«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»  1960
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΝΙΚΗ

Οἱ ὁπαδοὶ τοῦ καρναβαλικοῦ ὀργίου Πατρῶν ἐπὶ ἔτη τώρα μᾶς εἰρωνεύονται. Πρόχειρον στόμα των οἱ χρονογράφοι τῶν Ἀθηναϊκῶν ἐφημερίδων. «Παύσατε – μᾶς λέγουν – νὰ καταπολεμῆτε τὸν Καρνάβαλον. Δὲν βλέπετε, ὅτι δὲν κατορθώνετε τίποτε; Εἶσθε οἱ «πτωχοὶ τῶ πνεύματι», εἶσθε οἱ ἠλίθιοι, εἶσθε οἱ συγχρονοι Δὸν Κιχόται, οἱ ἐκστρατεύοντες κατὰ τῶν ἀνεμομύλων. Ἡττᾶσθε συνεχῶς. Ὁ Καρνάβαλος εἶνε ἀκατάβλητος. Ἔχετε γελοιοποιηθῆ. Ἡ κοινὴ γνώμη γελᾶ εἰς βάρος σας». Ταῦτα λέγουν καὶ γράφουν, ἐνῶ γνωρίζουν ὅτι χάρις εἰς τὸ δημοκρατικὸν πολίτευμά μας εἶμαι ὁ μόνος ἕλλην ποὺ κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς δὲν δύναμαι νὰ διέλθω τὸν Ἰσθμὸν καὶ μεταβῶ εἰς Πάτρας. Ταῦτα λέγουν καὶ γράφουν, ἐνῶ γνωρίζουν ὅτι ἔχομεν κάμει δήλωσιν, ὅτι οὐδὲν βίαιον μέτρον πρόκειται νὰ μετέλθωμεν, ἀλλʼ ὅτι μόνον διὰ μιᾶς ἔπὶ τόπου προφορικῆς, εὐρείας καὶ ζωηρὰς διαφωτίσεως τοῦ λαοῦ Πατρῶν ἐν συνεργασία μετὰ παντὸς πιστοῦ τέκνου τῆς Ὀρθοδοξίας, λαϊκῶν καὶ κληρικῶν, θὰ ἐπεδιώκομεν τὴν ἐξάλειψιν τοὺ αἴσχους, ποὺ μολύνει τὴν ἱερὰν πόλιν τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἡ στάσις των αὐτὴ καὶ μόνη ἀπέναντί μας μαρτυρεῖ πόσον εὔθραυστον οἱ ἴδιοι θεωροῦν τὸ εἴδωλόν των, ἀφοῦ τρέμουν τὸ ῥάσον ἑνὸς ἱερομονάχου καὶ φυλάσσουν τὰς εἰσόδους τῆς πόλεως, μήπως εἰσέλθωμεν εἰς αὐτὴν καὶ διαταράξωμεν τὴν ἡσυχίαν τοῦ Καρναβάλου. Κύριοι, ἀφοῦ εἴμεθα τόσον ἀδύνατοι καὶ γελοῖοι, ὅπως νομίζετε, διατὶ δὲν ἀφήνετε καὶ ἡμᾶς ἐλευθέρους νὰ κινηθῶμεν, κηρύξωμεν καὶ ἐργασθῶμεν ὅσον τοὐλάχιστον κινοῦνται, κηρύττουν καὶ ἐργάζονται οἱ ἀντίθετοι ἡμῶν; Καὶ ἀφοῦ δὲν μᾶς ἀφήνετε νὰ ἀγωνισθῶμεν, πῶς λέγετε ὅτι ἡττώμεθα;
Ὁ Καρνάβαλος τῶν Πατρῶν, βλέπετε, διατελεῖ ὑπὸ τὴν ὑψηλήν, τὴν σκανδαλώδη προστασίαν τῶν χρονογράφων, τῶν κοσμικῶν κυριῶν καὶ δεσποινίδων, Δημοτικῶν Συμβούλων, Ὑπουργῶν καὶ ἐσχάτως καὶ τοῦ Τουρισμοῦ. Καὶ καθὼς καταγγέλει ἡ «Χριστιανικὴ Ἰσοπολιτεία», ἀποκαλεῖται ὑπὸ τῶν ὀπαδῶν του ἡ Α. Μεγαλειότης ὁ Καρνάβαλος! Ἐὰν ἡμεῖς τῶν προσφωνοῦσαμε ἔτσι, ἀσφαλῶς θὰ ἐμηνυόμεθα ἐπὶ ἐξευτελισμῶ τίτλου, ἀνήκοντος μόνω τῶ Βασιλεῖ τῆς Πατρίδος μας. Α. Μ. ὁ Κ.
Ἀλλʼ ἐνῶ πρὸς Νότον ὁ Καρνάβαλος βασιλεύει, πρὸς Βορρᾶν ἡττᾶται. Ἡττᾶται εἰς τὴν πρωτεύουσαν τοῦ Βορρᾶ, τὴν συμπρωτεύουσαν τῆς Ἑλλάδος. Διατί; Διότι ἄλλο ψυχολογικὸν κλῖμα ἐπικρατεῖ εἰς τὴν ὡραίαν πόλιν τοῦ Θερμαϊκοῦ.

• Διότι ἐκεῖ ἡ Ὀρθόδοξος Ἀδελφότης «ἡ Ἀπολύτρωσις» ἐκινήθη ἐγκαίρως καὶ δραστηρίως. Διότι ἐκεῖ ἡ ἱερὰ Μητρόπολις εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἀπεδοκίμασε τὴν ἰδέαν διοργανώσεως τοιούτων εἰδωλολατρικῶν τελετῶν καὶ ὀργίων. Διότι ὁ ὑποφαινόμενος διὰ πρώτην φορὰν ἠδυνήθη νὰ κινηθῆ ἐλευθέρως καὶ νὰ κηρύξη εἰς πολυπληθῆ συγκέντρωσιν κατοίκων τῆς Θεσσαλονίκης. Διότι τέλος τὸ Δημοτικὸν Συμβούλιον ἀπέρριψε τὴν πρότασιν περὶ διοργανώσεως καρναβαλικῆς τελετῆς.
  Οὕτως ὁ Καρνάβαλος ἐν Θεσ)νίκη ἡττήθη καὶ ἡ ἥττά του ὑπῆρξε μία ὡραία νίκη τῶν Χριστιανῶν τῆς μεγάλης ταύτης πόλεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
  Ἀλλʼ οἱ ἐν Ἀθήναις προστάται τοῦ Καρναβάλου ἐπὶ τῆ θλιβερᾶ εἰδήσει τῆς ἥττης του κατελήφθησαν ὑπὸ λύσσης καὶ μανίας. Ἀκόμη δὲν δύνανται νὰ συνέλθουν, Θεέ μου! Καὶ τὶ ἐκ τῆς καρδίας των δὲν ἐξέμεσαν κατὰ τῶν ὑπαιτίων τῆς ἤττης του. Συρμὸν ὁλόκληρον θὰ ἐγεμίζομεν, ἐὰν ἠθέλομεν συγκεντρώσει ὅλα τὰ ὡραῖά των κοσμητικὰ ἐπίθετα. Τοὺς εὐχαριστοῦμεν. Ἐκ κόρακος κρᾶ καὶ ἐκ τῆς γραφίδος αὐτῶν τὶ ἄλλο περιμένομεν; Ἀλλʼ ἄς κάμουν τὸν κόπον οἱ κύριοι αὐτοὶ νὰ διαβάσουν τὸ κατωτέρο ἄρθρον ποὺ δημοσιεύομεν ἐδῶ, καὶ θὰ ἴδουν πῶς ἡμεῖς οἱ… ὀλίγοι(*) θέλομεν νὰ λύωνται τὰ ζητήματα, καὶ πῶς νὰ κυβερνᾶται τὸ ἔθνος μας. Καὶ ὅταν ἡμεῖς οἱ ἱεροκήρυκες ἔχωμεν τὴν ἐλευθερίαν νὰ περιοδεύσωμεν ὅλα τὰ μέρη τῆς πατρίδος καὶ δὲν μᾶς σταματοῦν καὶ δὲν μᾶς συλλαμβάνουν ἀστυνομικὰ ὄργανα, κατʼ ἐντολὴν Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι αὐτοὶ θὰ ἔπρεπε νʼ ἀγωνισθοῦν, μνήμονες τοῦ ὄρκου των, ὅταν ὑπάρχη ἐκ τοῦ Συντάγματος ἡ δυνατότης ἵνα ὁ λαὸς ἐκφέρη τὴν γνώμην του ἐπὶ τοιούτων ζητημάτων, τότε θὰ ἴδωμεν ἐὰν θὰ ἠμπορέση νὰ νικήση ὁ Καρνάβαλός σας ἐν Πάτραις, ἐν Βόλω καὶ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ. Ἀξιότιμοι κύριοι, πιστοὶ ὑπήκοοι τῆς Α. Μ. τοῦ Κ. σᾶς προειδοποιοῦμεν, ὅτι ὑπὸ συνθήκας πραγματικῆς ἐλευθερίας κινήσεως καὶ ἐκφράσεως θὰ ἐξέλθετε ἡττημένοι. Θὰ μαυρισθῆτε. Θὰ νικήση ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ὀρθοδοξία ὄχι μόνον ὡς θεωρία, ἀλλὰ καὶ ὡς ΚΑΝΩΝ ΖΩΗΣ ἀτομικῆς καὶ δημοσίας. Ἀμφιβάλλετε; Τότε ἀγνοεῖτε τὸ βάθος τῆς ψυχῆς τοῦ λαοῦ μας, ὅστις καταλλήλως διαφωτιζόμενος καὶ ὁδηγούμενος ἠλεκτρίζεται διὰ μεγάλα καὶ ὑψηλά, νικᾶ καὶ θαυματουργεῖ.
  (*) Καὶ μόνον ὀλίγοι; Ἀλλὰ καὶ «παθιασμένοι θρησκόληπτοι» εἶνε κατὰ τὸν χαρακτηρισμὸν Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδος τοῦ γνωστοῦ συγκροτήματος οἱ περὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἀδελφότητα Θεσσαλονίκης «Ἀπολύτρωσις» ἀγωνιζόμενοι κατὰ τοῦ Καρναβάλου χριστιανοί. Ἀλλά, κ. Παλαιολόγε, γνωρίζετε τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς; Τοὺς ἐπλησίασατε ποτέ; Συνεζητἠσατε μαζί των; Ἠκούσατε τὰς ἀντιλήψεις των; Ἠσθάνθητε τὸν πόνον των; Ἐσπουδάσατε καὶ ἀναλύσατε, ὁ δεινὸς ψυχολόγος, τὴν ψυχοσύνθεσίν των; Τὸ σπουδαιότερον, ἐζητήσατε νὰ πληροφορηθῆτε τὶ εἶνε, τὶ κάμνουν; Ἔχομεν λοιπὸν τὴν τιμὴν νὰ σᾶς πληροφορήσωμεν, ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ εἶνε ἐργατικοί, βιοπαλαισταί, τίμιοι οἰκογενειάρχαι, οἱ ὁποῖοι ἐκ τοῦ ὑστερήματός των, ἄνευ οὐδεμιᾶς κρατικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς βοηθείας, ἔκτισαν μεγαλοπρεπῆ αἴθουσαν κηρυγμάτων καὶ διαλέξεων, ἀνήγειραν ἐσχάτως καὶ συντηροῦν οἰκοτροφεῖον ἀπόρων φοιτητῶν καὶ ἐργαζομένων νέων, ἐκδίδουν περιοδικόν, ἐν καιρῶ δὲ τὴς κατοχῆς ἀνέπτυξαν ἀγιόλογον πατριωτικὴν καὶ φιλανθρωπικὴν δρᾶσιν ἐπισκεπτόμενοι τὰς φυλακὰς καὶ τὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως, οὐκ ὀλίγοι δὲ ἐξ αὐτῶν καὶ συνελήφθησαν καὶ ἐφυλακίσθησαν, καὶ ὡς στρατιῶται καὶ ἔφεδροι ἀξιωματικοὶ ἠγωνίσθησαν γενναίως εἰς ὅλα τὰ παιδία τῶν μαχῶν τῆς Ἑλλάδος καὶ ἐγένοντο τραυματίαι καὶ ἀνάπηροι, καὶ ἐπαρασημοφορήθησαν ὑπὸ τῆς Πατρίδος μὲ παράσημα ἐξαιρέτων πράξεων καὶ ἀνδρείας. Αὐτοί, κ. Παλαιολόγε καὶ Σία, εἶνε οἱ «παθιασμένοι θρησκόληπτοι». Καὶ ἐφʼ ὅσον κατὰ τοιοῦτον τρόπον ἐκφράζεσθε καὶ ὑβρίζετε ἄνευ αἰδοῦς καὶ προκαλεῖτε τὸν θρησκεύοντα λαόν, σᾶς ἐρωτῶμεν˙ Ἡμπορεῖτε νὰ μᾶς εἴπητε σεῖς οἱ μὴ «παθιασμένοι θρησκόληπτοι» τὶ προσεφέρατε εἰς τὸν λαόν μας; Μήπως τὰ χρονογραφήματά σας τὰ ἐπὶ κατοχῆς καὶ τώρα; Ἀλλʼ ἐλπίζομεν ὅτι θὰ μᾶς δοθῆ προσεχῶς εὐκαιρία νʼ ἀσχοληθώμεν μὲ τὴν ἐξαίρετον παραγωγὴν τῆς ἐγκεφαλικῆς σας οὐσίας καὶ νʼ ἀναλύσωμεν λεπτομερῶς, Εὐαγγελικῶς δὲ καὶ Ὀρθοδόξως, τὸ περιεχόμενον ὡρισμένων χρονογραφημάτων σας, καὶ θʼ ἀφήσωμεν τὸν εὐσεβὴ ἑλληνικὸν λαὸν νʼ ἀπονείμη αὐτὸς τοὺς χαρακτηρισμούς του. Καὶ θὰ εἶνε οἱ χαρακτηρισμοί του δίκαιοι.
  Τὶ δὲ νὰ εἴπωμεν περὶ τοῦ χρονογράφου τῆς ἄλλης ἀπογευματινῆς ἐφημερίδος τοῦ ἰδίου συγκροτήματος, τοῦ κ. Ψαθᾶ, ὅστις καὶ τὸν ὅλον Καρνάβαλον τῶν Πατρῶν ἁγιοποιεῖ καὶ τὰ μπουρμπούλια ἀμνηστεύει καὶ τὸν διάβολον χειροκροτεῖ καὶ αὐτὴν τὴν ὑψίστην ἰδέαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ποὺ προκαλεῖ τὸ ῥῖγος εἰς τὰς καρδίας τῶν πιστῶν, αὐτὸς ἐπιχειρεῖ μὲ τρόπον νὰ διακωμωδὴση μὲ τὴν ἄγνωστον εἰς τὸν ἑλληνικὸν λαὸν λέξιν Γιαραμπῆς! Ποῦ οὗτος ἐμαθήτευσε καὶ ἔμαθε ταύτην; Τὸν βασιλέα μας δὲν ἀποκαλεῖ σουλτάνον καὶ τὴν βασίλισσαν δὲν ἀποκαλεῖ σουλτάναν ὁ δειλός, ἀλλὰ τὸν ἀληθινὸν Θεὸν τῶν Πατέρων μας Γιαραμπῆ. Καὶ λέγεται Χριστιανός! Αὐτὸς πλέον δὲν πιστεύει τίποτε καὶ μόνον κάμνει ὅτι κόπτεται ὑπὲρ τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης τοῦ λαου μας, μακαρίως ὅμως ἀναπαυόμενος ὁ γεννάδας κάτω ἀπὸ την στέγην ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλυτέρων οἰκονομικῶν μεγαθηρίων τῆς ταλαιπώρου Πατρίδος. Ἀλλʼ ὑβρίζεται, κύριοι, ἐμπαίζετε, ὀνομάζετε τὸ μαῦρο ἄσπρο, καὶ τὸ ἄσπρο μαῦρο, ἕως ὅτου ὁ λαὸς ἀφυπνισθῆ καὶ γνωρίση ποῖοι εἶνε οἱ εἰλικρινῶς ἀγαπώντες αὐτὸν καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ θυσιαζόμενοι.