ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Δεκ 8th, 2012 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
_
53ο Παιδαγωγικό Συνέδριο Μ. Βασιλείο
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Τομέας Επιστημόνων του Συλλόγου «Ο Μέγας Βασίλειος» σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας το 53ο Παιδαγωγικό Συνέδριο με θέμα:
«Σταυρική πορεία καί ἀνάσταση τοῦ γένους»
το οποίο θα πραγματοποιηθεί:
στην Αθήνα την Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012, στο Ἀμφιθέατρο του Πολεμικοῦ Μουσείου, Βασ. Σοφίας καί Ριζάρη 2, Ἀθήνα, Στάση Μετρό: «Εὐαγγελισμός» και
στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013, στο Αμφιθέατρο του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης (Διακονία), οδός Ν. Πλαστήρα 65, Χαριλάου, τηλ. 2310397700
Στους ενδιαφερομένους παρέχεται βεβαίωση παρακολουθήσεως του Συνεδρίου
Μέσα από την Τράπεζα Ιδεών μπορείτε να παρακολουθήσετε τη ροή του Συνεδρίου
(αναμετάδοση, εισηγήσεις, ανακοινώσεις, πορίσματα κλπ).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
http://www.tideon.org/index.php/2012-02-03-08-08-55/2012-02-28-20-22-48/372-2012-05-04-08-59-33/3810-53
Με εκτίμηση
Τράπεζα Ιδεών
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ,
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 2 – 166 73 – ΒΟΥΛΑ
Τηλ. 210-9658849 fax: 210- 9657210
Ἀριθμ. Πρωτ. 1308/13.12.2012
ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012
Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Χριστός γεννᾶται δοξάσατε, Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε».
Τά λόγια αὐτά τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου (ΒΕΠΕΣ 60,64) ἔγιναν, ἐδῶ καί αἰῶνες, ὕμνος καί τραγούδι πανηγυρικό, στά χείλη τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ.
Τό μήνυμα πού ἠχεῖ, μέσα ἀπό αὐτό τό τροπάριο, ἐκτός τοῦ ἐπίκαιρου ἑορτολογικοῦ του περιεχομένου, εἶναι ἐπίκαιρο καί λόγῳ τῶν τρεχουσῶν κρισίμων οἰκονομικῶν καί κοινωνικῶν συγκυριῶν, πού ταλανίζουν τήν παγκόσμια κοινότητα καί τήν πατρίδα μας.
Οἱ λαοί τῆς γῆς ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τό κλειδί, πού θά δώσει λύση στά ἀδιέξοδα ἤ τό πρόσωπο, πού θά πάρει ἐπάνω του ὑπεύθυνα τό βάρος γιά μιά κάθαρση, χωρίς πολέμους καί αἱματοβαμμένες ἐπαναστατικές ἀνακατατάξεις.
Στήν ἱστορική πορεία τοῦ κόσμου ἔγιναν πολλές ἐπαναστάσεις, ὅλες ὅμως ἀπέτυχαν, ἐπειδή ἐκεῖνοι πού ἔκαναν τίς ἐπαναστάσεις ἔβλεπαν μόνο μπροστά τους, προκειμένου νά πλάσουν τήν αὐριανή ἱστορία. Παρατηροῦσαν μόνο τόν ὁρίζοντα, πού ἦταν στήν ἐπίγειο εὐθεῖα, ἀλλά δέν ἔστρεφαν τή ματιά τους ὑψηλά, προκειμένου νά κατανοήσουν τά μηνύματα τοῦ οὐρανοῦ.
Ξεχνοῦσαν πώς οἱ ἔμπειροι θαλασσοπόροι χαράσσουν πορεία, γιά τό ἐπέκεινα πέλαγος, μελετῶντας τίς καιρικές συνθῆκες τοῦ οὐράνιου θόλου.
Κυττάζουν ψηλά, γιά νά πᾶνε μπροστά.
«Τοῦτό ἐστιν ἡμῖν ἡ πανήγυρις, τοῦτο ἑορτάζομεν σήμερον»
«Τόν ἐρχομό τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους, γιά νά ἔλθουμε νά κατοικήσουμε κοντά στό Θεό» (Γρηγ.Θεολόγου, ΒΕΠΕΣ 60,65) .
Τό ἴδιο τονίζει καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Θεός ἐπί γῆς ἦλθεν, ἵνα σέ ποιήσῃ Υἱόν Θεοῦ»,
«Γεννήθηκε κατά σάρκα, γιά νά γεννηθεῖς ἐσύ κατά πνεῦμα» (ΕΠΕ 9,54).
Οἱ λαοί, λοιπόν, τῆς γῆς ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τό πρόσωπο, πού θά δώσει λύση στά ἀδιέξοδα καί θά ἀναλάβει τό βάρος γιά μιά κάθαρση.
Ἡ σημερινή ἑορταστική πανήγυρις προβάλλει ἀκριβῶς αὐτό τό πρόσωπο, τόν Χριστό, «τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ…σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε» καί «ἦλθε γάρ ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν» (Ἰδιόμελα τῆς λιτῆς).
Ἡ ἑορτή αὐτή εἶναι τό κορυφαῖο γεγονός τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Διερωτᾶται ὁ συγγραφέας τοῦ Συναξαρίου τῆς ἡμέρας: «Τί μεῖζον ἄλλο καινόν εἶδεν ἡ κτίσις;» Ταυτόχρονα ὅμως, αὐτή ἡ ἑορτή καί χωρίς νά μειωθεῖ ὁ ἱστορικός της χαρακτήρας, δίνει τή διαχρονική λύση στά ἀδιέξοδα κάθε ἐποχῆς καί τοῦ σήμερα.
Ἀφοῦ ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι «Βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων, καί ἡ Δεσποτεία» Του, «ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ» (Ἰδιόμελο τοῦ Ἑσπερινοῦ), τότε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός εἶναι ἡ δυνατότητα, γιά νά δοθοῦν πρακτικές ἀπαντήσεις, στήν «πολυαρχία» τῶν ἀνθρωπίνων τραγικῶν ἀδιέξοδων.
Ὁ Σαρκωθείς Θεός γεννήθηκε καί ἔζησε μέσα σέ αὐτόν τόν κόσμο, πού ὅπως καί σήμερα ψάχνει λύσεις, μέσα στήν «πολυθεΐα» ποικιλόμορφων ψεύτικων «εἰδώλων» ζωῆς.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, θέλοντας νά τονίσει, πώς ὁ Χριστός εἶναι τό μόνο πρόσωπο, πού δύναται νά ὁδηγήσει τήν παγκόσμια κοινότητα, στήν ἔξοδο ἀπό τήν τραγῳδία της, ἐπισημαίνει πανανθρώπινα προβλήματα, καί ἐπεξηγώντας ταυτόχρονα τόν πρακτικό τρόπο, μέ τόν ὁποῖο τά ἀντιμετώπισε «ὁ σαρκωθείς Θεός»:
«Ἐπειράσθη ὡς ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐνίκησε ὡς Θεός, καί μᾶς προτρέπει νά ἔχουμε θάρρος, ἐπειδή Ἐκεῖνος ἐνίκησε τόν κόσμο.
Ἐπείνασε, ἀλλά ἔθρεψε χιλιάδες καί εἶναι ὁ Ἄρτος τῆς Ζωῆς…
Ἐδίψασε, ἀλλά ἐφώναξε, ὅποιος διψᾶ νά ἔρθει πρός ἐμέ. Ἐκοπίασε, ἀλλά εἶναι ἡ ἀνάπαυση τῶν κουρασμένων…
Πληρώνει φόρο, ἀλλά ἀλλάζει τίς καρδιές τῶν φοροεισπρακτόρων. τόν ἀποκαλοῦν δαιμονισμένο, ἀλλά ἐκδιώκει τά δαιμόνια…
Προσεύχεται, ἀλλά Αὐτός ἀκούει τίς προσευχές μας.
Δακρύζει, ἀλλά παύει τά δάκρυα…
Πωλεῖται, καί μάλιστα πολύ φθηνά, γιά τριάντα ἀργύρια, ἀλλά ἐξαγοράζει τόν κόσμο καί μάλιστα μέ μεγάλη τιμή, μέ τό αἷμά Του.
Ὁδηγεῖται ὡς πρόβατο στή σφαγή, ἀλλά εἶναι ὁ ποιμένας τοῦ Ἰσραήλ, καί τώρα ὅλης τῆς οἰκουμένης…
Τραυματίστηκε καί κακοποιήθηκε, ἀλλά θεραπεύει κάθε νόσο…
Ποτίζεται μέ ὄξος, Αὐτός πού μετέβαλε τό ὕδωρ σέ κρασί καί κατήργησε τήν πικρά γεύση…
Παραδίδει τή ζωή Του, ἀλλά ἔχει ἐξουσία νά τήν λάβει καί πάλι…
Ἀποθνῄσκει, ἀλλά δίνει ζωή, καί μέ τόν θάνατό Του καταργεῖ τόν θάνατο.
Θάπτεται, ἀλλά ἀνασταίνεται.
Κατεβαίνει στόν Ἅδη, ἀλλά ἀνεβάζει ψυχές.» (ΕΠΕ 4, 145-149).
Ἡ σημερινή ἑορτή δίνει τή μοναδική ἀπάντηση στούς λαούς τῆς γῆς, πού ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τό κλειδί, πού θά δώσει λύση στά ἀδιέξοδα ἤ τό πρόσωπο, πού θά πάρει ἐπάνω Του ὑπεύθυνα τό βάρος, γιά τήν κάθαρση τῆς τραγῳδίας πού διαδραματίζεται στό θέατρο τῆς κοινότητας τῶν ἐθνῶν.
Δέν ἀπαιτεῖται πλέον νά ἀναζητοῦν οἱ λαοί ἀρχηγούς, ἡγέτες, ἥρωες, σωτῆρες καί ἐπαναστάτες, πού καταρτίζουν θεωρητικά προγράμματα καί ἀνακοινώνουν τόν σχεδιασμό τους.
Ὁ Χριστός πῆρε ἐπάνω Του, στήν πράξη, τόν πόνο, τήν πεῖνα, τήν δίψα, τήν φτώχεια, καί τήν ἀκτημοσύνη τοῦ κάθε ἀστέγου.
Ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἀναζητοῦν τόν δρόμο ἐξόδου, ἀπό τήν πολυσχιδῆ παγκόσμια κρίση, εἶναι καλύτερα νά στραφοῦν στό ὑπόδειγμα, πού ἐφαρμόστηκε πρακτικά καί
«πᾶσα πλάνη τῶν εἰδώλων πέπαυται» ( Ἰδιόμελο Ἑσπερινοῦ).
Τόν δρόμο, τόν ἄνοιξαν πρῶτοι οἱ «Μάγοι Περσῶν Βασιλεῖς», οἱ ὁποῖοι «ἐπιγνῶντες σαφῶς τόν ἐπί γῆς τεχθέντα Βασιλέα οὐράνιον,…ἔφθασαν ἐν Βηθλεέμ,…καί πεσόντες προσεκύνησαν» (Δοξαστικό Λιτῆς).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
«Πάντα τά ἔθνη δεῦτε προσκυνήσωμεν τῷ τεχθέντι», «Πανηγυρίσατε πάντες»,
«Σήμερον, ὁ χρόνιος ἐλύθη δεσμός», «Χορευέτω τοίνυν πᾶσα ἡ κτίσις καί σκιρτάτω»,
«Χριστός παραγέγονε».
Εὔχομαι ἐκ βαθέων ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός,,νά ὁδηγεῖ καθημερινά τίς καρδιές σας, μέσα στό φῶς τῆς Δικῆς Του γνώσεως καί στό πανηγύρι τῆς ἀτελευτήτου εὐφροσύνης Του.
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας καί Ποιμενάρχης Σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ
ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
Ὁ καινούργιος χρόνος εἶναι μιά περιοδική πρόκληση πού μᾶς ἀναγκάζει νά βγοῦμε γιά λίγο ἀπό τόν καθημερινό λήθαργο καί νά σκεφθοῦμε τήν παροδικότητά μας. Παροδικότητα σημαίνει, πολύ ἁπλά, τό ὅτι βρισκόμαστε σέ μιά τεράστια «αἴθουσα ἀναμονῆς», περιμένοντας τό τραῖνο νά περάσει. Κι ἐνῶ οὔτε τό ἴδιο τραῖνο παίρνουμε ὅλοι, οὔτε συγχρόνως φεύγουμε, ἐν τούτοις αὐτό τό γεγονός μᾶς ἑνώνει βαθύτερα ἴσως ἀπό κάθε ἄλλη συγγένεια.
Αὐτή ἡ κατά κόσμον παροδικότητά μας δέν εἶναι ἐλάτωμα τῆς φύσεως, οὔτε ἀστοργία τοῦ Κτίστου. Εἶναι, σέ τελική ἀνάλυση προνόμιο εὐεργετικό. Γιατί, εἶμαι θνητός σημαίνει : δέν εἶμαι δεμένος οὔτε στάσιμος σέ τοῦτο τόν κόσμο, ἀλλά διερχόμενος. Ὁ διερχόμενος ὅμως ἔχει ἐλευθερία κινήσεων, ἔχει δυνατότητες ἐκλογῆς, ἔχει πλοῦτο παραστάσεων καί βιωμάτων. Ὁ διερχόμενος ἔχει, πρό πάντων, προορισμό καί τέλος πρός τό ὁποῖο κατευθύνεται, πορευόμενος. Ὅλες λοιπόν αὐτές οἱ ἱερές ἔννοιες : προορισμός, ἀποστολή, σκοπός, πορεία, τέλος, εἶναι ἄρρηκτα δεμένες μέ τήν παροδικότητά μας.
Ἄν δέν ἤμασταν παροδικοί, δέν θά εἴχαμε δυναμική πορεία, ἀλλά μόνο τήν τυφλή ἀνακύκληση τοῦ ἀλόγου στό μαγγανοπήγαδο! Ἄν δέν ἤμασταν διερχόμενοι, δέν θά ὁδεύαμε πρός τό τέλος. Θά ἤμασταν στάσιμοι, θά ἤμασταν καθηλωμένοι. Κι ὅποιος δέν πορεύεται πρός τό τέλος δέν τελειοῦται ποτέ. Δέν ὁλοκληρώνεται.
Ἄν δοῦμε ἀπό αὐτή τήν ὀπτική γωνία τά πράγματα, ἀσφαλῶς θά άναθεωρήσουμε κάποιες ἐσφαλμένες ἐκτιμήσεις, ἰδιαιτέρως σήμερα πού ἡ ζωή χειμάζεται ἀπό τήν ἀπληστία καί τήν ἀναλγησία. Καί θά διορθώσουμε μερικές πολύ διαδεδομένες ἁπλοϊκότητες, πού δέν μαρτυροῦν μονάχα ρηχότητα καί ἐπιπολαιότητα, ἀλλά συγχρόνως ὁλιγοπιστία καί ἀσυγχώρητη ἀφέλεια. Τόν χρόνο τόν θεωροῦμε μοῖρα τοῦ θνητοῦ ἀνθρώπου, καί τήν αἰωνιώτητα προνόμιο τοῦ ἄχρονου Θεοῦ. Ὅμως τά πράγματα δέν εἶναι τόσο ἁπλά, οὔτε μονοσήμαντα. Ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος ἐκτίσθηκαν μέσα στό χρόνο καί λειτουργοῦν μέσα στό χρόνο, ἀλλά ὁ προορισμός των εἶναι ὑπέρχρονος. Ὁ δέ ἄχρονος καί αἰώνιος Θεός εἶναι βέβαια ἔξω ἀπό τούς περιορισμούς τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου, ὅμως γεμίζει μέ τήν πανταχοῦ παρουσία Του τό κάθε μόριο τῆς δημιουργίας καί τήν πιό ἐλάχιστη χρονική στιγμή. Γι’ αὐτό οὔτε ὁ Θεός εἶναι ξένος πρός τόν χρόνο – οὔτε ὁ ἄνθρωπος ἄσχετος μέ τήν αἰωνιότητα καί τήν ἀθανασία. Καί δέν ὑπάρχει παρηγορία μεγαλύτερη ἀπό τοῦ νά γνωρίζουμε ὅτι ἡ αἰωνιότητα δέν εἶναι ἀπρόσιτη, ἀλλά κτίζεται ἀπό ρινίσματα τῆς καθημερινότητάς μας. Γιατί καί σ’ αὐτό εἶναι ἀπερίφραστος καί ἀδιάψευστος ὁ λόγος τῆς Γραφῆς : «ὁ κόσμος παράγεται καί ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δέ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τόν αἰώνα» (Α΄ Ἰωάν. 2,17).
Ἄς εὐχηθοῦμε νά μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός καί κατά τό 2013 νά μή ζητήσουμε ὡς «ἄνω θρώσκοντες», ὡς «ἄνω βλέποντες» τίποτε περισσότερο ἀπό τό θέλημά Του.
Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
Χρονιά πολλά καί εὐλογημένα!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΕΥΧΟΣ 53
ΜΟΛΙΣ ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
Περιοδικὸν «Φωτεινὴ Γραμμή»
Μουσῶν 14 – 15452 Ψυχικόν
Τηλ.: 210-3254321, Τηλεομοιότυπον:210-3236978
www.fotgrammi.gr
21.12.2012
1. Ὅπως ἀναφέραμε καὶ στὴν Πανηγυρικὴ Ἔκδοσι τεῦχος 52, ἀδήριτος ἀνάγκη ἐπέβαλε νὰ δημοσιεύσωμε ὁπωσδήποτε τὴν Διακήρυξιν τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους τὸ συντομότατον. Ἐπειδὴ ὅμως εἴχαμε καὶ πληθώρα ἄλλων θεμάτων, ἀναγκασθήκαμε νὰ ἐκδόσωμεν ἐφέτος τὴν Πανηγυρικὴν Ἔκδοσιν εἰς τὸ τρίτον τρίμηνον τοῦ ἔτους καὶ ὄχι στὸ τέλος τοῦ ἔτους, γιὰ νὰ συμπεριληφθοῦν πολλά.
2. Τὴν Διακήρυξιν τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους τὴν ἐκδώσαμε αὐτοτελῶς καὶ σὲ 50.000 ἀντίτυπα.
3. Ἐπειδὴ ἔγιναν ἀνάρπαστα, ἀναγκασθήκαμε καὶ ἐπανεκδώσαμε τὴν Διακήρυξιν τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους σὲ ἄλλα 50.000 ἀντίτυπα καὶ ἐὰν εἴχαμε πολλοὺς ἐθελοντές, θὰ μπορούσαμε νὰ τὴν ἐκδώσαμε καὶ σὲ τρίτη καὶ τετάρτη ἔκδοσι, γιὰ νὰ ἀποστέλλωμεν τὴν Διακήρυξιν τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους καὶ σὲ πολλὲς χιλιάδες Ἑλληνικὲς Κοινότητες καὶ Παροικίες ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.
4. Ὄχι μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ λίγοι ἐθελοντές μας στενάζομε κάτω ἀπὸ τοὺς λίαν δυσβαστάκτους ὄγκους ἐργασίας καὶ ἐξόδων.
Πρὸς τοῦτο ποιοῦμε ἔκκλησιν νὰ προσέλθουν ὅλοι οἱ δυνάμενοι νὰ μᾶς συνδράμουν καὶ νὰ διαφωτισθοῦν οἱ πάντες καὶ τοιουτοτρόπως νὰ ἀναγκασθοῦν οἱ ἰθύνοντες νὰ μὴ κωλυσιεργοῦν ἀμέσως ἢ ἐμμέσως γιὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
5. Δυστυχῶς καὶ τὰ ΕΛ.ΤΑ. κάνουν «σαμποτάζ» εἰς τὴν διακίνησι τοῦ περιοδικοῦ μας «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» καὶ ἀναγκαζόμεθα νὰ ἀπευθυνόμεθα σὲ ὅλους τοὺς ἁρμοδίους γιὰ νὰ σταματήσουν τὸν σαδισμό τους, διότι ἐμεῖς δὲν εἴμεθα μαζοχιστές καὶ ἴσως τελικῶς νὰ ἀναγκασθῶμε νὰ ἀπευθυνθῶμε στὴν Δικαιοσύνη μήπως ἐκεῖ κατωρθώσωμε νὰ εὕρωμε τὸ δίκαιό μας.
ΜΕ ΘΕΡΜΟΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΜΑΣ:
ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ,
ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ,
ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝ ΑΓΑΘΟ
_
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.