ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ

Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, στὰ στελέχη τῶν κατασκνώσεων θηλέων, στὶς 19-8-1993

Στὴν Πρέσπα τὸ ἐκλεκτότερο προϊόν εἶνε οἱ γίγαντες, ποὺ εἶνε καλύτερο ἀπὸ ψάρι καὶ ἀπὸ κρέας. Ἀλλὰ ἡ Πρέσπα μένει ἀνεκμετάλλευτη, γιατὶ δὲν ὑπάρχουν χέρια.
Καλοῦν τοὺς γύφτους της Φλώρινας για να δουλέψουν, ποὺ εἶνε ἐξυπνότατοι, ἀλλὰ δεν τοὺς ταϊζουν καὶ αὐτοὶ ὅταν κοιμοῦνται, πᾶνε στὰ κοτέτσια παίρνουν καμιά κότα καὶ τὴν ψήνουν.
Ἦρθαν μιὰ μέρα στὴν Μητρόπολι καὶ μὲ παραπονέθηκαν.
-Γιὰ ὅτι κακὸ κάνουν οἱ γύφτοι, ὁ Αὐγουστῖνος εἶνε ὑπεύθυνος-, ἔτσι σκέπτονται οἱ ἄνθρωποι.
Ἦρθαν λοιπὸν σὲ μένα γιὰ νὰ παραπονεθοῦν καὶ τοὺς λέω: Ἀφοῦ δουλεύουν ὅλη μέρα, γιατὶ δὲν τοὺς ταΐζετε.
Ἔπειτα, τί φωνάζετε; Ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα κλέβουν ἑκατομμύρια καὶ ἄν κλέψαν αὐτὴ μιὰ κότα, γιατί πεινοῦσαν, χάθηκε ὁ κόσμος;
Στὴν Ἑλλάδα ὅπως εἶπε κάποιος Ἀγγλος, δὲν ξέρουν γράμματα οἱ ἄνθρωποι, ἕνα ὅμως ρῆμα τὸ ξέρουν πολὺ καλά, σ᾿ ὅλες τὶς πτώσεις.
Κλέβω κλέβεις κλέβει, κλέβωμε κλέβετε κλέβουν.
Ἐὰν δὲν κλέβουν, λένε: Εἴθε νὰ κλέψω.
Ἄλλοι λένε: Ὅταν μὲ δωθῆ εὐκαιρία, θὰ κλέψω.
Ἄλλοι λένε, ἔκλεπτον ἤ ἔχω κλέψει ἤ θὰ κλέψω.
Ὅλες τὶς πτώσεις αὐτοῦ τοῦ ρήματος τὶς ξέρουν ἀπ᾿ ἔξω καὶ ἀνακατωτά οἱ Ἕλληνες. Κατήντησε ἡ Ἑλλάδα μας, βασίλειο κλεπτῶν. Παραβαίνουμε τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ τό: «Οὐ κλέψεις».
Στὴν Ἐλβετία

πῆγε ἕνας Ἕλληνας, καὶ ὅπως ξέρετε, ἔχουν στοὺς μεγάλους δρόμους δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ δένδρα ὁπωροφόρα, μηλιές, ἀχλαδιές κ.τ.λ. Καὶ τοὺς καρποὺς ἀπὸ τὰ δημόσια αὐτὰ δένδρα, δὲν τοὺς τρῶνε οἱ ἴδιοι. Τοὺς δίνουν στὰ νοσοκομεῖα, στὰ γηροκομεῖα, στὰ ὁρφανοτροφεῖα καὶ στὰ φιλανθρωπικὰ ἰδρύματα. Πῆγε λοιπὸν στὴν Ἐλβετία ἕνας ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ κράπ, κόβει ἕνα φροῦτο καὶ τὸ τρώει. Τὸν ἀρπάζει τότε ἡ ἀστυνομία καὶ τὸν πάει στὸ τμῆμα. Ἀπὸ ποῦ εἶσαι, τοῦ λένε; Γκρέκος ἀπαντᾶ.
Καταλαβαίνουμε τοῦ λένε.
Αὐτὸ ποὺ γίνεται στὴν Ἐλβετία μὲ τὰ ὁπωροφόρα δένδρα, ἄν γίνει στὴν Ἑλλάδα θὰ τὰ ριμάξουν καὶ δὲν θὰ ἀφήσουν τίποτε, ὁ κλέψας τοῦ κλέψαντος θὰ γίνη.
Ἐφ᾿ ὅσον ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τὸν Θεὸ δὲν μᾶς ὁφελεῖ οὔτε ἡ δημακρατία, οὔτε ἡ βασιλεία, οὔτε τίποτε.