Δημητριος Ψαθας· ΑΝ ΑΠΛΩΝΑΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΘΑ ΦΙΛΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΚΑΝΤΙΩΤΗ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΧΘΡΟΥΣ
Μιὰ όμολογία τοῦ εὐθυμογράφου Δημήτρη Ψαθά, ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ φίλος του ἦταν·
«Ἂν μαζευτοῦν ὅλοι οἱ παπάδες τῆς Ἑλλάδας καὶ τεντώσουν τὰ χέρια τους ἀξιώνοντας χειροφίλημα ἀπὸ μιὰ μεριὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ Παπακαντιώτης ἅπλωνε τὸ χέρι του γιὰ τὸν ἴδιο λόγο δὲ᾽ θὰ εἶχα κανένα ἐνδοιασμὸ νὰ φιλήσω μόνο τὸ δικό σου χέρι π. Αὐγουστίνε».
Ὁμολογία ἄδολη, αὐθόρμητη; Σὲ μιὰ στιγμὴ εἰλικρίνειας; γιατί ὄχι;
ΤΩΡΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΙΣΤΟΣ!
«…Συνέλαβαν κάποιον αντάρτη ἀπὸ τὰ βουνά και δεμένο τον έσερναν μέσα στην πόλη τῆς Κοζάνης και τον έρριξαν στη φυλακή. Όταν το ἔμαθε ὁ π. Αυγουστίνος πῆγε στην φυλακὴ γιὰ νὰ τὸν δῇ. Αὐτὸς ἦταν ἐχθρός του. Πολλές φορὲς προσπάθησε νὰ τὸν σκοτώσῃ, ἀλλὰ δὲν τὰ κατάφερε. Οἱ υπεύθυνοι των φυλακῶν δὲν τὸν άφηναν να περάσῃ καὶ τοῦ εἶπαν· «π. Αὐγουστῖνε αυτόν έρχεσαι νὰ δῆς; Τοῦ φέρῃς καὶ φαγητό; Ὄχι φαγητό, αλλά δηλητήριο να του δώσῃς». Και τους απάντησε·
―«Όπως ερχόμουν σ’ εσάς και έφερνα φαγητό στη φυλακή(*) και όχι δηλητήριο, το ίδιο θα κάνω και σ’ αυτόν τον φυλακισμένο».
Τὸν άφησαν τότε να περάσει. Όταν άνοιξε η πόρτα και τὸν είδε, έκλαυσε. Ήταν σε άθλία κατάσταση. Kαι είπε· «Πάτερ Aυγουστῖνε, εσύ ήρθες να με δῇς! Oύτε η γυναίκα μου ούτε τα παιδιά μου οὔτε κανένας δεν ενδιαφέρεται πλέον για μένα. Tώρα πιστεύω ότι υπάρχει Xριστός!».
___________
(*) Ὅλοι οἱ φυλακισμένοι τὴν Γερμανικὴ κατοχὴ, ἀλλὰ καὶ ἀργότερα συντηροῦνταν ἀπὸ τὰ συσσίτια που ἔκανε ὁ π. Αὐγουστῖνος στην Κοζάνη, ποὺ ἔφτασαν ἡμηρεσίως μέχρι 8.500 πιάτα.
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.