ΜΗΝΥΜΑΤΑ
_
ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Συνδιοργάνωση:
Νεανική Σύναξη Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Ν. Ψυχικού
Νεανική Σύναξη Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας
ΠΕΜΠΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ
(γεύμα νεολαίας – ώρα προσέλευσης 19:30)
ΗΛΙΚΙΕΣ (18-38 ετών)
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΕΩΣ 28/2/2013
ΔΗΛΩΝΕΤΕ: ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ-ΗΛΙΚΙΑ
ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ: 200 ΝΕΟΙ/ΕΣ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ: ΔΩΡΕΑΝ
(θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητος)
»Γιατι τόσος «ντόρος» για την παραίτηση Πάπα;»
Του Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία
Παραιτήθηκε ὁ Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ ἀπό τήν παπωσύνη του. Ἀλλά γιατί τόσος «ντόρος» καί στόν χῶρο μας, ἀλλά καί θλίψη μερικῶν, ἐκκλησιαστικῶν μάλιστα ἀνδρῶν, γιά τήν παραίτησή του; Εἴμαστε στά «καλά» μας;
Ἀκόμη δέν ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὁ παπισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ Πάπας λοιπόν εἶναι αἱρεσιάρχης;
Γιά νά παραλείψω τά ἄλλα καί πολλά, λέγω μόνο αὐτά τά τρία βασικά γιά μᾶς: Οἱ παπικοί ἔχουν ἄλλη Ἁγία Τριάδα (μέ τό «φιλιόκβε» τους), πιστεύουν ἄλλη Παναγία καί κάνουν διαφορετικά τόν σταυρό τους. Αὐτοί εἶναι κομμένοι ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦμε νά κάνουμε μαζί τους τήν Θεία Λειτουργία καί νά κοινωνήσουμε μαζί τους τά Ἄχραντα Μυστήρια. Δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, λυποῦμαστε δέ γιά τήν χρήση ἀπό μερικούς τοῦ ὅρου «Ρωμαϊκή Ἐκκλησία».
Γιατί, ἄν καί οἱ παπικοί ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ποιά, τελοσπάντων, εἶναι αὐτή ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία, πού ὁμολογοῦμε στό «Πιστεύω» μας, στήν ὁποία πρέπει νά ἀνήκουμε γιά νά σωθοῦμε; Ἀφοῦ λοιπόν ὑπάρχουν τόσες μεγάλες δογματικές διαφορές τῶν παπικῶν μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, καί τόσες ἄλλες πολλές, πέστε μου, εἶναι ἤ δέν εἶναι αἱρετικοί οἱ παπικοί; ΕΙΝΑΙ!
Κι ἄν μερικοί ἤ πολλοί δέν θέλουν νά τό παραδεχτοῦν αὐτό, ἔχουμε νά τούς παρουσιάσουμε πολλές-πολλές πατερικές μελέτες καί ὁμιλίες, οἱ ὁποῖες ὁμιλοῦν καθαρά περί τῶν αἱρέσεων τῶν παπικῶν. Ἀφοῦ λοιπόν οἱ παπικοί εἶναι αἱρετικοί, γιατί, ξαναλέμε, τόσος θόρυβος καί θλίψη γιά τήν παραίτησή του; Πραγματικά, δέν μποροῦμε νά τό καταλάβουμε!
Λέγεται ὅτι ὁ παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ εἶναι φιλορθόδοξος.
Ὅμως, καταλάβαμε καί ἐννοήσαμε καί αὐτοῦ, ὅπως καί ἄλλων προκατόχων του, τό σχέδιο, μέ τόν πόθο τῆς ἑνώσεως, νά ὑποτάξει τήν Ὀρθοδοξία στόν παπισμό.
Τήν ἕνωση μέ τούς Καθολικούς τήν θέλουμε καί ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι καί εὐχόμαστε γι᾽ αὐτήν. Θέλουμε ὅμως ἕνωση χωρίς στό ἐλάχιστο νά ξεφύγουμε ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καί νά προσχωρήσουμε στά παπικά δόγματα καί στίς παπικές ἀπαιτήσεις (ἀλάθητο τοῦ Πάπα). Ἕνωση σάν κι αὐτή τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας δέν θά τήν δεχθεῖ ποτέ ὁ Ὀρθόδοξος λαός μας, γιατί ποιμαίνεται ἀπό Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐμπνέονται ἀπό τό πνεῦμα τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
Ἀλλά καί ἄν μερικοί ἐκκλησιαστικοί ταγοί ξεφύγουν καί ζητήσουν ἕνωση μέ τόν Πάπα ἐπί προδοσίᾳ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ὁ εὐσεβής Ὀρθόδοξος λαός δέν θά τό ἐπιτρέψει αὐτό, ἀλλά θά τούς κυνηγήσει μέ τά ξύλα καί μέ γιουχαΐσματα, ὡς προδότες τῆς πίστεως, ὅπως ἀκριβῶς ἔτσι συνέβηκε μέ τήν ψευδοένωση τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας.
Γιατί, ὅπως τό γράφει ἡ παλαιά διακήρυξη τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς, ὁ Ὀρθόδοξος λαός εἶναι ὁ φρουρός τῆς πίστεώς του, τήν ὁποία θέλει ἀπαρασάλευτη καί ἀμετακίνητη ἀπό τά δόγματα τῶν ἁγίων Πατέρων.
Τέλος πάντων, ἐκφράζοντας καί τό Ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ πού ποιμαίνω, τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, εὐχόμαστε ἀπό καρδίας στόν παραιτηθέντα Πάπα Βενέδικτον ΙΣΤ´ νά τόν φωτίσει ὁ Θεός νά γνωρίσει τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι ΜΟΝΟ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καί, ἀφοῦ χαρακτηρίζεται ὡς φιλορθόδοξος, νά ἀρνηθεῖ, ἔστω τώρα στό γῆρας του, τά παπικά δόγματα, καί νά προσέλθει στήν Ὀρθόδοξη πίστη, γενόμενος καί αὐτός Ὀρθόδοξος, ΑΜΗΝ!
Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
του Θεολόγου Νικολάου Πανταζή
Είναι αιρετικός μέγας και Αρχηγός Παναιρέσεως του Παπισμού. Η παραίτησή του δεν μας αφορά. Και ιδίως δεν μας τιμά η οποιαδήποτε εκδήλωση λύπης ή θαυμασμού για το ασήμαντο αυτό και κατά πάντα ύποπτο συμβάν.
Όσο μας ενδιαφέρει η παραίτηση ενός ηγετικού στελέχους του Χιλιασμού στο Μπρούκλιν ή του Αρχηγού της Μασονίας ή ενός Αρχιραββίνου του διεθνούς Σιωνισμού, άλλο τόσο ανάξια σχολιασμού τα πολιτικά του πανδαιμόνιου Παπισμού.
Σαν πολύ αξία του δώσαμε του «κερατά» με εμφανή κέρατα αποξαλύψεως στην αιμοσταγή του Τιάρα. Κατάρες και αναθέματα του πρέπουν, όχι συμπαράσταση, στήριξη και θαυμασμός…
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θλίβεται υπερβολικώς και πενθεί υπέρ του δέοντος «ο καυμένος» για αυτόν τον «άδικο χαμό» ότι «με τη σοφία του θα μπορούσε περισσότερα να προσφέρει στην Εκκλησία»… Αυτή η επίκληση με «Ε» κεφαλαίο είναι ρητή βλασφημία διότι αναφέρεται σε μία κοινή, ενιαία Εκκλησία, ενώ δεν είμαστε «Μία» κι’ ούτε πρόκειται να γίνουμε.
Το ότι ο Χριστός ευχήθηκε για οποιαδήποτε «ένωση» αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εκλαμβάνεται αυτομάτως και ως προφητεία για πραγματοποίηση αυτής της επικλήσεως. Ο Χριστός προσευχήθηκε και για τη μετάνοια του Ιούδα αλλά τίποτε, ο Ιούδας (και ο κάθε Πάπας) «ουκ ηβουλήθη συνιέναι!»
Και έρχεται μετά ο Αυστραλίας Στυλιανός να θαυμάζει αυτό «το ύψος και την ποιότητα» αυτού του ανδρός. Μας θυμίζει αυτός ο παράτυπος και ύποπτος θαυμασμός του και παλαιοτέρα έκφραση θαυμασμού των βλασφημιών του Καζαντάκη!
Και προσθέτει ο επίσης «πονεμένος» και «χαροκαμμένος» Αυστραλίας:
«Να ξέρετε ότι ο Πάπας ήτανε πάντοτε φιλορθόδοξος, μέχρι σημείου να είμαστε ενθουσιώδης (εδώ χειροκροτούμε)… Με ενθουσίασε ο τρόπος με τον οποίο παραιτήθηκε (ο τρόπος του δολιότητος γέμει) και αυτά που επικαλέστηκε…..Δεν γνωρίζω άλλον ηγέτη μη ορθόδοξο, ο οποίος θα έδινε τόσο μεγάλη σημασία στην προσευχή! (Τύπος, υπόδειγμα και Υπογραμμός ειν’ ο Χριστός στην προσευχή και όχι ο Πάπας). Αφού όταν παραιτήθηκε είπε θα αφοσιωθώ στην προσευχή για το καλό της Εκκλησίας, (να ‘το πάλι το πεπτωκός φρούτο, «για το καλό του Παπισμού» έπρεπε να πει), μ’ αυτό έδειξε την θεολογική του παιδεία!»
Ώπα! Να και τα βραβεία τιμής! Να και η εξύψωση θεολογικής τάχα παιδείας!
Πρώτον, το ότι ήταν (εάν ήταν) φιλορθόδοξος, δεν μας συγκινεί καθόλου ούτε θα του επισυνάψουμε ποτέ παράσημα ανδραγαθείας… Εάν ήταν αληθώς φιλορθόδοξος, θα απαρνείτο όλες τις αιρέσεις του Παπισμού, θα υπέγραφε επίσημο Συνοδικό Λίβελο Μετανοίας και θα ασπαζόταν πάραυτα την Ορθοδοξία. Τότε, ώ τότε «θα πήγαινε μάρτυρας» και θα καταταγόταν Νεοφανής Άγιος της Ορθοδοξίας!
Δεύτερον, δεν μας πρέπει και μας υποβιβάζει να ενθουσιαζόμαστε από «αρετές» Αιρεσιαρχών για αφοσίωσή τους στην προσευχή κλπ. Και τα δαιμόνια πιστεύουν και φρίττουν. Και τα δαιμόνια των Γαδαρηνών προσευχή και κοινή Ορθόδοξη Ομολογία επετέλεσαν με την «ωραιοτάτη» δήλωσή τους. «Και γιατί, αναρωτιέται ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γιατί να τους επέπληξε ο Χριστός με το «πεφίμωσο» (που σημαίνει βούλωστο!) ενώ είπαν μία μεγάλη, δογματική αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεώς μας; Για να μην επιτρέψει να βγαίνει η αλήθεια από ακάθαρτα χείλη!!!»
Η «ακαθαρσία» εδώ δεν είναι ηθική αλλά δογματική… Τα ακάθαρτα και «άλαλα» χείλη είναι αυτά των αιρετικών!
Η προσευχή των αιρετικών δεν είναι εφικτή, υποστατή και εισακουστέα! Στην Ορθοδοξία ισχύει μόνο το «δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών», όχι το «δι’ ευχών των αιρεσιαρχών Παπών» και όχι «ημών», δεν είναι καθόλου δικοί μας και η θέση που κατέχουν, δεν είναι καθόλου δική τους! Αλλά και η Λειτουργία και τα Λείψανα, κλεμμένα και ξένα, παραλλαγμένα και «μετηλλαγμένα».
Η οποιαδήποτε λοιπόν «θεολογική παιδεία» των αιρετικών, άχρηστη και καταδικαστέα. «Ο γνους και πολλά, δαρήσεται και πολλά…»
Άς παραιτηθούμε λοιπόν του να ασχολούμαστε με την ανούσια και αδιάφορη παραίτηση του Πάπα. Φτάνει πια ο εμπαιγμός.
Πιό πολύ πρέπει να μας ενδιαφέρει (αμήν και πότε) η επειγόντως λίαν απαραίτητη παραίτηση «του δικού μας Πάπα» και Αρχι-οικουμενιστή Πατριάρχη. Διότι την κατασκανδαλίζουσά του διαγωγή, δεν βλέπουμε να αλλάζει…
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.