Η ΕΛΛΑΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΘΝΩΝ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Ιουνίου 1957, φ.195
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

«Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ἐπασκούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς,
ἰσχυκότες ἡττᾶσθε˙ ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, πάλιν ἡττηθήσεσθε.
Καὶ ἧν ἄν βουλεύσησθε βουλήν, διασκεδάσει Κύριος,
καὶ λόγον ὅν ἄν εἴπητε, οὐ μὴ ἐμμείνη ἐν ὑμῖν, ὅτι μεθʼ
ἡμῶν ὁ Θεός» (Ἡσαΐου 8, 9-10)

Ἐθνικὰ προβλήματα

Δὲν παρῆλθον, ἀγαπητοί, δὲν παρῆλθον ἀκόμη δύο δεκαετηρίδες, ἀφʼ ὅτου ἐξερράγη ὁ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ὅστις τόσα συμφορὰς καὶ ἐρείπια διεσκόρπισεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἰδοὺ νέα ἀπειλὴ βαρβαρικῆς καταστροφῆς φοβερωτέρα ἄλλης, ὡς μαῦρον, ζοφερόν, ἀπαίσιον νέφος ἀπλώνεται καθημερινῶς καὶ σκιάζει τὸν ἥλιον. Εἰς περιοχὰς τοῦ Ἀνταρτικοῦ, τοῦ Βορείου Πόλου, εἰς ἀπομεμακρυσμένας νησίδας τῶν μεγίστων ὠκεανῶν, εἰς τὰς ἀπεράντους ἐκτάσεις τῆς Σιβηρίας γίνονται πειράματα, δοκιμαὶ νέων ὅπλων, νέων βομβῶν τῆς λεγομένης ἀτομικῆς ἐνεργείας. Τὸ νέφος, ποὺ προεκλήθη ἀπὸ τὴν ἔκρηξιν τῆς τελευταίας τῶν βομβῶν τούτων, προσέλαβε σχῆμα τεραστίου μύκητος (μανιταριοῦ), ἀνῆλθεν ἀστραπιαίως εἰς ὕψος 9.000 καὶ κατόπιν διεσκορπίσθη ὡς λεπτοτάτη τέφρα (στάκτη) ραδιενεργείας. Ὅπου δὲ πίπτει ἡ ραδιενεργὸς τέφρα εἰς πανικὸν τρέπονται οἱ ἄνθρωποι, ἡ ἀτμόσφαιρα μολύνεται, ἡ θάλασσα δηλητηριάζεται, ἡ χλωρὶς τῆς γῆς μαραίνεται διὰ νὰ μὴ ἀνθήση πλέον, τὰ ζῶα φαρμακώνονται, οἱ ἄνθρωποι καίονται ὡς ὑπὸ κεραυνοῦ πληττόμενοι καί, ἐὰν ἀκόμη ζήσουν ὑφίστανται ποικίλας ἀλλοιώσεις τῶν λεπτοτέρων ὀργάνων, ἀλλοιώσεις τινὲς τῶν ὁποίων ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ἐκδηλωθοῦν καὶ μετὰ παρέλευσιν δεκαετηρίδων εἰς τοὺς ἀπογόνους τῶν προσβληθέντων. Τέφρα σάβανον! Συμφορὰ ὑπερβαίνουσα πᾶσαν φαντασίαν!

Ὡς παιδιά τις, ὡς βέλη νηπίων χαρακτηρίζονται τὰ παλαιὰ ὅπλα ἐν συγκρίσει μὲ τὰ νέα ὅπλα τοῦ ἀτομικοῦ πολέμου. Οἱ λαοί, οἱ ὁποῖοι μακρόθεν ἀκούουν καὶ ἀναγιγνώσκουν τὰς φρικτὰς συνεπείας, καταλαμβάνονται ἀπὸ φόβον καὶ ἀγωνίαν, καὶ διʼ ἐκλεκτῶν ἀντιπροσώπων των διαμαρτύρονται καὶ ζητοῦν τὴν κατάπαυσιν τῶν πειραμάτων, τὴν καταδίκην τοῦ πολέμου, τὸν ἀφοπλισμόν, ὁ δὲ Ἰαπωνικὸς λαός, ὅστις εἶνε ὁ πρῶτος, ποὺ ἐδοκίμασε εἰς δύο πόλεις τὴν καταστροφικὴν μανίαν τῶν βομβῶν τῆς ἀτομικῆς ἐνεργείας, ζωηρότερον παντὸς ἄλλου λαοῦ πρὸ καιροῦ ἐξεδήλωσε τὴν ἀγανάκτησιν λόγω τῶν συνεχιζομένων πειραμάτων. Ἑκατομμύρια Ἰαπωνικού λαοῦ ἀφῆκαν τὰς ἐργασίας καὶ ἐξῆλθον εἰς τοὺς δρόμους καὶ εἰς τὰς πλατείας τῶν μεγάλων πόλεων καὶ συνεκρότησαν τεράστια συλλαλητήρια, ἑνὸς τῶν ὁποίων προηγεῖτο πελώριος λευκὸς σταυρὸς μὲ τὴν ἐπιγραφήν: «Αἱ ὑδρογονικαὶ βόμβαι νὰ μείνουν διὰ παντὸς ἀχρησιμοποίητοι». Καὶ ὅμως, παρʼ ὅλας αὐτὰς τὰς διαμαρτυρίας, τὰ πειράματα τοῦ θανάτου, ὁμαδικῆς αὐτοκτονίας τῶν λαῶν, πολλαπλασιάζονται. 59 βόμβαι ἐρρίφθησαν μέχρι σήμερον μόνον ὑπὸ τῶν ἀγγλοαμερικανῶν. Νέαι ἐκρήξεις βομβῶν ἀκούονται, στόλοι κινοῦνται πρὸς ὅλας τὰς κατευθύνσεις, ὑποβρύχια καὶ θωρηκτὰ διέρχονται τὰ Δαρδανέλια, ἡ Μεσόγειος ταράσσεται ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἄκρου εἰς τὸ ἄλλον. Ἡ Ἀλγερία πυρπολεῖται. Ἡ Αἴγυπτος, τὰ Ἀραβικὰ κράτη, τὸ Ἰσραὴλ ἀνησυχοῦν σφόδρα, ἀπευθύνουν ἐκκλήσεις, ζητοῦν ἐξωτερικὴν βοήθειαν, συντάσσουν μυστικὰ σύμφωνα, προσκολλῶνται εἰς ἰσχυρὰ πολιτικὰ συγκροτήματα. Βάσεις ὑποβρυχίων, πυραύλων, ἐγκαθίστανται καὶ ἀεροδρόμια μέσα εἰς τεχνητὰ σπήλαια καὶ σήραγγες, ἐκ τῶν ὁποίων αὔριον θὰ ἐξορμοῦν ὡς μαῦροι λέοντες τὰ σμήνη τῶν ἀεροπλάνων διὰ νὰ ρίπτουν τὰς φιάλας τῆς Ἀποκαλύψεως, διὰ νὰ σκορπίζουν τὸν θάνατον εἰς ἑκατομμύρια λαῶν… Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον δὲ ἐπὶ ξένων ἐδαφῶν καὶ ἐν ἀγνοία τῶν λαῶν τὰ ἰσχυρὰ κράτη κατασκευάζουν τὰς βάσεις τοῦ θανάτου. Ὡς τοιαύτη βάσις ἐξελέγη ἐσχάτως καὶ… ἡ Κύπρος. Ἐπὶ τῆ εἰδήσει, ὅτι ἡ Κύπρος πρόκειται νὰ χρησιμοποιηθῆ διὰ τοιοῦτον σκοπόν, καὶ οὕτω ὑπεράνω τοῦ μαρτυρικοῦ τοιούτου λαοῦ νὰ ἀναρτηθῆ ἡ τρομερὰ Δαμόκλειος σπάθη τοῦ ἀτομικοῦ βομβαρδισμοῦ, ὁ Ἄττλη, ὁ πρώην ἀρχηγὸς τοῦ ἐργατικοῦ κόμματος τῆς Ἀγγλίας κατὰ τὴν ἐν τῆ βουλῆ τῶν Λόρδων ὁμιλίαν του (8 Μαΐου 1957) ἐδήλωσε τὰ ἐξῆς: «Εὑρίσκω τερατώδη τὴν ἐν τῆ Λευκῆ Βίβλω ἰδέαν περὶ ἐγκαταστάσεως βάσεως κατευθυνομένων βλημάτων εἰς τὴν Κύπρον, καθʼ ὅσον ἡ νῆσος εἶνε πολὺ μικρὰ καὶ τρωτὴ καὶ κατοικεῖται ὑπὸ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἠμπορεῖ νὰ σκέπτεται ὅτι δὲν ἔχει κανένα λόγον νὰ καταστραφῆ ὁλοσχερῶς ὡς στόχος, δίκην κατσίκας προσδεδεμένης καὶ ἀναμενούσης τὴν τίγρην». Αἴξ δεδεμένη εἰς τὸν σιδηροῦν πάσσαλον καὶ ἐλεύθεροι οἱ λύκοι διὰ νὰ τὴν καταξεσχίσουν, ἰδοὺ τὸ θέαμα, ποὺ παρουσιάζουν οἱ μικροὶ καὶ ἀδύνατοι λαοί.

Ἡ Μεσόγειος, ἡ Μέση Ἀνατολὴ ταράσσονται. Σάλος ἐθνῶν, ποὺ εἰς τοὺς συγχρόνους πιστοὺς πρέπει νὰ ὑπενθυμίση τὰ προφητικὰ ἐκείνα λόγια, τὰ ὁποῖα εἶπεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς κατὰ τὰς τελευταίας ἡμέρας τῆς ἐπιγείου ζωῆς Του: «Καὶ ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίω καὶ σελήνη καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐν ἀπορία ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῆ οἰκουμένη» (Λουκ. 21, 25-26).

Τὰ ἔθνη ταράσσονται. Δυστυχῶς καὶ ἡ Ἑλλὰς δὲν φαίνεται νὰ μείνη ἐκτὸς τοῦ σάλου τούτου. Ἡ γεωγραφική της θέσις ὡς μία ἀπὸ τὰς σπουδαιοτέρας κλεῖς τῆς Μεσογείου, προσελκύει τὰ βλέμματα τῶν μεγάλων κρατῶν, τῶν ἐριζόντων περὶ μονοκρατορίας. Ἔκτακτος ἀπεσταλμένος τῆς Ἀμερικῆς πρὸ μηνὸς κατέφθασεν εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ προέτεινεν, ἵνα ἡ Ἑλλὰς προσχωρήση εἰς τὸ νέον δόγμα, τὸ λεγόμενον δόγμα Ἀϊζενχάουερ. Ἀλλὰ τὶ νὰ εἶνε τὸ δόγμα τοῦτο; Ποίους ὅρους περιέχει; Ἀσφάλεια τῆς ἀκεραιότητος καὶ ἐλευθερίας τῆς Ἑλλάδος εἶνε τὸ δόγμα τοῦτο φωνάζουν οἱ μέν, κίνδυνος νὰ παρασυρθῆ ἡ Ἑλλὰς εἰς νέας περιπετείας καὶ νὰ γίνη ὁ τόπος ὁλοκαύτωμα θερμοπυρηνικῆς ἐκρήξεως, ἀπεριγράπτου ἐθνικῆς συμφορᾶς φωνάζουν οἱ δέ. Διαφωνία πολιτικῶν! Ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων κλεῖνει τὰς πύλας αὐτῆς, ἀλλὰ πρὸ τῆς πιέσεως τῶν ἐξωτερικῶν γεγονότων ἤνοιξε καὶ πάλιν διʼ ὀλίγας ἡμέρας καὶ μόνον, διὰ νὰ συζητηθοῦν τὰ πλέον ἐπίμαχα θέματα, ἐκ τῶν ὁποίων τὸ κορυφαῖον: Ὁποία πρέπει νὰ εἶνε ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Ἑλλάδος. Ἀγορεύσεις ρητορικαί, διαλεκτικοὶ διαξιφισμοί, φιλοσοφικαὶ θεωρίαι, μύθοι περὶ ἐλεφάντων καὶ ψύλλων, εὐτράπελα μετὰ τῶν σπουδαίων καὶ σοβαρῶν ἠκούσθησαν, ἀλλʼ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς παρʼ ὅλον τὸ φῶς ποὺ διέχυσαν οἱ πολιτικοὶ ἐγκέφαλοι, οὐδὲν οὐσιωδῶς διεφωτίσθη καὶ ἡ Ἑλλὰς, ἡ ἀγαπητή μας πατρίς, διαπορεύεται ἐν τῶ σκότει.

Ἐρωτᾶται: Ἡ Ἑλλὰς εὑρισκόμενη ἐν μέσω τοῦ σάλου, ποὺ δημιουργοῦν τὰ συγκρουόμενα συμφέροντα τῶν μεγάλων ἐθνῶν, τὶ πρέπει νὰ πράξη; Ποίαν γραμμὴν πρέπει νὰ χαράξη καὶ νὰ ἀκολουθήση; Ἡμεῖς φρονοῦντες ὅτι ὡς τοιαύτας δεινὰς περιστάσεις, τὸ ἔθνος μας πρέπει νὰ καταφεύγη εἰς τὸν Θεὸν καὶ νὰ ζητῆ τὸν ἄνωθεν φωτισμόν, μετὰ πίστεως θʼ ἀνοίξωμεν τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ναὶ τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ἡ ὁποία δίδει ὁδηγίας διὰ τὴν λύσιν καὶ τῶν δυσκολωτέρων προβλημάτων, ποὺ συνταράσσουν τὴν ζωὴν τῶν ἀτόμων καὶ τῶν ἐθνῶν. Καὶ ἀπὸ τὸ ἀνέσπερον φῶς τῆς Γραφῆς θὰ ζητήσωμεν φωτισμόν. «Σὺ Κύριε φωτίζεις θαυμαστῶς ἀπὸ ὀρέων αἰωνίων» (Ψαλμ. 75, 5). Οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἐλέχθησαν εἰς παρομοίας περιπτώσεις εἶνε τὰ δόγματα, τὰ ἀληθινὰ δόγματα, εἰς τὰ ὁποῖα ἡ ψυχὴ τοῦ Αἰωνίου μᾶς καλεῖ νὰ προσχωρήσωμεν, ἐὰν θέλωμεν νὰ σωθῶμεν.

* * *

Ἄς στραφῶμεν, ἀγαπητοί, πρὸς τὸ παρελθόν. Ἄς κάμωμεν μίαν ἱστορικὴν ἀναδρομήν. 8ος αἰὼν π.Χ. Νοερῶς ἱπτάμενοι φθάνομεν εἰς τὴν Ἀνατολήν, τὴν ἐξ ἧς καὶ ἡ σημερινὴ ἀναταραχὴ τῶν ἐθνῶν. Εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Παλαιστίνην, τὴν Ἱερὰν γῆν, ἔνθα ὡς ἄμπελον εὐκληματοῦσαν καὶ καρποφόρον ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς τὸν περιούσιον λαόν του, τὸν Ἰσραήλ. Ἀλλʼ ὁ λαὸς αὐτὸς ἧτο ἐν μέσω τῶν ἄλλων ἐθνῶν μεμονωμένος. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων μικρῶν γειτονικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα διʼ ἐπιδρομῶν ἑκάστοτε ἠνώχλουν τὸν Ἰσραήλ, δύο μεγάλα κράτη, δύο ἰσχυραὶ αὐτοκρατορίαι, ἐχθρικῶς πρὸς ἀλλήλας διακείμεναι, ἐπίεζον τὸ Ἰσραήλ. Πρὸς Βορρᾶν ἧσαν οἱ Ἀσσύριοι, πρὸς Νότον οἱ Αἰγύπτιοι. Αἱ στρατιαὶ τῶν δύο τούτων μεγάλων αὐτοκρατοριῶν ὁλονὲν προεχώρουν καὶ τὰ μικρὰ κράτη διὰ νὰ μὴ καταστραφοῦν προσεχώρουν εἰς τὴν συμμαχίαν, εἰς τὸ πολιτικο-στρατιωτικὸν συγκρότημα τῆς μιᾶς ἐκ τῶν δύο τούτων αὐτοκρατοριῶν, ἀλλʼ ἡ προσχώρησις εἰς ταύτην προεκάλει τὴν ἔχθραν τῆς ἄλλης. Οὕτως ὑπῆρχον ἔθνη μὲ τοὺς Ἀσσυρίους, καὶ ἔθνη μὲ τοὺς Αἰγυπτίους. Ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ ὡς πρὸς τὸ θέμα μὲ ποῖον ἐκ τῶν δύο πρέπει νὰ συμμαχήση μὲ τοὺς Αἰγυπτίους ἤ μὲ τοὺς Ἀσσυρίους, διηρέθη εἰς δύο παρατάξεις˙ ἡ μία μὲν ἤθελε τὸ ἔθνος νὰ ἔχη φιλοαιγυπτιακὴν πολιτικήν, ἡ δὲ ἄλλη φιλοασσυριακήν. Πράκτορες δὲ τῶν μεγάλων τούτων κρατῶν διεισέδυον εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ἐπροπαγάνδιζον καὶ ἐξεθείαζον τὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα θὰ εἶχε τὸ Ἰσραήλ, ἐὰν προσεχώρει εἰς τὴν ἰδικήν των πολιτικήν. Οἱ ξένοι οὗτοι πράκτορες ἐνισχυόμενοι καὶ ἀπὸ τοὺς ὁμόφρονάς των Ἰσραηλίτας ἔσπειρον ζιζάνια, διέσπων τὴν ἐνότητα του λαοῦ, ἐξώθουν αὐτὸν εἰς συμμαχίαν πότε μετὰ τῆς μιᾶς καὶ πότε μετὰ τῆς ἄλλης κραταιᾶς δυνάμεως, καὶ οὐχὶ σπανίως ἐξερρηγνύοντο ἐπαναστάσεις καὶ αἱ ὁδοὶ καὶ αἱ πλατεῖαι καὶ τὰ ἀνάκτορα ἐβάφοντο μὲ αἵμα ἀδελφικὸν μὲ τὸν σκοπὸν νʼ ἀνατραπῆ ὁ φιλοασσύριος ἤ φιλοαιγύπτιος βασιλεὺς καὶ ἀνέλθη ἄλλος τις πρὸς ἐφαρμογὴν τῆς ἀντιθέτου πολιτικῆς. Διότι ἐκ τῶν συμμαχιῶν, ἐκ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς ἐξήρτων τὴν σωτηρίαν των οἱ Ἰσραηλίται οὗτοι τῆς παρακμῆς, ἐπιλήσμονες τῶν μεγάλων ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ ἱστορικὸν αὐτῶν ἔθνος. Ἐκ τῶν ἔξω, ἐκ τῶν ἀνθρώπων ἡ σωτηρία!!!

Ἀλλʼ ἡ στάσις αὕτη τοῦ περιουσίου τούτου λαοῦ νὰ στρέψη τὸ βλέμμα ἄλλοτε πρὸς Βορρᾶν καὶ ἄλλοτε πρὸς Νότον καὶ ἐκλιπαρῆ τὴν βοήθειαν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, ἐξώργισε σφόδρα τὴν ψυχὴν τοῦ προφήτου Ἡσαΐου, ὅστις ἠγάπα τὴν πατρίδα καὶ δὲν ἤθελεν αὕτην νὰ καταστραφῆ. Ὄχι – βροντοφωνεῖ ὁ Προφήτης πρὸς τὸν λαὸν – ὄχι δὲν θὰ σωθῆτε ὑπογράφοντες σύμφωνα πολιτικῆς φιλίας καὶ στρατιωτικῆς συμμαχίας πότε μὲ τοὺς Ἀσσυρίους καὶ πότε μὲ τοὺς Αἰγυπτίους. Ματαίως ζητεῖτε ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτῶν τῶν μεγάλων κρατῶν νὰ προφυλαχθῆτε. Οἱ Ἀσσύριοι καὶ οἱ Αἰγύπτιοι θὰ συντριβοῦν. Ἐὰν δὲ τώρα παρουσιάζονται ἱσχυροὶ καὶ ὑποτάσσουν ἔθνη καὶ λαοὺς καὶ σπείρουν παντοῦ τὸν φόβον, πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι ἡ δύναμίς των αὕτη ἡ μεγάλη προέρχεται ἐκ τοῦ ὅτι ὁ Θεός, ὁ Δίκαιος Κριτής, χρησιμοποιεῖ τὰ ἔθνη ταῦτα ὡς ὄργανα τιμωρίας τῶν λαῶν. Ἐὰν ὁ πρίων (τὸ πριόνι) ποὺ κόπτει δένδρα, δύναται νὰ καυχηθῆ, τότε ἄς καυχηθοῦν καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ στρατάρχαι τῶν μεγάλων τούτων κρατῶν. Εἶνε αὐτοί, χωρὶς πολλάκις νὰ τὸ ἐννοοῦν, ὡς τὰ πριόνια καὶ αἱ ἀξίναι, ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ὑλοτόμοι τῶν δασῶν. «Μὴ δοξασθήσεται ἀξίνη ἄνευ τοῦ κόπτοντος ἐν αὐτῆ; ἤ ὑψωθήσεται πρίων ἄνευ τοῦ ἕλκοντος αὐτόν;» (Ἠσαΐου 10, 15). Ἄρα, κατὰ τὸν προφητικὸν τοῦτον λόγον, αἰτία τῶν συμφορῶν, αἱ ὁποῖαι πλήττουν τὴν Πατρίδα, εἶσθε σεῖς οἱ ἴδιοι.

Ναί! Σεῖς οἱ ἴδιοι οἱ Ἰσραηλίται – λέγει ὁ Προφήτης – διαλύετε καὶ καταστρέφετε τὴν Πατρίδα. Μὴ ὁργίζεσθε. Μὴ ταράσσεσθε. Μὴ ὑβρίζετε τοὺς ἐλέγχοντας ὑμᾶς. Λαὸς περιούσιος, ἄμπελος ἐκλεκτὴ Κυρίου κατηντήσατε ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν υἱοὶ ἀποστάται, ἀγροὶ χέρσοι πλήρεις ἀκανθῶν, ἄκαρπα δένδρα, ποὺ πρέπει νὰ περιμένετε τὸν πέλεκυν τῆς ὁργῆς τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐναντίον τῶν υἱῶν αὐτῶν τῆς ἀποστασίας ὁ Ἡσαΐας ἐκσφενδονίζει 6 προφητικὰ οὐαί. Ἀνοίξατε, παρακαλῶ, τὸ 5ον κεφάλαιον τῆς προφητείας καὶ θʼ ἀκούσητε τὸν κρότον. Τὸ πρῶτον οὐαὶ ἐκφέρεται ἐναντίον τῶν ἁρπάγων, τῶν πλεονεκτῶν πλουσίων, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀρκοῦνται εἰς ὀλίγα, ἀλλὰ διαρκῶς ἐξαπλώνονται καὶ ἀγοράζουν συνεχῶς, διὰ νὰ μὴ ἀφήσουν οὐδʼ ἐλάχιστον τόπον, διὰ νὰ στήσουν τὰς καλύβας των οἱ πτωχοί. Αὐτοὶ καὶ μόνον νὰ ζήσουν ἐπὶ τῆς γῆς. Οἱ ἄλλοι ἄς ἀποθάνουν. Τὸ δεύτερον οὐαὶ πίπτει ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τῶν μεθύσων, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ ἀποτελοῦν τὴν ἄρχουσαν τάξιν, αὐτοὶ ἀπὸ πρωΐας μέχρι βαθείας νυκτὸς πίνουν τὰ σίκερα, τὰ καυστικά, τὰ οἰνοπνευματῶδη ποτά, χορεύουν, κτυποῦν τύμπανα, παίζουν κιθάρας, διασκεδάζουν ἐλεεινῶς, σπαταλοῦν περιουσίας, ἐξευτελίζουν τὴν ἀνθρωπίνην ἀξιοπρέπειαν, προκαλοῦν, σκανδαλίζουν τὸν λαὸν καὶ ἐξωθοῦν αὐτὸν εἰς τὴν διαφθοράν. Τὸ τρίτον οὐαὶ ρίπτεται ὡς πεπυρακτωμένος μύδρος κατὰ τῆς κεφαλῆς τῶν ἀσεβῶν, οἱ ὁποῖοι ἔπαυσαν πλέον νὰ βλέπουν εἰς τὴν ἱστορίαν τῶν ἐθνῶν τὰ ἴχνη τῆς Θείας Προνοίας, εἰρωνεύονται τοὺς πιστεύοντας εἰς αὐτὴν καὶ ἐκφράζονται ἀνευλαβῶς διὰ τὸ ὔψιστον ὄνομα τοῦ Θεοῦ, λέγοντες εἰς τοὺς πιστεύοντας˙ περιμένετε καὶ ὁ Ἅγιός σας Θεὸς θὰ σᾶς σώση!… Τὸ τέταρτον οὐαὶ σφοδρῶς πλήττει τοὺς ὁμιλητάς, τοὺς ρήτορας, τοὺς σοφιστὰς και διαφθορεῖς τῆς κοινῆς γνώμης, οἱ ὁποῖοι διὰ τοῦ προφορικοῦ καὶ γραπτοῦ λόγου διαστρέφουν τὴν ἀλήθειαν καὶ λέγουν τὸ κακὸν καλόν, παριστάνουν τὸ σκότος ὡς φῶς καὶ τὸ φῶς ὡς σκότος, τὸ πικρὸν ὡς γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ ὡς πικρόν. Τὸ πέμπτον οὐαὶ ἐλέγχει καὶ καυτηριάζει τοὺς ὑπερηφάνους νόας, τοὺς ἑαυτοῖς συνετοὺς καὶ ἐπιστήμονας, οἱ ὁποῖοι, ὑπεράνω καὶ αὐτῆς τῆς σκέψεως τοῦ Θεοῦ, ἔχουν τὴν ἰδικήν των σκέψιν, τὴν ἰδικήν των γνώμην καὶ πρὸς αὐτὴν ὡς ἀπόλυτον ἀλήθειαν ἔχουν τὴν ἀξίωσιν νὰ συμφωνήσουν οἱ πάντες. Τὸ δὲ ἔσχατον οὐαὶ ἐκσφενδονίζονται ἐναντίον τῆς μεγαλυτέρας διαφθορᾶς τῆς ἐν παρακμῆ πολιτείας, ἐναντίον τῶν ἀδίκων δικαστῶν, οἱ ὁποῖοι χρηματίζονται καὶ τὸ μὲν πτωχὸν δίκαιον καταδικάζουν, τὸν δὲ πλούσιον ἔνοχον ἀθωώνουν.

Διὰ τὰς κακίας αὐτάς, ὡς καὶ διʼ ἄλλας ἀκόμη, τὰς ὁποίας ὁ Προφήτης ἀναφέρει, ὁ Κύριος θὰ καλέση, θὰ σφυρίξη καὶ θὰ ἔλθουν μακρόθεν ταχύτερον ἀετοῦ στρατεύματα ἀλλοφύλλων, οἱ ὁποῖοι ἐν σιδήρω καὶ πυρὶ θὰ κατακαύσουν τὰς πόλεις καὶ τὰ χωρία. Ἐφʼ ὅσον ζῆτε ἐν τῆ παρανομία καὶ πονηρία, οὐδεμία συμμαχία μετὰ μιᾶς τῶν τεραστῖων δυνάμεων θὰ σᾶς σώση, κηρύττει ὁ Προφήτης. Οἱ Αἰγύπτιοι καὶ οἱ Ἀσσύριοι, ἐπὶ τῶν ὁποίων θέλετε νὰ στηριχθῆτε, θὰ ἔλθη ἡμέρα, ὅπου θʼ ἀποδειχθοῦν ὅτι εἶνε ἀσθενέστεροι καὶ τῶν πλέον εὐτελῶν ἐντόμων, μυῶν καὶ κωνώπων. Ὤ! Καὶ ἐὰν ἠθέλετε μετανοήση καὶ στραφῆτε ἐξ ὁλοκλήρου πρὸς τὸν Θεὸν τῶν Δυνάμεων, θὰ ἔχετε συμμαχίαν κραταιάν, τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου καὶ θὰ δύνασθε νὰ λέγετε πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη: «Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττάσθε, ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἰσχυκότες ἡττάσθε˙ ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, πάλιν ἡττηθήσεσθε. Καὶ ἥν ἄν βουλεύσησθε βουλήν, διασκεδάσει Κύριος, καὶ λόγον ὅν ἄν εἴπητε, οὐ μὴ ἐμμείνη ἐν ὑμῖν, ὅτι μεθʼ ἡμῶν ὁ Θεός».

* * *

Ἀφήνομεν τὸ παρελθόν. Ἐγκαταλείπομεν τὴν Παλαιστίνην. Καὶ ὕστερον ἀπὸ τὸ νοερὸν ταξείδιον ἀνὰ τοὺς αἰῶνας, ἰδοὺ προσγειούμεθα καὶ πάλιν εἰς τὸ προσφιλὲς τῆς Πατρίδος ἔδαφος. Εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἔτος 1957. Μὴν Ἰούνιος ὁποίας ἔχοντες ἐνώπιόν μας τὴν παλαιὰν εἰκόνα τῆς πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ Ἰσραήλ, ὡς ταύτην ἐζωγράφισεν ὁ προφήτης Ἡσαΐας, βλέπομεν πόσαι ὁμοιότητες ὑπάρχουν μεταξὺ τῆς εἰκόνος ἐκείνης καὶ τῆς ἄλλης νέας εἰκόνος, τὴν ὁποίαν παρουσιάζει σήμερον ἡ Ἑλλάς. Εἴμεθα καὶ ἡμεῖς, ὅπως τὸ Ἰσραήλ, μικρὸν καὶ μεμονωμένον ἔθνος. Ἤθη, ἔθιμα, γλῶσσα, ἱστορικὸν παρελθὸν τριῶν καὶ πλέον χιλιετηρίδων, παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γενεῶν θυσίαι, νὰ κάμνουν τὸ ἔθνος ἡμῶν νὰ διακρίνηται καὶ νὰ ἀπολαμβάνη ἰδιαιτέρας ἐκτιμήσεως καὶ ἀγάπης ἐκ μέρους τῶν ἄλλων ἐθνῶν. Ἀλλὰ τὸ μικρὸν τοῦτο ἔθνος, σημεῖον ἀντιλεγόμενον, προκαλεῖ μίση, φθόνους, διωγμούς, ὡς ναῦς Ὀδυσσέως κλυδωνίζεται καὶ πάλιν ἐν μέσω ἀγρίας θυέλλης καὶ προσεγγίζει εἰς τὸ ἀπαίσιον στόμιον τῶν Συμπληγάδων. Ποῖαι αἱ Συμπληγάδες πέτραι; Εἶνε τὰ δύο ἀντίθετα πολιτικὰ ρεύματα, τὰ δύο ἰσχυρὰ πολιτικο-στρατιωτικὰ συγκροτήματα τῶν ἡμερῶν μας, εἶνε αἱ δύο τεράστιαι αὐτοκρατορίαι, τῆς Ἀμερικῆς καὶ τῆς Ρωσσίας, εἰς τὰς ὁποίας διηρέθη ὁ σύγχρονος κόσμος. Ἀμερικανοὶ καὶ Ρῶσσοι εἶνε ὡς ἧσαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ οἱ Ἀσσύριοι διὰ τὸν Ἰσραήλ. Καὶ ὡς τότε ἄλλα μὲν ἐκ τῶν μικρῶν ἐθνῶν ἐτάσσοντο μὲ τοὺς πρώτους, ἄλλα δὲ μὲ τοὺς δευτέρους, οὕτω καὶ σήμερον. Ἄλλα ἔθνη ἑλκύονται ἀπὸ τὰ λάμποντα πετράδια τὰ ἐξωτερικὰ ἀγαθὰ ποὺ ἐκτίθενται εἰς τὰς βιτρίνας τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ, ἄλλα δὲ ἀπὸ τὰ θέλγητρα μιᾶς κοινωνικῆς ἰσότητος καὶ δικαιοσύνης ποὺ ὑπόσχεται ἀφειδῶς ὁ κόκκινος παράδεισος τῶν Σοβιέτ. Ἀλλὰ παρʼ ὅλας τὰς ἐξωτερικὰς διαφορὰς τῶν δύο λεγομένων πολιτισμῶν εἰς τὸ βάθος κυριαρχεῖ μία ὁμοιότης. Ὅλα τὰ κράτη, Ἀνατολὴ καὶ Δύσις, εἶνε ἐστραμμένα πρὸς τὴν ὕλην. Ἐκ τῆς ὕλης, διὰ τὴν ὕλην, ὑπὲρ τῆς ὕλης, ἰδοὺ τὸ πρόγραμμα τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων. Ἡ ἐπίσημος ἐφημερὶς τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κων)πόλεως «Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας», εἰς ἕν ἐκ τῶν τελευταίων φύλλων ἐδημοσίευσεν ἀρίστην κριτικὴν τῶν δύο τούτων πολιτισμῶν, κριτικὴν τὴν ὁποίαν ἐξέφερεν εὐγλώττως ὁ γνωστὸς πάστωρ Μάρτιν Νιμέλλερ ὁμιλῶν ἐνώπιον τῆς Συνελεύσεως τῶν κληρικῶν τῆς ἐπαρχίας Ἔσσεν τῆς Γερμανίας. Οὗτος κατεφέρθη δριμύτατα ἐναντίον τοῦ συγχρόνου ἰδεώδους τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, τὸ ὁποῖον δὲν εἶνε ἄλλο, παρὰ ἡ καλυτέρευσις τοῦ βιωτικοῦ ἐπιπέδου. Καὶ προσέθεσε: «Κατὰ τὶ διαφέρει ὁ χριστιανικὸς κόσμος τῆς Δύσεως, ὅταν ὑλοποιῆ τὸν Θεόν, ἀπὸ τὸν Κομμουνισμόν, ὅστις θεοποιεῖ τὴν ὕλην;».

– Ὑλισμὸς θεωρητικὸς καὶ πρακτικός, θρησκεύων καὶ ἄθεος, ἐπικρατεῖ εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον.

Ἡ Ἑλλάς, ἡ ὁποία παρασύρεται ἀπὸ τὸν κόσμον τῆς συναισθηματικότητός της καὶ τείνει οὔς εὐήκοον πρὸς τὰ ὡραῖα συνθήματα τῶν ὑπὲρ ἐλευθερίας δῆθεν ἀγωνιζωμένων καὶ ὑπογράφει πρωτόκολλα φιλίας, καὶ ἀπὸ τὰς συμμαχίας αυτὰς περιμένει τὴν ἀσφάλειαν τῶν συνόρων, τὴν ὑποστήριξιν τῶν δικαίων της, τὴν οἰκονομικὴν ἀνόρθωσιν, ἡ Ἑλλάς, ἕρμαιον τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν μεγάλων ἐθνῶν, ἔχει δοκιμάσει πολλὰς πικρίας καὶ ἀπογοητεύσεις μέχρι τοῦδε ἀλλʼ ἐν τούτοις δὲν ἐννοεῖ νὰ σωφρονισθῆ. Λησμονεῖ εὐκόλως τὰς συμφορὰς ἐκ τῆς προδοσίας καὶ ἀπιστίας τῶν συμμάχων της, Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι μερικὰς ἡμερομηνίας τῆς πολιτικῆς σου ζωῆς. Ἐνθυμήθητι τὰς μαύρας ἐκείνας ἡμέρας τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1922, κατὰ τὰς ὁποίας ἑκατομμύριον ὀρθοδόξου λαοῦ εἶχε συρρεύσει εἰς τὴν παραλίαν τῆς Σμύρνης. Καὶ ἐνῶ τὰ θωρηκτὰ τῶν μεγάλων δυνάμεων, τῶν λεγομένων συμμάχων, θὰ ἡδύναντο μὲ ὁλίγας ὁμοβροντίας τῶν τηλεβολῶν των νὰ τρέψουν εἰς ἄτακτον φυγὴν τὰς ἀγέλας τῶν θηρίων τῆς Ἄγαρ, ποὺ κατεσπάρασσον τὰ ἄοπλα πλήθη, αὐτοὶ ἀπαθῶς ἐθεῶντο τὴν ἐθνικήν μας ἐκείνην συμφοράν… Ἐνθυμήθητι τὴν 6 Σεπτεμβρίου 1955 κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ ἐν Κων)πόλει παροικία τῶν Ἑλλήνων παρεδίδετο εἰς τὸ πῦρ καὶ εἰς τὴν ἀτίμωσιν. Ἑλλάς! Οἱ σύμμαχοί σου οὐδὲν ἐπέδειξαν οὐσιαστικὸν ἐνδιαφέρον. Ὤ καὶ ἐὰν ἐθραύετο ἕνας καὶ μόνον ὑαλοπίναξ τῆς ἰδικῆς των πρεσβείας καὶ ἐρραπίζετο ἕνας καὶ μόνον ἰδικός των πολίτης! Ἐντὸς ὀλίγων ὡρῶν ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ θὰ ἐνεφανίζοντο σμήνη βομβαρδιστικῶν ἀεροπλάνων καὶ θὰ ἠπειλεῖτο μὲ καταστροφὴν ἡ βιαιοπραγήσασα πόλις. Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι τὰς συνεδριάσεις τοῦ Ὀργανισμοῦ τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, κατὰ τὰς ὁποίας ἐπὶ δικαίων αἰτημάτων σου οὐδεμία αὐτῶν ἐλήφθη ἀπόφασις, διότι τὰ μεγάλα ἔθνη παίζουν τὴν διελκυστίνδα τῶν συμφερόντων των. Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι…

Ἐὰν ἀφαιρέσης τὸν Ναυαρῖνον, ποὺ δὲν ἧτο ἐπίσημος ἐνέργεια τῶν «χριστιανικῶν» κυβερνήσεων τῆς Εὐρώπης, ἀλλʼ ἐκδήλωσις ἀγανακτήσεως τῶν ναυάρχων, ποῖαι εἶνε αἱ πρὸς σὲ ἀληθεῖς ὑπηρεσίαι τῶν λεγομένων συμμάχων σου; Σὲ ἠπάτησαν οἱ μεγάλοι. Καὶ σὺ ἐν τούτοις ἐξακολουθεῖς νὰ πιστεύης εἰς τοὺς λόγους τῶν περισσοτέρων ἀπὸ ὅ,τι πιστεύεις εἰς τὰ δόγματα τῆς ἀμωμήτου πίστεως, τὰ ὁποῖα ἀπεκαλύφθησαν εἰς τὸν κόσμον, διὰ τῆς φωνῆς τῶν Προφητῶν καὶ πρὸ παντὸς διὰ τοῦ λόγου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καὶ λοιπὸν τὶ σεῖς θετικὸν ἔχετε νὰ προτείνετε; θὰ μᾶς ἐρωτήσητε. Ἀπαντῶμεν: Ὑπὲρ πᾶσαν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν ἀμφιβόλου ὠφελείας, ὑπὲρ τῆς ὁποίας κόπτονται οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί, μία εἶνε ἡ πολιτική, ἡ ὁποία 100% θὰ ἀσφαλίση τὸ πολυπαθὲς ἡμῶν ἔθνος. Καὶ ἡ πολιτικὴ αὐτή, μὴ γελᾶτε ὦ ἄπιστοι καὶ ἀσεβεῖς, εἶνε Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΣΑΪΟΥ. Αὐτὴ συνιστά, ἵνα ἡ μικρὰ Ἑλλὰς εἰς τὰς πονηρὰς αὐτὰς ἡμέρας ἐπιζητήση, ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην συμμαχίαν, τὴν συμμαχίαν μετὰ τῆς κραταιάς, τῆς πανισχύρου, τῆς ἀηττήτου δυνάμεως τοῦ Κυρίου.

Ἀλλὰ μία τοιαύτη συμμαχία διὰ νὰ γίνη ζῶσα πραγματικότης καὶ νὰ φέρη τὰ λαμπρὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς προϋποθέτει πίστιν ἀκλόνητων τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ Προφήτου: «Ἐὰν μὴ πιστεύσητε οὐδὲ μὴ συνιῆτε» (Ἡσ. 7, 9). Προϋποθέτει ἐν Ἑλλάδι Νινευϊτικὴν μετάνοιαν, καθαρμὸν τοῦ Γένους, κοινωνικὴν δικαιοσύνην. Διότι ἡ ἠθική, κοινωνικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατάστασις τῆς Πατρίδος εἶνε χειροτέρα ἐκείνης, τὴν ὁποίαν μὲ τὸ ἐξαπλοῦν οὐαὶ ἐκαυτηρίαζεν ὁ προφήτης Ἡσαΐας. Ἡ πλεονεξία ἐν τῶ ἔθνει ἡμῶν ὁργιάζει. Ἀμύθητα πλούτη συνεσωρεύθησαν εἰς τοὺς ὀλίγους. Κατὰ τινα ἐπίσημον ἔκθεσιν οἰκονομικοῦ συμβούλου ξένης Πρεσβείας 500 οἰκογένειαι δεσπόζουν τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φοβερὰ δὲ τις ἀνεργία πλήττει ἑκατοντάδας χιλιάδων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὴν πάτριον γῆν διὰ νὰ εὕρουν οἰκτρὸν θάνατον εἰς τὰ βάθη τῶν ἀνθρακωρυχείων τοῦ Βελγίου. Χθὲς διὰ 20 θέσεις ὑπαλλήλων τοῦ ΙΚΑ προσῆλθον 1.800 ὑποψήφιοι. Στενοχωρία οἰκονομική, ἀλλὰ καὶ ἀλόγιστος σπατάλη χρημάτων εἰς κέντρα διασκεδάσεως, καθημεριναὶ μέθαι καὶ κραιπάλαι, δεξιώσεις καὶ χοροεσπερίδες, ἐκδρομαὶ φυσιολατρικαί, ἐπιδείξεις γυμνῶν σαρκῶν, χαρτοπαίγνια, προικοθηρίαι, ἀγοραπωλησίαι ἀνδρικῶν κρεάτων, διαλύσεις γάμων, σκάνδαλα οἰκογενειακά, ἰδοὺ τὸ βρωμερὸν ρεῦμα ἐν μέσω τοῦ ὁποίου κυλίεται ἡ ζωὴ τῶν λεγομένων ἀριστοκρατικῶν κύκλων τῆς Πατρίδος. Ἀγέλαι πορνῶν καὶ παλλακίδων, ποὺ ἔζων πρὸ τινος ἐντὸς τῶν περιορισμένων οἴκων, ἐξεχύθησαν εἰς δρόμους, ποὺ κατέκλυσαν ξενοδοχεῖα, πλάζ, παραλίας, νήσους. Τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ βλασφημεῖται δημοσία. Ἄθεοι δημοσιογράφοι ὀνομάζουν τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος. Πορνικὰ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες, μὲ πρωτοφανεῖς σκανδαλώδεις εἰκόνας καὶ περιεχόμενον προκλητικώτερον ἀκόμη, στολίζουν τὰ περίπτερα καὶ διαφημίζονται ἀπὸ τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ. Καὶ κατόπιν τούτων τῶν συμπτωμάτων τῆς παρακμῆς περιμένομεν, ὡς οἱ ἄφρονες Ἰουδαῖοι, νὰ σωθῶμεν ἐκ τῶν ἔξω, ἐκ τῆς συμμαχίας μετὰ τῶν μεγάλων δυνάμεων!!!

* * *

Ἀγαπητοί μας συμπατριῶται Ἕλληνες! Ὅσοι πιστεύετε ἀκραδάντως εἰς τὸν Κύριον γίνετε θερμοὶ κήρυκες τῆς πολιτικῆς, τὴν ὁποίαν προτείνει ὁ προφητικὸς λόγος. Σύμμαχός μας κραταιὸς ἔστω ὁ Θεός. Ἰδοὺ τὸ σύνθημά μας.

Ἐὰν ὑπῆρχε μία κυβέρνησις, ἡ ὁποία νὰ ἐσκέπτετο καὶ νὰ ἐνήργει χριστιανικῶς, ἕν θὰ ἧτο τὸ κύριον μέλημα αὐτῆς: Ἡ ἐπαναφορά, ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν φωτεινὴν εὐθείαν τροχιὰν τῆς συμμαχίας τοῦ Θεοῦ, ἐκ τοῦ Ὁποίου ἔχει ἀπομακρυνθῆ τεραστίως πλανωμένη εἰς τὰς ἀβύσσους τῆς ἐξωτερικῆς, ματαίας, σατανικῆς πολιτικῆς.

Ἑλλάς, προσφιλής μας Πατρίς! Ἄκουσε τὴν φωνὴν τῆς αἰωνιότητος. Πλησίασε καὶ πάλιν τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων σου. Κήρυξον τριήμερον νηστεῖαν καὶ κλαῦσον διὰ τὰ πολλὰ τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων σου ἀνομήματα. Ἐξάλειψον ἐκ τῶν ὁδῶν καὶ πλατειῶν πᾶσαν ἀσχημίαν. Σβέσον τὴν πυρκαϊὰν τῆς βλασφημίας. Τίμησον τὴν Κυριακὴν ἡμέραν. Πάταξον τὴν κλοπήν, τὴν ἁρπαγήν, τὴν πλεονεξίαν. Ἀνακούφισον τὸν πτωχὸν λαόν. Σφράγισον τὰ ποικίλα κέντρα τῆς διαφθορᾶς. Καῦσον τὰς πορνικὰς ἐφημερίδας καὶ περιοδικά. Λάβε αὐστηρὰ μέτρα κατὰ τῆς γενοκτονίας, τοῦ φοβερωτέρου τούτου ἐγκλήματος, ὅπερ ἐνεργοῦν ἐν τοῖς κόλποις τῶν Ἑλληνικῶν οἰκογενειῶν μαῖαι καὶ ἰατροί, οἱ ὁποῖοι καυχῶνται διὰ τὸ πλήθος τῶν ἐκτρώσεων. Ἄκουσον τὴν ἐκ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐρχομένην φωνὴν τοῦ ἠγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Διονυσίου π. Γαβριήλ, ὅστις καὶ μὲ ἰδιαίτερον βιβλίον, ὅπερ ἐσχάτως ἐξέδωκε, κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἐκ τῆς παιδοκτονίας. Ἀπαγόρευσον τὰ σίκερα, τὰ οἰνοπνευματώδη ποτά, τὰ τυχερὰ παίγνια, τὰ ἱπποδρόμια, τὰ φεστιβάλ, τὰς κρουαζιέρας, τοὺς αἰσχροὺς χορούς, τοὺς εἰδωλολατρικοὺς καρναβάλους, τὰ αἰσχρὰ καλλιστεῖα, τὰ μικτὰ λουτρά. Ἑλλὰς ἁγνίσθητι… Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν. Καὶ πρῶτον ὅπερ μετανοοῦσα καὶ ἐπιστρέφουσα πρὸς τὸν Θεὸν πρέπει νὰ πράξης εἶνε ἡ ἐκπλήρωσις μιᾶς ἱερᾶς ὑποχρεώσεως, ἑνὸς τάματος, ὅπερ οἱ λαμπροὶ υἱοί σου, ἥρωες τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ὑπεσχέθησαν, ὅτι δηλαδὴ ἅμα τῆ ἀπελευθερώσει τοῦ ἔθνους ἐκ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ θὰ ἀνήγειρον εἰς τὴν νέαν πρωτεύουσαν τοῦ ἔθνους μεγαλοπρεπῆ ναόν, τὸν ὁποῖον θʼ ἀφιέρωνον εἰς τὸν ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Δυστυχῶς μέχρι σήμερον ἡ ὑπόσχεσις αὕτη δὲν ἐξεπληρώθη. Ἄς ἐκπληρωθῆ τώρα. Ἄς κτισθῆ ὁ ναὸς ἐπὶ τῆς Ἀκροπόλεως. Ἀλλὰ χρήματα; Χρήματα! Τὸ 1)3 τῶν χρημάτων ποὺ ἐξωδεύθησαν διὰ τὴν μεγάλην παραθαλασσίαν τῆς ἁμαρτίας λεωφόρον Φαλήρου-Σουνίου χάριν τοῦ τουρισμοῦ, χάριν τῶν μεικτῶν λουτρῶν, ἐὰν ἐξωδεύοντο, ὁ Ναὸς θὰ εἶχεν ἀνεγερθῆ. Διὰ τὸν διάβολον ἑκατομμύρια! Διὰ τὸν Χριστόν;

Ἄλλως ἐὰν φεστιβάλ, τουρισμοί, δελφικαὶ ἑορταὶ καὶ πανηγύρεις, ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, αἰσχρὰ ξόανα θεῶν εἶνε τὰ μόνα ποὺ συγκινοῦν ἄρχοντας καὶ λαόν, ὤ τότε μὲ δακρυβρέκτους ὀφθαλμοὺς κλείομεν τὸ παρὸν καὶ, ἐὰν που τῆς Ἑλληνικῆς γῆς ὑπάρχουν ἀκόμη δίκαιοι, ἄς προσευχηθοῦν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ ἐκ τῶν μεγάλων συμφορῶν, ποὺ κατὰ τὸν ἀψευδῆ προφητικὸν λόγον ἔρχονται ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας.