TO EΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ

ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

_

_____________________________________

Hμεριδα για το Μαθημα των Θρησκευτικων (Σαββατο 29-12-12) :

«Το μαθημα των Θρησκευτικων στον καιρο της πανθρησκειας»

 

Ἡ Ἀδελφότης Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» σέ συνεργασία μέ τόν τομέα Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος», ἐκτιμώντας τή σοβαρότητα τοῦ προβλήματος πού δημιουργεῖ ἡ διδασκαλία τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά Δημοτικά καί τά Γυμνάσια βάσει τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν, σᾶς προσκαλεῖ σέ Ἡμερίδα πού διοργανώνει μέ θέμα:

 «Τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στόν καιρό τῆς πανθρησκείας»

τό Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012, ὥρα 9.30 π.μ.

στήν αἴθουσα τῆς Ἑνώσεως Γονέων «Ἡ Χριστιανική Ἀγωγή» Ἀμπελοκήπων
(Μεγ. Σπηλαίου 4 – Ἀθήνα, πίσω ἀπό τό κτίριο τῆς Γ.Α.Δ.Α. – στάση Μετρό: Ἀμπελόκηποι)

διαβάστε γιά τούς εἰσηγητές καί τό πρόγραμμα :

http://www.tideon.org/index.php/2012-02-03-08-08-55/2012-02-28-20-22-19/2012-05-18-09-54-46/3823-2012-12-26-14-01-31

 

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ  :  Μπορεῖτε νά δεῖτε στήν ἱστολίδα μας καί σέ ζωντανή ἀναμετάδοση τίς ἐργασίες τοῦ 53ου Παιδαγωγικοῦ Συνεδρίου μέ θέμα : «Σταυρική πορεία καί ἀνάσταση τοῦ γένους»  πού διοργανώνει ὁ Τομέας Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου «Ὁ Μέγας Βασίλειος» στήν  Άθήνα, τήν Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012, στό Ἀμφιθέατρο τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου.

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

Ἀριθμ. Πρωτ. 1330/19.12.2012

ΜΗΝΥΜΑ,   ΕΠΙ   ΤΗ   ΕΝΑΡΞΕΙ   ΤΟΥ   ΕΤΟΥΣ   2013

      Ἀδελφοί μου καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἕνα ἑόρτιο μήνυμα ἔχει σχέση πάντοτε, μέ τό περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς, πού δίνει ἀφορμή, γιά τίς εὐχές, πού ἐμπεριέχονται σ’ αὐτό.
Εἶναι δόκιμον λοιπόν, νά μελετήσουμε τό Συναξάρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας, προκειμένου νά γνωρίσουμε τό περιεχόμενο τῆς  ἑορτῆς: «Τῇ πρώτῃ τοῦ μηνός  ἑορτάζομεν τήν κατά σάρκα περιτομή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τῇ αὐτῇ  ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας τοῦ Μεγάλου».
Ἡ πρώτη ἑορτή ἐκφράζει τήν συγκατάβαση τοῦ Σωτῆρος καί ἕνα Τροπάριο τῆς ἡμερᾶς τονίζει: «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων», καί ὡς ἐκ τούτου ἡ ἑορτή, ἔχει ὡς κεντρικό της περιεχόμενο, τήν συγκατάβαση τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι κεντρικό συστατικό τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.
Ἡ δεύτερη ἑορτή  προβάλλει τόν ἄνθρωπο τοῦ Χριστοῦ: «Ὅσιε Πάτερ γέγονας Ποιμήν τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας».
Ὅλες οἱ ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἡ σημερινή, στή διπλῆ της ἔκφραση, ἔχουν ὡς κέντρο τους τόν Χριστό.
Αὐτό τονίζει καί τό Τροπάριο τοῦ Κανόνος τῆς ἡμέρας (ᾠδή ε’):
«Ἄγει,  διπλῆν ἀληθῶς ἡ Ἐκκλησία ἑορτήν σήμερον, Περιτομῆς, ὡς βρέφους Δεσπότου, ὀφθέντος ἐπί γῆς, καί μνήμης οἰκέτου σοφοῦ καί τρισμάκαρος».
Ἑορτή χωρίς Χριστό δέν ὑπάρχει.
Ἡ σημερινή ὅμως ἡμέρα, στόν κοσμικό της διάκοσμο, ὅπως ἐμφανίζεται ἀπογυμνωμένη, ἀπό τόν «Χριστόν τόν τοῦ παντός Δημιουργόν» (ᾠδή ε’), δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἑορτή, ἀλλά πλαστό κακέκτυπο ψευδοεορτῆς.
Τά δῆθεν «ἑόρτια μηνύματα», πού κατακλύζουν ὅλα τά μέσα ἐπικοινωνίας, εἶναι κενά οὐσιαστικοῦ περιεχομένου.
Εὐχές ὅπως: Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, εὐτυχισμένο τό νέον ἔτος, εἶναι τραγικές, ὅπως ὁ θάνατος, χωρίς Χριστό.
Χωρίς τόν Δημιουργό τοῦ παντός, ὁ χρόνος εἶναι μία φαντασία «σκιᾶς ἀσθενέστερη». Ὁ Κύριος εἶναι «ὁ τῶν αἰώνων ποιητής» (ᾠδή ε’)
καί «ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος» (Ἱερατικόν, τάξις τελετῆς ἐπί τῇ πρώτῃ τοῦ νέου ἔτους).
Ὁ Χριστός μόνο μπορεῖ νά δώσει νόημα στόν χρόνο πού ἔρχεται, καί προσευχόμεθα λέγοντες: «εὐλόγησον τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος Σου» (Ἱερατικόν).
Καί πάλιν καί μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά δώσει νόημα, στόν χρόνο πού παρέρχεται: «συγχώρησον εἴ τι ἐν τῷ παρελθόντι χρόνῳ ἡμάρτομεν» (Ἱερατικόν).
Αὐτός εὐλογεῖ τόν  χρόνο καί τά πλήθη τῶν Ὀρθοδόξων, πού ζοῦν μέσα στόν χρόνο: «Ὁ  πάντων ὁρατῶν καί ἀοράτων συμπαντουργός καί συνδημιουργός, τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ εὐλόγησον, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τῶν Ὀρθοδόξων τά πλήθη» (Ἑσπερινός α’ Σεπτεμβρίου).
Ὁ Χριστός εὐλογεῖ τό ἔτος καί τούς ἄρχοντες, πού ἄρχουν σήμερα:«σέ καθικετεύομεν· τό παρόν ἔτος τοῦτο, ὡς ἀγαθός εὐλογήσας, φύλαττε ἐν εἰρήνῃ τούς βασιλεῖς καί ἅπαντα  τόν λαόν σου, οἰκτίρμον» (Ἐξαποστειλάριον α’ Σεπτεμβρίου).
Ὁ Χριστός κάνει εὐλογημένα τά λίγα ἤ πολλά χρόνια τῶν ἀνθρώπων, πού εἶναι κοντά Του: «Ὁ δίκαιος,  ἂν ἔρθει ἡ ὥρα του νὰ τελευτήσει θά εἶναι ἀναπαυμένος.
Γιατὶ γῆρας τίμιο, δὲν εἶναι τὸ νὰ ζήσει κάποιος πολὺ κι οὔτε μετριέται μὲ τὰ χρόνια. Ἀλλὰ γεροντικὴ εἶναι ἡ φρονιμάδα στοὺς ἀνθρώπους, καί ἡ ἡλικία εἶναι ἡ ἀψεγάδιαστη ζωή… Πεθαίνοντας  ἀκόμη καί μὲ λίγα χρόνια ζωῆς, εἶναι σὰν νά ἔζησε πολλά. Γιατὶ ἦταν ἀγαπημένη ἀπὸ τὸν Κύριο ἡ ψυχή του…
Μὰ οἱ ἄνθρωποι εἶδαν καὶ δὲν κατάλαβαν, πὼς ἡ χάρη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, εἶναι μαζὶ μὲ τοὺς διαλεχτούς του, καί ἡ προστασία Του, μαζὶ μὲ τοὺς Ὁσίους Του» (Σοφία Σολομῶντος 4,7-15).
Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει τόν τρόπο, πού πρέπει νά γίνεται ἡ χρήση τοῦ χρόνου, καί  τονίζει πώς εἶναι ἀφορμή γιά «αὔξηση συμπαθείας» (ΕΠΕ 3, 150), εἶναι δηλαδή εὐκαιρία, γιά νά δοῦμε τά πάντα γύρω μας, μέ ἄλλο μάτι, μέ «συμπάθεια».
Τό συμπάσχειν,  καθορίζει τή λέξη συμπάθεια.
Συμμετέχοντες στόν πόνο τοῦ ἄλλου, κάνουμε τόν χρόνο μας, χρόνον γιά τόν ἄλλο, χρόνον τοῦ ἄλλου.

Ἂς θυμηθοῦμε τὴν παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, πού καθυστερεῖ χρονικά τὸ ταξίδι του καί  ὑπόσχεται νὰ δώσει τόν χρόνο του, προκειμένου νά ἐπανέλθει καί νὰ συνεχίσει τὶς φροντίδες του, γιά τόν  ἄγνωστο, πού βρῆκε τραυματισμένο στό δρόμο του.
Ὁ καλύτερος τρόπος ἀξιοποιήσεως τοῦ παρόντος χρόνου εἶναι ἡ συμπαθής ἀγάπη. Ὅταν ὑπάρχει αὐτή, ἱεραρχοῦνται καὶ ἀξιοποιοῦνται ὅλοι οἱ ἄλλοι σκοποὶ τῆς ζωῆς, γιατί παίρνουν περιεχόμενο ἀπ’ αὐτήν.
Τότε δὲν φοβᾶται κανεὶς τὸ γρήγορο πέρασμα τοῦ χρόνου, γιατί ἡ ἀγάπη «οὐδέποτε ἐκπίπτει» (Α’ Κόρ. 13,8), φθάνει στὴν αἰωνιότητα καὶ δὲν τελειώνει.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀποκαλεῖ τόν χρὀνο «δάσκαλο τῶν θνητῶν» καί προτείνει: «Ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρίαν, πού ὅταν ἔρχεται, μπορεῖς νά τήν κρατήσεις, ἀλλά ὅταν φύγει εἶναι μάταιο νά τήν κυνηγᾶς» (ΕΠΕ 11,70).
Ρώτησαν κάποιοι προσκυνητές  ἕναν μοναχό, πόσα χρόνια ἔμενε στό μοναστήρι του, κι ἐκεῖνος ἐρώτησε:
«Κι αὐτές οἱ πέτρες καί τά ἀγριογούρουνα, ξέρετε πόσα χρόνια ἔχουν ἐδῶ;», θέλοντας νά δείξει, πώς γιά τόν ἁγιασμό τοῦ ἀνθρώπου, δέν εἶναι σημαντικό τό μέγεθος τοῦ χρόνου, άλλά ἡ προαίρεση καί ὁ ἀγώνας.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
πολλοί σήμερα ἑορτάζουν μίαν ἀνυπόστατη «ἑορτή», ἀφοῦ γιορτή χωρίς Χριστό δέν ὑπάρχει.
Οἱ κενές περιεχομένου εὐχές, γιά «χρόνια πολλά», δέν θα σταματήσουν τό τραγικό μονοπάτι, πού διάλεξε ὁ κόσμος, γιά ἕναν χρόνον χωρίς Χριστό, γιά ἀνθρώπινη ἱστορία χωρίς λογική, χωρίς τό Λόγο, πού σαρκώθηκε καί ἔδωσε νόημα στόν χρόνο καί στήν ἱστορία. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, δέν ἑορτάζει κοσμικῶς, ἀλλά θεοπρεπῶς καί ὅλα τά κάνει γιορτή, καί τόν χρόνο, καί τήν ζωή, καί τόν θάνατο. Κάνει τόν χρόνο ἀπό φιλοσοφική ἰδέα, πού καταλήγει  στήν ἀπελπισία, εὐκαιρία γιά ἁγιασμό, κάνει τόν χρόνο ἄχρονο, καί τό φθαρτό αἰώνιο.
Εὔχομαι τό παρόν ἔτος, ὁ χρόνος  μας νά γίνει, γιά σᾶς καί γιά ὅλες τίς οἰκογένειές μας καί γιά ὅλη τήν οἰκουμένη, σωτήριον ἔτος Χριστοῦ.

Ὁ  Ἐπίσκοπός Σας  καί  Ποιμενάρχης  Σας.

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,   ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  και  ΒΑΡΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ  ὁ   Α΄

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ Σοφοκλέους 10

(Tέσσερις ευχές για την Ιταλία)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΣΟΥΡΗΣ · Thessaloníki

Γιώργος Κουσουρής ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΕΣΜΟΣ

“ Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας ” 
Όλη η εκδήλωση και των υλικό των Ρώσων Αστροναυτών
(Шокирующий опыт в России в Байконуре)

Τράπεζα Ιδεών: Μέσα σε ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες και κλίμα συγκίνησης και θαυμασμού πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις με θέμα: «Συγκλονιστικές εμπειρίες στο Κοσμοδρόμιο της Ρωσίας» που διοργανώθηκαν από τον Τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» το Σάββατο 24/11/12 στη Θεσσαλονίκη και την Κυριακή 25/11/2012, στην Αθήνα.

Δείτε το video όλης της εκδήλωσης  και κατεβάστε το πρωτότυπο υλικό που παρουσιάστηκε :

Περίπατος στον αέρα- video σε πραγματικό χρόνο 
Φωτογραφίες (Фото-космос) 
Κοσμοναύτες και Ορθοδοξία- Εισήγηση κ. Βαλερί Κόρζουν (Космонавты и Православие)

Στο άρθρο περιλαμβάνται και εκτενείς πληροφορίες στη ρωσική γλώσσα
www.Tideon.org –  Банк идей для православия и эллинизма.

«Шокирующий опыт в России в Байконуре» (Греция, Афины, 25-11-2012): Мероприятие Православного Клуба Миссионерской Деятельности Союза ученных «Мегас Василиос» ,с докладчиком  Игумен Иов Талац, котороый является  духовным отцом  космонавтоми  города  Звезда России и генерал Валери Kорзун , космонавт. Святой Крест идет по всему миру 16 раз в день с космической станцией ISS ! 

http://www.tideon.org/index.php/2012-02-11-18-49-10/2012-02-11-19-10-56/3785-2012-12-06-22-03-09

ΕΛΒΕΤΙΔΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ: «ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!»

«Τον Πάπα να καταράστε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία του κακού» – Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Μέσα από τους σελίδες ενός βιβλίου, με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» μία Ελβετίδα εξηγεί γιατί τόσο η ίδια, όσο και οι Ευρωπαίοι μισούν τους Έλληνες. Μάλιστα, δίνει την δική της απάντηση στο γιατί συμπεριφέρονται όλοι με «άθλιο» τρόπο στον ελληνικό λαό! Ωστόσο, μεταξύ άλλων, εκμυστηρεύεται ότι παρόλο που υπάρχει ένα συναίσθημα μίσους από την πλευρά της, την ίδια στιγμή θαυμάζει και σέβεται το ελληνικό πνεύμα και τους αρχαίους Έλληνες. «Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους. και όποτε δίνεται η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται» {…}

{…} «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»! Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένη» γιατί «Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει, να μην να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες»! Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλόσοφου! Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «*Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων*»! {…}

{…} «Ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»! «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική. Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ‘δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ‘κει. Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα! Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε. Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! Η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε. Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος!

Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να Μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!».

πηγή:newsbomb

ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΒΕΤΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΩΣ «ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ»! ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ» ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ;

Η συγγραφέας ομολογεί με ειλικρίνεια – κι αυτό είναι προς τιμή της! – το απύθμενο μίσος των ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ για κάθε τι Ελληνικό!!! Δεν διστάζει να ομολογήσει ότι χάρη στους Έλληνες…κατέβηκαν από τα δέντρα και βγήκαν από τις σπηλιές, γι’ αυθτό άλλωστε και τους φθονούν θανάσιμα! Και το κορυφαίο όλων: Αποκαλύπτει τον σκοτεινό, βρώμικο και διαχρονικά ανθελληνικό ρόλο του  ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΒΑΤΙΚΑΝΟ!!!

Βέβαια, δεν περιμέναμε την Ελβετίδα για να μάθουμε για το μίσος των Παπικών εναντίον της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας! Το μαρτυρούν τα φρικτά «έργα» τους, με την σχεδόν ισοπέδωση και άγριας λεηλασίας της Κωνσταντινούπουλςη το 1204, όταν διέλυσαν τα πάντα, από τον αρχαίο μέχρι τον τότε σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό

(διαβάστε μια αναλυτική περιγραφή των «κατορθωμάτων» τους,(εδώ)!

Η λεηλασία και απογύμνωση της Κωνσταντινουπόλεως από όλα της τα πλούτη, δεν είχε όμοιο της. Όσοι τολμούσαν να αντισταθούν σφάζονταν επί τόπου. Δεν έμεινε παλάτι, αρχοντικό εκκλησία μεγάλη ή μικρή, μοναστήρι, χαμοκέλα, που να μην υποστεί φρικώδη λεηλασία. Ιδίως τους προσέλκυσε ο μυθικός πλούτος της Αγίας Σοφίας. Μπήκαν μέσα στον Ιερό Ναό με άλογα και μουλάρια που λέρωναν με τις κοπριές τους το μαρμάρινο δάπεδο. Και άρχισαν με φρενιτιώδη ταχύτητα να ξηλώνουν και να παίρνουν τα πάντα: από άγια δισκοπότηρα, ευαγγέλια, ιερά άμφια, άγιες εικόνες, την Αγία Τράπεζα, και το ασημένιο εικονοστάσιο του Τέμπλου, αφού προηγουμένος το έκαναν κομμάτια, μανουάλια, πολυκάνδηλα, μέχρι και κουρτίνες. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της λεηλασίας μια Γαλλίδα πόρνη ανεβασμένη στον πατριαρχικό θρόνο χόρευε ασεμνα μισόγυμνη και τραγουδούσε. Ούτε οι τάφοι των Αυτοκρατόρων γλύτωσαν: συλήθηκαν όλοι, ενώ τα λείψανα πετάχτηκαν εδώ κι εκεί. π.χ. το πτώμα του Βασίλειου Β’ Μακεδόνα πετάχτηκε έξω και στα χέρια του τοποθέτησαν οι Φράγκοι μια φλογέρα –ειρωνικά -. Με αφορμή αυτό το γεγονός ο Παλαμάς έγραψε το ποίημα «η φλογέρα του βασιλιά». Κυρίως όμως καταστράφηκαν αναρίθμητα έργα τέχνης. Τόσο της κλασσικής αρχαιότητας (π.χ. αγάλματα του Δια, του Απόλλωνα, των Διοσκούρων, το χάλκινο άγαλμα του Ηρακλή από τον Λύσσιπο τον Σικυώνιο, της Άρτεμης, της Ηρας, της Ελένης του Μενελάου κ.ά. που κοσμούσαν δρόμους, πλατείες και παλάτια της Βασιλεύουσας) όσο και της Ρωμαϊκής περιόδου, τα οποία κομμάτιαζαν για να αφαιρέσουν το χρυσό, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, ενώ τα κατασκευασμένα από χαλκό τα έλυωναν στα καμίνια για να κόψουν νομίσματα.

Τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα καίγονταν από τους σταυροφόρους, για να ψήσουν τα κρεατικά τους! (Σ.Σ «ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ» ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΓΙ’ ΑΥΤΑ;;;)

ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ» ΔΥΤΙΚΟΙ: ΕΝΑΣ ΟΧΛΟΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ, ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ 1453 ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΟΓΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ, ΑΚΟΜΑ ΘΑ…ΕΚΑΙΓΑΝ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΖΑΝ «ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ»!