ΕΚΔΙΩΞΑΤΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΑΣ
Μαι 28th, 2014 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
ΛΥΚΟΙ ΒΑΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Μετά τους καθηγητάς της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, που ψήφισαν να υπέρ της δημιουργίας τμήματος Μουσουλμανικών σπουδών στη Σχολή, έρχεται και η Πατριαρχική Μονή Βλατάδων να κάνει·
Β΄Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο
Ο διάλογος της αγάπης και της αλήθειας μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων 50 χρόνια μετά την πρώτη συνάντηση του Πάπα Παύλου του Στ΄ με τον οικουμενικό πατριάρχη Αθηναγόρα τον Α΄ στα Ιεροσόλυμα
(Οι πορωμένοι αρνηταί της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ την απάτη την ονομάζουν αγάπη, το ψέμα και την προδοσία της Ορθοδόξου πίστεως αλήθεια!!!)
Θεσσαλονίκη 27 – 28 Μαϊου 2014
Πατήστε εδώ· «Conferenza_Internazionale» για να δείτε την ανακοίνωση
Ιστολόγιο Κατάνυξις, Δεν μπορεί να μας κοροϊδέψουν οι συμπροσκυνητές των Παναγίων Προσκυνημάτων
http://katanixis.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1750.html
ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΩΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ & ΠΑΠΑ
ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ THΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΖΕΤΑΙ· ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ
ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ: ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ(ΦΩΤΟ)
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά για το pentapostagma.gr Πυρκαγιά ξέσπασε στο Σπήλαιο της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ χθες τη νύχτα (26 προς 27 Μάη)…
27/05/2014Περισσότερα
Πατριάρχης Βαρθολομαίος, «Συνεχίζομεν την οδόν προς πλήρη μετ’ αλλήλων κοινωνίαν εν αγάπη και αληθεία»
4 σχόλια από: http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/05/blog-post_26.html
-
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4518476e-mail: impireos@hotmail.com
ΓΙΑ ΤΗ ΣYNANTHΣH IEROSOLYMA ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠATΡIARXH ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
Πειραιεύς, 28 Μαΐου 2014
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Στά πλαίσια τῆς «εὐφυοῦς διπλωματίας», πού ἐφαρμόζει τό Σεπτόν Κέντρον τοῦ Φαναρίου ἐντάσσεται ἀσφαλῶς καί ἡ ἐπετειακή ἐκδήλωσι στόν Πανίερο Ναό τῆς Ἀναστάσεως διότι ὅπως προέκυψε ἀπό τήν ὑπογραφεῖσα διακήρυξι μετά τήν πάροδο 50 χρόνων ἀπό τήν «ἔναρξη τῆς διαδικασίας» καί 30 χρόνων ἀπό τόν περιώνυμο θεολογικό διάλογο μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς πού διεξάγεται ἀπό τήν μεικτή διεθνῆ ἐπιτροπή, δέν ὑφίσταται οὔτε κἄν τό πρῶτο βῆμα διά τήν πραγμάτωση τῆς διακήρυξης ὅτι «δέν ἐπιδιώκεται ἕνας θεολογικός ἐλάχιστος κοινός παρονομαστής γιά νά πλησιάσουμε σέ ἕναν συμβιβασμό ἀλλά μᾶλλον ἡ ἐμβάθυνσι στήν κατανόηση τῆς ἀληθείας πού ὁ Χριστός ἔχει δώσει στήν Ἐκκλησία Του, μιά ἀλήθεια πού δέν θά πάψουμε νά κατανοοῦμε καλύτερα ὅσο ἀκολουθοῦμε τίς παροτρύνσεις τοῦ Ἁγ. Πνεύματος» (Παραγρ. 4 Κοινῆς Διακήρυξης). Ἡ ἐμφάνισις μάλιστα τοῦ ἀντικανονικῶς κατέχοντος τόν Πρεσβυγενῆ Θρόνο τῆς παλαιᾶς Ρώμης καί τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως μετά κουστωδίας ἑτεροκλήτων Οὐνιτῶν, ἀποδεικνύει πασίδηλα τά ἀνωτέρω καί κονιορτοποιεῖ τίς ὅποιες ἀφελεῖς προσδοκίες τῶν γνωστῶν «χρησίμων ἠλιθίων», ὅπως τούς ἀποκαλοῦν ἀπρεπῶς μέν, ἀλλά ἀληθῶς δέ, οἱ ἐντολεῖς των!!!
Ἡ «εὐφυής διπλωματία» τοῦ Φαναρίου πού δέν χωρεῖ βέβαια στά τῆς πίστεως, δέν κρίνεται ὡστόσο ἐκ τῶν ὅποιων προθέσεων ἀλλά ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, τό ὁποῖον εἶναι ἐξόχως ἀπογοητευτικόν καί ἐνδεικτικόν τῆς πλήρους ἀποτυχίας, διότι ἄλλως τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί τό διεθνές status θά εἶχε καί τήν Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης ἀνοικτή καί τούς περιπύστους καί παλαιφάτους καί πανιέρους Ναούς Του ἐν Ὀρθοδόξῳ λατρευτικῇ λειτουργία θά εἶχε.
Ἀντ’ αὐτῶν τό βαθύ φασιστικό Τουρκικό κράτος δέν ἀναγνωρίζει τήν οἰκουμενικότητα τοῦ Πανσέπτου Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, οὔτε τόν διεθνῆ του πνευματικό χαρακτήρα, ἔχει κλειδώσει ἀπό τό 1971 τήν Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης καί μετατρέπει μεθοδικά καί μέ καταχθόνιο πρόγραμμα σέ τεμένη τοῦ ἐπιβιώσαντος φρικώδους Ἀρειανισμοῦ-Ἰσλάμ τά τιμαλφέστατα σεβάσματα τῆς Χριστιανοσύνης, ὅπως οἱ περίπυστοι Ναοί τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας Τραπεζούντος καί Νικαίας καί τό τρομερότερον ἀπεργάζεται τήν μετατροπή σέ τζαμί τοῦ μεγαλειωδεστέρου μνημείου τῆς παγκόσμιας πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς καί τῆς χριστιανοσύνης, τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ καυχήματος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Στουδίου.
Ἑπομένως ἡ «εὐφυής διπλωματία» τοῦ Σεπτοῦ Κέντρου, πού ἀπευθύνεται στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, στήν μεγάλη ὑπερατλαντική χώρα τῶν Η.Π.Α., στόν Ἀρχηγό τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ, στό Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν λεγομένων Ἐκκλησιῶν (διάβαζε αἱρέσεων) ταπεινῶς νομίζομεν ὅτι θά ἔπρεπε νά ἐπανεκτιμηθεῖ, διότι ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος ἀποδεικνύεται ἀλυσιτελής καί ἀτελέσφορος. Ἐάν ἀντί αὐτῆς τῆς ἐξόχως ἀποτυχημένης προσεγγίσεως τῶν ζητημάτων, ἐπιδιώκετο ἡ ἀξιοποίησις τοῦ Ρωσικοῦ παράγοντος παρά τόν ὅποιο ἀσφαλῶς ἀπαράδεκτο ἐθνοφυλετισμόν Του καί ἡ ἐνεργοποίησις παγκοσμίως τοῦ Ὀρθοδόξου πνευματικοῦ δυναμισμοῦ καί ἡ συστράτευσις χωρίς ἐνδοκοσμικές μεθοδεύσεις καί ἰδεολογικές ἀγκυλώσεις ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων δυνάμεων, φρονοῦμεν εὐλόγως ὅτι τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον θά ἐπετύγχανε τῶν προσδοκιῶν Του καί θά ἐξεπλήρωνε οὐσιωδῶς τόν ὑπό τοῦ Θεοῦ ταχθέντα προορισμόν Του ὡς ἄλλωστε στήν πρώτη χιλιετία συνέβη διά τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Μόνον ἡ παρουσία στόν Βόσπορο Ρωσικῶν πολεμικῶν πλοίων θά ἐξηνάγκαζε τήν ὑπερφίαλη ἰσλαμοκεντρική Τουρκία νά ἀπελευθερώση τό Σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἐκ τῶν γαμψῶν ὀνύχων τῆς διιστορικῶς συνεχιζομένης Τουρκικῆς θηριωδίας. Ἐάν τό οἰκτρό λάθος τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας πού δέν κατέλυσε τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία μέ τόν γνωστό Ρωσοτουρκικό πόλεμο καί δέν ἀπελευθέρωσε τήν Βασιλίδα τῶν πόλεων, δέν θεραπευθεῖ σήμερον μέ τήν τουλάχιστον ἀπελευθέρωση τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὅποια «εὐφυής» διπλωματία καί ἐκζήτηση βοηθείας ἀπό τούς διαχρονικούς ἐχθρούς τῆς ἀληθείας Παπικούς καί Προτεστάντες, Σιωνιστές καί διεθνιστές θά ἀποβαίνει ἐσαεί ἀλυσιτελεῖς καί ἀτελέσφορες.
Δέν ὑπάρχει νοήμων ἄνθρωπος πού νά πιστεύει ὅτι οἱ ἄσπονδοι φίλοι τοῦ Σεπτοῦ Κέντρου, Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, Ἀρχηγός τοῦ Βατικανοῦ, Καγκελάριος Μέρκελ, Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς καί ἄλλοι ὁμοϊδεάται καί ὁμόφρονες δέν ἔχουν τήν δύναμη μέ ἕνα καί μόνο τηλεφώνημα στό θρασύδειλο Τουρκικό κράτος νά ἐπιβάλλουν τά αὐτονόητα καί τά ποδοπατούμενα ἀπό τήν Ἄγκυρα ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἑπομένως χρειάζεται ἀμέσως ἀλλαγή πλεύσεως καί ἐπανεκτίμησις καί ἐπανατοποθέτησις τῶν πραγμάτων, ὅπως οἱ Θεοφόροι Πατέρες μᾶς παρέδωσαν καί ὅπως ὁ ἀποκαλυφθείς Θεός διά τῶν Ἁγίων Του ἐντέλλεται.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Πειραιεύς, 27 Μαΐου 2014 -
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ἀπάντηση πρός τόν Δημοτικό Συνδυασμό «Τό λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας»
Ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία, διαχρονικά καί διϊστορικά οὐδέποτε ἀπεδέχθη τήν στρέβλωση τοῦ Χριστιανικοῦ ἰδεώδους μέ τόν Παποκαισαρισμό καί οὐδέποτε παραθεώρησε τόν Κυριακό λόγο «ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰω. 18:36), ἀνιδρύουσα ὡς ἰδιώνυμο κανονικό ἔγκλημα κολαζόμενο μέ τήν ἐσχάτη ποινή τοῦ ἀναθεματισμοῦ, τήν ἀνάληψη κοσμικοῦ ἀξιώματος καί ἐξουσίας ὑπό ἐκκλησιαστικῶν προσώπων (7ος Κανών Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
Ἀκόμα καί στά πέντε μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς δουλείας, ἡ ἐθναρχεύουσα Ἐκκλησία, οὐδέποτε παραθεώρησε τήν ἔκφραση τῆς δημοκρατικῆς συλλογικότητος πού ὀντοποιήθηκε στό κοινοτικό σύστημα μέ τό ὁποῖο ἐπορεύθη τό δοῦλο Γένος. Συνεπῶς ἡ ἀπαράδεκτη ἀναφορά τοῦ Δημοτικοῦ Συνδυασμοῦ «Τό λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» σέ δῆθεν «ἄγρια οἰκειοποίηση θρησκευτικοῦ συναισθήματος μέ εὐθύνη καί τῆς ἡγεσίας τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» ἀποτελεῖ μία ἀφαντάστου ἀμετροέπειας ἐμπαθῆ συκοφαντίαν, πού δυστυχῶς χαρακτηρίζει τούς δηλοῦντες, οἱ ὁποίοι χωρίς νά προσκομίσουν τήν παραμικράν ἀπόδειξι προέβησαν σέ μία τόσο δεινή καταγγελία πού προσάπτει κομματισμό καί ἐνδοκοσμική μεθοδεία στήν Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία διακονεῖ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο ἀπροϋποθέτως καί ἀπροσωπολήπτως, ὅπως ἀποδεικνύουν στήν πόλη μας τά 17 συσσίτια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί οἱ 6.000 μερίδες ἡμερησίως πού προσφέρονται σέ αὐτά χωρίς διάκριση φυλῆς, χρώματος, γλώσσης καί θρησκείας.
Εἶναι λοιπόν ἐνώπιον τῆς ἀληθείας, τῆς δικαιοσύνης καί τῆς νοημοσύνης τῶν Πειραιωτῶν τήν ὁποία ἀσφαλῶς ὑποτιμοῦν οἱ συγκεκριμένοι, ὑποχρεωμένοι νά παρουσιάσουν τά πραγματικά περιστατικά πού θεμελιώνουν τήν καταγγελτική τους ἀναφορά διότι ἄλλως ἀποδεικνύονται ὡς ἀνίκανοι νά συμμετάσχουν στίς δημοκρατικές διαδικασίες, ἐφ’ ὅσον ἀποδίδουν τήν ἀποτυχία τους νά προσφέρουν πειστικό οὐσιῶδες πρόγραμμα δημοτικῆς διαχείρισης στόν Πειραϊκό λαό σέ κατασκευασμένους δῆθεν ἐχθρούς καί σέ εἰκονική πραγματικότητα. Τούς προτρέπομε λοιπόν δημοσίᾳ νά παρουσιάσουν ἔστω καί μία δήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς ὑπέρ οἱουδήποτε δημοτικοῦ συνδυασμοῦ πού διεξεδίκησε τήν Δημοτική Ἀρχή ἤ ἔστω μία παρουσία τοῦ ὑπευθύνου Ἐπισκόπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, σέ οἱανδήτινα προεκλογική ἐκδήλωση.
Ἑπομένως ἡ ἀναφορά τους
σέ δῆθεν «ἄγρια οἰκειοποίηση θρησκευτικοῦ συναισθήματος μέ εὐθύνη καί τῆς ἡγεσίας τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας» πού δῆθεν «διέπραξε» ἡ «παράταξη Μώραλη-Μαρινάκη-Κόκκαλη» εἶναι εὐθέως ἀπαράδεκτος, ἀβάσιμος, ἀνεπέρειστος καί ἕωλος καί ἀποδεικνύει δυστυχῶς τήν ἔλλειψη δημοκρατικῆς εὐαισθησίας καί σεβασμοῦ πρός τόν ὕψιστο θεσμό τῆς Ἐκκλησίας καί δέν νομίζομε ὅτι ἀποτελοῦν στοιχεῖα ἀποδεικτικά τῆς ἀναφορᾶς τους ἡ σπερμολογία ὅτι σέ μία Ἐνορία τοῦ Πειραιᾶ κάποια κυρία μαζί μέ τρόφιμα πρός ἐνδεεῖς ἔδινε καί συγκεκριμένα ψηφοδέλτια ἤ τό πραγματικό γεγονός ὅτι ὁ ὑποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαρινάκης ἐδώρισε εἰς μνήμη τοῦ πατρός του Μιλτιάδου στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Νείλου Πειραιῶς λειψανοθήκη γιά τήν τοποθέτηση τῶν Ἱ. Λειψάνων τοῦ ὁσίου Νείλου.Ἡ ἀναφορά τους δέ, πρός τόν ἀπερχόμενο Δήμαρχο κ. Β. Μιχαλολιᾶκο ὅτι δῆθεν «ἄνοιξε πρῶτος αὐτός τόν δρόμο γιά τήν παρέμβαση τῆς Ἐκκλησίας στά πολιτικά πράγματα τῆς πόλης, ἀξιοποιώντας γιά μικροπολιτικές σκοπιμότητες τό θρησκευτικό συναίσθημα τῶν πολιτῶν» εἶναι ἐξόχως κωμική καί ἐνδεικτική τῆς ἀντιληπτικῆς τους ἱκανότητος συνεπείᾳ τῆς ὁποία δικαίως δέν κατόρθωσαν νά πείσουν τόν Πειραϊκό λαό, διότι ὤφειλαν νά γνωρίζουν συμμετέχοντας στό Δημοτικό Συμβούλιο διά τῶν κ.κ. Καρδαρᾶ καί Σταθάκη, ὅτι ὁ ἀγαπητός κ. Β. Μιχαλολιᾶκος ὑπῆρξε ἀρνητικός σέ κάθε εὔλογο αἴτημα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομε τήν μεγάλη δωρεά χώρου σταθμεύσεως πρός τό ὀγκολογικό Νοσοκομεῖο «Μεταξᾶ» πού θά κατεσκευάζετο ὑπογείως στόν αὔλειο χῶρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου Πειραιῶς ἀπό μεγάλο εὐεργέτη καί δωρητή καί πού θά ἀνεκούφιζε μέ 380 θέσεις σταθμεύσεως τό τεράστιο πρόβλημα προσβασιμότητος, ἀσθενῶν καί ἰατρῶν στό μοναδικῆς σημασίας θεραπευτικό Ἵδρυμα μέ ἀντισταθμιστικά ὀφέλη ἀπό τήν κατασκευάστρια ἑταιρεία πρός τήν Ἱ. Μητρόπολη, τήν ἀνέγερση τοῦ 5ορόφου Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου καί 7ορόφου κτιρίου-κελλίων τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Π. Κοκκινιᾶς.
Θά μπορούσαμε νά ἀπαριθμήσουμε καί ἀρκετά ἄλλα ὅμως θεωροῦμε ὅτι τά γεγονότα εἶναι γνωστά στόν Πειραϊκό λαό πού τά ἐξετίμησε ὡς ἀπεδείχθη δεόντως, ὅπως εἶναι γνωστό ὅτι ἡ Ἱ. Μητρόπολις ἐπιτυχῶς ἀγωνίστηκε μετά πολλῆς προσπαθείας νά ἀποτρέψη τήν καταστροφή «ἐργολαβίας ἔνεκεν» !!! τοῦ Τινανείου κήπου μέ τήν κατασκευή τερατώδους πεζογέφυρας καί παρά ταῦτα ἀπό τόν ἀπερχόμενο Δήμαρχο σε διοργανωθεῖσα ἡμερίδα μέ θέμα τήν ἀνέγερση τοῦ κατεδαφισθέντος ἐμβληματικοῦ κτηρίου «Ρολόϊ» οὔτε κἄν ἐκλήθη νά ἐκφέρει τήν γνώμη Της, ἐφ’ ὅσον ἡ ἀνοικοδόμηση τοσοῦτο ὑπερμεγέθους κτιρίου στήν προέκταση τοῦ Τινανείου κήπου θά κατέστρεφε τήν αἰσθητική τῶν δύο ἱστορικῶν Ναῶν τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τοῦ Καθεδρικοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τοῦ Πολιούχου Ἁγίου Σπυρίδωνος.
Ἐάν ὁ συνδυασμός τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» θεωρεῖ ὡς ἐμπλοκή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τό γεγονός ὅτι ἐδέχθη στά Γραφεῖα Της κατόπιν αἰτήσεώς τους τούς ὑποψηφίους Δημάρχους κ.κ. Β. Μιχαλολιάκο, Ἰ. Βουράκη, Ἀ. Καλογερόγιαννη καί Ἰ. Μώραλη ἀποδεικνύει τήν ἰδεοληψία του νά ἀντιμετωπίζει τήν πραγματικότητα σάν εἰκονική, πού τήν διαμορφώνει μέ τίς ἰδεολογικές του ἀγκυλώσεις, ἀγνοώντας ἀφελῶς ὅτι στήν μικρή χερσόνησο τοῦ Πειραιᾶ ὑπάρχουν 30 Ἐνορίες μέ 30 Πνευματικά Κέντρα καί 30 Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα καί 17 συσσίτια ἀπόρων, ὑπάρχει δηλαδή τεράστιο πνευματικό καί ἀνθρωπιστικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀναπόδραστα τήν ἀναγορεύει σέ βασικό κοινωνικό ἑταῖρο τῆς Πολιτείας, ἔστω καί ἄν αὐτό ἐνοχλεῖ τούς κάθε μορφῆς στρατευμένους στήν ἀπαξίωση τοῦ ἔργου Της καί στήν ἰδιωτικοποίηση τῆς παρουσίας Της. Δυστυχῶς ὅμως γι’ αὐτούς ἡ Ἐκκλησία ἔχει ζωή στόν τόπο αὐτό 2.000 χρόνων καί δέν ἀναμένει εὔσημα ἀπό τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» διότι τά εὔσημα τά ἔχει δώσει καί τά δίνει ἡ πραγματικότητα καί ἡ ζωή ἀφοῦ ἡ πόλη τοῦ Πειραιῶς ὀφείλει τήν ὕπαρξή της στήν Ἐκκλησιαστική περιουσία καί εἰδικώτερα τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Σπυρίδωνος Πειραιῶς, ἐπί τῆς ὁποίας δωρεάν καί χωρίς κανένα ἀντίτιμο οἰκοδομήθηκε. Τό ἄν λοιπόν τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» δέν θεωρεῖ παρά τά ἀνωτέρω βασικό κοινωνικό ἑταῖρο, ὅπως τό Σύνταγμά μας τουλάχιστον ἀναγνωρίζει τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στήν ὁποία ὀφείλει τήν ὕπαρξη καί τήν ἰδιοπροσωπεία του ὁ λαός μας καί δέν θέλησε νά ἐπικοινωνήσει μαζί Της γιά νά τήν ἐνημερώσει γιά τό πρόγραμμά του καί νά ἀκούσει καί νά συνεκτιμήσει καί τίς ἀπόψεις Της, ἀποδεικνύει τήν μονοδιάστατη, κοντόθωρη, ἀνιστόρητη, στρατευμένη, ἀντιδημοκρατική, ἀγκυλωμένη καί μέ παρωπίδες, στρεβλή θεώρηση τῆς πραγματικότητος καί καταδεικνύει τό ἀποτυχημένο μαρξιστικό-λενινιστικό κοσμοείδωλό του, πού 70 χρόνια στίς χῶρες τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ προσέφερε γκουλάγκς, μυστικές ἀστυνομίες, ψυχιατρεῖα καί τίς περίφημες δίκες τῆς Μόσχας μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἐκτελέσεις τῶν πρώην συντρόφων.
Λυπούμεθα εἰλικρινῶς γιά τήν ἀμετροέπεια καί τήν ἀκρισία τοῦ «Λιμανιοῦ τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
O π.Αυγουστίνος Καντιώτης που δεν είχε το μυαλό του στα πανηγύρια αλλά τον συνείχε η προδοσία της Ορθοδοξίας στηλίτευσε τη συνάντηση Αθηναγόρα-Παύλου του ΣΤ. Αξίζει να το διαβάσουμε όλοι μας!
Δε φοβόμαστε το διαφορετικό κε Βαρθολομαίε, που μιλάτε τη γλώσσα του «αιώνος τούτου του καταργουμένου», τη γλώσσα του «politically correct», για τον απλούστατο λόγο ότι το διαφορετικό, ως εκ της φύσεως αυτού,ήγουν η πλάνη και η αίρεση, την οποία ενσαρκώνει στο πρόσωπο καιτο «αξίωμά» του ο αιρεσιάρχης της Ρώμης, ουδ επ ελάχιστον, ούτε κατά διάνοια, δύναται να απειλήσει την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας, η οποία εδράζεται επί ασαλεύτων θεμελίων ως κάλλιον εμού γνωρίζετε.
Εκείνο που φοβόμαστε «φόβον μέγαν» είναι αφ ενός μεν η συντελούμενη προδοσία της προαναφερθείσης Πίστεως απ τη μεριά υπεροχικών εκκλησιαστικών προσώπων, με το απατηλό πρόσχημα του «διαλόγου» και της «αλληλογνωριμίας»,για την οποία τα σχετικά πειστήρια (παλαιά και πρόσφατα)αφθονούν στο διαδίκτυο, αφετέρου δε η σιωπή των εντεταλμένων, Θεόθεν, τη διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως , ορθοδόξων ποιμένων, των οποίων η, εν προκειμένω, κατευθυντήρια γραμμή δράσεως συμπυκώνεται στην…αφωνία βεβαίως-βεβαίως!
Αυτές οι δύο θλιβερές πραγματικότητες απασχολούν το νου και συνέχουν τις ψυχές των ορθοφρονούντων χριστιανών και όχι ο δήθεν φόβος, ο ψευδοφόβος τουτέστιν, του «διαφορετικού», όπως ονομάζει ο συγχρονος, παραστρατημένος και αποστάτης κόσμος, την πλάνη, την αίρεση και τη διαστροφή της ευαγγελικής αλήθειας.
Η Αλήθεια δε φοβάται το ψεύδος, το μόνο που φοβάται συνίσταται στη διαστροφή των αξιολογικών κριτηρίων του ποιμνίου, που, υπαιτιότητι ενίων ποιμένων,συγχέει, ακρίτως, το πρώτο με το δεύτερο.
Ιδού πού έγκειται ο θεοφιλής φόβος!
Λ.Ν.