Αυγουστινος ο Αναργυρος 

(Για τα τρία χρόνια από την κοίμησή του – Προσωπικὲς εμπειρίες)

Γεωργίου Τσακαλίδη, Δρ. Θεολογίας
(Ορθόδοξος Τύπος, 29/09/2013)

Επειδή χρημάτισα στα φοιτητικά μου χρόνια συνοδός του, ελάχιστες φορές και υπογραφέας  του, και έζησα από κοντά ορισμένα περιστατικά της ζωής του, θα ήθελα να μεταφέρω στους αναγνώστες ως προσωπικές εμπειρίες έξι, άγνωστα στους περισσότερους, από τα  περιστατικά αυτά. Το πρώτο που θέλω να καταγράψω αιτιολογεί τον τίτλο του άρθρου «Αυγουστίνος ο Ανάργυρος».

Ήταν, αν θυμάμαι καλά, Οκτώβριος του 1969. Συνεδρίαζε η Σύνοδος της Ιεραρχίας. Συνόδεψα με τον οδηγό του, Αλέκο Φωκά, τον Μητροπολίτη στη Μονή Πετράκη, όπου γινόταν οι συνεδριάσεις της Ιεραρχίας. Για να αξιοποιήσουμε το χρόνο και να μη περιμένουμε έξω από το Συνοδικό Μέγαρο, πήγαμε με τον οδηγό του σε διάφορα βιβλιοπωλεία του κέντρου των Αθηνών να παραλάβουμε βιβλία για το βιβλιοπωλείο της Αδελφότητος «Σταυρός». Θα επιστρέφαμε γύρω στις 1 μ. μ., που υπολογίζονταν να ολοκληρωθούν το νωρίτερο οι προμεσημβρινές εργασίες της Συνόδου, για να τον παραλάβουμε. Η ενασχόλησή μας με τις παραγγελίες των βιβλίων δεν κράτησε περισσότερο από  δύο ώρες. Όταν επιστρέψαμε στο Βιβλιοπωλείο του «Σταυρού», για να αφήσουμε τα βιβλία που αγοράσαμε, είδαμε με έκπληξη τον γέροντα στο βιβλιοπωλείο, που μόλις με είδε άρχισε να διαμαρτύρεται: «Πού ήσουν, παιδάκι μου; Σε αναζήτησα και δεν σε βρήκα! Πάρε αμέσως 50 δραχμές από το ταμείο,  να πας στη Σύνοδο και να τις επιστρέψεις στον π. Αντώνιο». Τι είχε συμβεί; Ο γέροντας διαφώνησε για τα «γλυκανάλατα» θέματα της Ιεραρχίας, ενώ έπρεπε να καταπιαστεί με τα πλέον φλέγοντα ζητήματα της Εκκλησίας, και διαμαρτυρόμενος αποχώρησε από τις εργασίες της Συνόδου. Ποτέ όμως δεν είχε χρήματα μαζί του. Με αναζήτησε. Δεν με βρήκε. Πήγε στο γραφείο του ιερέως π. Αντωνίου. Δανείστηκε 50 δραχμές. Πήρε ένα ταξί και επέστρεψε στην Αδελφότητα. Ο άνθρωπος αυτός, ενώ είχε οργανώσει στην Αθήνα τεράστιο κοινωνικό έργο, που απαιτούσε πολλά χρήματα, έθεσε ως άσκηση στο πνευματικό του πρόγραμμα να μη πιάσει ποτέ χρήματα στα χέρια του. Το μισθό του και αργότερα τη σύνταξή του τη διαχειρίζονταν για τις διάφορες ανάγκες ο π. Ιερόθεος Κοκκονός. Μάλιστα κυκλοφορούσε τότε μεταξύ των μελών της Αδελφότητος η άποψη ότι αν του έδειχναν διάφορα χαρτονομίσματα και απέκρυπταν τον αριθμό που αναγράφονταν επάνω τους δεν θα ήταν σε θέση να αναγνωρίσει για ποιο χαρτονόμισμα πρόκειται.

Το δεύτερο περιστατικό Για τη συνέχεια· www.zoiforos.gr  {Αυγουστίνος ο Ανάργυρος – (Τρία χρόνια από την…