Νέο δολοφονικό επεισόδιο στη σκηνοθεσία των αιματηρών διχασμών

Τὰ ἄλλοθι συμβιβασμένων μὲ Οἰκουμενισμὸ καὶ Τροϊκανούς!

ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ

«Καὶ ταῦτα ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴἀφιέναι»

 Ἀσφαλῶς καλὲς οἱ διαμαρτυρίες γιὰ τὴν προσπάθεια σταδιακῆς κατάργησης τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς. Ἀλλὰ θὰ ἀποτελέσει κι αὐτὴ ἡ ἐνέργεια μιὰ ἀκόμα γραφικότητα στὸν καμβὰ τῶν ἐνεργειῶν τῶν συμβιβασμένων κληρικῶν, ἕνα ἀκόμα ἄλλοθι, μιὰ προσπάθεια νὰ πείσουν ὅτι ὑπάρχουν.

Διότι ποιός θὰ λάβει σοβαρὰ ὑπόψιν τὴν διαμαρτυρία ἀνθρώπων, ποὺ ἔχουν ἀφήσει τὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου, στὰ χέρια τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν; Ποιός θὰ προσέξει τὴν διαμαρτυρία Ἐπισκόπων ποὺ διαπράττουν τὴν μεγίστη ἀδικία κατὰ τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ τὰ ἔχουν ἀφήσει ἀπροστάτευτα στὰ χέρια ἀμοραλιστῶν πολιτικῶν, μαζὶ μὲ τοὺς ὁποίους ἀπολαμβάνουν τὴν ἡδονὴ τοῦ ἐξουσιαστῆ ἡγέτη, μὲ τοὺς ὁποίους συναλλάσσονται προεκλογικὰ καὶ μετεκλογικὰ καὶ συν-δοξολογοῦνται; Ἢ μήπως δὲν γνωρίζουν οἱ Τροϊκανοὶ ἀφέντες μας τὴν δειλία τους καὶ τὰ κουσούρια τους; Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχασε τὸ θρόνο του κυρίως, γιατὶ ὑπερασπίστηκε μιὰ μόνο χῆρα γυναῖκα, ποὺ ἀδικεῖτο ἀπὸ τὴν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία. Ποιός ἀπὸ αὐτοὺς ἔχει τέτοια διάθεση; ΚΑΝΕΝΑΣ!
Ἂν εἶχαν τέτοια διάθεση, θὰ εἶχαν ἀποτρέψει ἐδῶ καὶ καιρὸ τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς Πατριάρχες στὸ καταστροφικὸ ἔργο τους: δηλαδή, τὸ ξεθεμέλιωμα τῆς Πατρίδος, τὴν περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἀλλοίωση τῆς Πίστης.
Καὶ ποιό, ἀλήθεια, τὸ κόστος γιὰ ἕνα διαμαρτυρόμενο ἱεροκήρυκα-ποιμένα ἢ Ἐπίσκοπο, ὅταν ὁμιλεῖ καὶ ἐξαπολύει μύδρους γιὰ τὴν κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας; ΚΑΝΕΝΑ! Οὐδεὶς θὰ τὸν ἀκούσει, κανένας ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες δὲν θὰ στεναχωρηθεῖ. Οἱ τέτοιοι ποιμένες, θὰ δρέψουν μόνο κάποια «μπράβο», ἀπὸ τοὺς ὑποτακτικούς τους!
Ἐξάλλου ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐξ ὑπαρχῆς ἀνδρώθηκε καὶ ἔζησε σὲ καιροὺς ποὺ δὲν εἶχε θεσμοθετηθεῖ ἡ Κυριακὴ ἀργία, ἀλλὰ καὶ στὴν πορεία της, ἐπεκτάθηκε σὲ χῶρες ἢ συμβίωσε μὲ κατακτητὲς ποὺ δὲν εἶχαν ἢ δὲν σεβάστηκαν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς.
Καλὴ φαινομενικὰ ἡ διαμαρτυρία, ἀλλὰ μιὰ ἀκόμα Δονκιχωτικὴ ἐνέργεια γιὰ ἀνθρώπους ποὺ ὑποδέχονται μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων ἕνα αἱρεσιάρχη Πατριάρχη! Καὶ ἀφοῦ δὲν τολμοῦν νὰ ὑψώσουν φωνὴ διαμαρτυρίας γιὰ τὰ δικά τους χρονίζοντα καὶ ἀκανθώδη θέματα, πῶς θὰ τολμήσουν νὰ ἔρθουν σὲ κόντρα μὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐξαρτᾶται ὁ μισθὸς καὶ ἡ ἐξουσία τους; Αὐτοὶ ποὺ ἀποφεύγουν “ὅπως ὁ διάβολος τὸ λιβάνι” νὰ μιλήσουν γιὰ τὰ οὐσιώδη ζητήματα τῆς Πίστεως (γιατὶ δὲν θέλουν νὰ χάσουν τὸ «καπέλο» τους, καὶ τὸ θρόνο τους, φοβοῦνται μιὰ πιθανὴ ἀπομόνωση ἀπὸ τὴν συντεχνία τους), πῶς θὰ τὰ βάλλουν μὲ τοὺς ἄρχοντες τοῦ αἰῶνος τούτου;
Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος. Κι ἂς μιλοῦν γιὰ διάκριση, κι ἂς ἐπιστρατεύουν πλεῖστες ὅσες εὔλογες δικαιολογίες!
Λοιπόν, γενναῖοι ποιμένες, γενναῖοι Ἐπίσκοποι, διαμαρτυρηθεῖτε γιὰ τὰ καίρια τῆς Πίστεως, γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ κατατρώγει τὰ σπλάγχνα τῆς Ἐκκλησίας! Διαμαρτυρηθεῖτε π.χ. γιὰ τὴν ἀπο-ορθοδοξοποίηση τῆς Παιδείας στὸ ἀφεντικό σας, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, ποὺ διοικεῖ κατὰ τὸ δοκοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ ἔχει παραδώσει, ἐδῶ καὶ χρόνια, τὴν τύχη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ χέρια καιροσκόπων οἰκουμενιστῶν θεολόγων! Διαμαρτυρηθεῖτε θυσιαστικά, ἀποφασιστικὰ καὶ σταθερὰ γιὰ τὴν ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ! Διαμαρτυρηθεῖτε γιὰ τὸ τεράστιο θέμα τῶν ἐγκληματικῶν ἀεροψεκασμῶν! Ἀπαιτεῖστε αὔριο, οἱ ὑπεύθυνοι πολιτικοὶ νὰ δώσουν λόγο γιὰ τὸ ξέφραγο αἰθέριο ἀμπέλι, ἢ καλύτερα, γιὰ τὴν προδοτικὴ ἐκχώρηση τῶν πάντων στὴν Μασωνία, στὴν Τρόϊκα, στὴν Νέα Τάξη!
Τότε, καὶ μόνο τότε θὰ συγκινήσετε τοὺς πιστούς· τότε θὰ σᾶς ἀκολουθήσουν.
Διαφορετικά, ἀφῆστε τοὺς θεατρινισμούς. Οἱ νεοταξῖτες, οἱ Τροϊκανοὶ καὶ οἱ σὲ θρησκευτικὸ ἐπίπεδο συνεργάτες τους Οἰκουμενιστὲς (ποὺ τυφλὰ ὑπηρετεῖτε ἢ ἀνέχεσθε) καγχάζουν μαζί σας.
Γιατὶ ἔχετε δώσει «γῆν καὶ ὕδωρ»!

(www.kapodistrias.info)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ το βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Καλεβρᾶ «Ἐπιστολαί» πού ἐκδόθηκε Ἐν Ἀθήναις 1856Φίλε !Ἐν Ἀθήναις τὴν 12 Ἀπριλίου 1855.

Καθ’ ἥν σοὶ ἔδωσα ὑπόσχεσιν, σοὶ γράφω καὶ σήμερον. Μὴ δυσχεραίνῃς διὰ τὰς κατὰ τῆς Δύσεως ἐκθέσεις μου, καὶ πίστευέ με ὡς φιλαλήθη. Οἱ Ἀγγλογάλλοι, μὴ δυνάμενοι διὰ τὰς ῥηθεῖσας αἰτίας ν’ ἀποκτήσωσι δικαιώματα ἐπί τοῦ Ἑλληνικοῦ θρόνου καὶ θεωροῦντες τόν Καποδίστριαν ὡς τό μόνον πρόσκομμα τῶν πολιτικῶν καὶ θρησκευτικῶν αὐτῶν σχεδίων, κατέβαλον πᾶσαν προσπάθειαν ὅπως καταστρέψωσιν αὐτόν διὰ τῶν ἰδίων ὁμογενῶν, μεταχειρισθέντες ὡς ὄργανα τοὺς Μπαρλαίους, τό ἔντιμον τοῦτο κόμμα, καὶ τοὺς ὀπαδούς τοῦ προνομιούχου συστήματος τῆς διαδοχικῆς εὐγενείας ἔχοντες ἐπί κεφαλῆς τὸν Α. Μαυροκορδάτον καί τινας σχολαστικοὺς λογίους. Οἱ Γάλλοι, ἀφ’ ἑτέρου, τὸν αὐτὸν σκοπὸν ἐπιδιώκοντες, προσέλαβον τοὺς Μοσχομαγκίτας, τό ἄλλο ἔντιμον καὶ τοῦτο κόμμα, ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τοῦ Ἰ. Κωλέτου καὶ τῶν ὁπλαρχηγῶν τῶν ἐχόντων ἀξιώσεις, ὄντων ἁπάντων μαθητῶν τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ τῶν Ἰωαννίνων, διδασκάλου φοβεροῦ πάσης διαφθορᾶς καὶ κακίας. Συνεμάχησαν δὲ ἀμφότερα τὰ κόμματα ταῦτα καὶ παρεδέχθησαν τὴν ἑταιρείαν τοῦ Ροπάλου τοῦ Ἠρακλέους, συνεργοῦντος καὶ τοῦ Κοραῆ κατὰ τοῦ Καποδιστρίου. Ὁ Κοραῆς, οὔτε πολιτικὸς, οὔτε νομομαθὴς, οὔτε ἐμπειροπόλεμος, ἀλλ’ ἁπλοῦς καὶ ἄριστος φιλολόγος ὤν, συνεργαζόμενος περὶ τὰ τοιαῦτα ἐνόμιζεν ὅτι εὐηργέτει τὸ ἔθνος αὐτοῦ, ἀμεριμνῶν περί τῶν συνεπειῶν, ἐξ ὧν ἐπήρετο τοῦ ἔθνους ἡ καταστροφὴ, οἷαν ἐπέφερε καὶ κατὰ τῆς πατρίδος αὐτοῦ Χίου, ἐν ἔτει 1826. Πρεσβεύων ὅτι οἱ Γάλλοι ἦσαν ἀδελφοί αὐτοῦ, πιστοὶ δὲ φίλοι τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους, ἐνήργησε δί αὐτῶν, τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς Χίου, μηδενισθεῖσαν εὐθὺς ἅμα ἔμαθον τὴν εἰς τήν Ἑλλάδα ἄφιξιν τοῦ Καποδιστρίου, ἐγκαταλείψαντες τό πλῆθος τοσούτων ἀθῴων εἰς τήν διάκρισιν τῶν αἱμοβόρων Τούρκων, καὶ ἀδιαφορήσαντες περί τῆς συμβάσης ἐκείνης ἀνιλεοῦς σφαγῆς. Ταῦτα καὶ τοιαῦτα ἐνεργήσας ὁ Κοραῆς ἀπερισκέπτως, καὶ συναισθανθεὶς πόσων κακῶν πρόξενος ἐγένετο, ἐτύπτετο τοσοῦτον ὑπὸ τοῦ συνειδότος, ὥστε, κατατηκόμενος ἀκαταπαύστως ὑπὸ τῆς λύπης, ἀπέθανεν αἰφνηδίως, οὐδένα δαπανήσας ὑπέρ τοῦ ἀγῶνος ὀβολόν, οὐδέν δωρήσας ἐκ τῶν βιβλίων αὐτοῦ, δι’ ἀπέχθειαν πρὸς τὸν Καποδίστριαν καὶ πρὸς τὴν Ῥωσσίαν, ὡς καταστρέψασαν τήν ἑταιρείαν τῆς Ἀθηνᾶς. Αἱ σωζόμεναι ἐπιστολαὶ αὐτοῦ μαρτυροῦσι τὴν ἀλήθειαν τῶν λόγων μου.

---

Ταῦτα διοργανίσαντες οἱ σύμμαχοι εὐεργέται τῆς Ἑλλάδος διὰ τούτων Ἐφιαλτῶν καὶ Παυσανίων, διέτρεφον διηνεκῶς τὰς διχονοίας, ὑπέθαλπον ἀκαταπαύστως τὰς ταραχὰς καὶ τοὺς ἐμφυλίους πολέμους, ἵνα ἀποδείξωσι τὸ Ἑλληνικόν ἔθνος ταραχοποιὸν, σκανδαλῶδες, ἀνίκανον καὶ ἀνάξιον ἐλευθερίας καὶ αὐτονομίας, ἐπαινοῦντες καὶ ἐγκωμιάζοντες τοὺς Τούρκους ἀλλὰ, τύχῃ ἀγαθῇ, ἕνεκεν τῆς ἀντιζηλίας των δύο Δυνάμεων τῆς Ἀγγλίας καὶ Γαλλίας, καὶ χάριν τῶν ἀντιθέτων πολιτικῶν αὐτῶν συμφερόντων, οὐδὲν τῶν σχεδίων τούτων ἐτελεσφόρησεν, ἀντενεργούντων τῶν Ἄγγλων κατὰ τῶν Γάλλων, ὁσάκις ἰδιαίτερον ἐπρόκειτο τῶν μὲν ἤ δέ συμφέρον. Ἰδοὺ, φίλε μου, ἡ πολιτικὴ τοῦ Καποδιστρίου μετὰ τῆς Ῥωσσίας, καὶ τῶν δυτικῶν Δυνάμεων ὁποῖα ὑπῆρξε, διαρκοῦντος τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀγῶνος.

Μετά τόν ἐμπρησμὸν τοῦ ἐν Πόρῳ Ἑλληνικοῦ στόλου, καταστραφέντος ἐν Ὕδρᾳ, συνελθόντων τῶν συνομωτῶν τοῦ Ροπάλου τοῦ Ἠρακλέους διὰ τοῦ Ἀνδρέου Μιαούλη, καὶ κατὰ προτροπὴν τοῦ Α. Μαυροκορδάτου, καὶ τοῦ Λαζάρου Κουντουριώτου, ὁπαδῶν ἁπάντων τοῦ Ἀγγλικοῦ κόμματος, παρευρέθην ἐν μιᾷ πρωΐᾳ εἰς τοῦ Κυβερνήτου, ἔχων καθ’ ἑκάστην ἐλευθέραν τὴν εἴσοδον. -Ὁ ὑπηρέτης, Νικολέτος, φέρων πρός αὐτὸν τὸν συνήθη καφὲ καὶ θέσας ἐπὶ τῆς τραπέζης, εἶπε μετά φωνῆς ἀγρίας, «Λάβετε τόν καφέ ἐξοχώτατε.» -Παραξενευθεὶς ὁ Κυβερνήτης διὰ τὸν παράτολμον καὶ ἀσυνήθιστον τοῦτον τρόπον, εἶπε: «ΙΙῶς; τί λέγεις; τί ἔπαθες; οὐδέποτε ἄλλοτε ἐφέρθης κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον; τί συνέβη; τί τρέχει; Σ’ ἐφαρμάκωσα, διὰ τοῦ καφέ, εἶπε, λαβὼν εἰκοσιπέντε χιλιάδες γρόσια ἰδοὺ καὶ τὰ χρήματα, (δείξας αὐτὰ εἰς δούπιας τῆς Ἱσπανίας). –Τὶς σοὶ τά ἔδωσε, καὶ πόθεν τὰ ἔφερον, ἠρώτησεν ὁ Κυβερνήτης.»  -Ἀπὸ τὴν Ὕδραν Ὑδραῖος τις ῥακενδύτης καὶ ἄγνωστος ἐλθὼν ἀνήγγειλεν ὅτι ὁ Λάζαρος Κουντουριώτης ἔπεμψε τὸ ποσὸν τοῦτο πρὸς ἐμὲ, ἐκτὸς ἄλλων ὑποσχεθέντων βραβείων, διὰ νὰ βάλω ὁ ἴδιος τὸ δηλητήριον εἰς τὸν προσφερόμενον τῷ Κυβερνήτῃ καφέ. -Ὑπεκρίθην ὅτι ἐνέδιδον πρός ἐξακρίβωσιν τῆς προκειμένης δολοφονίας, ὑποσχεθεὶς πᾶσαν ἐχεμύθειαν ὁ δὲ ρακενδίτης ἐκεῖνος ἰδὼν τὴν πρᾶξιν ἐκτελούμενην, καὶ πιστεύων εἰς τοὺς λόγους μου, ἀνεχώρησε παρὰ χρῆμα.

Ἐκ τοῦ περιστατικοῦ τούτου φοβηθεὶς ὁ Κυβερνήτης μὴ φαρμακώσωσι καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, τὸν μὲν Βυάρον παρευθὺς ἐξαπέστειλεν εἰς Κέρκυραν, τὸν δὲ Αὐγουστῖνον παρέλαβεν ὁμοτράπεζον, καὶ τὰ χρήματα διέταξε νὰ δοθῶσι ἀνελλειπῶς τῷ ὑπηρέτῃ. «Οὐδέποτε ἐπίστευον, μοὶ ἔλεγεν, ὅτι ὑπῆρχέ τις μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων τοσοῦτον δόλιος ὥστε νὰ ἐπιβουλευθῇ τὴν ζωήν μου τὶ κακὸν ἐπέφερον εἰς τὸ ἔθνος, ὅπως καὶ ὅσον ἐδυνήθην, ἀντιπροσωπεύσας αὐτὸ, ὑπερασπίσθην ἀείποτε καὶ ἔσωσα ἀπὸ τῶν ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν. Ἔχω τὴν συνείδησιν καθαρὰν, ὁ θάνατος οὐδὲν ἄλλο, ἤ ἀπαλλαγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τῶν δεινῶν τοῦ βίου τούτου. Κτῆσον Καλεβρᾶ, μοὶ ἐπρόσθεσεν, ὄνομα καλὸν, θήρευε τήν ἀρετήν. Μυριάδες ἀνδρῶν ἐφονεύθησαν εἰς τὰς μάχας ὑπέρ πίστεως καὶ πατρίδος, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ἀθάνατον διαμένει. Ἄς ἀποθάνω ὅπως πέτρωται, ἐν ὅσῳ ὅμως ὑπάρχω, ἀφιερῶ ὅλην τὴν ζωήν μου ὑπέρ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους ἴσως ὁ θάνατός μου ἀπαλλάξῃ τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν ἐσωτερικῶν καὶ ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν. Γενηθήτω τό θέλημα Κυρίου!» -Λέγων ταῦτα ὑπεδείκνυε ταραχήν τινα ἐνδόμυχον καὶ ἐμπόδισε τήν ἀποχώρησίν μου ἀπὸ τοῦ δωματίου καθ’ ἥν στιγμὴν εἰσῆλθεν ὁ Πέτρος Μαυρομιχάλης, ὅλος ἐξηγριωμένος, μεταβὰς δι’ ἀδείας ἀπὸ τῆς φυλακῆς. Ἀπεσύρθην εἰς τὸ παρακείμενον δωμάτιον ἐξ οὗ ἤκουσα τὰς ἀγερόχους ταύτας λέξεις. «Κορφιάτη, σὲ κατέστησα Σουλτάνον, χρεωστεῖς νὰ μὲ διορίσῃς βιζύρην, διότι ἤμην μπέης τῆς Σπάρτης ἀνέκαθεν καὶ τώρα οὐδὲν εἰμὶ ὀνόμασόν με πάλιν μπέην τῆς Σπάρτης, καὶ κήρυξον τὴν Σπάρτην καθέδραν τῆς Ἑλλάδος, ὡς τὸ πάλαι ὑπῆρχε.» καὶ ἄλλα τοιαῦτα. -Ὁ Κυβερνήτης ἀπήντησεν ἀταράχως. Γέρων αὐτός ὁ τίτλος εἶναι Τούρκικος, καὶ οὐχὶ Ἑλληνικὸς κατεστράφησαν οἱ Τοῦρκοι, κατεστράφησαν καὶ τὰ ἀξιώματα καὶ οἱ νόμοι καὶ πᾶσα ἐξουσία αὐτῶν. Ἡ Ἑλλάς οὔτε εἶχεν, οὔτε ἔχει τοιούτους τίτλους οὐδεμία συνέλευσις ἐνέκρινε τὰ τοιαῦτα ἀξιώματα καὶ οὐδέν δύναμαι ἐγὼ, ἄνευ τῆς συγκαταθέσεως τοῦ ἔθνους. -Ὁ Μαυρομιχάλης ἀπήντησε. «Θά τό κάμῃς θέλεις καὶ δέν θέλεις ἡμεῖς σ’ ἐφέραμεν, ἡμεῖς σὲ διώκομεν.» Ταῦτα εἰπὼν μετ’ ὀργῆς καὶ ἐκδικήσεως ἀπῆλθεν. Ὅλος ἐγώ τότε τεταραγμένος προέβην ἐνώπιόν τοῦ Κυβερνήτου. -«Βλέπεις, εἶπε, Καλεβρᾶ, ὁποῖα ἄγρια θηρία κατασπαράττουσι τὴν τάλαιναν Ἑλλάδα! Ὁ Μαυρομιχάλης, ἤκουσες ἰδίοις ὠσὶ, ζητεῖ νὰ κηρύξω αὐτὸν Πρίγγιπα τῆς Σπάρτης καὶ τὴν Σπάρτην καθέδραν τῆς Ἑλλάδος, ὁ Κουντουριώτης τῆς Ὕδρας, ὁ Μαυροκορδάτος τοῦ Μισολογγιοῦ, ὁ Κωλέτης τῆς Ἠπείρου, καὶ ἄλλοι μικρότεροι τούτων θέλουσι νὰ γίνωσι Κόμητες καὶ Δοῦκες κατὰ τὰς ἐπαρχίας αὐτῶν, ὡς ἄν αὐτοὶ ἔσωσαν τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ ὁπαδοὶ τοῦ Ἀλῆ πασᾶ, ἐν ἑκάστῃ ἐπαρχίᾳ τῆς γεννήσεως αὐτῶν, ζητοῦσι τὴν ὀπλαρχηγίαν διαδοχικήν. Κατ’ ἐκείνην τὴν στιγμὴν, προσελθόντων τῶν πρέσβεων, ἀνεχώρησα. Περαίνων μέχρι τούτων τὴν παροῦσαν σὲ ἀσπάζομαι ὁλοψύχως.

Ἐπεξεργασία καί πληκτρολόγηση Καρζῆς Νικόλαος (www.kapodistrias.info)_