Δημόσια προβολή και διαφήμιση του επάρατου σοδομισμού

http://aktines.blogspot.gr/2015/12/blog-post_21.htm

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Δυστυχώς, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, στις γέμουσες πνευματικής συγχύσεως χαλεπές μας μέρες, στις οποίες κυριαρχεί η νέα θεότητα του αιώνα μας, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα», η οργανωμένη, από μεθόδου και εκ συστήματος, δημόσια προβολή και διαφήμιση ως εναλλακτικής μορφής σεξουαλικής συμπεριφοράς και «οικογενειακής» ζωής του επάρατου σοδομισμού, που ευτελίζει, αποιεροποιεί και υποβαθμίζει βάναυσα το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο σε επίπεδο κάτω και απ αυτό του κτήνους, υπονομεύει, αποδομεί και καταλύει τον ιερό θεσμό της οικογένειας και διαφθείρει ανεπανόρθωτα την κοινωνία και, πολύ περισσότερο τη νεολαία, λογίζεται ως «απελευθέρωση» και «πρόοοδος».

Κραυγάζουν στη διαπασών για ΔΗΘΕΝ ελευθερία οι δούλοι των πιο αισχρών παθών και οι υλακτούντες κύνες του «politically correct», υποστηρικτές και «προαγωγοί» της νομιμοποιήσεως, διαφημίσεως και προβολής της διαστροφής τους. «Ελευθερίαν επαγγέλονται, αυτοί δούλοι υπάρχοντες της φθοράς», κατά το θείο Πέτρο. «Ω τις ήττηται τούτω και δεδούλωται», σύμφωνα με τον ίδιο απόστολο.
Όσο για την «πρόοδο» που δήθεν συνεπάγεται η νομιμοποίηση της ανομολόγητης διαστροφής, μάλλον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους!….

(Πατῆστε στὴν ἐπάνω ιστοσελίδα και διαβάστε ὁλόκληρο τὸ σχόλιο)

Ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι.Μ. Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου «Ελεύθερης συμβίωσης»

Σήμερα, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015, πραγματοποιήθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου πόλεως Φλωρίνης Ἱερατικὸ Συνέδριο τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Θεοκλήτου.

Μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὁ Σεβασμιώτατος ἐνημέρωσε τοὺς παρευρισκομένους κληρικοὺς γιὰ τὸ νομοσχέδιο ποὺ προωθεῖ ἡ Κυβέρνηση τῆς χώρας μας σχετικὰ μὲ τὸ«Σύμφωνο Συμβίωσης», τὸ ὁποῖο θὰ ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ὁμοφυλοφίλους.

Μετὰ ἀπὸ πρόταση τοῦ Σεβασμιωτάτου, τὸ Συνέδριο ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ ἐκδώσει ψήφισμα διαμαρτυρίας κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ νομοσχεδίου καὶ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση νὰ τὸ ἀποσύρει γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:

1) Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι κορυφαῖο ἁμάρτημα τὸ ὁποῖο καταδικάζει ἀπερίφραστα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία Γραφὴ τὸ ἀποκαλεῖ «βδέλυγμα», δηλαδὴ σιχαμερὴ καὶ ἀηδιαστικὴ πρᾶξι (Λευϊτ. 18,22). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις «πάθη ἀτιμίας» καὶ παρὰ «φύσιν πράξεις» (Ρωμ. 1,26). Ἀπόδειξη τῆς ἀπέχθειας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς πράξεις αὐτὲς ἀποτελεῖ καὶ τὸ ὅτι κατέστρεψε μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι δύο ἀρχαῖες πόλεις, τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, οἱ ὁποῖες εἶχαν παραδοθεῖ στὴν ἀρσενοκοιτία.

Συνεπῶς, ἕνας ποὺ πιστεύει στὸν Θεὸ καὶ θέλει νὰ ὀνομάζεται ὀρθόδοξος Χριστιανός, δὲν μπορεῖ νὰ δεχτεῖ ἢ νὰ ψηφίσει ἕναν τέτοιο τρόπο συμβιώσεως.

2) Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φυσιολογία καὶ ὀντολογία. Δὲν εἶναι μιὰ «ἐναλλακτικὴ πρόταση σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ», ἢ μιὰ «νόμιμη διαφορετικότητα», ἐξ ἴσου καλὴ καὶ νόμιμη μὲ τὴ φυσιολογική. Σύμφωνα καὶ μὲ τὸ «Διαγωνιστικὸ καὶ Στατιστικό Ἐγχειρίδιο» (τὸ γνωστὸ ὡς DSM) τῆς Ἀμερικανικῆς Ψυχιατρικῆς Ἑταιρείας, ἡ ὁμοφυλοφιλία θεωρεῖται παρέκκλιση καὶ διαστροφή. Ἔτσι τὴν χαρακτηρίζουν ἀκόμη καὶ οἱ Φρόυντ, Γιούνγκ, καὶ Βίλχελμ Ράιχ.

3) Ἀπὸ τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις προέρχονται πολλὲς ψυχικὲς καὶ σωματικὲς ἀσθένειες, ὅπως τὸ ΑIDS.

4) Ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ συμβίωση ἀντιστρατεύεται στὸν νόμο τῆς διαιωνίσεως τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, ἐφ’ ὅσον εἶναι στείρα καὶ δὲν δημιουργεῖ ἀπογόνους. Ἑπομένως, ἡ ψήφιση τοῦ νόμου αὐτοῦ, ποὺ πιστεύουμε ὅτι θὰ ἐνθαρρύνει καὶ θὰ αὐξήσει τὸ φαινόμενο τῆς ὁμοφυλοφιλίας, θὰ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν μείωση τῶν γάμων καὶ τῶν γεννήσεων, μὲ σοβαρὲς κοινωνικὲς καὶ ἐθνικὲς συνέπειες.

5) Ἡ νομιμοποίηση τῆς συμβιώσεως τῶν ὁμοφυλοφίλων δημιουργεῖ ἕνα νέο εἶδος κοινωνικῆς μονάδος, μιὰ «ἐναλλακτικὴ μορφὴ οἰκογένειας», ποὺ πλήττει ἄμεσα τὸν καθιερωμένο ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν φύσι καὶ τὴν κοινωνία θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ φυσιολογικὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας. Μόνο μέσα στὴν οἰκογένεια μπορεῖ τὸ παιδὶ νὰ ζήσει καὶ νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁμαλά. Γιὰ νὰ εἶναι ψυχικὰ ἰσορροπημένο, ἔχει τὴν ἀνάγκη πατέρα καὶ μητέρας· ὄχι «γονέα Α» καὶ «γονέα Β». Τὸ παιδὶ ποὺ μεγαλώνει σ’ ἕνα τέτοιο μόρφωμα θὰ ἔχει ψυχοπαθολογικὲς διαταραχές, θὰ εἶναι ψυχικὰ ἀνάπηρο. Συνεπῶς μὲ τὴν ψήφιση ἑνὸς τέτοιου νόμου ἐγκληματοῦμε σὲ ὅ,τι πιὸ ἁγνὸ καὶ ἱερὸ ἔχει ἡ κοινωνία, τὸ παιδί. Τέτοια παιδιά, παραμορφωμένα ψυχικά, θὰ γίνουν αὔριο ἀντικοινωνικὰ καὶ ἐγκληματικὰ στοιχεῖα.

6) Ὁ ὑπὸ ψήφιση θεσμὸς εἶναι ἀντισυνταγματικός, διότι ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἄρθρο 21 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος ποὺ λέει ὅτι: «ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καὶ προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθὼς καὶ ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καὶ ἡ παιδικὴ ἡλικία τελοῦν ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ κράτους».

7) Ὅπως ἔχουν ἀποδείξει ἔρευνες, ἡ προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἄλλων σεξουαλικῶν παρεκκλίσεων ἐντάσσεται στοὺς στόχους καὶ τὸν τρόπο δράσεως τῆςλεγομένης Νέας Ἐποχῆς, ποὺ θέλει νὰ ἀπονευρώσει ἠθικὰ τὴν κοινωνία, μὲ σκοπὸ τὴ δημιουργία ἑνὸς παγκοσμίου κράτους μὲ μιὰ παγκόσμια δικτατορία.

8) Ἡ νομιμοποίηση καὶ ἡ θεσμικὴ ἀναγνώριση τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, θὰ ἀνοίξει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς παιδοφιλίας αὔριο (ὅπως στὴν Ὁλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (ὅπως στὴν Γερμανία).

Τέλος, θέλουμε νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πολεμᾶ τὴν ἁμαρτία, ὄχι ὅμως τὸν ἁμαρτωλό. Ἀποστρέφεται τὴν ὁμοφυλοφιλία, ὄχι ὅμως τὸν ὁμοφυλόφιλο. Τὸν θεωρεῖ κι αὐτὸν πλάσμα τοῦ Θεοῦ ποὺ χρειάζεται βοήθεια καὶ ψυχικὴ θεραπεία.

Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἰάσιμη. Οἱ ὁμοφυλοφιλικὲς τάσεις δὲν εἶναι γενετικὰ προκαθορισμένες, ὅπως ἰσχυρίζονται μερικοὶ γιὰ νὰ τὶς δικαιολογήσουν. Αὐτὸ ἀποδεικνύουν σύγχρονες ἔρευνες, ὅπως αὐτὲς ποὺ ἔγιναν σὲ μονοζυγωτικοὺς διδύμους. Ὀφείλονται κυρίως σὲ περιβαλλοντικούς, κοινωνικοὺς καὶ προσωπικοὺς παράγοντες. Ἀλλὰ καὶ ἂν ὑπάρχει κάποια γενετικὴ προδιάθεση, αὐτὴ δὲν εἶναι προκαθοριστική, οὔτε δικαιολογεῖ τὴν ἄσκηση ἢ τὴν προβολὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ φύση πολλὲς φορὲς κάνει λάθη καὶ προκαλεῖ ἀνωμαλίες καὶ ἐκ γενετῆς ἀσθένειες. Π.χ. ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι ἡ ἐπιθετικὴ συμπεριφορὰ καὶ ὁ ἀλκοολισμὸς ἔχουν γενετικὲς καταβολές. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ ἐπιτρέπαμε ποτὲ ἢ θὰ ἀμνηστεύαμε τὴν ἐγκληματικότητα ἢ τὸν ἀλκοολισμό, ἐπειδὴ γεννήθηκαν κάποιοι ἔτσι.

Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται εἶναι ἡ προσπάθεια ἐκ μέρους τοῦ πάσχοντος, ἡ κατάλληλη ἀγωγὴ καὶ συμπαράσταση ἀπὸ τὴν κοινωνία καὶ τοὺς φορεῖς της, καὶ ἀσφαλῶς ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι πάντα δεδομένη.

Κύριε ὑπουργὲ τῆς Δικαιοσύνης, κύριοι Βουλευτὲς τῆς Ἑλληνικῆς μας πατρίδος. Τὴν στιγμὴ αὐτὴ καλεῖστε νὰ πάρετε ἀπόφαση γιὰ ἕνα θέμα ὄχι οἰκονομικό, ὄχι πολιτικὸ ἢ στρατιωτικό. Καλεῖστε καθορίσετε τὴν ἠθικὴ ταυτότητα αὐτοῦ τοῦ τόπου. Αὐτοῦ τοῦ τόπου ποὺ πρὸς τιμὴ τῆς ἠθικῆς ὕψωσε τὸ λαμπρότερο μνημεῖο τῆς ἀνθρωπότητος· τὸν Παρθενώνα, γιὰ νὰ τιμήσει τὴν ἀνώτερη μορφὴ ἠθικῆς κατακτήσεως, τὴν παρθενία. Τὴν ἀπόφασή σας θὰ τὴν γράψει ἡ ἱστορία. Θὰ τὴν κρίνουν, ὅπως λέει ὁ Παλαμᾶς, «οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί». Ἀναλογιστεῖτε τὸ βάρος τῆς ἱστορικῆς σας εὐθύνης, τὴν παράδοση αὐτοῦ τοῦ λαοῦ ποὺ ἐκπροσωπεῖτε καὶ πέστε ἕνα μεγάλο ΟΧΙ στὴν ἐπιταγὴ τῆς «ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσούσης» Εὐρώπης.

Διά τούς ἱερεῖς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας

Ο ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΣ
ἀρχιμ. Νικηφόρος Μανάδης