• (Κλείστε τις τηλεοράσεις, αν θέλετε να σωθείτε, να σώσετε το σπίτι σας και την Πατρίδα.
  Αυτά έλεγε ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης, μετά από έρευνα. Γιατί είδε εγκαίρως το κακό που έρχονταν στην Πατρίδα μας μέσω των διεφθαρμένων προγραμμάτων της τηλεοράσεως. Θεωρήθηκε τότε γραφικός, αλλά αυτό δεν τον ενδιέφερε. Σήμερα όλοι βλέπουμε την πλύση εγκεφάλου που  υπέστη ο Ελληνικός λαός από την κατευθυνόμενη τηλεόραση).

Από βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», σελ. 9-12, εκδοση 1981

1. – ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ

 Και εις την Ελλαδα

    Η πατρίς, αγαπητοί μου, η πατρίς της τηλεοράσεως είνε η Αμερική. Από εκεί εξαπλώθη εις όλο τον κόσμον.

Όταν για πρώτη φορά ενεφανίσθη και εις την Ελλάδα η τηλεόρασις – ολίγοι δε ήσαν τότε κάτοχοι συσκευής τηλεοράσεως – υπηρετούσα ως ιεροκήρυξ εις τας Αθήνας. Εκ των πληροφοριών, τας οποίας είχα από πρόσωπα αξιόλογα, που είχαν αγοράσει τηλεοράσεις ηδύναντο να εκφέρουν γνώμην επί της ποιότητος του προγράμματος, εσχημάτισα την ιδέαν, ότι νέος καταλυτικός δαίμων, νέος παράγων διαφθοράς του Ελληνικού λαού ενεφανίσθη.

Αλλά το κακόν ήτο τότε περιωρισμένον. Δεν παρήλθεν όμως πενταετία και μανία τις κατέλαβε τας ψυχάς. Όλοι, πτωχοί και πλούσιοι, ήθελαν νʼ αποκτήσουν τηλεόρασιν. Η τηλεόρασις εθεωρείτο ως πρώτο είδος ανάγκης. Οικία χωρίς τηλεόρασιν; Πολλοί προετίμων νʼ αποκτήσουν τηλεόρασιν, παρά να έχουν άλλα πράγματα, αναγκαία δια την οικογένειάν των. Έβλεπε τις εις τας Αθήνας και πτωχάς ακόμη οικογενείας, αι οποίαι είχον ανάγκην οικονομικής βοηθείας, να στερώνται των πάντων, δια νʼ αποκτήσουν τηλεόρασιν. Από υψηλής τινος οικοδομής έβλεπε τις ένα δάσος από κεραίας τηλεοράσεων να καλύπτη τας στέγας των οικειών. Ευτυχείς εθεωρούντο όσοι είχον τηλεόρασιν, δυστυχείς όσοι δεν είχον τηλεόρασιν.

Η αντίδρασις μας ως ιεροκήρυκος

Όποιος δε τολμούσε να ομιλήση κατά της τηλεοράσεως, όπως αύτη ελειτούργει, εθεωρείτο οπισθοδρομικός και καθυστερημένος άνθρωπος, ο οποίος δεν δύναται να συλλάβη το νόημα των καιρών. Μεταξύ αυτών ήτο και ο υποφαινόμενος. Και από του άμβωνος ναών και από του βήματος συλλόγων, αλλά και από των στηλών του περιοδικού «Χριστιανική Σπίθα» από ετών εκήρυττον κατά της ηθικής και θρησκευτικής βλάβης, η οποία προήρχετο από τα πανάθλια προγράμματα της τηλεοράσεως.Και επειδή ουδεμία διάθεσις των τηλεοπτικών σταθμών εφαίνετο, αλλά το πρόγραμμα ολοέν εξηθλιούτο, έρριψα το σύνθημα, όπως οι χριστιανοί κλείσουν τας τηλεοράσεις, εάν ήθελον να σώσουν εαυτούς, και προ παντός τα τέκνα των. Πολλοί ήκουον αδιάφοροι τα κατά της τηλεοράσεως κηρύγματά μας. Κάποιοι δε και εμειδίων, ειρωνευόμενοι τον τόσον πολύ καθυστερημένον ιεροκήρυκα. Ελάχιστα μέσα εις την Πρωτεύουσαν, την σύγχρονον αυτήν Βαβυλώνα, ήκουσαν και εφήρμοσαν το από άμβωνος κήρυγμα κατά της τηλεοράσεως. Εντονώτερα δε εκήρυττα κατά της τηλεοράσεως, όταν άρχιζε η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. – Οι χαλεποί καιροί, τους οποίους διερχόμεθα έλεγον, προδρομικοί καιροί του Αντιχρίστου, επιβάλλουν ένα νέον είδος νηστείας, ανώτερον από την συνηθισμένην νηστείαν, από την αποχήν ωρισμένων φαγητών. Ω χριστιανοί! Νηστεύσατε κατά την αγίαν αυτήν περίοδον από τα αισχρά θεάματα και ακροάματα. Ω μάτια, τα οποία ο Κύριος αμόλυντα από την αμαρτίαν, παύσατε να βλέπετε την ματαιότητα του αποστάτου και ματαίου τούτου κόσμου. Κλείσατε τας τηλεοράσεις της γης, αι οποίαι είνε βόρβορος, και ανοίξατε την τηλεόρασιν του ουρανού, δια να ίδετε τα πλέον υπέροχα θεάματα και νʼ ακούσετε τα πλέον υπέροχα μηνύματα. Τηλεόρασις του ουρανού είνε η Αγία Γραφή.

Η αντίδρασίς μας ως επισκόπου

Ταύτα εν Αθήναις. Όταν δε ανεξιχνιάστοις βουλαίς του Θεού και απείρω ελέει αυτού έχειροτονήθην επίσκοπος εξ Αθηνών, όπου ειργάσθην ως ιεροκήρυξ, εις την προσφιλή ακριτικήν περιοχήν της Μακεδονίας, την Φλώριναν, ως επίσκοπος δεν έπαυσα να διαμαρτύρωμαι συν τοις άλλοις και εναντίον της ούτω πως λειτουργούσης τηλεοράσεως των Αθηνών. Εδώ ήκουσα θεατάς και ακροατάς της ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεοράσεως, πιστούς χριστιανούς, να διαμαρτύρωνται και να λέγουν, ότι τα προγράμματα ραδιοφωνίας και τηλεοράσεως γειτονικών χωρών δεν παρουσιάζουν εξαθλίωσιν τοιαύτην, οποίαν παρουσιάζουν οι ιδικοί μας σταθμοί. Φοβερόν! Η φωνή της Ελλάδος, η οποία έπρεπε να είνε αγνή, παρθένος φωνή εξαγγέλουσα τα αιώνια ρήματα του Χριστού εις τα πέρατα του κόσμου, φωνή θρησκευτική και πατριωτική, φωνή ιεραποστολική, κατήντησε να γίνη μία φωνή πόρνης. Εις μάτην αι διαμαρτυρίαι μας. Εζήτησα άδειαν να ιδρύσω ίδιον ραδιοφωνικόν σταθμόν και, ει δυνατόν, σταθμόν τηλεοράσεως επί της ιστορικής κορυφής 1020 της Φλωρίνης, εκεί όπου έχει υψωθή πελώριος Σταυρός, φωταγωγούμενος καθʼ εκάστην νύκτα, σύμβολον της χριστιανικής μας πατρίδος, η οποία με το «Εν τούτω νίκα» επραγματοποίησε τας ωραιοτέρας εξορμήσεις εν τω κόσμω.

Και δεν περιωρίσθημεν εις το κήρυγμα αλλʼ επράξαμεν και κάτι άλλο. Επειδή κάποιοι, αντιτιθέμενοι προς τα κατά της τηλεοράσεως κηρύγματά μας, έλεγον ότι τα προγράμματα αυτής ήσαν αρεστά εις τον λαόν, ετολμήσαμεν, εν ημέραις δικτατορικού καθεστώτος, άνευ αδείας των αρχών, να διενεργήσωμεν αστραπιαίον δημοψήφισμα εις όλας τας ενορίας μας, και 21.853 άτομα, ως επί το πλείστον γονείς και κηδεμόνες, όλως αβιάστως προσήλθον και υπέγραψαν την σχετικήν διαμαρτυρίαν. Αλλά δυστυχώς ουδέν εγένετο. Τα προγράμματα της τηλεοράσεως εξηκολούθουν να διοχετεύουν βόρβορον.

Ηλπίζομεν, ότι με την αποκατάστασιν της δημοκρατίας εν Ελλάδι, συμφώνως δε και προς το μεγαλόστομον σύνθημα της γενικής καθάρσεως, θα επεδιώκετο και η κάθαρσις του εθνικού σταθμού τηλεοράσεως. Η δημοκρατία, η αληθής δημοκρατία, η οποία παρομοιάζεται με παρθένον αγνήν, θα έπρεπε και ως φωνή και ως θέαμα, να είνε ηθικώς αδιάβλητος. Μόνον καθεστώτα διεφθαρμένα, όπως ήσαν τα καθεστώτα των τελευταίων Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δια να κολακεύσουν και να αποτρέψουν τα πλήθη από του να ασχολούνται με τα σοβαρά θέματα, προσέφερον θεάματα προς τελείαν αυτών έξαχρείωσιν και διαφθοράν. Αλλʼ η δημοκρατία δεν πρέπει κατά τοιούτον χυδαίον τρόπον να ψυχαγωγή τον λαόν. Πρέπει να διδάσκη και να εμπνέη αυτόν με θεάματα υψηλής ποιότητος, οποία θεάματα προσέφερεν η αληθής δημοκρατία εν ημέραις δόξης αυτής δια των περιφήμων δραματικών ποιητών Σοφοκλέους, Ευριπίδου και Αισχύλου. Αλλά δυστυχώς το θέαμα, αισχρόν επί των ημερών της τελευταίας δικτατορίας, εγένετο αισχρότερον επί των ημερών της δημοκρατίας, εάν κρίνη τις από τας συνεχώς δημοσιευμένας επιστολάς τηλεθεατών.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ