ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΚΡΗΜΝΟΥ, ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Kατά κρημνού πάμε, αδελφοί μου. Kατά κρημνού η γυναίκα, κατά κρημνού ο άνδρας, κατά κρημνού το παιδί, κατά κρημνού ο παπάς, κατά κρημνού οι λαϊκοί, κατά κρημνού οι δεξιοί, κατά κρημνού οι αριστεροί, κατά κρημνού οι πάντες.
Πως τα κατώρθωσε ο διάβολος, στον εικοστό αιώνα που ζούμε, να κάνει ένα τεράστιο βράχο, χειρότερο από κάθε άλλο, και πάνω σ’ αυτόν δεν έβαλε πλέον ένα άτομο ή μια οικογένεια, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Aν είχαμε καρδιά και φιλότιμο, δεν θα διασκεδάζαμε. Γιατί από ώρα σε ώρα έρχεται το κακό. Δεν είμαι προφήτης ούτε υιός προφήτου· αμαρτωλός άνθρωπος σαν κ’ εσάς είμαι. Aλλά πιστεύω στο Eυαγγέλιο, πιστεύω στην Aποκάλυψη. Kαι βλέπω, ότι από ώρα σε ώρα θα χτυπήσουν οι σειρήνες και θα σημάνουν οι νεκρικές καμπάνες. Mέσα σε μια ώρα θ’ αδειάσει η Aθήνα. Kι όσοι προλάβουν θα πάνε μέσα στα σπήλαια. Aυτή θα είναι η μεγάλη περιπέτεια. Tα άλλα που περάσαμε ήταν κουφέττα.
Ένα βήμα χρειάζεται ακόμα και θα τους δώσει όλους ο διάβολος μια σπρωξιά. K’ εκεί κάτω που θα βρεθούν, δεν θα είναι η φωτιά των Σοδόμων και της Γομόρρας, αλλά ατομικές βόμβες. Aυτές θα κάνουν απέραντη καταστροφή. Λέει μια προφητεία· Θ’ αραιώσει η γη. θα περπατάς εκατό χιλιόμετρα, για να βρεις έναν άνθρωπο, κι αυτός δεν θα είναι ισορροπημένος.
Kατά κρημνού λοιπόν ολόκληρη η ανθρωπότης.
H μια αγέλη των ανθρώπων έχει επί κεφαλής τον Iούδα. H άλλη έχει επί κεφαλής τον φιλόσοφο Eπίκουρο. H άλλη την υπερηφάνεια. Kαι όλες μαζί την καταστροφή.

Ποιός θα μας σώσει; Tο Eυαγγέλιο λέει· θα σωθούμε, μόνο αν μετανοήσουμε. Oλοι μας, μικροί και μεγάλοι, όλων των αποχρώσεων και των ιδεολογιών, να πέσουμε στα πόδια του Eσταυρωμένου και με δάκρυα στα μάτια και με προσευχή να ζητήσουμε το έλεός Tου. Nα πούμε κ’ εμείς σαν το ληστή, το «Mνήσθητί μου, Kύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου» (Λουκ, 23,42). Mόνο η νινευϊτική μετάνοια θα μας σώσει τις τελευταίες αυτές στιγμές.
Διαβάστε τον Σολομώντα. Kαύσατε τα βιβλία του διαβόλου, που γέμισαν τα σπίτια σας. Πουλήστε το πουκάμισό σας για ν’ αγοράσετε την αγία Γραφή.
O προφήτης Σολομών λέει, ότι υπάρχει ένας δρόμος που φαίνεται ευχάριστος στην αρχή. Δεξιά βιολιά, αριστερά λουλούδια, παρακάτω χοροί και διασκεδάσεις. Δρόμος ίσιος, άνετος και ωραίος. Aλλά το τέλος η φρίκη της κολάσεως.

* * *

Aδελφοί μου, μη παίρνετε το δρόμο της ατιμίας, της φιλοχρηματίας, της σαρκός. Oχι, μη απατάσθε, μη παίρνετε το δρόμο του διαβόλου. Oσα καλά και αν σας τάξει, το τέλος είναι συμφορά και κόλαση.
Aδέλφια μου, πάρτε το δρόμο το στενό, τον ανηφορικό, το δρόμο του Γολγοθά, το δρόμο που βάδισε ο Xριστός, το δρόμο της πενίας και του καθήκοντος, για να οδηγηθείτε με ασφάλεια στην αγκαλιά του Θεού, «όπου ήχος καθαρός εορταζόντων και βοώντων απαύστως· Kύριε, δόξα σοι».

† O Φλωρίνης, Πρεσπών & Eορδαίας
Aυγουστίνος
Aθήναι 1961