτως την Βυζαντινή λεγόμενη πίστη, η οποία κατά την γνώμη τους στηρίχθηκε στην Ελληνική φιλοσοφία, στο μισητό ελληνικό πνεύμα. Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ, αφού ολοκληρώθηκε και στο πνεύμα της ορθοδοξίας, τελειώνει στις μέρες μας με την κυριαρχία τους στην πολιτική και με το ιστορικό τέλος κάθε ίχνους γης που στήριξε την οικοδομή του θαυμαστού ελληνικού πολιτισμού και της ορθοδόξου πίστεως..την συνέχεια εδώ http://amethystosbooks.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4.html

–Ὅλη ἡ ἀλήθεια γιά τό “φιάσκο” τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπό τό μάθημα

–Στόν “ἀέρα” οἱ μεθοδεύσεις γιά τήν κατάργησή του!

ΗΡΩΔΗΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΗ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Εἶναι γνωστό σέ ὅλους μας ὅτι οἱ νόμοι στήν Ἑλλάδα διατυπώνονται μέ ἐσκεμμένη συντακτική πλαδαρότητα, ὥστε νά μήν ἀκριβολογοῦν ἀλλά νά εἶναι διφορούμενοι καί εὐάλωτοι σέ παρερμηνεῖες. Διαμορφώνονται, ὅπως λέει χαρακτηριστικά ὁ λαός μας, γιά νά ἔχουν «παράθυρα»!

Αὐτό, βεβαίως, γίνεται μέ σκοπιμότητα καί ὄχι γιατί ἡ Ἑλληνική Βουλή δυσκολεύεται νά συντάξη σαφῆ καί συγκεκριμένα νομοθετήματα, λόγῳ ἐλλειματικῆς γνώσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, ἀφοῦ στά κείμενα πού τό Κράτος θέλει νά εἶναι ἀμείλικτο –ὅπως, φερ’ εἰπεῖν σέ αὐτά πού ὁρίζουν τό πῶς ἡ Πολιτεία θά «πιῆ τό αἷμα τῶν πολιτῶν» μέ φορολογίες καί περικοπές μισθῶν καί Συντάξεων– οἱ ἀσάφειες …«πᾶνε περίπατο»!

Οἱ νομοθετικές ἀσάφειες, παρατηροῦνται, ἐπίσης, ὅταν τό Κρά­τος θέλει νά εὐνοήση τούς «ἡμετέρους» του οἰκονομικούς «μεγα­λο­καρ­χαρίες» μπερδεύοντας τά κριτήρια φορολογίας τους καί δια­φο­ρο­ποιῶντας τα ἀπό τά κριτήρια φορολογίας τῶν “πληβείων” πολιτῶν, ἤ, ὅταν θέλει νά ἀποκλείση κάποιους ἀπό τόν ἐπιχειρησιακό ἤ ἐπεν­δυτικό χῶρο μέ ἀνήθικο τρόπο, ἀλλά …νόμιμα, συμφώνως πρός τό ρηθέν ὑπουργοῦ ὅτι «ἠθικό εἶναι τό νόμιμο»!

Κατά συρροήν, ὅμως, ἀσάφειες παρατηροῦνται καί στούς νόμους τοῦ Κράτους πού ἀναφέρονται σέ θέματα Παιδείας, Ἀρχῶν καί θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, ἰδίως δέ στούς νόμους ἐκείνους πού ρυθμίζουν τήν ἀγωγή καί τήν πνευματική συγκρότηση τῆς προσωπικότητος τῶν μαθητῶν καί σπουδαστῶν. Τώρα, μάλιστα, τελευταῖα, οἱ ἀσάφειες ἐπεξετάθησαν καί στίς Ἐγκυκλίους τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, παρ’ ὅτι προορισμός τους εἶναι νά διευκρινίζουν τυχόν γενικότητες τῶν νόμων. Καί τό ἀκόμη πιό ἀνησυχητικό εἶναι ὅτι οἱ ἀσαφεῖς αὐτές Ἐγκύκλιοι τείνουν νά ἀντικαταστήσουν καί νά ὑπερκεράσουν τούς νόμους τοῦ Κράτους, ἐκδιδόμενες ἀπό ἁ­πλούς Γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι σέ συμπαιγνία μέ τούς Ὑπουργούς, προχωροῦν δοκιμαστικά σέ ἀμοραλιστικές καινοτομίες, μέ σκοπό, ἄν δέν ὑπάρξουν ἀντιδράσεις, νά τίς θεσμοθετήσουν. Σ’ αὐτές τίς Ἐγκυκλίους–“νομοθέτες” καί στίς ἀσάφειές τους θά ἐπικεντρωθοῦμε στό ἄρθρο μας αὐτό. Στίς σκόπιμες ἀσάφειες τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, γιατί αὐτές εἶναι οἱ πιό ὕπουλες καί ἐπικίνδυνες, ἀφοῦ κρύβουν τόν ἀπώτερο σκοπό τους, ἐνῶ στήν πραγματικότητα ἐπιβουλεύονται καί ὑποσκάπτουν τήν ψυχή τοῦ λαοῦ μας.

Καλοῦμε, λοιπόν, ἐσᾶς, τούς ἀναγνῶστες μας, νά ἐπικεντρωθῆτε στίς ἐπισημάνσεις πού θά κάνουμε σέ σκόπιμες νομικές ἀσάφειες ἀλλά καί πανουργίες τοῦ Ὑπουρ­γείου Παιδείας, πού ἀφοροῦν στή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, οἱ ὁποῖες ἀσάφειες, βεβαίως, δέν μποροῦν σέ καμμιά περίπτωση νά δικαιολογηθοῦν μέ τήν ἐπίκληση ἀγνοίας τοῦ …συντακτικοῦ(!), ἀφοῦ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας ὑποτίθεται πώς εἶναι ἡ πηγή τῆς διδασκαλίας τῆς Γλώσσας μας!

Θά παραθέσουμε εὐθύς κείμενα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας μέ ἐμφανῆ νοηματικά κενά ἀλλά καί “πονηρές” ἐπεκτάσεις, πού δίδουν τή δυνατότητα στά κατά Τόπους Γραφεῖα Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης νά αὐθαιρετοῦν, κατευθύνοντας κατά τό δοκοῦν μέ ἀνυπόστατες Ἑρμηνευτικές Ὁδηγίες τούς Διευθυντάς τῶν Σχολείων, κάνοντας “κλωτσοσκούφι” τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί τούς Θεολόγους Καθηγητάς ἕρμαια τῶν πε­ποι­θήσεων καί τῶν σκοπιμοτήτων τῶν Ἁρμοδίων.

Μέ αὐτή τους τήν δόλια τακτική, οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Ὑπουργείου, ἐπιτυγχάνουν καί τούς δύο στόχους τους: Καί μεθοδεύουν ὕπουλα τόν θρησκευτικό ἀποχρωματισμό τῶν Ἑλλήνων μαθητῶν, μέ τό νά “πριονίζουν” ἀργά–ἀργά, ἀλλά συστηματικά τό μάθημα τῆς Χριστιανικῆς Κατηχήσεως, μέχρι νά τό καταργήσουν, ἀλλά καί ἀποτρέπουν τίς καταφορές τῶν θρησκευ­ο­μένων ἐναντίον τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργοῦ, ἀφοῦ, οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, ἐκεῖνος «νίπτει τάς χεῖρας του» καί ἀποδίδει τίς εὐθῦνες τῆς κακῆς πρακτικῆς στίς κατά Τόπους Ἐκπαιδευτικές Ἀρχές!

Ἀναφέρομαι στήν Ἐγκύκλιο τοῦ ὙπΕΠΘ 91109/Γ2/10-7-2008, ἡ ὁποία ἀπό τό “πουθενά” δημιουργεῖ ἕνα σοβαρό θέμα, χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ σχετική νομοθεσία, παραβιάζοντας, συγχρόνως, τό Σύνταγμα τῆς Χώρας μας.

Ἡ Ἐγκύκλιος αὐτή, μέ θέμα «Ρύθμιση Μαθητικῶν Θεμάτων», ἐνῶ στήν Παράγραφο 1 «γιά τήν ἐγγραφή Μαθητῶν» ἐπικαλεῖται Προεδρικό Διάταγμα γιά τίς Ὁδηγίες πού δίδει, στήν Παράγραφο 2 γνωμοδοτεῖ γιά τήν οὐσιαστική κατάργηση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, χωρίς, ἐπαναλαμβάνω, νά ἔχη προηγηθῆ Κυβερνητική ἤ ἔστω Ὑπουργική Ἀπόφαση, ἀλλά μόνο ἐρωτήματα –ὅπως ἀναφέρει– κηδεμόνων πού θέλουν νά γνωρίζουν πῶς ἀπαλλάσσονται οἱ μαθητές ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν!

Διαβάζουμε στήν Ἐγκύκλιο:

• «2. Ύστερα από την υποβολή ερωτημάτων σχετικά με το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, σας κάνουμε γνωστό ότι για την απαλλαγή αυτή απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής.
• Ειδικός Γραμματέας Γεώργιος Γούσης»

Ἀκολουθεῖ, μετά ἀπό ἕναν περίπου μήνα, δευτέρα Ἐγκύκλιος, ἡ Ἐγκύκλιος 104071/Γ2/4-8-2008, ἡ ὁποία, θεωρῶντας ὡς θεμελιακή γιά τό θέμα Ἐγκύκλιο τήν προηγουμένη της, ἔχει πρόθεση, ὅπως ἀναφέρει, «νά ἀποσαφηνισθοῦν τυχόν παρερ­μηνεῖες πού δημιουργήθηκαν μέ ἀφορμή τή διαδικασία ἀπαλλαγῆς κάποιων μαθητῶν ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν» χωρίς, ὅμως, νά προσθέτη καμμιά διευκρί­νηση ἐπί τοῦ θέματος.

Ἔτσι ἀπό τό “πουθενά” στό “πουθενά” ἐμπεδώνεται μιά πολιτική, σταδιακῆς καταρ­γήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, μέ μοχλό τόν… Εἰδικό Γραμματέα τοῦ Ὑπουρ­γείου κ. Γεώργιο Γούση, ὁ ὁποῖος αἰσθάνθηκε τήν ἀνάγκη νά στηρίξη τήν πρώτη μετέωρη Ἐγκύκλιο, μέ ἐπιχειρήματα ἐξ ἴσου, ὅμως, τοῦ “ἀέρα”:

• «γ) Η ανωτέρω εγκύκλιός μας εναρμονίζει με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξάρτητων αρχών της χώρας μας.
• Ειδικός Γραμματέας Γεώργιος Γούσης»

Δηλαδή, σέ ἁπλᾶ Ἑλληνικά, ἕνας Εἰδικός Γραμματέας (ὁ ὁποῖος, μάλιστα, δέν γνωρίζει καί καλά τά Ἑλληνικά, ἀφοῦ γράφει «Η ανωτέρω εγκύκλιός μας εναρμονίζει» ἀντί ἐναρμονίζεται) ἀποφασίζει ὅτι τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν προσβάλλει τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, πού διασφαλίζει τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο καί, συνάμα, φροντίζει νά ἐναρμονισθῆ τό Ὑπ. Παιδείας μέ τίς ἀποφάσεις τῶν «Ἀνεξαρτήτων Ἀρχῶν τῆς Χώρας μας», οἱ ὁποῖες, σημειωτέον, δέν ἔχουν καμμιά Συνταγματική ὑπόσταση καί ὅλα αὐτά σχεδιάζονται μέσα στό κατακαλόκαιρο, κατόπιν “βροχῆς” ἐρωτημάτων, πού τάχα εἶχε τό Ὑπουργεῖο ἀπό γονεῖς καί καθηγητές πού ἦσαν σέ… διακοπές! Τά σχεδιάζει «ἐν κρυπτῷ» τό καλοκαίρι, πού δέν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις γιά νά εἶναι ἕτοιμα μέ τήν ἔναρξη τοῦ Σχολικοῦ ἔτους!

Ὡστόσο, οὔτε τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο, οὔτε ἀκόμη καί οἱ ἀμοραλιστικές «Ἀνεξάρτητες Ἀρχές» δέν ἔχουν πάρει καμμιά Ἀπόφα­ση γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀφοῦ αὐτό διδάσκεται στήν Εὐρώπη ἐπί πολλές, μάλιστα, ὧρες ἑβδομαδιαίως. Παρά ταῦτα, ὁ Εἰδικός Γραμματέας ἀποφασίζει ὅτι τά Θρησκευτικά ἐπιβουλεύονται τά ἀνθρώπινα δικαιώματα(!) καί γι’ αὐτό ὁρίζει ὅτι ἡ ἄρνηση παρακο­λουθήσεως τοῦ μαθήματος αὐτοῦ γίνεται μέ αἴτηση τοῦ κηδεμόνος ἤ τοῦ ἐνήλικα μαθητή «χωρίς νά εἶναι ἀναγκαία ἡ αἰτιολόγηση τῆς ἄρνησης στήν ὑπεύθυνη δήλωση πού ἀπαιτεῖται»! Γράφει:

«β) Για τους γονείς των ανηλίκων μαθητών ή των ίδιων των μαθητών, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση για πάρα πολλά χρόνια».

Μετά ἀπό 22 ἡμέρες, ἐκδίδει ὁ ἴδιος Γενικός Γραμματέας μιά Τρίτη Ἐγκύκλιο, τήν ὑπ’ ἀριθμ. Φ12/977/109744/Γ1/26-8-2008, μέ τήν ὁποία ἀναγκάζεται ἀπό τούς ἀνωτέρους του, νά “μαζέψει” τήν αὐθαιρεσία του, ἀφοῦ κάποιοι λίγοι πού ἀγρυπνοῦν καί ἔχουν ἐπιτελικές θέσεις, εἶχαν ἐν τῷ μεταξύ ἀντιδράσει καί, γιά πρώτη φορά, διευκρινίζεται σέ Ἐγκύκλιο ὅτι οἱ ἀπαλλασσόμενοι μαθητές ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι μή Ὀρθόδοξοι, ἀλλόθρησκοι ἤ ἑτερόδοξοι. Τό περίεργο ἀλλά καί τό “πονηρό” συνάμα εἶναι ὅτι αὐτή ἡ Ἐγκύκλιος, ὡς διευκρινιστική τῆς προηγουμένης γιά τό πῶς θά ἀπασχολοῦνται οἱ μαθητές τίς ὧρες πού θά ἀπέχουν ἀπό τά Θρησκευτικά, ἀναφέρεται στήν προηγουμένη Ἐγκύκλιο σάν νά ἀντλῆ ἀπό αὐτήν τήν ἀκολουθητέα γραμμή, ἐνῶ, ὅπως προείπαμε, ἡ πρώτη καί ἡ δευτέρα Ἐγκύκλιος προερχόμενες ἀπό τό “πουθενά” δέν ἀναφέρονται σέ μή Ὀρθοδόξους μαθητές ἀλλά γενικά σέ ὁποιουσδήποτε μαθητές ἐπιθυμοῦν νά ἀπέχουν ἀπό τά Θρησκευτικά. Ἀντιγράφουμε ἀπό τήν “πονηρή” τρίτη Ἐγκύκλιο:

«Σας ενημερώνουμε ότι οι μη Ορθόδοξοι μαθητές, δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι, οι οποίοι σύμφωνα με την 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιο του ΥπΕΠΘ απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, κατά την ώρα διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία διαφορετικού διδακτικού αντικειμένου σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης.»

Στίς 14-5-2010 ὁ Βουλευτής κ. Φ. Κουβέλης μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 10189 ἐπερώτησή του ζητεῖ νά μάθη τί ἰσχύει γιά τά Θρησκευτικά καί ἡ Ὑφυπουργός κ. Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου τοῦ ἀπαντᾶ στίς 25-6-2010:

Πάλι μασημένα λόγια. Ἀπό τή μιά μεριά τό Ὑπουργεῖο διαπιστώνει ὅτι γίνονται καταχρήσεις στή δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπό «μή ἑτεροδόξους ἤ ἀλλοθρήσκους» καί ἀπό τήν ἄλλη, δέν καθιστᾶ ὑποχρεωτική τήν αἰτιολόγηση τῆς αἰτήσεως ἀπαλλαγῆς ἀπό τά Θρησκευτικά. Πῶς θά γνωρίζη τό Σχολεῖο ποιοί ἐμπίπτουν στή διάταξη, καί, ἄν γνωρίζη, πῶς θά κάνη χρήση τῆς γνώσεώς του ἀφοῦ τό θρήσκευμα τῶν μαθητῶν ἔχει ἐνταχθεῖ στά προσωπικά τους δεδομένα, πού εἶναι ἀπόρρητα;

Τό ὅτι εἶναι πράγματι περίεργο τό ὅλο θέμα ἀποκαλύπτεται πλήρως μετά ἀπό 4 ὁλόκληρα χρόνια μέ τίς ἐπερωτήσεις Βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ (στίς 12-9-2012) καί τοῦ κ. Βύρωνα Πολύδωρα (στίς 14-9-2012 μέ ἀριθμό 1703). Οἱ ἀνωτέρω δικαίως ζητοῦν ἀπό τό Ὑπουργεῖο νά μάθουν «Ποιές εἶναι οἱ προϋποθέσεις βάσει τῶν ὁποίων δικαιοῦνται οἱ γονεῖς νά ζητήσουν ἀπαλλαγή τῶν παιδιῶν τους ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν; Παρακαλοῦμε νά μᾶς ἀναφέρετε τίς σχετικές Ἐγκυκλίους».

Φαίνεται πώς εἶχαν ἀρχίσει ἤδη νά ἐκδηλώνονται ἀντιδράσεις ἀπό ἐκπαιδευτικούς καί γονεῖς. Ὅλοι διερωτῶντο ἀπό ποῦ προέκυψε ξαφνικά αὐτή ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς τῶν μαθητῶν ἀπό τά Θρησκευτικά καί δέν ὑπῆρχε Ἐγκύκλιος γιά νά τούς δώση ἀπάντηση. Εἶχαν δύο Ἐγκυκλίους στά χέρια τους, πού ἔδιναν τή δυνατότητα σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς μαθητές νά ἀπέχουν ἀπό τά Θρη­σκευτικά, ἀφοῦ δέν ἦσαν ὑποχρεωμένοι νά δηλώσουν τόν λόγο τῆς ἀποχῆς τους, μιά τρίτη Ἐγκύκλιο πού προσδιόριζε ὅτι ἀφορᾶ ἡ ἀποχή μόνο στούς μή Ὀρθοδόξους, καί μία τέταρτη Ἐγκύκλιο, πού διαπιστώνει ὅτι γίνεται κατάχρηση στό θέμα τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπό τά Θρησκευτικά, χωρίς, ὅμως, νά θέτη ὡς ὑποχρεωτική προϋπόθεση τήν αἰτιολόγηση τῆς ἀπαλλαγῆς!

Μετά τίς διαμαρτυρίες ἐκπαιδευτικῶν καί γονέων, πού μετου­σιώθηκαν στίς ἐπερωτήσεις τῶν Βουλευτῶν, πού μνημονεύσαμε, ἀναγ­κά­­σθηκε, ἐπί τέλους, τό Ὑπ.ΕΠΘ νά σοβαρευτῆ καί νά ἀπαντήση στίς 2-10-2012 στόν κ. Πολύδωρα μέσω τοῦ ὑφυπουργοῦ κ. Θεοδώρου Πα­πα­θεοδώρου καί τήν ἴδια μέρα στούς Βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ τόν Ὑπουργό κ. Κων/νον Ἀρβανιτόπουλον.

Στήν ἀπάντησή του ὁ ὑφυπουργός ὑπενθυμίζει τήν ὑπ’ ἀριθμ. 21072α/Γ2 (ΦΕΚ 303 τ.Β΄/13-3-2003) Ὑπουργική Ἀπόφαση πού ἀπορρέει ἀπό τό Σύνταγμα καί ὁρίζει τή σπουδαιότητα ἀλλά καί τό περιεχόμενο πού πρέπει νά ἔχη ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Παραθέτουμε ἐκτενές ἀπόσπασμα:

Κατόπιν, ὁ ὑφυπουργός κ. Παπαθεοδώρου, στήν ἴδια ἀπάντησή του ὑπενθυμίζει καί τίς Ὑπουργικές Ἀποφάσεις Φ 12/773/77094/Γ1 (ΦΕΚ 1139, τ. Β΄/23-8-2006), 105954/Γ2/03-09-2009 (ΦΕΚ Β΄1890) μέ τίς ὁποῖες ρυθμίζονται λεπτομερῶς τά τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ ὅλες τίς τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ καί τοῦ Γυμνασίου, ὅπως ἐπίσης, καί τίς Ὑπ. Ἀποφάσεις πού καθορίζουν τίς ὧρες διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν στό Λύκειο: 36799/Γ2/02-04-2012 (ΦΕΚ Β΄1163) γιά τήν Α΄ τάξη καί Β΄ τάξη καί 63447/Γ2/27-06-2005 (ΦΕΚ Β΄ 921) γιά τήν Γ΄ Λυκείου.

Ὡστόσο, μετά τόν κυκεῶνα τῶν Ἐγκυκλίων πού περιγράψαμε, ἦταν φυσικό νά φθάση τό κακό στό ἀπροχώρητο, ἀφοῦ μέσα στήν τετραετία 2008-2012 βρῆκαν τήν εὐκαιρία ἀμοραλιστές ἐκπαιδευτικοί καί γονεῖς νά ὑποβαθμίσουν ἀρχικά, καί στή συνέχεια, σχεδόν νά καταργήσουν τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Αὐτό προκύπτει εὐθέως καί ἀπό τήν ἀπάντηση τῆς ὑφυπουργοῦ κ. Παρασκευῆς Χριστο­φι­λο­πούλου, πού προαναφέραμε, ἡ ὁποία ὁμιλεῖ περί «καταχρήσεως τῆς δυνατότητος ἀπαλλαγῆς ἀπό μή ἑτεροδόξους ἤ ἀλλοθρήσκους μαθητές».

Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ κατάχρηση τῆς δυνατότητος ἀπαλλαγῆς ἐπε­ξετάθη καί στά Ἰδιωτικά Σχολεῖα, μέ ἀποτέλεσμα νά ἀρχίση καί “ἐκπαραθύρωση” Θεολόγων Καθηγητῶν, ἀφοῦ ἡ ἀνεξέλεγκτη ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα ὁδήγησε τούς Λυκειάρχες σέ μειώσεις Τμημάτων καί σέ ἀπολύσεις καθηγητῶν!

Τό πρόβλημα τῶν ἀπολύσεων Θεολόγων καθηγητῶν ἀπό Ἰδιωτικά Σχολεῖα ἔγινε ὀξύτερο στίς ἀρχές τοῦ φετεινοῦ Σχολικοῦ ἔτους. Ἀλλά ὀξύνθηκε καί γιά τούς Θεολόγους τοῦ Δημοσίου, δεδομένου ὅτι μέ τίς μειώσεις ὡρῶν διδασκαλίας τῶν Θρη­σκευτικῶν πού ἐπιβάλλονται διά τῆς βίας ἀπό ἀθρήσκους Διευθυντές, ὑποχρεοῦνται οἱ Θεολόγοι μας νά τρέχουν ἀπό Σχολεῖο σέ Σχολεῖο γιά νά συμπληρώσουν τό ὡράριό τους.

Τό θέμα αὐτό μᾶς ἀπησχόλησε σοβαρά καί θελήσαμε νά τό λύσουμε στήν πηγή του. Ἔτσι, ἀνέλαβε τό ἔργο αὐτό ἕνας συνεργάτης μας διδάκτωρ Θεολογίας καί μέ ἐπίμονες προσπάθειες κατώρθωσε νά πάρη στίς 12-11-2012 στά χέρια του μιά ἀπάντηση τῆς Περιφερειακῆς Πρωτοβάθμιας Δ/νσης καί Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης τοῦ ὙΠ. ΕΠΘ, ἡ ὁποία ἀποφαίνεται ὅτι «ἡ μείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στούς ἐκπαιδευτικούς τοῦ ἀντίστοιχου κλάδου (ΠΕΟ1) δέν εἶναι σύννομη»!

Παραθέτουμε ὁλόκληρη τήν ἀπάντηση τῆς Ὑπηρεσίας τοῦ Ὑπουργείου, παραλείποντας τό Σχολεῖο πού ἔδωσε τήν ἀφορμή:

Συμπέρασμα:

Οἱ Θεολόγοι μας, μετά ἀπό ὅσα ἐκθέσαμε, δέν πρέπει νά ἀφήσουν τόν «Ἡρώδη» τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας νά ἀφανίση τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, γιατί ὁ ἀφανισμός αὐτός θά συντελέση καί στόν πνευματικό θάνατο ἑκατομμυρίων μαθητῶν. Κακά τά ψέματα! Ἐάν τά Θρησκευτικά ἐξορισθοῦν ἀπό τά Σχολεῖα μας ὡς ὁμολογιακή καί κατηχητική διδασκαλία τῆς Πίστεώς μας, τότε τά παιδιά μας δέν ἔχουν καμμιά σχεδόν ἐλπίδα νά συνδεθοῦν μέ τήν πνευματική ζωή, ἀφοῦ στήν πλειοψηφία τους προέρχονται ἀπό πνευματικά ἀδιάφορες οἰκογένειες, λόγω δέ τοῦ φόρτου τῶν Σχολικῶν καί Φροντιστηριακῶν μαθημάτων τους δέν διαθέτουν χρόνο γιά νά συμμετάσχουν στήν Λειτουργική καί Κατηχητική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.

Πρέπει, λοιπόν, οἱ Θεολόγοι μας νά ἀναλάβουν μέ σθένος καί παρρησία τόν ἀγῶνα, ὁ καθένας στό σχολεῖο του. Δέν ἔχει ἀλλάξει οὐσιαστικά τίποτα, ἀφοῦ τό Σύνταγμα τῆς Χώρας μας καί οἱ ἀπορρέοντες ἀπό αὐτό Νόμοι δέν ἔχουν ἀλλάξει. Ἡ ἀλλαγή στηρίζεται στόν “ἀέρα”! Ἐγράφησαν οἱ Ἐγκύκλιοι, πού παραθέσαμε, γιά νά “ρίξη” τό Ὑπουργεῖο “ἄδεια καί νά πιάση γεμᾶτα”, ὅπως λέει ὁ λαός μας. Οἱ μαθητές πού ἔχουν δικαίωμα ἀπαλλαγῆς, σύμφωνα μέ τήν νομοθεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, εἶναι μόνο οἱ ἑτερόδοξοι καί οἱ ἀλλόθρησκοι, καί αὐτοί ἔχουν δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ! Αὐτό προκύπτει ἀπό τό ἄρθρο 13 τοῦ Π.Δ. 201/98 (ΦΕΚ 161Α /13-07-1998), πού μνημονεύεται στήν Ἀπάντηση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας (02-10-2012) πρός τούς Βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.

Ἡ ἀπαλλαγή καί ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι “ἀέρας κοπανιστός” πού ἐπενδύθηκε νομιμότητα χωρίς νά στηρίζεται σέ κάποιον νόμο ἀλλά μόνο στήν ἀντιχριστιανική σπουδή κάποιων τοῦ Ὑπουργείου, οἱ ὁποῖοι, μή ἔχοντες ἀπό ποῦ νά “πιασθοῦν” γιά νά αὐθαιρετήσουν, “πιάσθηκαν ἀπό τά μαλλιά τους”, δηλαδή ἀπό τίς ἀμοραλιστικές «Ἀνεξάρτητες» καί ἀνερμάτιστες «Ἀρχές»!

Ὅσο γιά τήν ἐπίκληση τῆς ἐναρμόνισής τους μέ τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο καί τά ἀνθρώπινα Δικαιώματα, αὐτή κι’ ἄν εἶναι “γιά τά πανηγύρια”, ἀφοῦ κανείς σοβαρός Εὐρωπαῖος –πολύ περισσότερο τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο– δέν θεωρεῖ ὡς προσβολή τῆς προσωπικότητος τῶν μαθητῶν τήν διδασκαλία μαθήματος, καί μάλιστα μαθήματος πού διδάσκεται παγκοσμίως, γιά νά συντελέση στή δημιουργία πνευ­ματικῆς καί ὁλοκληρωμένης προσωπικότητος!

Ἐπίσης, καλοῦνται οἱ Θεολόγοι μας νά ἀντισταθοῦν στή μείωση τῶν Τμημάτων καί τῶν διδακτικῶν τους ὡρῶν. Γι’ αὐτό εἶναι ἀναγκαῖο νά κάνουν εὐρεῖα χρήση τῆς σπουδαίας σχετικῆς Γνωμοδοτήσεως τῆς 12ης Νοεμβρίου 2012, πού ἐκδόθηκε μετά ἀπό ἐπίμονες προσπάθειες τοῦ συνεργάτου μας θεολόγου, τήν ὁποία καί παραθέσαμε.

Ἡ Ἀλήθεια, ἡ Σαρκωθεῖσα Ἀλήθεια, ἔγινε Ἄνθρωπος γιά νά νικοῦμε καί ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, μέ τή Δύναμη Ἐκείνου, τοῦ Σαρκω­θέντος.

Ὁ Ἡρώδης δέν νίκησε τόν Χριστό, τήν Ἀλήθεια, παρά τίς πανουργίες του! Οὔτε καί τώρα ἐμεῖς πρέπει νά τόν ἀφήσουμε νά νικήση!

Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Πρωτοπρεσβύτερος