Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο κ. Ελ Χούρυ. Η «Ορθόδοξη Αλήθεια» της 11.11.2015 για το Τάμα του Έθνους

Διαβάστε στην ιστοσελίδα

http://www.fotgrammi.gr/index.php/news-tama/1007-101115-

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΑ ΔΙΕΛΘΗ ΔΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ

ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑΙ ΕΡΩΤΡΟΠΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟ

Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης  π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Εχθροί τῆς Ἑλλάδος οι μασώνοι, εχθροί οι χιλιασταί, εχθροί… Εχθρός, φοβούμαι περισσότερο, πιστεύστέ με, διότι τον μασώνο τον φεύγεις, τον χιλιαστή τον φεύγεις, τον προτεστάντη τον φεύγεις, φοβούμαι περισσότερο τον παπισμό. Τεράστιος ο κίνδυνος του παπισμού. Δυστυχώς και ιεράρχες και θεολόγοι και καθηγηταί και λαός πολύς ερωτοτροπούν με τον παπισμό. Και υπάρχει μέγας φόβος να διατρέξει η Εκκλησία μας τεράστιο κινδυνο εκ μέρους του παπισμού, μάλιστα. Τι πρέπει να κάνουμε σ’ αυτές τις σκληρές ημέρες τας οποίες διατρέχουμε; Η ψυχή μου αυτή την ώρα τετάρακται· τετάρακται η ψυχή μου και κατ’ όδυνος εστί· Ως μικρός και ανάξιος του Ευαγγελίου κήρυξ, μη ον άξιος να φιλήσω τα πόδια σας, επιτρέψατέ με την ώρα αυτή εν πνεύματι Θεού, αντλών την προφητεία μου από τα κείμενα του αγίου Κοσμά, αντλών την προφητεία μου από τα ιερά θέσματα, σας πρωιδοποιώ και σας λέγω· ότι η Ορθοδοξία θα διέλθει δια μεγάλης θλίψεως, ότι η Ορθοδοξία θα υποστεί μεγάλο κίνδυνο, ότι το μαντρί, το ιερό αυτό μανδρί της Εκκλησίας…, θα αραιώσουν οι ορθόδοξοι, ηρέωσαν και θα αραιώσουν. Άλλοι θα πάνε στην μασωνία, άλλοι στον χιλασμό, άλλοι προς τ’ εδώ και άλλοι προς τ’ εκεί. Θα έρθει ημέρα και έρχεται που ούτε ο ψάλτης θα υπάρχει να ψάλλει εκεί, ούτε παπάς θα υπάρχει να λειτουργεί, ούτε διάκονος να εκφωνεί. Θα έρθει ημέρα κατά την οποίαν θα αραιώσουν τα θυσιαστήρια του Θεού, αλλά μη φοβηθείται. Ο αγώνας δεν μετριέται με τα κορμιά, ο αγώνας δεν μετριέται με τα νούμερα, ο αγώνας νικάται με τα στήθη των ηρώων, ο αγώνας δίδετε με την πίστη, μάλιστα. Ήταν εποχή που οκτώ άνθρωποι ήταν επάνω στην γη, ο Νώε ήτανε με την γυναίκα του και τα παιδιά του. Ὁκτω ψυχές και ο Νώεν έγινε εκατομύρια ολόκληρα. Ένας ήταν ο Μέγας Αθανάσιος, έμεινε μόνος. Τον εγκατέλειψαν και αυτοκράτορες, τον εγκατέλειψε και λαός ακόμα, τον εγκατέλειψε και κλήρος ολόκληρος και έζη τρία χρόνια μέσα σ’ ενα ταφό, μέσα σ’ ένα σπήλαιο, με τα άγρια θηρία. Ένας έμεινε μόνος, μόνος εναντίον κόσμου ολοκλήρου και αυτός ο ένας ενίκησε, διότι είχε την αλήθεια μαζί του, διότι είχε τον Θεό μαζί του. Ένας και μόνος, αυτός ενίκησε. Και ο ένας εκείνος, όπως λέγει το τροπάριό του υπήρξε ο άτλας της Εκκλησίας και όπως ο Άτλας, εσήκωνε επάνω στον όμόν του, κατά την αρχαίαν εκδωχήν, ολόκληρον την υδρόγειον σφαίραν, ούτω πως και ο μέγας Αθανάσιος υπήρξε ο άτλας επί τον όμμον του εστιρήχθει ολόκληρος η Ορθοδοξία. Ας μη φοβηθώμεν λοιπόν· Ουκ εκλείψουσι τη Ορθοδοξία στρατιώται. Αν εμείς οι κληρικοί και εάν οι θεολόγοι προδόσουμε την πίστη μας και οι πέτρες αυτές που πατούμε θ’ αναστηθούνε και θα φωνάξουν ότι η πίστις των ορθοδόξων είναι αληθινή. Και μέσα από τις πέτρες και τις χαράδρες και τα φαράγκια θα βγούνε νέοι ήρωες της πίστεως ημών. Έχω όμως ιεράν υποχρέωσιν