Συνεχής διαφώτισις

   Υπήρχεν εποχή, κατά την οποίαν εις ολόκληρον την Πατρίδα μας ουδεμία βλασφημία ηκούετο. Βαθεία πίστις εις τον Θεόν εχαρακτήρισε τους Έλληνας. Αλλά δυστυχώς κατά τα τελευταία έτη η απιστία ως μικρόβιον επροχώρησε μέσα εις το Έθνος μας, και οι Έλληνες, οι οποίοι άλλοτε έτρεμον νʼ αναφέρουν το όνομα του Θεού, τώρα, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες βλασφημούν τα Θεία. Δεν περνά ημέρα και ώρα, που να μη ακουσθούν βλασφημίαι. Και εις το μικρότερον χωρίον, και εις την πτωχοτέραν καλύβην υπάρχει ο άνθρωπος – αξίζει αρά να λέγεται άνθρωπος; – ο οποίος, χωρίς φόβον, χωρίς εντροπήν, χωρίς συναίσθησιν του τι κάμνει, ακονίζει την γλώσσαν του, ανοίγει το βρωμερόν του στόμα και χύνει το δηλητήριον του εναντίον της Θεότητος.
Και επειδή ουδείς διαμαρτύρεται, η βλασφημία ως γάγγραινα καθημερινώς εξαπλώνεται και μολύνει την ατμόσφαιραν της Ελλάδος. Οι ξένοι, οι οποίοι, επισκέπτονται την Πατρίδα μας ακούουν όλους σχεδόν τους Έλληνας να βλασφημούν, αμφιβάλλουν εάν οι Έλληνες πιστεύουν εις τον Χριστόν. Δυστυχώς κατηντήσαμεν έθνος βλασφήμων. Από όλα τα γειτονικά κράτη των Βαλκανίων ημείς οι Έλληνες έχομεν το ρεκόρ εις την βλασφημίαν. Είμεθα χειρότεροι και από τους Τούρκους και από τους Εβραίους.
Ευσεβείς κάτοικοι των Γρεβενών, επιθυμούντες όπως η βλασφημία εξαλειφθή από την πόλιν των και από όλα τα χωρία της περιοχής των, απεφάσισαν να ιδρύσουν υπό την ευλογίαν Ορθοδόξου Εκκλησίας μας Συλλόγου, ο οποίος σκοπόν έχει την καταπολέμησιν της βλασφημίας.

* * *

Ιερείς του Υψίστου, επιστήμονες, διδάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων, όλοι ας εργασθώμεν δια να εξαλειφθή το αίσχος αυτό της βλασφημίας. Και το καλύτερον μέσον, με το οποίον θα ημπορέσωμεν να εξαλείψωμεν την βλασφημίαν, είνε όχι η βία, την οποίαν ως μέσον επικρατήσεως της Θρησκείας καταδικάζομεν, αλλʼ η Χριστιανική διαφώτισις και η έντονος διαμαρτυρία εναντίον της βλασφημίας. Και συγκεκριμένως υποδεικνύομεν, όπως εις όλας τας πόλεις και τα χωρία σχηματισθούν επιτροπαί από ζηλωτάς Χριστιανούς, οι οποίοι όταν ακούουν κάποιον να βλασφημή, θα τον πλησιάζουν και με τρόπον καλόν θα του υποδεικνύουν, ότι δεν επιτρέπεται Χριστιανός, βαπτισμένος εις το όνομα της Αγίας Τριάδος, να βλασφημή τον Θεόν, τον Χριστόν, την Παναγίαν, τον Τίμιον Σταυρόν.

Η συνεχής διαφώτισις και αι έντοναι διαμαρτυρίαι εναντίον της βλασφημίας δεν ημπορεί παρά να φέρουν τα αποτελέσματα των. Οι βλάσφημοι, βλέποντες ότι η βλασφημία, των προκαλεί την γενικήν αγανάκτησιν, θα εντραπούν, θα φοβηθούν, θα περιορίσουν την γλώσσαν των, θα κόψουν την βλασφημίαν και θα μάθουν να σέβωνται τον Θεόν, το όνομα του οποίου όταν ήκουε ο Νεύτων, ο μεγάλος εκείνος αστρονόμος, απεκαλύπτετο και ίστατο εις στάσιν προσοχής.

Ελπίζομεν ότι εις όλας τας πόλεις και τα χωρία της Πατρίδος μας θα σχηματισθούν Αντιβλασφημικαί Επιτροπαί, αι οποίαι θα εργασθούν με ζήλον δια να εκριζώσουν το φαρμακερό αγκάθι, που λέγεται βλασφημία των Θείων. Είμεθα Χώρα Χριστιανική, και δεν επιτρέπεται νʼ ακούεται ύβρις εναντίον του Θεού. Σύνθημα μας˙ «Κανείς να μη ησυχάση, έως ότου και ο τελευταίος βλάσφημος πεισθή και παύση να υβρίζη τα Θεία».

Ο Χριστιανός διαμαρτύρεται δια τας βλασφημίας

«Εἰ τὸν ἐπὶ γῆς βασιλέα τοὺς βλασφημούντας κολάζεσθαι χρή, πολλῶ μάλλον τοὺς ἐκεῖνον (τὸν βασιλέα τῶν ἀγγέλων) ὑβρίζοντας. Κοινὸν ἐστι τὸ ἔγκλημα, δημόσιον τὸ ἀδίκημα, ἐξεστιν ἑκάστω τῶν βουλομένων κατηγορεῖν… μανθανέτωσαν αὐτὸ τοῦτο οἱ ἀκόλαστοι και διεστραμμένοι, ὅτι καὶ τοὺς τοῦ Θεοῦ δούλους φοβεῖσθαι αὐτοὺς χρή, ἵνα κᾶν ἕλωνταί ποτε φθέγξασθαί τι τοιοῦτον, ἀλλήλους πανταχοῦ περιβλέπωνται, καὶ τὰς σκιὰς τρέμωσιν, ἀγωνιῶντες μήπου ὁ Χριστιανὸς ἀκούσας ἐπιπηδήση, καὶ κόλαση σφοδρότερον».

(Εκ της Α’ ομιλίας του ι. Χρυσοστόμου
εις τους αδριάντας: Ε. Π. Migne 49, 32-33).