ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ Φεβρουάριος 1959, αριθμ. φ. 213
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΟΝ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ

Ἐθνικὰ προβλήματα

Τὸ γένος ἡμῶν, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, τὸ Ἑλληνικὸν γένος εἶνε γένος μαρτυρικόν. Κατὰ τὴν διαδρομὴν τῶν αἰώνων τῆς τρισχιλιετοῦς ἐνδόξου ἱστορίας του ὑπέστη πολλὰ καὶ ἀνεκδιήγητα δεινά, ὅσα σπανίως ἔθνος ὑπέφερεν ἐν τῶ κόσμω. Πόσαι ἐπιδρομαὶ βαρβάρων! Πόσοι πόλεμοι, πόσαι δηώσεις καὶ καταστροφαί, μιᾶς τῶν ὁποίων ζωηρὰν εἰκόνα ἔδωκεν ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς εἰς τὴν στροφὴν ἐκείνην˙ «Στῶν Ψαρῶν τὴν ὁλόμαυρη ράχη, περπατῶντας ἡ δόξα μονάχη!…». Ὕστερον ἀπὸ τόσα δεινὰ θʼ ἀνέμενέ τις ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες νὰ εἶχομεν ἐκλείψει ἀπὸ τὸν πολιτικὸν χάρτην τοῦ κόσμου. Καὶ ὅμως ὑπάρχομεν. Καὶ ὀφείλομεν τὴν ὕπαρξίν μας κατὰ πρῶτον μὲν λόγον εἰς τὴν θείαν Πρόνοιαν, ἡ ὁποία κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον ὁρίζει τὴν ζωὴν τῶν ἀτόμων καὶ τῶν ἐθνῶν (Πράξ. 17, 24-25), κατὰ δεύτερον δὲ λόγον εἰς τὰς θυσίας τῶν ἡρώων ἐκείνων, φανερῶν καὶ ἀφανῶν, γνωστῶν καὶ ἀγνώστων, οἱ ὁποῖοι εἰς κάθε γενεὰν παρʼ ὅλας τὰς πιέσεις καὶ θλιψεις καὶ τὰ ἐθνικὰ μαρτύρια, ένδυναμούμενοι ὑπὸ τῆς θείας χάριτος, δὲν ὑπέκυψαν, ἀλλʼ ἐστάθησαν ἄγρυπνοι φύλακες τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης, τὴν ὁποίαν ἀλώβητον παρέδωκαν εἰς τοὺς μεταγενεστέρους των. Ἄνευ τῆς θυσίας αὐτῶν εἰς τὴν γωνίαν αυτὴν τῆς γῆς οὔτε ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα θὰ ἐλαλεῖτο, οὔτε, τὸ καὶ ἀπείρως σπουδαιότερον, Ὀρθόδοξος πίστις θὰ ὑπῆρχεν, ἀλλʼ ἕνας ἄλλος λαὸς μὲ ἄλλην ψυχοσύνθεσιν θὰ κατώκει, λαὸς ποὺ θὰ ἐνέπαιζε καὶ θὰ ἐμυκτήριζε τὴν θρησκείαν τοῦ Σταυροῦ. Οἱ νεώτεροι ἄς μὴ λησμονῶμεν τὰς θυσίας τῶν γενεῶν ποὺ παρῆλθον, ἀλλʼ ἄς παραδειγματιζώμεθα ἵνα καὶ ἡμεῖς ἀντὶ πάσης θυσίας κρατήσωμεν τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην καὶ ταύτην ἀδιάφορον παραδώσωμεν εἰς τὴν νέαν γενεάν, ἡ ὁποία ἔρχεται νὰ συνεχίση τὴν ἱστορικὴν ἀποστολὴν τῆς Ἑλλάδος ἐν μέσω τῶν ἄλλων ἐθνῶν, μικρῶν καὶ μεγάλων.

* * *

Ἕν ἐκ τῶν φοβερῶν δεινῶν ποὺ ἠπείλησε τὴν ὕπαρξιν τοῦ Γένους ἡμῶν κατὰ τοὺς ζοφεροὺς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας ἧτο τὸ παιδομάζωμα. Τί δὲ ἧτο τὸ παιδομάζωμα;

Κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Σουλτάνου ἀπηνεῖς στρατολόγοι κατʼ ἀραιὰ ἤ πυκνὰ διαστήματα ἐξαπελύοντο εἰς ὅλας τὰς ἐπαρχίας τῆς ἀπεράντου Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας καὶ ἐνήργουν ἀναγκαστικὴν στρατολογίαν τῶν ὑγιεστέρων καὶ ρωμαλεωτέρων παιδιῶν τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων ἡλικίας 8-15 ἐτῶν. Ὅσα παιδιὰ ἡρπάζοντο μεταφέροντο εἰς εἰδικὰ στρατιωτικὰ κέντρα, περιετέμνοντο, ἐδιδάσκοντο τὸ Κοράνιον, ἐξισλαμίζοντο, ἐφανατίζοντο κατὰ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ, ἐξεπαιδεύοντο στρατιωτικῶς καὶ ἐντὸς ὀλίγου τὰ ἀρνία αὐτὰ τῆς ποίμνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μετεμορφώνοντο εἰς λύκους καὶ τίγρεις ποὺ ἐπέπιμπτον μὲ λύσσαν ἀφάνταστον κατὰ τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν καὶ ἐγίνοντο οἱ δήμιοι τῶν γονέων των! Ἧσαν οἱ περιβόητοι Γενίτσαροι! Ἡ ἐθνικὴ αὐτὴ συμφορὰ ἧτο μεγάλη. Ξένοι, οἱ ὁποῖοι τυχαίως παρευρίσκοντο κατὰ τὴν ὥραν τῆς ἁρπαγῆς τῶν Ἑλληνοπαίδων ἐκ τῶν οἰκογενειῶν των δὲν ἠδύναντο νὰ συγκρατήσουν τὰ δάκρυά των. Εἰκόνες τῆς ἁρπαγῆς τῶν χριστιανοπαίδων ἔχουν διασωθῆ εἰς τὰ Μουσεία τῆς Εὐρώπης. Δυστυχεῖς Ἑλληνίδες μητέρες ἔκλαιον καὶ ὕψωνον τὰς χεῖράς των πρὸς τὸν Οὐρανὸν καὶ παρεκάλουν τὸν Θεὸν νὰ ἀποθάνουν τὰ παιδιά των ἤ νὰ πέσουν εἰς τὰ χέρια τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ νὰ χάσουν τὴν πίστιν των. Ἐπὶ δύο καὶ πλέον αἰῶνας συστηματικῶς διενηργεῖτο τὸ παιδομάζωμα. Ὁ εθνικὸς ἡμῶν ἱστορικὸς Παπαρρηγόπουλος ὑπολογίζει ὅτι τὸ σύνολον τῶν ὑγιεστέρων καὶ ρωμαλεωτέρων παιδιῶν ποὺ ἀφηρήέθησαν ἀπὸ τὸν Ὀρθόδοξον Χριστιανισμὸν τῆς Ἀνατολῆς ἀνῆλθεν εἰς ἔν ἑκατομμύριον, τὸ δὲ ἑκατομμύριον τοῦτο πρέπει νὰ πολλαπλασιασθῆ, δεδομένου ὅτι ἕκαστος παῖς ἐὰν ἔμενεν ἐν τῆ Ὀρθοδοξία θὰ ἐνυμφεύετο καὶ θὰ ἐγίνετο ρίζα χριστιανικῆς οἰκογενείας ἐκ τῆς ὁποίας νέα ἄνθη, νέοι βλαστοὶ θὰ προήρχοντο. Ἀλλʼ ὅλον αὐτὸ τὸ πλῆθος τῶν νέων ἐχάθη διὰ τὸ Ἔθνος, ἐχάθη διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν.

Τὸ παιδομάζωμα τοῦτο τῶν Τούρκων κατηργήθη ὀλίγα ἔτη μετὰ τὴν ἔκρηξιν τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 καὶ ἔκτοτε παρέμεινεν ἐν τῆ μνήμη τῶν Ἑλλήνων ὡς μία θλιβερὰ ἀνάμνησις, ποὺ ἔφερε πρὸ ὀφθαλμῶν τοὺς χρόνους ἐκείνους κατὰ τοὺς ὁποίους οἱ χριστιανοὶ γονεῖς δὲν ἐξουσίαζον τὰ προσφιλῆ των τέκνα, ἀλλὰ μία ἀντίχριστος πολιτεία ὡς ἀγέλην κτηνῶν περισυνέλεγε ταῦτα καὶ ἐφήρμοζε κατὰ σατανικὸν τρόπον τὰ παλαιὰ σχέδια τῶν ἀντιθέων τυρράνων, τοῦ Φαραῶ καὶ τοῦ Ἡρώδου. Μὲ τὴν διαφθορὰν ὅτι ἐν τῶ παιδομαζώματι ὁ Σουλτάνος δὲν ἐφόνευεν ὡς ἐκεῖνοι τὴν σωματικὴν ζωὴν τῶν νηπίων, τῶν παίδων ποὺ ἥρπαζεν˙ τοὐναντίον τὰ σώματα αὐτῶν περιποιεῖτο ὅλως ἰδιαιτέρως καὶ ἔτρεφε μὲ τὰς καλυτέρας τροφάς. Ἐφόνευεν ὅμως ψυχικῶς ταῦτα, διότι ἀφήρει ἀπʼ αὐτῶν τὸ πολυτιμότερον ὅπερ εἶχον, τὴν πίστιν των, καὶ ὅ,τι μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν ταύτης ἔμενεν ἧτο πλέον μία ἀθλία σάρξ, τῆς ὁποίας θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἱερὸν σύμβολον τὸ καζάνι τοῦ τάγματος τῶν Γενιτσάρων μὲ τὸ πιλάφι τοῦ ψευδοπροφήτου. Ἰδοὺ διατὶ αἱ χριστιαναὶ μητέρες προετίμων μυριάκις διὰ τὰ τέκνα των τὸν θάνατον ἤ τὴν ἀλλαξοπιστίαν.

Ἀλλὰ δυστυχὼς τὸ ἀπαισίας μνήμης ἐκεῖνο παιδομάζωμα μετὰ πάροδον 120 ἐτῶν ενεφανίσθη καὶ πάλιν ἐν Ἑλλάδι. Ἐνεφανίσθη ἐν πρώτοις κατὰ τὴν αἱματηρὰν περίοδον τοῦ συμμοριτοπολέμου, κατὰ τὴν ὁποίαν Ἕλληνες δυστυχῶς, ἑτεροκίνητα ὄργανα ἐκτελοῦντα ἐντολὰς νέας ἀντιχρίστου δυνάμεως κατήρχοντο ὡς λύκοι ἐν καιρῶ νυκτὸς εἰς τὰς κωμοπόλεις καὶ συνοικισμοῦς τῆς ὑπαίθρου χώρας καὶ ἥρπαζον ὄχι μόνον τὰ ὀλίγα ὑλικὰ ἀγαθὰ τῶν κατοίκων, ὄχι μόνον τὰ ζῶα τὰ ἀπαραίτητα διὰ τὴν καλλιέργειαν τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ τὰ… τέκνα των, τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας των. Σπαρακτικαὶ σκηναὶ τότε ἐξετυλίσοντο. Ἀντήχουν καὶ ἀκόμη ἀντηχοῦν τὰ ὄρη τῆς Μακεδονίας , τῆς Θεσσαλίας, τῆς Ἠπείρου καὶ Θράκης, ἀπὸ τὰς φωνάς, τοὺς θρήνους, τοὺς κοπετοὺς τῶν δυστυχισμένων μητέρων, τῶν ὁποίων τὰ τέκνα ὑπὸ συνοδείαν ὁπλοφόρων ἀπήγοντο καὶ ὡδηγοῦντο πέραν τῶν ἑλληνικῶν συνόρων. Εἰς τρεῖς περίπου δεκάδας χιλιάδων ὑπολογίζονται οἱ ἀπαχθέντες ὑπὸ τῶν συμμοριτῶν Ἑλληνόπαιδες. Ἐλάχισται ἑκατοντάδες ἐξ αὐτῶν ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Πατρίδα, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἐπέστρεψαν δὲν αἰσθάνονται πλέον τὸν παλμὸν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Οἱ δὲ ὑπόλοιποι ποῦ εἶνε; Ἀσυγκίνητοι παρέμειναν καὶ παραμένουν αἱ Μεγάλαι Δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι ἐν τούτοις εἶνε ἱκαναὶ διὰ τὰ πετρέλαια νʼ ἀνάψουν παγκόσμιον πυρκαϊάν. Καὶ οἱ Ἑλληνόπαιδες μολονότι παρῆλθε δεκαετία ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς ἁρπαγῆς ποὺ ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν μακρὰν τῆς Πατρίδος πρὸς αἶσχος τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. Πῶς δὲ ζοῦν καὶ πῶς ἐκπαιδεύονται, σχετικὰς περὶ τούτων πληροφορίας μετέδωκε κατʼ αὐτὰς τὸ ἡμικρατικὸν ἰταλικὸν πρακτορικὸν Κοντινεμπτάλε. Οἱ Ἑλληνόπαιδες αὐτοὶ έκπαιδεύονται κατὰ τοιοῦτον τρόπον ὥστε νὰ γίνουν οἱ νέοι γενίτσαροι ποὺ ἐὰν αὔριον ἔλθουν εἰς τὴν Ἑλλάδα θὰ πράξουν χειρότερα ἀπὸ ὅ,τι ἔπραττον οἱ γενίτσαροι τοῦ Σουλτάνου εἰς βάρος τῆς Πατρίδος των.

Ἀλλʼ ἐκτὸς τοῦ ἀνωτέρω παιδομαζώματος τῶν συμμοριτῶν ποὺ ἀνενέωσε τὸ παιδομάζωμα τῶν Τούρκων, καὶ ἄλλο εἶδος παιδομαζώματος ἐνεφανίσθη. Τὸ δὲ νέον παιδομάζωμα περὶ τοῦ ὁποίου εὐθὺς ἀμέσως θὰ ὁμιλήσωμεν, δὲν γίνεται πλέον ὑπὸ τὴν ἀπειλὴν τῆς μαχαίρας καὶ τοῦ περιστρόφου, ἀλλὰ συντελεῖται ὑπὸ τῆν ἔλξιν τοῦ… δολλαρίου. Καὶ ἐπειδὴ τὸ χρῆμα εἶνε τὸ μέσον διὰ τοῦ ὁποῖου ἐν τῶ αἰῶνι τούτω ὁ Διάβολος επιτυγχάνει περισσότερα κέρδη ἤ ὅταν κραδαίνη τὴν μάχαιραν, διὰ τοῦτο τὸ διὰ χρήματος παιδομάζωμα θεωροῦμεν ὡς πλέον ἐπικίνσυνον ὅλων.

Ἄς δώσωμεν μίαν εἰκόνα τοῦ νέου παιδομαζώματος.

Μετὰ τὴν λήξιν τῆς πολεμικῆς περιόδου ἡ Ἑλλάς, τὸ μικρὸν τοῦτοἜθνος, ἐξῆλθε κατεστραμμένον καὶ καθημαγμένον. Σταυροὶ ἐστήθησαν παντοῦ. Οἰκογένειαι διελύθησαν. Νεαροὶ πατέρες ἐφονεύθησαν εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν ἤ ἐξετελέσθησαν εἰς τὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Μητέρες ἀπέθανον ἐκ πείνης. Τὰ παιδιᾶ τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ἔμειναν ἀπροστάτευτα. Τὰ ὀλίγα ὀρφανοτροφεῖα δὲν ἐπήρκουν νὰ περισυλλέξουν ὑπὸ τὰς πτέρυγάς των, τὰ ὀρφανά, τὰ ὁποία ὑπελογίζοντο εἰς 300.000! Τὸ δὲ Κράτος δυστυχῶς περὶ ἄλλα τύρβαζον δὲν ἠδυνήθη νὰ συλλάβη τὸ τεράστιον πρόβλημα ποὺ ἐδημιούργει ἡ πρωτοφανὴς αὕτη στρατιὰ τῶν ὀρφανῶν. Δυστυχῶς οἱ Κυβερνῆταί μας δὲν ἀνυψώθησαν εἰς τὴν σφαῖραν τῆς σκέψεως καὶ τοῦ αἰσθήματος εἰς τὴν ὁποίαν ἔζη ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος, ὁ ἀείμνηστος Καποδίστριας, ὅστις, εὐθὺς ὡς ἐπάτησεν εἰς τὴν μαρτυρικὴν γῆς τῆς Ἑλλάδος, ἐκ τῶν πρώτων μελημάτων εἶχε τὰ ὀρφανὰ τῆς ἐθνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, χάριν τῶν ὁποίων καὶ ἵδρυσε τὸ πρῶτον Ἐθνικὸν Ὀρφανοτροφεῖον. Καὶ ὅμως τὰ ὀρφανὰ αὐτὰ ἐξ οἱασδήποτε αἰτίας προερχόμενα εἶνε θησαυρός, εἶνε ἱεραὶ παρακαταθῆκαι, ποὺ ἔπρεπεν ὅλοι νὰ φυλάξωμεν. Εἰς τὰ αὐτιὰ ὅλων, μικρῶν καὶ μεγάλων, πτωχῶν καὶ πλουσίων, λαϊκῶν καὶ κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπεζήσαμεν τῆς φρικτῆς τραγωδίας (1940-1949) θὰ ἔπρεπε νʼ ἀκούεται διαρκῶς ἡ ἔκκλησις τῶν γονέων ποὺ ἀπέθανον καὶ έμαρτύρησαν κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην: «Ἕλληνες ἀδελφοί! Ἡμεῖς φεύγομεν… Σεῖς ποὺ θὰ μείνετε, φυλάξατε τὰ παιδιά σας, τὰ ὀρφανά. Ἀντικαταστήσατέ μας εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνατροφῆς των…». Δυστυχῶς τὰ αὐτιὰ τῶν πολλῶν ἔκλεισαν. Ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἠδύναντο νʼ ἀναλάβουν τῆν διατροφὴν 3, 4, 5 καὶ 10 ὀρφανῶν ἔμειναν ἐντελῶς ἀδιάφοροι. Καὶ τὰ ὀρφανὰ περιεπλανῶντο ἀπροστάτευτα. Καὶ ὡς ἧτο ἐπόμενον, ἦλθεν ἡ ἐθνικὴ συμφορά, τὸ νέον παιδομάζωμα.

Ἡ εἴδησις ὅτι εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν ἀναρίθμητα παιδιὰ πτωχά, ἐγκαταλελειμμένα, εἵλκυσε τὴν προσοχὴν μιᾶς ξένης ἑταιρείας, ἡ ὁποία ἑδρεύει ἐν Ἀμερικῆ καὶ σκοπὸν ἔχει νὰ προμηθεύη παιδιὰ εἰς χιλιάδας Ἀμερικανῶν, οἱ ὁποῖοι εἶνε ἄτεκνοι καὶ θέλουν νὰ υἱοθετήσουν τέκνα. Πράκτορες τῆς ἑταιρείας ταύτης, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον Ἕλληνες διαμένοντες ἐν Ἀμερικῆ καὶ ἀνήκοντες εἰς διαφόρους ὀργανώσεις ἑλληνοαμερικανικὰς ἔρχονται ἐδῶ εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐπιδίδονται εἰς τὴν ἀλιείαν… νηπίων. Καὶ τὰ εὑρίσκουν μὲ εὐκολίαν μεγάλην. Τὰ εὑρίσκουν ἐντὸς πόλεων, ἐντὸς αὐτῆς τῆς Πρωτευύσης, ἡ ὁποία παρουσιάζει αὐτὴν τὴν φοβερὰν ἀντίθεσιν, ἀφʼ ἑνὸς μὲν νὰ ἔχη παιδιὰ πλουσίων οἰκογενειῶν, ποὺ ζοῦν καὶ ἐκπαιδεύονται ὡς υἱοὶ Κροίσων, ἀφʼ ἑτέρου δὲ νὰ ἔχη παιδιὰ πτωχοτάτων οἰκογενειῶν ποὺ ζοῦν ὑπὸ τὰς ἀθλιεστέρας συνθήκας τῆς ζωῆς. Τὰ εὑρίσκουν ὅμως πρὸ παντὸς εἰς τὴν ὕπαιθρον, εἰς τὰς ὀρεινὰς περιοχὰς εἰς τὰς ὁποίας ἡ ἀπορία ἔχει στήσει τὸν μόνιμον θρόνον της. Εἰς τὰ μάτια τῶν δυστυχιμένων γονένω μὲ τὰ πολλὰ παιδιὰ ἤ συγγενῶν ποὺ ἔχουν ὀρφανὰ ὁ ἐξ Ἀμερικῆς προερχόμενος φαίνεται ὡς ἐξ ουρανοῦ ἀποσταλεὶς θεῖος εὐεργέτης, ὅστις θὰ ἐξαγάγη ἐκ τῆς ἀθλιότητος τὰ παιδιὰ καὶ θὰ ἐγκαταστήση αὐτὰ εἰς χώραν τοῦ πλούτου καὶ τῆς εὐτυχίας, ἔνθα οἱ ἄνθρωποι ζοῦν ὡς «ἄνθρωποι», μὲ ὅλα τὰ καλὰ καὶ μὲ ὅλας τὰς ἀνέσεις των. Καὶ παραδίδουν λοιπὸν τὰ παιδιὰ εἰς τοὺς πράκτορας διὰ νὰ μεταφέρουν αὐτὰ εἰς τὴν Ἀμερικήν.

Ἀλλὰ πῶς τὰ ἔμψυχα αὐτὰ προϊόντα τῆς Ἑλληνικῆς γῆς θὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τοὺς Ἑλληνικοὺς λιμένας καὶ ἀερολιμένας; Διαβατήρια θὰ ζητήσουν ἀπὸ τοὺς μικροὺς οἱ φύλακες τῶν λιμένων. Ἀλλὰ διαβατήρια διὰ τὰ μικρὰ αὐτὰ ἐκδίδονται μὲ εὐκολίαν μεγαλυτέραν ἀπʼ ἐκείνην, μὲ τὴν ὁποίαν ἐκίδεται ἄδεια ἐξαγωγῆς διʼ ἕν κιβώτιον εὐτελῶν προϊόντων. Διότι εὑρέθη τρόπος ἐξαγωγῆς βρεφῶν καὶ παιδιῶν. Ἀξιότιμοι δικηγόροι μὲ γενναίαν ἀμοιβὴν ἀναλαμβάνουν νὰ ἐκδώσουν ἀποφάσεις Ἑλληνικῶν δικαστηρίων, διὰ τῶν ὁποίων τὰ Ἑλληνόπουλα υἱοθετοῦνται ὑπὸ Ἑλλήνων μὲ ἀμερικανικὴν ὑπηκοότητα, βάσει δὲ τῆς τοιαύτης ἀποφάσεως παραδίδονται τὰ τέκνα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ εἰς… τὸν Διάβολον! Ναί! Εἰς τὸν Διάβολον. Διότιο μόλις φθάσουν εἰς τὴν Ἀμερικὴν τὰ παιδιὰ παραδίδονται εἰς κυρίους καὶ κυρίας ποὺ ἀνήκουν εἰς διαφόρους αἱρέσεις. Οὐχὶ διʼ ὀλίγα ἐξ αὐτῶν γίνονται καὶ ἀντικείμενον αισχρᾶς ἐκμεταλλεύσεως. Διότι πωλοῦνται ἀντὶ 2-3 χιλιάδων δολλαρίων. Ἕνα τοιοῦτον Ἑλληνόπουλον ποὺ ὠνομάζετο εἰς τὸ ὡραῖον ὄνομα τοῦ ἥρωος τῆς Ὀρθοδοξίας Μ. Ἀθανασίου ἐπωλήθη ἤ παρεδόθη εἰς ἑβραϊκὴν οἰκογένειαν, ἡ ὁποία τὸ πρῶτον ποὺ ἔπραξεν ἧτο νὰ τῶ κάμη «περιτομήν», δηλαδὴ νὰ τὸ ξεβαπτίση εἰς τὴν θρησκείαν της ὀνομάζουσα μὲ τὸ ἑβραϊκὸν ὄνομα Ἰωνάθαν. Εἶνε αὐτὸς ποὺ βλέπετε εἰς τὴν φωτογραφίαν εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς δευτέρας σελίδος τοῦ παρόντος φύλλου. Ἡ φωτογραφία αὕτη ἐν μεγεθύνσει ἐδημοσιεύθη εἰς ἀμερικανικὴν ἐφημερίδα καὶ μᾶς ἐστάλη ἐξ Ἀμερικῆς ὑπὸ ὀρθοδόξου Ἕλληνος, ὅστις θρηνεῖ διὰ τὴν ἀπώλειαν τοῦ παιδιοῦ τούτου. Καὶ μαζὺ μʼ αὐτὸν θρηνεῖ καὶ ὁ ὁμώνυμός του ἅγιος, ὁ Μ. Ἀθανάσιος, διὰ τὴν ἀλλαξοπιστίαν ἑνὸς Ὀρθοδόξου τέκνου, ὑπὲρ τῆς πίστεως τοῦ ὁποίου καὶ αὐτὸς καὶ μύριοι μάρτυρες ἠγωνίσθησαν καὶ ἔχυσαν τὸ αἷμά των. Καὶ σὺ Ἑλλάς, δυστυχισμένη Πατρίς, κλαῦσον καὶ θρήνησον, διότι τὰ παιδιά, ποὺ αὔριον ἑλληνοπρεπῶς καὶ ὀρθοδόξως ἀνατρεφόμενα θὰ ἠδύναντο νὰ γίνουν ἐκλεκτοὶ πολῖται τῆς κάτω καὶ ἄνω βασιλείας, ἁρπάζονται ἀπὸ τὴν ἀγκάλην σου διὰ νὰ γνωρίσουν ἄλλα ἤθη καὶ ἔθιμα, ἄλλην Πατρίδα, ἄλλην πίστιν, διὰ νὰ γίνουν φράγκοι, προτεστάνται, χιλιασταί, μασόνοι, ἑβραῖοι, νεώτεροι γενίτσαροι.

Καὶ ἡ φωτογραφία τοῦ μικροῦ Ἀθανασίου, ὅστις ἄνευ τῆς θελήσεως του ἀπήχθη ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγήν, δὲν εἶνε ἡ μόνη φωτογραφία. Πρὸ δύο ἤ τριῶν μηνῶν, ὅτε ἡ πριγκήπισσα Σοφία εὑρίσκετο εἰς Ἀμερικήν, εἰς ἀμερικανικὰς ἀλλὰ καὶ εἰς ἑλληνικὰς ἐφημερίδας ἐδημοσιεύθησαν πολυάριθμοι φωτογραφίαι εἰς τὰς ὁποίας ἐμφανίζεται εἰς ἀερολιμένας ἡ πριγκήπισσα αὕτη νὰ συνοδεύεται ἀπὸ κυρίας καὶ δεσποινίδας τῆς ἀμερικανικῆς ἀριστοκρατίας καὶ ἀκόμη ἀπὸ διεθνεῖς κινηματογραφικοὺς ἀστέρας τοῦ Χόλλυγουντ καὶ νὰ ὑποδέχεται τὰ ἐξ Ἑλλάδος ἐρχόμενα ὀρφανὰ παιδιὰ ποὺ θὰ καταλήξουν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἰς χεῖρας ἀλλοδόξων καὶ ἀλλοπίστων. Ποῖος Ἕλλην ὅστις εἰς αὐτὰ ἐδῶ τὰ βράχια ἔχυσε δάκρυ καὶ αἷμα διὰ νὰ ζῆ τὸ Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων ἐλεύθερον, ποῖος Ἕλλην ὅστις εἶδε τὰς φωτογραφίας αὐτὰς δὲν συνεκινήθη, δὲν ἐπόνεσε, δὲν ἠγανάκτησεν; Αὐτὰ τὰ παιδιὰ δὲν ἠδύναντο νὰ μείνουν εἰς τὴν πατρίδα μας; Διατὶ νὰ τὰ στερηθῶμεν; Ἕλληνες! Ἕνα ἄψυχον ἄγαλμα ὡς τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἐρμοῦ τοῦ Πραξιτέλους δὲν τὸ παραδίδομεν εἰς τοὺς ξένους ἕστω καὶ ἄν μᾶς δώσουν τοῦ κόσμου τὰ δολλάρια καὶ τὰς χρυσὰς λίρας, ποὺ ἐπὶ τέλους καὶ ἐὰν θὰ τὸ δώσωμεν, εἰς οἱονδήποτε μουσεῖον καὶ ἐὰν στηθῆ, δὲν θὰ παύση νὰ φανερώνη τὴν Ἑλληνικὴν προέλευσίν του. Καὶ πῶς ἔμψυχον ἄγαλμα τοῦ Χριστοῦ μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἕν βεβαπτισμένον τέκνον τὸ παραδίδομεν τόσον ἀσπλάχνως; Καὶ σεῖς πρεσβευταί, ὑπουργοί, πρίγκηπες καὶ πριγκήπισσαι, πῶς λαμβάνετε μέρος εἰς τοιαύτας ὑποδοχὰς καὶ παραδόσεις; Δὲν ἀντιλαμβάνεσθε, ὅτι γίνεσθε συνεργοὶ εἰς μίαν πρᾶξιν, τὴν ὁποίαν ἡ ἀδιάφθορος ψυχὴ τοῦ Ὀρθοδόξου Ἕλληνος ἀποδοκιμάζει ὡς πρᾶξιν προδοσίας; Πατριῶται Ἕλληνες ἐγκατεστημένοι ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν εἰς Ἀμερικὴν καὶ ἐκ τοῦ πλησίον παρακολουθοῦντες τὴν κατάστασιν εἰς ἐπιστολὰς των πρὸς ἡμᾶς μὲ τὰ μελανώτερα χρώματα περιγράφουν περιπτώσεις ὀρφανῶν παιδιῶν τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἔπεσαν εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἐξερρίζωσαν ἀπὸ τὴν καρδίαν αὐτῶν πᾶσαν ἰδέαν πατρίδος καὶ πίστεως.

Οὕτως ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας πλὴν τῶν ἄλλων δεινῶν ποὺ ἧτο γεγραμμένον νὰ ἴδωμεν ἧτο καὶ τὸ νέον παιδομάζωμα ὑπὸ δύο μορφάς: Παιδομάζωμα διὰ τῆς μαχαίρας τῶν συμμοριτῶν, καὶ τούτου δεινότερον, παιδομάζωμα ὅπερ εἰς εὐρυτέραν κλίμακα διενεργεῖται μὲ τὰ τριακοντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα. Ἐμπόριον βρεφῶν ἀπεκάλεσεν αὐτὸ καθημερινὴ Ἀθηναϊκή ἐφημερίς.

* * *

Ἀλλὰ δὲν ἀρκεῖ, ἀγαπητοί, ὑπὸ περιοδικῶν καὶ ἐφημερίδων νὰ διεκτραγωδῆται ἡ οἰκτρὰ κατάστασις. Πρέπει ἡ νέα αὕτη αἱμορροοῦσα πληγὴ τῆς Ἑλλάδος νὰ κλείση. Πῶς; Ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ὡς τοὐλάχιστον ἐν τῶ Συντάγματι διακηρύσσεται ὅτι εἶνε ἡ Ἑλλάς, καὶ ἡ Ἐπίσημος Ἐκκλησία ὑπέχουν τὰς εὐθύνας. Καὶ ἡ μὲν Πολιτεία, τῆς ὁποίας τὰ ἁρπαγέντα παιδιὰ εἶνε πολῖται ἐγγεγραμμένοι εἰς τὰ μητρῶα τῶν δήμων καὶ κοινοτήτων, ὀφείλει διὰ μέσου τοῦ Ὑπουργοῦ τῆς Δικαιοσύνης νὰ διατάξη ανακρίσεις διὰ νʼ ἀνακαλυφθοῦν οἱ ἔνοχοι, οἱ ὁποῖοι συνετέλεσανεἰς τὸ ἔγκλημα γνήσια Ἑλληνόπουλα νὰ παραδοθοῦν εἰς χεῖρας ξένας, ἰδίως δὲ θὰ πρέπη νὰ ἐρευνηθῆ ἡ περίπτωσις τοῦ μικροῦ Ἀθανασίου ὅστις μετωνομάσθη εἰς τὸ ἑβραϊκὸν ὄνομα Ἰωνάθαν. Ἐρωτῶμεν τὸν ἀξιότιμον κ. Ὑπουργὸν τῆς Δικαιοσύνης: Ἐξεδόθη ὑπὸ Ἑλληνικῶν δικαστηρίων ἀπόφασις υἱοθεσίας τοῦ μικροῦ τούτου; Καὶ ἐὰν εξεδόθη, βάσει τίνων στοιχείων; Ποῖαι ἐγγυήσεις ἐδόθησαν διὰ τὴν ἑλληνοπρεπῆ ἀνατροφὴν αὐτοῦ; Διότι ἀποτελεῖ σκάνδαλον, τίμιοι Ἕλληνες πατριῶται, ἀνάπηροι πολέμου μὲ κορμιὰ κόσκινον ἀπὸ σφαῖρας τῶν ἐχθρῶν, νὰ συναντοῦν δυσκολίας πολλάς, καὶ πολλάκις ἀνυπερβλήτους διὰ τὴν υἱοθεσίαν ὀρφανῶν, ξένοι δὲ νὰ υἱοθετοῦν Ἑλληνόπουλα μὲ τὴν μεγαλυτέραν εὐκολίαν. Ποῖος πταίει; Πρόσωπα ἤ νόμος; Ἐὰν πταίουν πρόσωπα (δικασταί, δικηγόροι, μαῖαι, μάρτυρες) νʼ ἀποκαλυφθοῦν πρὸς παραδειγματισμόν. Ἐὰν ὅμως πταίει ὁ περὶ υἱοθεσίας νόμος, οὗτος νὰ τροποποιηθῆ τὸ συντομώτερον, ὥστε νʼ ἀνταποκρίνεται εἰς τὰς σημερινὰς κοινωνικὰς ἀνάγκας τῆς Πατρίδος καὶ τοὺς μὲν Ἕλληνας πατριώτας νὰ διευκολύνη διὰ τὴν υἱοθεσίαν ἑνὸς καὶ περισσοτέρων ὀρφανῶν, εἰς δὲ τοὺς ξένους, ἀλλοθρήσκους καὶ ἀλλοδόξους νὰ κλείση ἑρμητικῶς τὴν θύραν. Καὶ νομοθετικῶς νὰ διακηρυχθῆ ὅτι ἡ Ἑλλὰς δὲν ἔχει παιδιὰ πρὸς πώλησιν εἰς ξένους. Τὸ δὲ Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν ὀφείλει νὰ διατάξη τὴν ἐν Ἀμερικῆ Ἑλληνικὴν πρεσβείαν νὰ ἐρευνήση ποῦ εὑρίσκεται ὁ μικρὸς Ἀθανάσιος, καὶ ἐὰν εὑρεθῆ, πᾶσα νὰ καταβληθῆ φροντὶς ὅπως ἀποσπασθῆ ἀπὸ τὴν Ἑβραϊκὴν οἰκογένειαν καὶ ἐπιστρέψη εἰς τὴν μητέρα Ἑλλάδα. Καὶ νὰ σταλῆ ἀκόμη εἰς τὴν Ἑλληνικὴν πρεσβείαν καὶ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀμερικῆς λεπτομερὴς κατάλογος ὅλων τῶν βρεφῶν καὶ τῶν παιδιῶν, τὰ ὁποῖα μὲ ἐλαφρὰν τὴν συνείδησιν ἀπεστάλησαν εἰς τὴν Ἀμερικήν, ἵνα διὰ μέσου τῶν ἱερέων γίνη ἔρευνα περὶ τοῦ πῶς ζοῦν, καὶ τὸ σπουδαιότερον, πῶς ἀνατρέφονται τὰ παιδιὰ αὐτὰ τῆς Ἑλλάδος.

Ἀλλὰ καὶ ἡ Ἐπίσημος Ἐκκλησία, ἡ ὁποία πληροφορεῖται τὴν νέαν αὐτὴν συμφορὰν εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν τέκνων, τὰ ὁποῖα αὐτὴ ἐβάπτισεν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐλπίζομεν ὅτι θὰ ἐξεγερθῆ εἰς σταυροφορίαν. Ἐν πρώτοις πρέπει νὰ ἐκδοθῆ Συνοδικὴ ἐγκύκλιος, ἡ ὁποία νʼ ἀναγνωσθῆ εἰς ὅλους τοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς ἐν ἡμέρα μεγάλης ἑορτῆς καὶ ὁ ἐφημέριος ἤ ἄλλος τις μεμορφωμένος χριστιανὸς νὰ ἐξηγήση τοὺς πνευματικοὺς κινδύνους ποὺ διατρέχουν τὰ παιδιά, τὰ ὁποῖα μὲ μίαν ἀπατηλὴν πολλάκις ἐλπίδα οἰκονομικῆς ἀποκαταστάσεώς των παρὰ πλουσίαις οἰκογενείαις τῆς Ἀμερικῆς ἀποστέλλονται εἰς τὴν μεγάλην αὐτὴν χώραν. Νὰ τονισθῆ ἰδιαιτέρως ἡ κανονικὴ εὐθύνη τῶν γονέων, τῶν ἀναδόχων καὶ τῶν συγγενῶν τῶν μικρῶν παιδιῶν. Καὶ ἐὰν εὑρεθοῦν γονεῖς καὶ ἀνάδοχοι, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ θελήσουν νʼ ἀκούσουν τὴν φωνὴν τῆς Ἐκκλησίας, οἱ τοιοῦτοι πρέπει νὰ ἀφορισθοῦν ὡς παραβάται ἱερᾶς ὑποσχέσεως, τὴν ὁποίαν δίδουν κατὰ τὴν ὥραν τοῦ βαπτίσματος, ὅτι θʼ ἀναλάβουν τὴν φροντίδα τῆς ὀρθοδόξου ἀνατροφῆς καὶ ἐκπαιδεύσεως τοῦ βαπτιζομένου. Διότι ὁ κατὰ τὴν ὥραν τοῦ βαπτίσματος παριστάμενος ἀνάδοχος (νουνὸς) δὲν εἶνε ἀπλῶς ἕνα διακοσμητικὸν στοιχεῖον τῆς τελετῆς τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου, ἀλλʼ εἶνε ὁ ἐγγυητής, ὅστις ὡς ἄλλος ἄγγελος θὰ προφυλάσση μέχρις ἐνηλικιώσεως τὸν βαπτισθέντα ἐκ τῶν πνευματικῶν κινδύνων τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Καὶ ὄχι μόνον εἰς ἐγκυκλίους νὰ περιορισθῆ τὸ ἐνδιαφέρον τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας, ἀλλὰ τοῦτο νὰ ἐπεκταθῆ εἰς τρόπον ὥστε ὑπὸ τὰς πτέρυγας τῆς μητρὸς Ἐκκλησίας νὰ εὕρουν θαλπωρὴν καὶ προστασίαν αἱ μυριάδες τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐγκαταλελειμένων παιδιῶν. Πῶς; Ἑὰν ἕκαστος ἱεράρχης μας καὶ ἕκαστος κληρικὸς τῆς μαρτυρικῆς μας Ἐκκλησίας ἐνστερνισθῆ τὸ κήρυγμα τοῦ νεωτέρου ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ὅστις πρὸ δύο περίπου αἰώνων περιοδεύων τὴν ὑπόδουον πατρίδα καὶ ὁμιλῶν πρὸς τὰ πλήθη, ὁσάκις ἔβλεπε πτωχὰ καὶ ὀρφανὰ παιδιά, ἀμέσως διέκοπτε τὸν λόγον του καὶ μὲ θερμὴν καρδίαν ὡμίλει ὑπὲρ αὐτὼν καὶ τὰ συνιστᾶ εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ λαοῦ:

«Τὸ ἀγαπᾶς, ἐρωτᾶ ὁ Ἅγιος, ἐκεῖνο τὸ πτωχὸ παιδί; – Τὸ ἀγαπῶ (ἀπάντησις ἀκροατοῦ). – Ἄν τὸ ἠγάπας, τοῦ ἔπαιρνες ὅπου εἶνε γυμνό, ἕνα ὑποκάμισο νὰ παρακαλῆ καὶ ἐκεῖνο διὰ τὴν ψυχήν σου. Τότε εἶνε ἀληθινὴ ἡ ἀγάπη, τώρα εἶνε ψεύτικη…». Καὶ ἄλλοτε ὁμιλῶν πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀπέκτησαν τέκνα, ἔλεγεν: «Ἀνίσως καὶ κανένας ἐδῶ ἀπὸ τὴν εὐγένειάν σας ὅπου δὲν κάμει παιδιά, ἄς μὴν λυπᾶται…Ἐὰν θέλης νὰ κάμης παιδιὰ εὔκολον εἶνε˙ ἔπαρε ἕνα πτωχὸ παιδὶ καὶ κάμετο πνευματικό σου παιδὶ νὰ χαίρεσαι καὶ νὰ εὐφραίνεσαι καὶ ἐσύ, νὰ χαίρεται καὶ ἐκεῖνο. Διὰ ἐκεῖνο τὸ παιδὶ ὅπου σοῦ γεννᾶ ἡ γυναῖκα σου δὲν σοῦ χρεωστᾶ ὁ Θεὸς χάριν, διότι τὸ κάμνεις ἀπὸ σαρκικὸν πάθος, μὰ διὰ ἐκεῖνο τὸ πτωχὸ παιδὶ ἔχεις χίλιες φορὲς μισθὸν ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὴν ψυχήν σου καὶ τιμὴν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, διότι κάμνεις μὲ τὸ θέλημά σου πνευματικὸν παιδί». (Ἴδε ἡμέτερον βιβλίον Κοσμᾶς ὁ Αιτωλός, Βόλος 1950, σελ. 16, 60).

Ἐὰν καὶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία μας μὲ τοιάυτην θέρμην καρδίας κηρύξη καὶ ἐπιδείξη ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν ἔμπρακτον τὸ ἐνδιαφέρον της, δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι πολλαὶ Ἑλληνικαὶ οἰκογένειαι θὰ εὑρεθοῦν διὰ νὰ υἱοθετήσουν καὶ νὰ ἀγαπήσουν ταῦτα ὡς ἴδια τέκνα.

Ὤ! Πόσα θὰ ἠδύναντο ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐγκαταλελειμμένων παιδιῶν νὰ γίνουν ἐὰν ἤμεθα Κράτος χριστιανικόν. Κατὰ τὴν χριστιανικὴν ἀντίληψιν, κάθε παιδὶ ποὺ βαπτίζεται εἶνε ἕνας θησαυρὸς ἀνεκτίμητος, μία ἱερὰ παρακαταθήκη διὰ τὴν φύλαξιν τῆς ὁποίας θὰ δώσουν φρικτὸν λόγον οἱ σαρκικοὶ καὶ πνευματικοὶ πατέρες. Δυστυχῶς κατὰ τοὺς τελευταίους τούτους καιροὺς τὸ αἴσθημα αὐτὸ τῆς εὐθύνης ἀπέναντι τῆς νέας γενεᾶς ἔχει σχεδὸν ἐξαλειφθῆ καὶ οἱ νεώτεροι Ὀρθόδοξοι ἀποδεικνυόμεθα καὶ ἐν τῶ σημείω τούτω κατώτεροι τῶν ἀρχαίων εἰδωλολατρῶν προγόνων μας, τῶν Σπαρτιατῶν, οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε, καὶ εἰς τὰς δυσκολωτέρας ἀκόμη στιγμὰς τῆς ἐθνικῆς αὐτῶν ζωῆς ἐδέχθησαν νὰ παραδώσουν παιδιὰ ἐξω τῆς Σπάρτης. Ὅταν ὁ Ἀντίπατρος ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν Ἆγιν, τὸν Βασιλέα τῆς Σπάρτης, 50 παιδιὰ ὠς ὁμήρους, ὁ Ἆγις ἀπήντησεν, ὅτι ἡ Σπάρτη εἶνε πρόθυμος νὰ δώση ὡς ὁμήρους διπλασίους γέροντας ἤ γυναῖκας, ἀλλὰ παιδὶ κανένα, διότι τὰ παιδιὰ ποὺ θʼ ἀπεμακρύνοντο τῆς Πατρίδος θὰ ἐστεροῦντο τῆς πατροπαραδότου ἀγωγῆς καὶ ὅταν θὰ ἐπέστρεφον θὰ ἧσαν πολῖται ἄχρηστοι. Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς ἐπέμενεν εἰς τὴν παράδοσιν τῶν 50 παιδιῶν, οἱ Σπαρτιᾶται συνεσκέφθησαν καὶ ὁμοφώνως ἀπήντησαν, ὅτι ἐπροτίμων τὸν θάνατομν παρὰ τὴν παράδοσιν εἰς τὸν ἐχθρὸν καὶ ἑνὸς μόνου παιδιοῦ τῆς Σπάρτης. Ταῦτα οἱ ἀρχαίοι πρόγονοί μας. Καὶ ἡμεῖς οἱ νεώτεροι; Τὰ παραδίδομεν εἰς τοὺς ξένους, εἰς τοὺς Ἑβραίους ἄντὶ τριάκοντα ἀργυρίων. Νέα πώλησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὁποῖον αἶσχος! Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες! Σύνθημά μας: Κανένα Ἑλληνόπουλο εἰς τοὺς ξένους. Ἡ Ἑλλάς, ἐὰν θελήση, ἔχει τὰ μέσα νὰ θρέψη καὶ νὰ ἀναθρέψη ὅλα τὰ παιδιά της. Εἶνε μητέρα καὶ ὄχι μητρυιά.

____________

Η Γενοκτονία των λαών της Ευρώπης : Το σχέδιο COUDENHOVE-KALERGI

__________