σελ. 57-64, του βιβλίου «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», εκδοση 1981
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που εξαντλήθη·

Έρευνα εκπαιδευτικου

Εάν υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι αισθάνονται περισσότερον όλων την ζημίαν, η οποία προσγίνεται εις τα παιδιά εκ της τηλεοράσεως, είνε οι διδάσκαλοι και καθηγηταί. Όχι βεβαίως όλοι, αλλʼ εκείνοι, οι οποίοι εις τας δυσκόλους αυτάς ημέρας προσπαθούν να εκτελέσουν τα ιερά των καθήκοντα απέναντι της σπουδαζούσης νεολαίας. Αυτοί βλέπουν και πείθονται εκ των πραγμάτων, ότι η τηλεόρασις, ως λειτουργεί σήμερον, έχει καταντήσει ο σπουδαιότερος παράγων της διαφθοράς της νεότητος, παράγων ο οποίος συντελεί να παραμελούν τα μαθήματά των οι μαθηταί και νʼ αδιαφορούν διʼ ό,τι υψηλόν και άγιον. Ούτως η τηλεόρασις εξουδετερώνει τους κόπους και τους μόχθους του ευσυνειδήτου εκπαιδευτικού. Γυμνασιάρχης μας έλεγεν, ότι είχε κάποιον μαθητή, ο οποίος ήτο πρώτος εις όλα τα μαθήματα. Αλλʼ αποτόμως ο μαθητής επαρουσίασε μεγάλην πτώσιν. Ο πρώτος εκινδύνευε να γίνη τελευταίος. Ο γυμνασιάρχης ηθέλησε να εξακριβώση την αιτίαν της πτώσεως. Ηρεύνησε και διεπίστωσεν, ότι αιτία ήτο η τηλεόρασις, η οποία προ τινος ηγοράσθη και ήρχισε να λειτουργή εις την οικίαν του. Η τηλεόρασις είχε κατακτήσει τον μαθητήν.
Ένας από τους καλούς εκπαιδευτικούς, τους οποίους έχει η Πατρίς μας, είνε και ο κ. Θεόδωρος Παπανδρέου, νεαρός διδάσκαλος, ήδη μετεκπαιδευθείς. Ούτος ηρεύνησεν επιμελώς το θέμα της επιδράσεως της τηλεοράσεως εις τους μαθητάς. Υπέβαλε μίαν σειράν ερωτημάτων εις 400 μαθητάς Δημοτικού Σχολείου, οι οποίοι προήρχοντο από διάφορα διαμερίσματα της Ελληνικής πατρίδος. Τα δε αποτελέσματα της ερεύνης εκθέτει εις πολυγραφημένον βιβλίον του υπό τον τίτλον «Η τηλεόραση, η επανάσταση του εικοστού αιώνα». Μερικά εκ των συμπερασμάτων του βιβλίου περιέχουν τοιαύτη τραγικότητα, ώστε ο αναγνώστης φρικιά προ της σκληράς πραγματικότητος, την οποίαν δημιουργούν αι άθλιαι εκπομπαί.
Εκ της ερεύνης αυτής αποδεικνύεται, ότι 82% των μαθητών έχουν εις τας οικίας των τηλεοράσεις. Θα ενόμιζε δε κανείς, ότι οι υπόλοιποι, οι οποίοι δεν έχουν ιδικάς των τηλεοράσεις, δεν βλέπουν τηλεόρασιν. Και όμως! Εις την ερώτησιν «Βλέπεις τηλεόραση;» απάντησαν, ότι όλοι βλέπουν. Υπάρχουν, δηλαδή, ωρισμένοι, οι οποίοι δεν έχουν τηλεόρασιν, αλλʼ η μανία των δια τηλεόρασιν είνε τόσον μεγάλη, ώστε καταφεύγουν εις γειτονικάς οικίας, δια να ίδουν και να απολαύσουν την τηλεόρασιν. Γενικόν το κακόν. Ουδείς μαθητής μένει εκτός επιδράσεως της τηλεοράσεως.

ζ) Ψευδής εικών της ζωής

Έχοντες υπʼ όψιν την σπουδαίαν αυτήν παιδαγωγικήν έρευναν του ανωτέρω εκπαιδευτικού, ως και άλλας παρατηρήσεις ψυχολόγων, κοινωνιολόγων και εκλεκτών δημοσιογράφων, εξετάζομεν εκ νέων τινών επόψεων το θέμα της τηλεοράσεως.
Εν πρώτοις η τηλεόρασις με τας εκπομπάς της παρουσιάζει ψευδή την εικόνα της ζωής. Δια να φθάση ο κόσμος εις ένα επίπεδον τεχνικού και οικονομικού πολιτισμού, δια να προοδεύση ηθικώς και θρησκευτικώς και να δημιουργήση πόλεις και πολιτείας, εχρειάσθησαν κόποι και μόχθοι αιώνων και χιλιετηρίδων. Πως ο τρωγλοδύτης άνθρωπος, ο οποίος έζη εις τα σπήλαια και τας ρωγμάς των βράχων, κατόρθωσε να κτίση ουρανοξύστας; Πως ο χρησιμοποιών το ομηρικόν άροτρον έφθασεν εις τα σύγχρονα γεωργικά μηχανήματα, δια των οποίων εντός ολίγων ωρών θερίζονται κάμποι; Πως ο ταπεινόν ονάριον χρησιμοποιών άνθρωπος ως μέσον συγκοινωνίας έφθασεν εις το σημείον να χρησιμοποιή σιδηροδρόμους, αυτοκίνητα και αεροπλάνα; Πως το μονόξυλον των ποταμών έγινεν υπερωκεάνειον; Πως εζεύχθησαν ποταμοί, απεξηράνθησαν έλη, κατεπολέμησαν νόσοι και επιδημίαι; Πως;… Όλα αυτά, τα οποία αποτελούν ένα κόσμον ολόκληρον με περιπέτειας και ηρωισμούς, όλα αυτά αγνοούνται, και η νεολαία δεν διδάσκεται, ότι κόποις τα αγαθά δίδονται τοις ανθρώποις. Η ζωή = όχι θυσία, αλλʼ, ως παρουσιάζεται κατά το πλείστον, εις την σύγχρονον τηλεόρασιν, η ζωή = έρως, αισχρός έρως, ηδονή, απόλαυσις.
Η πραγματικότης της ζωής αποκρύπτεται από τους οφθαλμούς της νεότητος. Και διʼ αυτό ο νέος της τηλεοράσεως, όταν έλθη εις επαφήν με την πραγματικότητα της ζωής, αποδυκνύεται ανίκανος νʼ αντιμετωπίση τα δεινά της ζωής, απογοητεύεται και ή αυτοκτονεί ή χρησιμοποιεί ναρκωτικά, δια να λησμονήση την πραγματικότητα και να ζήση τον φανταστικόν κόσμον, τον οποίον δεικνύει η τηλεόρασις. Από την μίαν νάρκωσιν εις την άλλην νάρκωσιν. Γυναίκες – σεξουαλικαί βόμβαι, γκάγκστερς, οι οποίοι διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα και κατορθώνουν να γίνωνται ασύλληπτοι και νʼ αναδεικνύωνται ήρωες, προκαλούντες τα χειροκροτήματα αφρόνων θεατών, τοιαύτα πρόσωπα είνε εκείνα, τα οποία κυριαρχούν εις τας τηλεοράσεις Ευρώπης και Αμερικής, επομένως δε και της Ελλάδος, η οποία ως πρότυπον έχει τας τηλεοράσεις των χωρών αυτών.
Ιδού γιατί είπομεν, ότι η τηλεόρασις δίδει ψευδή την εικόνα της ζωής.

η) Εισβολή βαρβάρων

Άλλη έποψις. Το ένατον άρθρον του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος ορίζει˙ «Ἡ κατοικία ἑκάστου εἶναι ἄσυλον. Ἡ ἰδιωτικὴ καὶ οἰκογενειακὴ ζωὴ τοῦ ἀτόμου εἶναι ἀπαραβίαστος… Οἱ παραβάται τῆς προηγουμένης διατάξεως τιμωροῦνται ἐπί παραβιάσει τοῦ οἰκιακοῦ ἀσύλου καὶ καταχρήσει ἐξουσίας, ὑποχρεοῦνται δὲ εἰς πλήρη ἀποζημίωσιν, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει». Αλλά, θα είπητε, ποιαν σχέσιν έχει η τηλεόρασις με το άρθρον του Συντάγματος; Εξηγούμεθα. Άλλοτε ένας αλκοολικός, ένας κλέπτης και απατεών, ένας πόρνος και μοιχός, ένας ασελγής, ένας κίναιδος, ένας εγκληματίας δεν ηδύνατο να εισέλθη εις την οικίαν του άλλου, παρά μόνον δια της βίας, θραύων τας θύρας. Ιδίως, όταν έδυεν ο ήλιος και η νυξ ήπλωνε τα πτερά της, ούτε Εισαγγελεύς ηδύνατο να εισέλθη. Ούτε και τώρα δύναται να εισέλθη. Εκτός οικίας όλοι. Αλλά τώρα μη την τηλεόρασιν το άσυλον της οικίας εν τη πραγματηκότητι καταργείται. Παν στοιχείον, χωρίς να ερωτήση τον οικογενειάρχην, χωρίς να κτυπήση την θύραν, χωρίς να λάβη άδειαν εισόδου, δια της συσκευής καταργεί κλείθρα και θύρας και τοίχους και «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» εισέρχεται. Εισέρχεται όχι ο Χριστός, αλλʼ ο Αντίχριστος. Εισέρχονται πολλοί αντίχριστοι. Εισέρχεται αυτός ο κερασφόρος Διάβολος ακολουθούμενος από πλήθος δαιμονίων.
Ο άνθρωπος δεν εξουσιάζει πλέον την οικίαν του. Το άσυλον κατηργήθη. Το κατήργησεν το ίδιον το Κράτος, εισβαλλον εις τας οικογενείας βιαίως! Ναι, βιαίως! Ο διευθύνοντες τα σύγχρονα τηλεοπτικά μέσα, συμφώνως προς την ανωτέρω διάταξιν του Συντάγματος, άλλα και άλλην διάταξιν του ιδίου Συντάγματος, που προστατεύουν την οικογενειακήν ζωήν, θα έπρεπε να σεβασθούν την ελληνικήν οικογένειαν και να μη επιτρέπουν δια της τηλεοράσεως να εισβάλλη εντός της οικογενείας ο βορβορώδης ποταμός της ανηθικότητος και του εγκλήματος. Θα έπρεπε να έχουν ως σύνθημα· «Εκτός του οικογενειακού ασύλου πας βέβηλος». Εν τούτοις η τηλεόρασις, ως λειτουργεί σήμερον, εισβάλλει βιαίως, καταλύουσα πάσαν έννοιαν ηθικής. Απόδειξις έστω το γεγονός, ότι μητέρες, αι οποίαι ουδέποτε υπωψιάζοντο, ότι, όταν θα ήνοιγον τας τηλεοράσεις δια ψυχαγωγίαν των παιδιών των, θα ενεφανίζοντο γυμνά κορμιά γυναικών, επί τω οικτρώ θεάματι εκβάλλουν γοεράς φωνάς και σπεύδουν να κλείσουν τας τηλεοράσεις. Αλλʼ αλλοίμονον! Τα παιδιά επρόλαβαν και είδον. Και διερωτώνται, διατί έκλεισεν η τηλεόρασις! Ορθώς ελέχθη και ως ρητόν ευρίσκεται εις το εξώφυλλον του βιβλίου του μνημονευθέντος εκπαιδευτικού· «Οἱ βάρβαροι δὲν θὰ ξανάρθουν πιὰ ἀπό τὰ σύνορα. Τοὺς ἐκπαιδεύουν μέσα στὴ χώρα οἱ σοφοὶ μὲ τὴν τηλεόραση. Καὶ οἱ ὀρδές των ἀπό τὰ παιδικὰ δωμάτια δὲν θὰ ἀργήσουν νὰ ὁρμήσουν».
Δια μέσου της τηλεοράσεως επιδρομή βαρβάρων, οι οποίοι επιφέρουν βλάβας και καταστροφὰς ασυγκρίτως μεγαλυτέρας από εκείνας, τας οποίας επέφερον οι παλαιοί βάρβαροι. Εκείνοι εφόνευον και εξηνδραπόδιζον σώματα. Αλλʼ οι νέοι βάρβαροι επιφέρουν κυρίως καταστροφὰς εις τον ψυχικόν κόσμον των ανθρώπων, λεηλατούντες ό,τι πολύτιμον έχει η ἀνθρωπίνη ψυχή.

θ) Σωματική βλάβη

Αλλʼ εκτός των καταστροφών εις τον ψυχικόν κόσμον, επιφέρει και βλάβη σωματική. Η τηλεόρασις, όπως πιστοποιούν διαπρεπείς ιατροί, δια της διαρκούς ακτινοβολίας επιφέρει βλάβην εις τα οπτικά νεύρα και προκαλεί πόνον εις τον εγκέφαλον, τον τηλεοπτικόν πονοκέφαλον, τον οποίον ακολουθεί η τηλεοψίτις, η οποία ουχί σπανίως οδηγεί εις την φοβεράν ασθένειαν της επιληψίας.

ι) Κατάλυσις οικογενειακού ασύλου

Τηλεόρασις, εισβολή βαρβάρων. Τηλεόρασις, κατάλυσις οικογενειακού ασύλου. Εάν κάποιος μέθυσος εν καιρώ νυκτός παραβίαση το άσυλον μιας οικογενείας και εισέλθη και εκ του στόματος του εκβάλη ύβρεις και βλασφημίας και αποπειραθή να ασχημονήση, ως παραβάτης θεμελιώδους διατάξεως του Συντάγματος συλλαμβάνεται και δικάζεται αυστηρώς. Αλλʼ εκείνους, οι οποίοι δια των αισχρών και γκαγκστερικών εκπομπών εισβάλλουν εις την οικίαν και ασχημονούν, τους νέους αυτούς σατύρους και τας μαινάδας, ποιος θα συλλάβη και θα τιμωρήση; Αλλοίμονον! Οι τοιούτοι μένουν ατιμώρητοι. Εις τας περιπτώσεις, κατά τας οποίας τόσον βαναύσως καταπατείται το οικογενειακόν άσυλον και υβρίζεται η οικογενειακή ζωή, έχει εφαρμογήν ο έλεγχος του Κυρίου· «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ὑποκριταὶ, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23,24). Ουαι υμίν, νεώτεροι σοφοί Έλληνες, οι οποίοι εις το Σύνταγμα γράφετε ότι είνε απαραβίαστον το άσυλον της οικογενείας και τιμωρείτε τους μικρούς και ασημάντους, οι οποίοι τυχόν παραβιάζουν το άσυλον τούτο, αλλʼ αφήνετε ατιμωρήτους εκείνους, οι οποίοι καθημερινώς δια της τηλεοράσεως καταλύουν το άσυλον μυριάδων οικογενειών.