Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που εξαντλήθη·
«ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», εκδοση 1981

ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ σελ. 25-27

λ) Απάντησις εις άλλην ένστασιν

Αλλʼ ακούοντες κάποιοι το σφοδρό τούτο κατηγορητήριο κατά της τηλεοράσεως ίσως προβάλουν το επιχείρημα, ότι η τηλεόρασις, όπως λειτουργεί σήμερον, δεν έχει μόνον αρνητικά στοιχεία, αλλʼ έχει και θετικά. Δεν ωραιοποιεί και δεν ηρωοποιεί μόνον τους δράστας του κακού. Παρουσιάζει και σκηνάς, δια των οποίων μορφώνεται, διδάσκεται και ψυχαγωγείται ο άνθρωπος. – Συνεπώς, λέγουν, ας καταδικάσωμεν την κακήν χρήσιν της τηλεοράσεως, και όχι την καλήν χρήσιν αυτής. Ας μη είμεθα απόλυτοι…

Απαντώμεν. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται, ότι το επιχείρημα τούτο είνε λογικόν. Αλλʼ εάν βαθύτερον εξετάσωμεν τα πράγματα, θα ίδωμεν, ως και άλλοι παρετήρησαν, ότι το θετικό στοιχείον είνε ελάχιστον, ενώ πλεονάζει το αρνητικόν. Αλλά και αν υποθέσωμεν, ότι το αρνητικόν στοιχείον περιορίζεται, εφʼ όσον αι τηλεοράσεις θα ευρίσκωνται υπό την διεύθυνσιν ανθρώπων κοσμικών, ανθρώπων οι οποίοι δεν φρονούν τα του Θεού, αλλά τα του Διαβόλου, εκ της πονηράς και διεστραμμένης αυτών καρδίας, της πηγής του κακού, θα εκχύνεται δια μέσου των καναλιών και πάλιν το δηλητήριον, και η ζημία θα επέρχεται όχι κατά τρόπον αισθητόν, αλλά βαθμιαίως και ασφαλώς.

Ένα παράδειγμα

• Ας ομιλήσωμε δια παραδείγματος. Πεινάς; Κάποιος σου ετοιμάζει ένα εκλεκτό φαγητό της αρεσκείας σου, μαγειρευμένο κατά τον καλύτερο τρόπο. Σου το προσφέρει, και συ είσαι έτοιμος να γευθής το εκλεκτό τούτο φαγητό. Αλλʼ εάν ένας σου πη, ότι εις το εκλεκτό τούτο φαγητό κάποιος έχει ρίψει μερικές σταγόνες δηλητήριο, σε ερωτώ, θα φάγης το φαγητό; Ασφαλώς όχι. Θα προτιμήσης να φας ένα κομάτι ξερό ψωμί και να πίης ένα ποτήρι κρύο νερό παρά να δοκιμάσεις το φαγητό, που είναι εκλεκτής μεν ποιότητος και κατασκευής, αλλʼ εις το οποίο υπάρχουν σταγόνες δηλητήριο. Καταλαβαίνετε τι θέλομε να πούμε; Και η πνευματική τροφή, την οποίαν προσφέρει η σύγχρονος τηλεόρασις, όπως έχουν σήμερον τα πράγματα, δεν μπορεί να είνε κατά πάντα αμόλυντος από τις σταγόνες του ηθικού δηλητηρίου. Και συνεπώς υπάρχει φόβος, το δηλητήριον, το οποίον με τόσην επιτηδειότητα αναμιγνύεται, να είνε ικανόν να εξουδετερώση παν τυχόν άλλο αγαθόν στοιχείον των εκπομπών και να προκαλέση ανεπανόρθωτη ζημία και συμφορά.
  Αλλά δυστυχώς, ενώ οι άνθρωποι είμεθα τόσον προσεκτικοί δια να μη λαμβάνωμε τροφήν αποσυντεθειμένην και δηλητηριασμένη και είμεθα έτοιμοι να καταγγείλωμε και να μηνύσωμε τους νοθευτάς και δηλητηριαστάς των υλικών τροφών, το δε Κράτος έτοιμον να επιβάλη αυστηράς ποινάς κατά των επιβουλευμένων την σωματικήν υγείαν, προκειμένου περί προφυλάξεως της ψυχικής υγείας εκ των ανηθίκων θεαμάτων, ουδείς λόγος. Και απόδειξις το ότι, μολονότι συνεπληρώθη 15ετία αφʼ ότου ο δαίμων της τηλεοράσεως εισήλασεν εις την πατρίδα μας, ουδεμία σοβαρά προσπάθεια εγένετο δια την κάθαρσιν της τηλεοράσεως. Το κακόν συνεχίζεται. Μόνον εάν το Κράτος μας, όχι εν λόγοις αλλʼ εν έργοις, γίνη Κράτος χριστιανικόν, και την διοίκησιν του Κράτους τούτου αναλάβουν ποτέ άνδρες θρησκευτικής και ηθικής περιωπής ενός Καποδιστρίου, έχοντες ως γνώμονα το Ευαγγέλιον και μόνον, τότε είνε δυνατόν και η τηλεόρασις από οργάνου ποικίλης διαφθοράς να γίνη όργανον ζωής και σωτηρίας. Επί του παρόντος πικρά είνε η διαπίστωσις, ότι η τηλεόρασις όχι μόνον εις την πατρίδα αλλά και εις τον κόσμον όλον ευρίσκεται υπό την εξουσίαν του κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου, δηλαδή του Διαβόλου. Έτσι επί των ημερών μας επέπρωτο να εκπληρωθή λαϊκή τις προφητεία αποδιδομένη εις τον Άγιον Κοσμάν τον Αιτωλόν, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις «θὰ βγῆ τὸ κουτὶ τοῦ Διαβόλου καὶ θὰ ξετρελλάνη τὸν κόσμο».