Μας εχει αφοπλισει ο διαβολος

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.79-80

Αυτά είναι αγαπητοί μου, τα όπλα του Χριστιανού. Αλλά δυστυχώς σήμερα οι Χριστιανοί είναι άοπλοι. Μας έχει αφοπλίσει ο διάβολος. Φανταστείτε ένα στρατό αφοπλισμένο! Οποία αδυναμία… Αλλά ενώ για την στρατιωτική άμυνα καταβάλλονται φροντίδες και τεράστια έξοδα, στον ψυχικό εξοπλισμό είμεθα μηδέν!
Ακάλυπτοι είμεθα.
Έχει μεγάλη σοβαρότητα αυτή η έλλειψις. Δεν έχουμε ψυχική θωράκιση. Τι να το κάνεις το ατσάλι; Όταν οι στρατιώτες δεν έχουν ηθικό, δεν έχουν ενθουσιασμό, δεν έχουν πίστη στα ιδανικά, όταν δεν έχουν τα πνευματικά όπλα; Με το πρώτο «μπάμ» θα γίνουν λαγοί.
Χρειάζεται λοιπόν ψυχική θωράκισης. Να αποκτήσωμεν ψυχικά όπλα. Η ψυχή του ανθρώπου είναι το μεγαλείον! Και όπως είπε ο Σαίξπηρ, η καρδιά του ανθρώπου είναι το πεδίον εις το οποίον γίνονται οι μεγαλύτεροι αγώνες, εναντίον της αμαρτίας και του κακού.
Όχι άοπλοι. Εις τα όπλα, στα ιερά όπλα! Και όταν έχομε τα όπλα αυτά, τις καθ’ ημών; Και ένας ακόμα, λέει η αγία Γραφή, «έδίωξε χιλίους»! (Ιησ. Ναυή 23,10 Δευτ. 32,30).
Η επανάσταση του ’21 το αποδεικνύει. Οι ολίγοι εκείνοι εγονάτισαν μία αυτοκρατορία, διότι είχαν ψυχή! Ενώ το 1922 οι τριακόσιες χιλιάδες, που είχαμε στην Μικρά Ασία, δεν είχαν ψυχή γι’ αυτό επήλθε καταστροφή.
Στα όπλα λοιπόν, «τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. 13,12). Είναι φωτεινά, λαμπρά, υπέροχα, δεδοκιμασμένα όπλα. Τα μεταχειρίσθηκαν οι άγιοι και οι μάρτυρες και νίκησαν και θριάμβευσαν.
Στα όπλα οι άντρες, στα όπλα οι γυναίκες, στα όπλα τα παιδιά, στα όπλα οι πάντες! Τώρα μάλιστα την περίοδο αυτή κανείς άοπλος. Και λόγο Θεού, και πίστη, και προσοχή, και προσευχή, και νηστεία, και ελεημοσύνη, και βία επάνω στον εαυτό μας δια να εξασκεί το θέλημα του Θεού, και θεία κοινωνία, και εξομολόγηση, και ό,τι άλλο συνιστά το Ευαγγέλιον για να αποκτήσομε την πνευματική θωράκιση. Αν έχουμε την θωράκιση αυτή, και αν ακόμα γη γεμίσει από διαβόλους, θα τους νικήσομε οσοιδήποτε και αν είναι.
Λέγουν περί της ατομικής βόμβας, ότι είναι το ισχυρότερο όπλον. Ισχυρότερο όμως όπλο και από την ατομική βόμβα, όπλο το οποίο διαλύει τα πάντα, είναι η αγάπη του Χριστού! Αυτή είναι η ατομική βόμβα που θα διαλύσει τα κάστρα του διαβόλου και θα δημιουργήσει εις τον κόσμον ένα νέον παράδεισον, μία πραγματική κοινωνία.
Στα όπλα λοιπόν, αδέλφια μου! Μικροί και μεγάλοι, ας εξετάσομε τον εαυτό μας. Έχομε τα όπλα; Ακούμε το λόγο του Θεού; Διαβάζομε την αγία Γραφή; Προσευχόμεθα; Προσέχομε στον εαυτό μας; Χρησιμοποιούμε τον ασύρματο που λέγεται προσευχή; Γονατίζομε κάθε βράδυ; Παρακαλούμε τον Θεόν; Πιστεύομε; ή είμεθα άπιστοι και ερχόμεθα απλώς στην Εκκλησία, δια να βγούμε μαύροι, όπως μπήκαμε;
Όχι έτσι, αδελφοί μου. Ας ζήσωμε το χριστιανισμό με συνέπεια. Ας θωρακισθώμεν! Τότε και ο Κύριος θα δώσει «τον στέφανον της ζωής» (Απ. 2,10), «τον αμαράντινον της δόξης στέφανον» (Α ΄ Πέτρ. 5,4), σ’ εκείνους που, οπλισμένοι με «τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. 13,12), θα νικήσουν κόσμον, σάρκα, διάβολον.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις αιώνας αιώνων· αμήν.