ΑΝ ΤΟ 1950 Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΝΑ ΕΝΩΣΗ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓIΤΩΝ ΕΠΕΤΥΧΑΙΝΕ

ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΒΛΑΧΟΥ

ΘΑ ΤΟΥΣ EΤΡΕΜΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΣHMΕΡA

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ π. Ιωάννου

«…Β΄. Τὴν ἄνοιξιν τοῦ 1950, μετὰ τὸ πέρας τοῦ ἐμφυλίου πολέμου, ὁ ἀποστρατευθεὶς τό­τε π. Αὐγουστῖνος, ὡς ἱεροκῆρυξ πλέον Ἀθηνῶν, μία ἡμέρα πέρασε ἀπὸ τὸ νεοσύστατον οἰκοτροφεῖον τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας (στεγαζόμενον τότε εἰς τὰ ὑπόγεια δι­αμερίσματα τῆς ἱ. Μονῆς Πετράκη), ὅπου διέμενα μαζὶ μὲ ἄλλους φοιτητὰς καὶ ἐγώ, καὶ μὲ ἐπῆρε μαζί του γιὰ κάποια ἰδιαιτέρα ἀποστολή, τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώριζα μέχρι αὐ­τὴν τὴν στιγμήν. Μαζί του εἶχε τὸν Μητροπολίτην Χρυσόστομον πρώην Φλωρίνης (πα­λαιοημερολογίτην), τὸν τότε φοιτητὴν Ἐτεοκλῆν Θεοδωρόπουλον (τὸν μετέπειτα πασίγνωστον ἀρχιμανδρίτην π. Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλο), ὡς καὶ ἕνα ζηλωτὴν παλαιοημερολογίτην φοιτητήν,

τοῦ ὁποίου τὸ ὀνοματεπώνυμον μοῦ διαφεύγει (πιθανῶς Σταῦρον…). Εἰσήλθαμε σὲ δύο μικρὰ αὐτοκίνητα, ἂν θυμᾶμαι καλῶς, καὶ κατευθυνθήκαμε πρὸς τὴν παλαιοημερολογιτικὴν ἱ. Μονὴν τῆς Κερατέας, ὅπου διέμενε ὁ ἕτερος τῶν δύο τότε παλαι­οημερολογιτῶν μητροπολιτῶν, ὁ Ματθαῖος. Ὅπως μάθαμε τότε, ὁ π. Αὐγουστῖνος (προφανῶς κατ᾽ ἐντολὴν τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν ἀειμνήστου Σπυρίδωνος Βλάχου) προσπάθησε νὰ συναντηθοῦν οἱ τελευταῖοι ἐπιζῶντες τότε δύο παλαιοημερο­λογῖται μητροπολῖται μὲ τὸν σκοπὸν πρῶτον νὰ ἑνωθοῦν αἱ δύο μέχρι τότε παρατάξεις τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ὁπότε πλέον ὁ ρέκτης Σπυρίδων Βλάχος θὰ εὕρισκε μίαν δυνατὴν λύσιν τοῦ ὅλου παλαιοημερολογιτικοῦ ζητήματος. Δυστυχῶς ὅμως, ὅταν ἐφθάσαμε στὴν θύρα τῆς Μονῆς καὶ περιμέναμε νὰ γίνῃ αὐτὴ ἡ συνάντησις τῶν δύο μητροπολιτῶν, ἡ ἡγουμένη τῆς Μονῆς τότε Μαριάμ, ποὺ διηύθυνε τὰ πάντα ἐκεῖ, φοβουμένη προφανῶς μήπως μὲ τὴν ἕνωσιν τῶν παλαιοημερολογιτῶν χάση τὴν ἐπιρροήν της, ἐδήλωσε ὅτι ὁ Δεσπότης μέσα ἦταν πολὺ ἄρρωστος καὶ δὲν μποροῦσε νὰ δεχθῇ κανένα. Πρᾶγμα ποὺ δὲν ἦτο ἀληθὲς κατὰ τὴν ἐκτίμησιν ὅλων τότε. Προφανῶς ἡ ὀλεθρία παρέμβασις μιᾶς γυναικὸς διέλυσε ἕνα τόσον θεάρεστον ἔργον, τῆς ἑνώσεως πρωτίστως μεταξύ των τῶν παλαιοημερολογιτῶν καὶ ἀκολούθως μετὰ τῶν νεοημερολογιτῶν, τὸ ὁποῖον εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ ἀρχιεπισκόπου τότε Σπυρίδωνος ἐφαίνετο ὅτι εὑρίσκετο εἰς τὰ ὅρια τοῦ δυνατοῦ, δεδομένου καὶ τοῦ βαθυτάτου πόθου διὰ τὴν ἕνωσιν αὐτὴν τοῦ π. Αὐγουστίνου!!

Ὁ ἐλάχιστος τῶν ἱερέων
πρωτοπρεσβύτερος ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΟΥΡΟΥΝΗΣ
ἐπίτιμος λυκειάρχης