• Ο μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης βλέπει εγκαίρως τους εχθρούς της Ελλάδος και προσπαθεί να σώσει τον Ελληνικό λαό από τα νύχια τους.
  Μετά την Γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο εισδύει η διαφθορά στην Ελλάδα. Αυτός ο εχθρός είναι ύπουλος, γι’ αυτό και πιο επικίνδυνος. Σκοπό έχει να αλλοιώσει το φρόνημα των Ελληνων και να διαλύσει τα ιδανικά του. Η μασονία που εμφανίζεται ως φιλανθρωπικό ίδρυμα, δουλεύει γι’ αυτό το σκοπό. Καταλαμβάνει τα ύψιστα αξιώματα στην πολιτική ζωή και προωθεί νόμος και διατάγματα ξένων σκοτεινών κύκλων.
  Το μαχητικό φύλλο· «Χριστιανική Σπίθα» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, ιεροκήρυκος τότε, πολεμά προς κάθε κατεύθυνση τον εχθρό. Άλλοτε τα βάζει με την μασονία και τους μασόνους όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Άλλοτε με τους εμπόρους και διαφθορείς των εθνών. Αλλοτε με τούς βλάσφημους και αθέους πολιτικούς…

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»

(ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΚΔΟΣΙΣ)ΕΤΟΣ ΙΑ ΚΟΖΑΝΗ – ΙΟΥΝΙΟΣ 1955, αρ. φυλ. 171

Συντάκτης Αρχιμ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ,

          ΨΗΦΙΣΜΑ

Παρὰ τὰς ἐντόνους διαμαρτυρίας τὸ κρεοπωλεῖον τῆς ὁδοῦ Τσῶρτσιλ ἀριθ. 29 ἐξακολουθεῖ νὰ μένη ἀνοικτόν. Ἡ ἔκθεσις γυμνῶν σαρκῶν Ἑλληνίδων συνεχίζεται. Τὰ καλλιστεῖα, ποὺ ἀνέλαβε νὰ φέρη εἰς πέρας ἀπογευματικὴ ἐφημερίς, ἐτοιμάζονται μὲ συμμετοχὴν Ἀκαδημαϊκῶν καὶ καθηγητῶν καὶ κυριῶν τῆς Ἀθηναϊκῆς ἀριστοκρατίας(!) ὡς μελῶν Ἑλλανοδίκου ἐπιτροπῆς νὰ γίνουν μεγαλοπρεπῶς. Μία δοκιμὴ ἔγινε τὴν ἑορτὴν τῆς Ἀναλήψεως… Ἡ σύμβασις, βλέπετε, μετὰ ξένων ἐμπορικῶν ἐταιρειῶν, ὡς εἶνε ἡ κινηματογραφικὴ ἐταιρεία «Οὐνιβερσὰλ» καὶ ἡ ἐταιρεία μαγιὼ «Καταλίνα» δὲν εἶνε δυνατὸν νʼ ἀκυρωθῆ. Ὑπεράνω ὅλων τὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα. Δυστυχισμένη Ἑλλάς!

Καὶ ἐνῶ ἡ αἰσχρὰ αὐτὴ σύμβασις μετὰ ξένων ἐταιρειῶν, ποὺ ἐμπορεύονται τὰς σάρκας τῶν πτωχῶν Ἑλληνίδων δὲν ἀκυροῦται, μία ἄλλη σύμβασις καθαρῶς Ἑλληνικοῦ χαρακτήρος, σύμβασις ἱερὰ, σύμβασις, ἡ ὁποία ἐγράφη μὲ τὸ αἷμα μυριάδων Ἑλλήνων, καταπατεῖται δημοσία. Ἐν τῆ ἱερὰ ταύτη συμβάσει συμβαλλόμεναι δὲν εἶνε ξένη τις ἐταιρεία καὶ πορνογραφικὴ τις ἐφημερὶς τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλὰ ἡ ΠΙΣΤΙΣ καὶ ἡ ΠΑΤΡΙΣ, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία. Ἡ δευτέρα μόλις ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821 καὶ ἀνέπνευσεν, ἐστράφη πρὸς τὴν πρώτην καὶ εἶπε: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Ἀναγνωρίζω τὸ μεγαλεῖον, τὴν ὑπεροχήν σου, τὰς ἀνεκτιμήτους ὑπηρεσίας σου εἰς τὸν ὑπὲρ ἐλευθερίας ἀγῶνα. Ἐλευθέρα τώρα θέλω νὰ συνδεθῶ στενότερον μαζύ σου, νὰ γίνωμεν ἕν. Ἡ ζωή σου ζωή μου. Τὰ ἰδανικά σου ἰδανικά μου. Ὁ Τίμιος Σταυρὸς ἐθνικόν μου σύμβολον. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες, ποὺ ρυθμίζουν εἰσαγγελικῶς τὰ ἤθη εἶνε καὶ ἰδικοί μου Νόμοι, εἰς τὴν κορυφὴν τῶν Καρατικῶν μου Νόμων ἀναλλοίωτοι. Οἱ παραβάται αὐτῶν θὰ τιμωροῦνται. Σοῦ δίδω ἐπίσημον ὑπόσχεσιν, ὅτι πᾶν ὅ,τι κατὰ τὸν ὑπεύθυνον κρίσιν σου προσβάλλει τὴν Χριστιανικὴν ἠθικήν, θὰ τὸ ἀπαγορεύω ἀπολύτως… Ἡ πρώτη, ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἐπίστευσε δυστυχῶς εἰς τὴν εἰλικρίνειαν τῶν ὑποσχέσεων τῆς Πολιτείας καὶ ἐδέχθη νὰ συνταχθῆ τὸ συμβόλαιον καὶ τὸ ἱερὸν συμβόλαιον, ὁρώντων ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων, ἐν ὀνόματι τῆς Ἁγίας καὶ Ὀμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος συνετάχθη καὶ ὠνομάσθη Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἔκτοτε Πρωθυπουργοὶ καὶ Ὑπουργοὶ ὁρκίζονται ὅτι θὰ τηρήσουν τὸ Σύνταγμα καὶ θὰ εἶνε οἱ ἄγρυπνοι τῆς Ὀρθοδοξίας φρουροί! Καὶ ἐπὶ τῆ βάσει τοῦ ἱεροῦ τούτου συμβολαίου ἔρχεται ὄχι ὁ Α ἤ Β ἱερεύς, ἀλλʼ αὐτὴ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας καὶ λέγει εἰς τὸ Κράτος: «Κύριοι! Τὰ καλλιστεῖα ὡς γυμνικὴ ἐπίδειξις εἶνε ἐκ τῶν θεαμάτων ἐκείνων ποὺ ἀπαγορεύουν ἀπολύτως οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν ὁποίων τὸ κῦρος σεῖς ἀνεγνωρίσατε ἐπισήμως. Ἐπικαλουμένη λοιπὸν τὸ 1ον ἄρθρον τοῦ Συντάγματος, ὡς καὶ σχετικὰς διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας, ζητῶ τὴν κατάργησιν τοῦ δημοσίου τούτου σκανδάλου…». Ἐπιτροπὴ Ἀρχιερέων ἐπισκέπτεται τὸν Πρωθυπουργὸν τῆς Χώρας καὶ ζητεῖ τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ Ἱεροῦ Συμβολαίου. Πολυπληθεῖς ἐπιτροπαὶ εὐσεβοὺς λαοῦ πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἐπισκέπτονται Ὑπουργοὺς καὶ διαμαρτύρονται διὰ τὴν φανερὰν καταπάτησιν θεμελιωδῶν ἄρθρων τοῦ Συντάγματος.

Ἀλλὰ τὸ Κράτος βωβὸν καὶ ἄλαλον οὐδὲν ἐνεργεῖ. Τὶ ἆρά γε νὰ συμβαίνη; Οἱ πολιτικοί μας ἄρχοντες ἔπαυσαν πλέον νὰ πιστεύουν εἰς ὅσα ἡ Ἑλλὰς διὰ τῶν ἐκλεκτῶν ἀντιπροσώπων τοῦ λαοῦ ὥρισεν ὡς θεμέλια τῆς ἐθνικῆς της ὑποστάσεως καὶ ζωῆς; Θεωροῦν τὴν Ὀρθοδοξίαν ὡς ἀπηρχαιωμένον τινὰ θεσμὸν καὶ τὴν Ἐπίσημον Ἐκκλησίαν τύποις μόνον ὑφιστάμενην; Ἐὰν ναί, ἄς τὸ εἴπουν εἰλικρινῶς καὶ ἄς φανοῦν συνεπεῖς μὲ τά φρονήματά των. Ἄς παύση ἡ Ἑλλὰς νὰ κυβερνᾶται μὲ τὰ ψεύδη καὶ τὰς ὑποκρισίας. Ἄς καλέσουν Συνταγματικὴν ἤ Ἀναθεωρητικὴν Βουλήν, ἄς ἀκυρώσουν ἐπισήμως πλεόν τὴν σύμβασιν Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας, ὡς ἀσυμβίβαστον πρὸς τὸ νέον πνεῦμα τοῦ πολιτισμοῦ μαγιὼ Καταλίνα, ἄς κόψουν τὴν ἐπικεφαλίδα, ἄς σβύσουν τὸ 1ον ἄρθρον τοῦ Συντάγματος, ἄς κηρύξουν τὸ Κράτος θρησκευτικῶς ἀδιάφορον καὶ τότε ὁ εὐσεβῆς λαὸς θὰ γνωρίζη ποὺ εὑρίσκεται καὶ ούδεμίαν χριστιανικὴν ἀξίωσιν θὰ ἔχη ἀπὸ ἕνα τοιοῦτον ἄθεον καὶ ὑλιστικὸν Κράτος. Ἐνῶ τώρα λόγω τῆς ἰσχυούσης συμβάσεως ὁ λαός μας ζῆ μὲ τὴν αὐταπάτην, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία εἶνε ὁ φρουρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἰδοὺ διατὶ ὁ ἡμέτερος Ὀρθόδοξος Σύλλογος ψηφίζει τὸ παρὸν καὶ ἐπιμένει εἰς τὸν κατὰ τῶν καλλιστείων καὶ κατὰ παντὸς ἄλλου παρομοίου θεάματος ἀγῶνα. Η ἀγὼν μας δὲν εἶνε ἐπιπόλαιος τις καὶ ἐπιφανειακὸς ἀγών, ὡς νομίζουν τινές, ἀλλʼ ἄρχεται ἐκ λεπτομερειῶν τῆς δημοσίας ζωῆς καὶ κατέρχεται εἰς τὸ βάθος, τὸ δὲ βάθος τοῦ ἀγῶνος εἶνε ὅτι εἰς ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ, ὡς εἶνε ἡ χώρα μας, ἠθικαὶ ἀσχημίαι, ὡς τὰ καλλιστεῖα, ἀπαγορεύονται ἀπολύτως. Καὶ ἐὰν οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντες ἐξακολουθήσουν νὰ μὴ λαμβάνουν ὑπʼ ὄψιν τὴν φωνὴν τῆς Ὀρθοδοξίας ἀλλὰ νʼ ἀκούουν τὴν φωνὴν ξένων ἐταιρειῶν, τότε ἡ Ὀρθοδοξία θὰ έγερθῆ, θὰ σημάνη θρησκευτικὸν συναγερμὸν ψυχῶν καὶ θὰ καλέση τὸν λαὸν νὰ ἐφαρμόση τὸ τελευταῖον ἄρθρον τοῦ Συντάγματος, καὶ ὁ εὐσεβὴς πλεόν λαός, καθʼ ὅ ἔχει δικαίωμα καὶ καθῆκον θʼ ἀναλάβη διʼ ἰδίων δυνάμεων τὴν φρούρησιν τῶν ἱερῶν τῆς Ὀρθοδοξίας παραδόσεων. Καὶ νὰ εἶσθε βέβαιοι, ὅτι τελικῶς θὰ νικήση ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

Ἐν Ἀθήναις τῆ 12η Ἰουνίου 1955

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

»ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»

…………………………………………………………………………………………………………………

Φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ κοινοῦ, ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος διὰ τῆς ὑπʼ ἀριθμ. 706 τῆς 10-12-52 ἐγκυκλίου της πρὸς τὸν εὐσεβὴ ἑλληνικὸν λαὸν κατεδίκασε τὰ καλλιστεῖα, τὰς γυμνικὰς ἐπιδείξεις τῶν γυναικῶν ὡς προσβαλλούσας τὴν ἀξιοπρέπειαν αὐτῶν, διὰ τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. 1125)9-6-53 ἐγγράφου πρὸς τὸν Στρατάρχην-Πρωθυπουργὸν ἠξίωσε τὴν κατάργησιν αὐτῶν, διὰ τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. 1409 τῆς 24-6-53 διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν ἐπέστησε τὴν προσοχὴν τῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐζήτησε τὴν ματαίωσιν τῶν καλλιστείων, ἵνα ἀποφευχθῆ λόγω ἐξεγέρσεως τοῦ θρησκεύοντος λαοῦ διασάλευσις τῆς δημοσίας τάξεως.

Ἐπίσης φέρομεν εἰς γνῶσιν τοῦ Ἀθηναϊκοῦ κοινοῦ, ὅτι ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν διὰ τῆς ὑπʼ ἀριθμ. 606)9-4-54 ἐγκυκλίου της ἠπείλησε ὅτι θʼ ἀφορίση τὰς νεάνιδας ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι δὲν θʼ ἀκούσουν τὴν φωνὴν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ θὰ λάβουν μέρος εἰς τὴν αἰσχρὰν ἐπίδειξιν τῶν καλλιστεῖων, ὠς καὶ τοὺς γονεῖς καὶ κηδεμόνας ποὺ θὰ ἐπιτρέψουν τὴν συμμετοχὴν τῶν θυγατέρων των, καὶ διέταξε, ἵνα οἱ κληρικοὶ εἶνε ἐν ἱερᾶ ἐπιφυλακῆ. Τέλος ἡ Ἱ. Σύνοδος διὰ τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. 1339)782 τῆς 1-6-54 ἐγγράφου της συγχαίρει τὴν σπουδάζουσαν Ἑλληνικὴν νεότητα διὰ τὴν κατὰ τῶν αἰσχρῶν καλλιστείων ἐκδηλωθεῖσαν ζωηρὰν ἀποδοκιμασίαν αὐτῆς.

Ὅλας αὐτὰς τὰς φωνὰς καὶ ἀποφάσεις τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας περιφρονοῦν οἱ διοργανωταὶ τῶν καλλιστείων καὶ ὑβρίζουν χυδαίως τοὺς ὑπὲρ τῶν ἱερῶν παραδόσεων τῆς Ὀρθοδοξίας ἀγωνισομένους πιστούς. Ἀλλὰ ἡ Ἐπίσημος Ἐκκλησία θὰ ἔπρεπε πρὸ πολλοῦ νʼ ἀφορίση αὐτούς, ὡς καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς ἐλλανοδίκου ἐπιτροπῆς τῶν γυμνῶν κρεάτων, τὸν δὲ ἀφορισμόν των ἐκ Κυριακῆ ἡμέρα νʼ ἀναγνώση ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἀθηνῶν ὁ γλαφυρὸς ἱεροκῆρυξ αὐτοῦ. Μόνον οὕτω θὰ ὑπῆρχεν ἡ κάθαρσις. Ἐν κρίσιμοις καιροῖς τὰ ἡμίμετρα δὲν σώζουν.