Ἐν   Ἁγίῳ Ὄρει τῇ  1955

Ἀγαπητέ μοι ἐν Χριστῶ ἀδελφέ Γεώργιε, ἐν Κυρίῳ Χαῖρε. Τὸν ἀγαπητὸν Συντάκτη καὶ φιλαγαπητὸν ὑμῶν Ἐκδότη λέγω· «ἄξιος ὁ μισθὸς ἡμῶν, καθὼς λέγει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς τὸ Ἱερὸν Αὐτοῦ Εὐαγγέλιον «ὁ ποιήσας καὶ διδάξας μέγας κληθήσεται ἐν τῇ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν· Τὸ Ἁγιογραφικόν σας περιοδικὸ «Σπίθα» γίνεται εἰς κάθε Χριστιανὸν Πνευματικὸν ἐντρύφημα «ὡς ψυχικὴ τροφὴ» δίδει συμβουλὰς πρὸς διόρθωσιν καὶ ἐλέγχει τὴν ἁμαρτία. Ὁ ἀναγινώσκων τὸ ἱερὸν τοῦτο περιοδικὸν σας, ἄν καὶ πολὺ ἁμαρτωλὸς ἔρχεται εἰς αἴσθησιν ψυχικὴν, αἰσχύνεται διὰ τὰς ἁμαρτίας του, κατανύγεται Θεοῦ Χάριτι, Θεοῦ συνεργοῦντος και ἐπιστρέφει εἰς μετάνοιαν.
Ἀγαπητέ, ἐγὼ προσωπικῶς δὲν σᾶς γνωρίζω, ἀλλὰ σᾶς συγχαίρω χάριτι Θεοῦ, τὸν δὲ πολυαγαπητὸν ἡμῶν Πανσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην ἅγιον  Αὐγουστῖνο Ἱεροκήρυκα, ἔχω καὶ ἐπιστολὴν του. Διότι ἐγνωρίσθηκα τὸ 1940 στὸ Μεσολόγγι ὅπου εἶχα ντυθῇ στρατιώτης, εἰς τὴν ἁγίαν ἱερὰν Μητρόπολιν. Μου εἶχε δώσει ἕνα ὠραῖο βιβλίο τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τὸ εἶχα ὡς φυλακτήριον εἰς τὸν γελιό μου, μέσα εἰς τὰ ἅγρια βουνὰ τῆς Ἀλβανίας καὶ ἀκόμη τὸ ἔχω ἐδῶ.
Σᾶς εὔχομαι ἀπὸ καρδιάς ψυχῆς ὁ Θεός, ὁ Πολυεύσπλαχνος καὶ ἡ Κυρία ἡ βασίλισσα τῶν ἀγγέλων, Ὑπεραγία Θεοτόκον διὸ τὰ σκῆπτρα ταῖς αὐτῆς ἰκεσίας κρατήνωνται, ἵνα σᾶς σκέπῃ πᾶσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν· Ὁμοῦ μὲ τὴν ἀξιοσέβαστον ὁμάδα τῶν ὀρθοδόξων. Λοιπὸν καὶ τώρα στεῖλέ μου Ταχυδρομικῶς αὐτὸ τὸ βιβλιάριον Σαλπίσματα.
Μαζὶ μὲ αὐτὸ βάλετε, ἂν ὑπάρχει ἕνα φίλο Σπίθας, ὅπου εἶχα διαβάση πρὸ 5 ἔτη. Εἶχε τὸ ἐξῆς (ἕνα παιδὶ ἐτίναζε μία ἐλαία(δένδρο) καὶ ἔλεγε ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΙΝΑΧΘΗ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, ἔλεγεν ὁ Προφήτης Ἰερεμίας.

Πάντα μὲ ἀγάπη  καὶ πολὺ εὐγνωμοσύνη,
Σάββας Μοναχός.

——————–

Ἡ ἐπιστολή ἐστάλη στον πιο έμπιστο συνεργάτη του π. Αυγουστίνου, από τα χρόνια της Κατοχής στην Κοζάνη, στον Γεώργιο Παφίλη, αυτός παραλάμβανε τις ἐπιστολές καὶ αυτός ταχυδρομούσε την Σπίθα.