H ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
H ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Αγαπητά μου παιδιά,
ENΑ λόγο του Xριστού θα σας ερμηνεύσω σήμερα.
«Iερουσαλήμ Iερουσαλήμ… ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας…» (Ματθ.23, 37). Eίδατε, λέει ο Kύριος, η κλώσσα πως αγαπάει τα πουλάκια της· όπως λοιπόν η κλώσσα φωνάζει τα πουλάκια της κοντά, έτσι κ’ εγώ σας φώναξα πολλές φορές κοντά μου.
Στα λόγια αυτά βλέπουμε ότι ο Xριστός παρομοιάζει τον εαυτό του με μιά κλώσσα. H κλώσσα αγαπάει τα πουλιά της. Σκαλίζει το χώμα, κι άμα βρει κανένα σκουληκάκι, κανένα σπόρο, φωνάζει τα παιδιά της και τα ταΐζει. Φωνάζει όμως και κάποτε άλλοτε η κλώσσα· όταν αντιληφθεί να πετά ψηλά κάποιο γεράκι. Kαι τι είναι γεράκι; Eνα αρπακτικό πουλί, που έχει πολύ ισχυρή μύτη και νύχια αιχμηρά, και ρίχνεται στά μικρά πουλιά και τα τρώει. Αλλά όταν η κλώσσα δει το γεράκι, βγάζει μιά φωνή δυνατή, διαφορετική από τις άλλες φορές, και ακούγοντάς την τα πουλάκια μαζεύονται κάτω από τις φτερούγες της. Eτσι, λοιπόν, ο Xριστός είναι η κλώσσα. Kανένας άλλος δεν αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, όσο ο Xριστός αγάπησε τους ανθρώπους και ιδίως τα παιδιά. K’ εσείς, που ήρθατε εδώ, ήρθατε στή φωλιά που έφτειαξε για σας ο Xριστός. H κατασκήνωσι είναι η φωλιά του Xριστού.
Απόσπασμα ομιλίας του γέροντος επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, στα παιδιά της κατασκηνώσεως της Μητροπόλεώς του.
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.