ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ 2016
(Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΜΑΣ)

«Ένα ξέρω, πως πριν ήμουν τυφλός και εδώ και λίγη ώρα βλέπω.»

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 28-6-1959 (βράδυ)
«Έχω παράπονο με όλους σας.»
«Θα σας πω την αλήθεια. Δεν θα σας κολακεύσω. Δεν πα’ να φύγετε όλοι και να μείνουν τα καθίσματα μόνα;
Αδιαφορώ.
Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος.
Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα.»

ΤΟ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

• (Αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ ἀγωνιστοῦ ἱεράρχου π. Αὐγουστίνου, ποὺ ἔκανε στὶς 28.6.1959, ὅταν ὁ Παῦλος, ὡς βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων πέρασε ἀπὸ τὴν Ρώμη καὶ φίλησε τὸ χέρι τοῦ Πάπα, τὸ ἀφιερώνουμε α) Στους ἀθεόφοβους, τυφλοὺς οἰκουμενιστὲς δεσποτάδες, που φιλοῦν, χωρὶς νὰ ντρέπονται, το χέρι του ἀντιχρίστου Πάπα β) Στὸν πατριάρχη βαρθολομαῖο ποὺ φιλιέται μέχρι ἀηδείας σὰν τοὺς ἀνωμάλους μὲ τὸν Πάπα!!! γ) καὶ σ᾽᾽ὅλους ἐκείνους ποὺ μένουν ἀκόμα τυφλοἰ καὶ δὲν βλέπουν τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Πατρίδα μας, νὰ χάση τὴν Ὀρθόδοξή της Πίστη, ἀπὸ τοὺς Ἰοῦδες, ἀπὸ τὰ καθάρματα τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Πανθρησκείας!!!)

————–

————–

«Το χειροφίλημα του πάπα;
Μάλιστα· αυτό είναι χειρότερο απ’ όλα. Πρωτοφανές γεγονός για την Ελληνική πατρίδα.
Πού τα λές αυτά Αυγουστίνε; Στα βουνά, στα λαγκάδια, στα μνήματα; Λάθος. Πού μιλάω; Στα παιδιά της Ορθοδοξίας μιλάω;
– Ούχ ού! μας μάζεψε ο παπάς, για να μας μιλήσει για το χειροφίλημα του πάπα! Ψύλλος στ’ άχυρα! Καθυστερημένος ιεροκήρυκας. Πίσω αιώνες βρίσκεται.
Δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα;
Ποιος είσαι συ πού το λες; Αυτό μας έφαγε. «Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο». Στο τέλος τι μένει;
Ξέρετε με τι μοιάζει αυτό; Σαν να παίρνω το μαχαίρι και να σου κόβω το αυτί, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου κόβω και τη μύτη, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου αφαιρώ με τσιμπίδια τα κρέατα και τα νεύρα, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου βγάζω τα μαλλιά και το δέρμα και ό,τι άλλο αποτελεί τον άνθρωπο, και να λες· δεν είναι τίποτε. Στο τέλος τι θα μείνη από το κορμάκι σας; Μόνο ο σκελετός· απαίσιο πράγμα και αηδές.
Έτσι λοιπόν; Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο. Θα μείνη επί τέλους ένας σκελετός και ένα ανεμώλιον (= ανεμώδες, κούφο, μάταιο) πράγμα η Ορθοδοξία.
Ποιος είσαι συ ο ψευτοθεολόγος και ο ψευτοπαπάς και ο ψευτοεπίσκοπος του 20ου αιώνος, πού μου λές ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα; Έλα εδώ μπροστά, για να συζητήσουμε καθαρά και ξάστερα.
Αν δεν είναι τίποτε, αγαπητέ μου, να πάρης τη γομολάστιχα που έχει ο διάβολος και ν’ ανοίξης την Ιστορία και να σβήσης τα «κατορθώματα» του πάπα – αν μπορέσης να τα σβήσης. Αλλ’ εάν το δικό σου χέρι μπορεί να τα σβήση, το δικό μου χέρι τρέμει και δεν τα σβήνει. Να πας κατόπιν στην εκκλησία και να ξεκρεμάσης τις εικόνες· του αγίου Αθανασίου, του ιερού Δαμασκηνού, του ιερού Φωτίου, του Γενναδίου, του Γρηγορίου του Παλαμά, του Κοσμά του Αιτωλού, όλων αυτών των αγίων μορφών, και να τις κάψης – αν μπορέσης να τις κάψης· γιατί όλοι αυτοί αγωνίσθηκαν εναντίον του παπισμού. Κι αφού τα σβήσης όλα αυτά, να σβήσης και τις εορτές όλων αυτών των αγίων. Και μετά να μου πής ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα.
Θέλεις εξηγήσεις; Πολύ καλά. Εγώ θα σου εξηγηθώ απόψε, με λίγα λόγια και σταράτα.»
Αρχιζει ο αγωνας.
«Συντελείται προδοσία της Ορθοδοξίας»!
«Αγωνισταί ή μόνο ακροαταί και θαυμασταί;»
«Εδώ τώρα πρέπει να σταματήσω, να πάω στο κελλί μου και να κλάψω, σαν αμαρτωλός άνθρωπος πού είμαι. Γιατί ξέρω πολύ καλά, ότι εσείς δεν είστε αγωνισταί. Εγώ το κήρυγμα δεν το κάνω για να σας ευχαριστήσω, αλλά γιατί θέλω να γίνεται αγωνισταί της Ορθοδοξίας. Αν δεν γίνετε αγωνισταί, είστε άχρηστοι.
Λοιπόν, τι είστε; Αγωνισταί, ή μόνο ακροαταί και θαυμασταί;
Από εδώ αρχίζει ο αγώνας. Δεν ομιλώ από πολιτικά ελατήρια, κάθε άλλο· μάρτυς μου είναι ο Θεός, πού με ακούει.
Άγγελοι και αρχάγγελοι, απόστολοι και πατέρες, όσιοι και μάρτυρες, μεγάλοι και κορυφαίοι πού με ακούτε, απευθύνω διαμαρτυρίαν έντονον από της θέσεως ταύτης, ότι η ενέργεια αύτη του άρχοντος του κράτους είναι εναντία της ορθοδόξου πίστεώς μας και συντελείται προδοσία της Ορθοδοξίας μας!
Γνωρίζω πολύ καλά, ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα, πού το παραδέχονται όλοι οι Έλληνες, για ό,τι κάνει ο βασιλιάς, όλη η φτωχολογιά είμαστε υπεύθυνοι, ένας είναι ανεύθυνος· ο βασιλιάς των Ελλήνων.
Δεν θα εξετάσω τώρα εάν είναι αθώος ή όχι. Εν πάση περιπτώσει, ο βασιλιάς νομικώς, σύμφωνα με το Σύνταγμα, είναι ανεύθυνος. Την ευθύνη για ό,τι έκανε την έχουν οι πολιτικοί κύκλοι της πατρίδος μας, και προπαντός την ευθύνη την έχουν οι θρησκευτικοί κύκλοι….
Επιθυμώ, ο καθένας από σας να μην είναι μόνο ακροατής και θαυμαστής, αλλά να είναι και αγωνιστής ενός τιμίου αγώνος υπέρ της ορθοδόξου ημών πίστεως.»
Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε
Οὐαὶ! « οί διυλίζοντες τον κώνωπα, τήν δέν κάμηλος καταπίνοντες!» (Ματθ. 23, 24).
«Λοιπόν, εάν προ 50 και 100 ετών γινόταν αυτή η επίσκεψι και το χειροφίλημα του πάπα, θα ξεσηκωνόταν όλη η Ελλάς. Τώρα κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε.
Μου έκανε εντύπωσι, ότι κάποιο θρησκευτικό περιοδικό, που έχει μεγάλη επιρροή στον Ελληνικό λαό, δεν εκαυτηρίασε το γεγονός του χειροφιλήματος, αλλά το μόνο που παρετήρησε είναι, ότι ο λόγος του πάπα δεν ήταν τόσο καλός.
Μπράβο σου – μερσί μποκού! Ξέρεις πώς μοιάζει αυτό· με το λόγο πού είπε ο Χριστός στους γραμματείς και φαρισαίους· «… οί διυλίζοντες τον κώνωπα, τήν δέν κάμηλος καταπίνοντες!» (Ματθ. 23, 24). «Κάμηλος» είναι το χειροφίλημα, «κώνωψ» είναι ο λόγος του πάπα. «Κάμηλος» είναι το χειροφίλημα, αλλά δεν το ελέγχεις αυτό. Ξέρω γιατί δεν το ελέγχεις, αλλά σιωπηλά λες· Δεν το σχολιάζω αυτό, το ότι πήγε ένας ορθόδοξος άρχων, ένας βασιλεύς, να προσκυνήση τον πάπα. Αυτό δεν το σχολιάζεις, και σχολιάζεις τα λογάκια του πάπα, πού δεν είχαν λίγο «μέλι». Δεν είναι κατάστασις αυτή.
Λοιπόν, κανείς δεν ωμίλησε.
Πρέπει όμως να ομολογήσουμε, ότι απ’ όλες τις εφημερίδες των Αθηνών μόνο μία εσπερινή εφημερίδα ωμίλησε ευθαρσώς, τιμίως και ορθοδόξως. Δεν σας λέω το όνομά της· γιατί άμα σας το πω, θα μου δημιουργήσετε ζητήματα· κ’ εμένα δεν μ’ ενδιαφέρει το πολιτικό μέρος, αλλά μ’ ενδιαφέρει καθαρά το ορθόδοξο.»!!!

Σημεία των καιρών (υπονόμευσις του ορθοδόξου πληρώματος)
«Οφείλουμε να διαμαρτυρηθούμε όλοι»
«Δεν είμαι προφήτης, σας το είπα και άλλοτε, ουδέ υιός προφήτου, ώστε να προφητεύσω τα μέλλοντα συμβαίνειν εδώ είς την μικρά αυτή γωνία της Ελλάδος. Ένα μόνο από τα σημεία αυτά των καιρών οφείλω να εκφράσω. Τον φόβο μου. Φοβούμαι για το μέλλον της πατρίδος μου, από απόψεως Ορθοδοξίας. Εάν κάτι μας έμεινε σαν διαμάντι πολύτιμο, για το οποίο πρέπει να καυχώμεθα είς τα έθνη, είναι η Ορθοδοξία μας. Και η Ορθοδοξία μας κινδυνεύει. Δεν είναι σχήμα λόγου. Τα σημεία που αναφέραμε είναι φανερά πλέον. Γίνεται κάποια υπονόμευσις του ορθοδόξου πληρώματος. Και περισσότερο απ’ όλα φοβάμαι την πέμπτη φάλαγγα, που έχει σχηματισθή στο έθνος μου.
Η πέμπτη φάλαγγα (οι φίλοι του πάπα)
«Τους δείχνουν αγάπη και τους δίδουν χρήματα…»
«Όπως στα χρόνια του χιτλερισμού, του φασισμού, μέσα στο έθνος μας υπήρχαν Έλληνες-πράκτορες του εχθρού, έτσι και τώρα μέσα στους κόλπους του έθνους μας δημιουργήθηκε η πέμπτη φάλαγγα.
Ποια είναι η πέμπτη φάλαγγα; Είναι οι φίλοι του πάπα. Είναι κάτι ψευτοθεολόγοι, είναι κάτι άνθρωποι – ο Θεός να φυλάξη από δαύτους. Έρχεται η πέμπτη φάλαγγα στο έθνος μας, για να διαλύση την Ορθοδοξία μας. Ποια είναι αυτή η πέμπτη φάλαγγα; Είναι τα παιδιά που πάνε στη Βιέννη, στη Ρώμη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο και σπουδάζουν σε ξένα πανεπιστήμια. Δεν αδειάζουν μόνο τα πορτοφόλια των γονέων τους, ούτε μόνο καταστρέφονται και διαφθείρονται, αλλά κινδυνεύουν ψυχικά. Και εδώ στην Ελλάδα κινδυνεύουν, διότι η φτώχεια τους είναι μεγάλη. Το βλέπουν αυτό οι φραγκοπαπάδες και τα παίρνουν σε σπίτια καθολικά, τα παίρνουν στα οικοτροφεία τους.
Φτωχά παιδιά και δυστυχισμένα είναι. Τους δείχνουν αγάπη και τους δίδουν χρήματα, τα ντύνουν και τα περιποιούνται, για να τους πάρουν το διαμάντι, να τους πάρουν την Ορθοδοξία. Έχω πληροφορία, ότι πολλά παιδιά, φοιτηταί που σπουδάζουν στη Ρώμη, στο Μιλάνο, στη Βενετία, στη Βιέννη, φεύγουν από την ορθόδοξον γραμμή. Και θα’ ρθουν εδώ και θα συνεργασθούν με τους ουνίτες και θα βάλουν δυναμίτη στα σπίτια τους. Θα βάλουν δυναμίτη, για να διαλύσουν την Ορθοδοξία μας. Η πέμπτη αυτή φάλαγγα είναι η πιο θλιβερά. Οι νέοι που την αποτελούν είναι οι νέοι Βησσαρίωνες.
Θα νικήση η Ορθοδοξία.»
«Βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον»
«Αλλά έχουμε μια ελπίδα. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το τέλος μου. Αν είμαι ορθόδοξος, θα πεθάνω στα μπουντρούμια, εξώριστος για την πίστι των πατέρων μου. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το τέλος μου με την γλώσσα που μεταχειρίζομαι ενώπιον βασιλέων και δεν αποκλείεται το κήρυγμα αυτό να είναι το τελευταίο. Ένα όμως γνωρίζω πολύ καλά· ότι μέσα στα χώματα της πατρίδος μου υπάρχουν φοιτηταί της θεολογίας, νέοι πού σπουδάζουν. Αυτά τα παιδιά τα ορκίζω είς το όνομα του Χριστού και της υπεραγίας Θεοτόκου· είς μνήμην του Βασιλείου, του Χρυσοστόμου, του Μάρκου του Ευγενικού και όλων των πατέρων της Εκκλησίας μας· ν’ αγωνισθούν και θα νικήσουν. Να σταθούν μπροστά στην πέμπτη φάλαγγα, να υψώσουν τα μέτωπα και τα λάβαρα της Ορθοδοξίας και θα νικήσουν. Δεν θα νικήσουν οι φράγκοι, ούτε οι προτεστάντες. Θα νικήση η ορθόδοξος παράταξις και θα μείνη η Ελλάς μας χώρα ορθόδοξος, «βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον» (Α΄ Πέτρ. 2, 9). Ο δε Κύριος Ιησούς Χριστός ας ευλογή πάντας υμάς, εις τον αγώνα αυτόν της πίστεώς μας. Αμήν.»( +επίσκοπος Αυγουστίνος)

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

ΕΝ ΟΙΔΑ!

«Ἓν οἶδα ὅτι ουδὲν οἶδα»
Η διάσημη φράση του Σωκράτη »ένα ξέρω ότι, τίποτα δεν ξέρω» είναι κανόνας ζωής, μέχρι να φτάσουμε ολοκληρωτικά στην κατάκτηση της γνώσης. Την κατάκτηση αυτή διατρανώνει ο »τυφλός» με την απάντηση που δίνει στους Φαρισαίους: «Ένα ξέρω, πως πριν ήμουν τυφλός και εδώ και λίγη ώρα βλέπω.»
«Λέγουν πάλι στον τυφλό. Συ τι λες γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί τα δικά σου μάτια άνοιξε. Και αυτός είπε πως; είναι προφήτης. Δεν πίστεψαν λοιπόν οι Ιουδαίοι γι’ αυτόν πως ήταν τυφλός και είδε το φως του, μέχρι που φώναξαν τους γονείς του …..»
«Εκείνος τους απάντησε: λίγο πριν σας είπα και δὲν ακούσατε; τι πάλι θέλετε να ακούτε; Μήπως θέλετε και σεις να γίνετε μαθητές του; Εκείνοι γέλασαν μαζί του και είπαν εσύ είσαι μαθητής εκείνου…»
«Ο άνθρωπος απάντησε και είπε· εσείς δεν ξέρετε από πού είναι και αυτό είναι περίεργο, και όμως αυτός μου άνοιξε τα μάτια. Ξέρουμε πως ο Θεός δεν ακούει τους αμαρτωλούς, αλλά ακούει εκείνους που τον σέβονται και κάνουν το θέλημα του. Από τότε που κτίστηκε ο κόσμος δεν ακούστηκε πως άνοιξε κανείς τα μάτια ενός ανθρώπου που γεννήθηκε τυφλός. Δε θα μπορούσε να κάνει τίποτα τέτοιο, αν δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος από το Θεό…»
Και τον έβγαλαν έξω.
Ο Ιησούς άκουσε πως τον έβγαλαν έξω και του είπε, όταν τον βρήκε· συ πιστεύεις στον υιό του Θεού; Εκείνος απάντησε και είπε· Και ποιος είναι, Κύριε, για να πιστέψω; Ο δε Ιησούς του είπε· και τον είδες και αυτός που σου μιλεί αυτός είναι. Και είπε αυτός· πιστεύω, Κύριε, και τον προσκύνησε».(Κατά Ιωάννην Θ΄ 1-38)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, μετά την φανέρωση του Υιού του ανθρώπου στον κόσμο μας ( και σε όλο το σύμπαν) το να στεκόμαστε στα συμπεράσματα των σοφών του κόσμου, π.χ. »ένα ξέρω ότι, τίποτα δεν ξέρω», συνιστά άρνηση (προδοσία) της πίστης μας! Έστω την ύστατη αυτή ώρα ,και με την ευχή του αγίου γέροντος μας, ας »ομοφωνήσουμε» και εμείς κράζοντας και φωνάζοντας : «Ένα ξέρω, πως πριν ήμουν τυφλός και εδώ και λίγη ώρα βλέπω.»!
ΔΙ΄ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ
«Ο δε Κύριος Ιησούς Χριστός ας ευλογή πάντας υμάς, εις τον αγώνα αυτόν της πίστεώς μας. Αμήν.» (+επίσκοπος Αυγουστίνος)

ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ