ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ 2. ΑΝΤΙ – ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΕΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ 3. OΡΘΟΔΟΞO KHΡΥΓMA ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΓΙΟΥΣΜΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ 4. ΕΝΑ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΩΓΜΩΝ
Αυγ 12th, 2016 | 
Filed under: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ
«…Ο Οικουμενισμός δεν είναι –όπως νομίζουν μερικοί- κάτι το ακίνδυνο. Ο Οικουμενισμός είναι ένα είδος πανθρησκείας.
Τον χαρακτήρισαν ως αίρεση, αλλά ο χαρακτηρισμός αυτός είναι ελαφρός. Δεν είναι απλώς μία αίρεση αλλά παναίρεση. Είναι η μεγαλυτέρα απειλή κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο Οικουμενισμός είναι τι κατά πολύ χειρότερον της παναιρέσεως.Είναι αμνήστευση και ανοχή όλων των αιρέσεων. Ο Οικουμενισμός είναι παγίς και νόσος προς θάνατον. Είναι ο σύγχρονος Δούρειος Ίππος τον οποίο έχει εφεύρει η Δύση δια να εισχωρήσει στον Ιερό χώρο της Ορθοδοξίας.
Εξ άλλου ημείς οι Ορθόδοξοι συμμετέχοντες στην Οικουμενική κίνηση δεν συμβάλλομεν στην λύση των Εκκλησιαστικών προβλημάτων ούτε εις την ποθητή ένωση .Συμβάλλομεν μάλλον εις την διαίρεσιν των ηνωμένων παρά εις την ένωσιν των διεστώτων. Περισσότερο βλάπτομεν παρά ωφελούμεν.
Λέγει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός για τον συγκρητισμόν-οικουμενισμό: «Μέσον αληθείας και ψεύδους δεν δύναται να υπάρξει». Τα ζητήματα της πίστεως δεν δέχονται συγκατάβασιν. Δεν υπάρχουν χρυσές μεσότητες και ημιαλήθειες.
(Από το βιβλίο: Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ Ν.Βασιλειάδη. σελ.252-253)
ΑΝΤΙ – ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΕΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ
- Αν διάφοροι Οικουμενιστές Δεσποτάδες και μεγαλοπαπάδες σε έχουν φιμώσει και τρομοκρατήσει, σου προτείνουμε ένα ωραίο και έξυπνο τρόπο κατά πως μας συμβουλεύει ο Χριστός· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις (Ματθ.Ι΄,16)
Θα κάνεις το καλύτερο αντι-οικουμενιστικό κήρυγμα και πολλές ορθόδοξες συνειδήσεις θα ξεσηκώσεις και θα αφυπνίσεις.
Στην απόλυση όπου θα κάνεις στο εξής πρόσθεσε μαζί με τους Μάρτυρες και τους εξής στίχους: ….τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων·
Των αγίων νεομαρτύρων Ισιδώρου του Εσθονίου (1) και Πέτρου του εν Αλάσκα(2) ως και πάντων των αγίων ενδόξων νεομαρτύρων των υπο των Παπικών και λοιπών αιρετικών μαρτηρησάντων και υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως τελειωθέντων.τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης……(των Αγίων της ημέρας) καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.»
Διαβᾶστε ἐδῶ://agonasax.blogspot.gr
Και ἐδῶ://www.triklopodia.gr
OΡΘΟΔΟΞO KHΡΥΓMA ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΓΙΟΥΣΜΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
Στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου 2015
_______________
___________
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΙΚΑΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
ΤΗ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!
ΕΝΑ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΩΓΜΩΝ
«Με μίσησαν χωρίς λόγο». (ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ. 15).
Δημητρίου Β. Εμμανουήλ, εκπαιδευτικοῦ
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι του Χριστού και της Εκκλησίας Του,
Καταθέτουμε και εμείς το δίλεπτο της »Χείρας» μας, στην αγάπη σας αλλά και στην κρίση σας, με πόνο για τα όσα γίνονται στην »Μάνα» μας Εκκλησία. Οι Ορθόδοξοι (λαϊκοί) χριστιανοί, ήταν είναι και θα είναι, άνθρωποι «της οδού», («Οι της Οδού»!) και τέτοιοι είναι και όσοι έχουν την πίστη ότι είναι περαστικοί από αυτόν τον κόσμο, αλλά και όσοι δεν σκέφτονται το ενδεχόμενο να «μείνουν στους δρόμους», έξω από τον τόπο της μετανοίας τους ή έξω από τις αξεχρέωτες οικίες τους. Ο τύπος των ανθρώπων αυτών κινδυνεύουν να κακοχαρακτηριστούν ως αποτυχη(σ)μένοι, ως τρελοί και πλανεμένοι, ως άνθρωποι του δρόμου που δεν έχουν που να κλίνουν την κεφαλή τους, καθ’ ην στιγμή η «Κεφαλή της Εκκλησίας μας», ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, διώκει μόνο αυτούς που μιλούν υπέρ της Μίας Εκκλησίας! και διώκει αυτούς, όχι φυσικά με τα σκληρά -αφράτα χεράκια του, αλλά με την βοήθεια των σκληρών Δεσποτάδων »Του» ή και των Ηγουμένων »Του»!
Δεν είναι τώρα λίγοι οι άξιοι μοναχοί και οι πιστοί που με πόνο και επίγνωση, διακόπτουν την μνημόνευση του Πατριάρχη ή του οικείου Επισκόπου τους, και φυσικά είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που »θαυμάζουν» το γεγονός, άνθρωποι και Άγγελοι!
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ!
Έχουμε ξαναγράψει ότι πριν από την εβραϊκή εορτή του Πάσχα, «ξέροντας ο Ιησούς ότι ήρθε η ώρα του να φύγει από τον κόσμο τούτο και να πάει προς τον Πατέρα, αγάπησε τους δικούς του που ήταν στον κόσμο και ολοκληρωτικά τους αγάπησε» (Ιωάν. 13,1). Στις έσχατες μέρες (δηλ. διχασμού του σώματος των πιστών) που ζούμε είναι ανάγκη να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την αντιμετώπιση ενός ακόμη εχθρού της Αλήθειας, που απειλεί τα «άπειρα έθνη» αλλά και τους «οικείους» μας. Απειλείται βεβαίως όλος ο «άπειρος» κόσμος ,τα »έθνη», οι »γλώσσες», οι »βασιλείς» – που λογικά και δικαιολογημένα δεν καταλαβαίνουν! γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζουν τα περί του Αγίου Πνεύματος και πάλιν τα πέραν του τάφου – αλλά κυρίως απειλούνται οι αγαπημένοι μας! Τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, οι συμπολίτες μας, οι άρχοντές μας, όλοι δηλαδή οι εγγεγραμμένοι στο βιβλίο της Εκκλησίας μας.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ – ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΥ» ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ – ΑΓΩΝΑ! [ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ!].
< Ο ευλογημένος αναίμακτος πόλεμος της αληθινής αγάπης, έχει »ήδη» αρχίσει! >
Φίλοι μου, ο Χριστός δεν εγκατέλειψε ποτέ την Εκκλησία του, εμείς εγκαταλείπουμε αυτούς που αγωνίζονται για χάρη Του. Πολλοί πιστοί (μέσα στο διάβα των αιώνων), από διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις, Τον έχουν κατά καιρούς εγκαταλείψει, άλλοι Τον έχουν αρνηθεί και λίγοι Τον έχουν προδώσει και αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει, ούτε πάλι να μας σκανδαλίζει! Όλα αυτά συνεχίζουν όμως και σήμερα να ταλαιπωρούν και να κατατραυματίζουν το «Σώμα» Του, δηλαδή την μάνα Εκκλησίας μας.
Όταν ένα σώμα καταπληγωθεί, όπως εκείνο του καλού Σαμαρείτη, τότες είναι φυσικό να χάνει το «Είδος» του, την ομορφιά του! Έτσι έγινε και με την η Εκκλησία μας που είναι το σώμα του Χριστού! και όπως τότε, ο Χριστός μας, από τα βασανιστήρια που υπέστη δεν είχε καμία ομορφιά, και «το πρόσωπόν του ήτο καταφρονημένον, χωρίς τιμήν και δόξαν» (Ησαΐας 53,3), έτσι και τώρα και το «Σώμα» των λίγων πιστών που αγωνίζονται, γίνεται και παρουσιάζεται από τις Ειδήσεις’ <<κατάΜαύρο>> (εξ αιτίας και της δικής μας άγνοιας!). Κατ’ αυτόν τον τρόπω καταντροπιαζόμαστε και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και εξ αιτίας μας υβρίζεται πάλι το όνομα του Θεού από τα έθνη αλλά και από αυτούς του αρχιερείς μας! αλλά και από εμάς, τους πιστούς, που απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία! δήθεν γιατί σκανδαλιζόμαστε, και αφήσαμε τον Χριστώ μας και τους μικρούς Χριστούλιδές μας στα χέρια των »κακοποιών»!!! Αλλ’ έτσι Θέλει!
Ας σκεφτούμε τώρα, λίγο, ότι το 99/100 των Ορθόδοξων Χριστιανών δεν Εκκλησιάζεται καν! Αλήθεια πόσοι είμαστε αδελφοί μου; και πόσοι αγωνιζόμαστε, που και με ποίους; Πάλι λέω λοιπόν’ πως η ευθύνη για το προϊόν της Συνόδου της Κρήτης βαραίνει όλους εμάς τους λαϊκούς. Ο νους μας βάραινε από τα ψυχικά μας προβλήματα…. Και έτσι, φτάσαμε (οι Λαϊκοί), στο »έχε μας παρατημένους Χριστέ»!
Αν τώρα (οι λαϊκοί) δεν έχουμε θρησκευτικές ή θεολογικές γνώσεις, αν έχουμε μεγάλη άγνοια για τα Εκκλησιαστικά πράγματα και δεν μπορούμε να συμβάλουμε στον Αντί-Οικουμενιστικό αγώνα, μήπως φανταζόμαστε ότι δεν έχουμε και καμία άλλη ευθύνη και χρέος; Έχουμε! Και μάλιστα μπόλικη, γιατί απλά, εμείς οι λαϊκοί δεν υπερασπιζόμαστε όσους αγωνίζονται ! Για την κακοποίηση τους, έμμεσα ευθυνόμαστε! Μπορεί άμεσα να είναι υπαίτιοι και υπεύθυνοι’ οι Στρατιώτες του Οικουμενισμού, και οι «υποκριτές υπηρέτες» της Πανθρησκείας (και όχι εμείς οι απλοί πιστοί), αλλά η δική μας ενοχή βρίσκεται στην σιωπή!!! Η σιωπή μας αυτή είναι ένοχη και φανερώνει με έναν απλό τρόπω την Αθεΐα μας ή καλύτερα την Αθεοφοβία μας! Ποιόν ανόητο πιστεύσατε που σας λέει ότι ο Θεός είναι σκέτος αγάπη; Και από ποια Σέκτα αυτοί οι δάσκαλοι του Οικουμενισμού το διδάχτηκαν; Ας έχουμε τέλος υπόψη ότι η σιωπή κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ταυτίζεται με την αθεΐα! Και θα τολμήσουμε να πούμε πως η σιωπή έχει και αυτήν την διπλή ιδιότητα’ να σε κάνει συνήγορο του διαβόλου και φίλο του προδότη.
Θυμίζουμε στο σημείο αυτό τον π. Αυγουστίνου Καντιώτη που πάντα κράζει και μας «κράζει», ελέγχοντας την θρησκευτική απλυσιά μας: «Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος. Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα» (Η ομιλία εκφωνήθηκε το 1959, όταν για πρώτη φορά ο βασιλιάς των Ελλήνων Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέφτηκαν το Βατικανό και φίλησαν το χέρι του πάπα)!».
«ΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΚΑΙ) ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ· «…ΕΙΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ; ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ… ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ…» [http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=106 ].
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΕ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΡΑΖΕ! Ο Χριστός πάντοτε σε περιπτώσεις διχασμού (= σχίσματος) έκραζε και έλεγε: «Μὴ κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Κατ. Ιωα. 7, 24), δηλαδή’ »Μην κρίνετε επιφανειακά, αλλά τη δίκαιη κρίση να κρίνετε». Από την υπο-κρισία του κόσμου, ο θεός μας καλεί στην δικαιο-κρισία Του! «Δικαιοσύνη Θεού μάθετε»! και οι τελευταίες αυτές τρις λέξεις μας δίνουν μία επικεφαλίδα με δύο ποιο εύκολες λέξεις που είναι γνωστές σε εκατομμύρια άπιστους ανθρώπους και σε ολίγους πάλι ανθρώπους του Θεού!
Η << Θρησκευτική Αναζωπύρωση >>!
Και οι λαϊκοί φυσικά έχουμε την θέση μας μέσα στην Εκκλησία, και επίσης ο ρόλος μας δεν είναι καθόλου μικρός, γι’ αυτό και η ευθύνη μας είναι τεραστίων διαστάσεων! Οι άνθρωποι του κόσμου, ζώντας μια »Πεντηκοστή χωρίς Χριστώ», και μη έχοντας φόβο θεού! το κατάλαβαν αυτό και λένε: »Υπάρχει μία τεράστια δύναμη και μία απίστευτη ενέργεια, και αυτή κρύβεται μέσα σε μία φράση ή καλύτερα μέσα στο μυαλό του κάθε «Ανθρώπου, καλής θελήσεως»! Και ακόμη υποστηρίζουν, αυτοί οι υποκριτές, ότι η «Αγάπη» με μεγάλο Α, Απέτυχε και πως μόνο το νέο αυτό «είδος ανθρώπου» δύνατε να συμβάλει ουσιαστικά στην ειρήνη και στην ενότητα του κόσμου! Το μήνυμα αυτό κατά έναν τρόπω, ήταν και αποτυπωμένο πάνω στην σακούλα με τα δώρα! Ο Θεός (έγραψαν) <<αΓάπη>> εστί!
Φυσικά εμείς τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία και αέρα στα πανιά τους, αλλά δεν ανεχόμαστε πλέον από το κ. Βαρθολομαίο και Πατριάρχη μας (με όλο τον σεβασμό που αρμόζει στους θεσμούς,) να θέλει να μας αλλάξει τις πάνες, τις πάνες εκείνες! και τα πανιά εκείνα της Κιβωτού που μας ταξιδεύουν προς το Σωτήριο λιμάνι του Παραδείσου, και που ο ίδιος ο θεός έραψε με τα χέρια Του.
Και οι λαϊκοί! άντρες, γυναίκες και παιδιά! Φυσικά, και οι λαϊκοί έχουμε θέση ευθύνης μέσα στην Εκκλησία, και επίσης ο ρόλος μας δεν είναι καθόλου μικρός, αφού οι Άγιοι Πατέρες τονίζουν πως σε θέματα πίστεως, ο πιστός λαός του Θεού’ είναι ο τελευταίος «Κριτικός»! Από την Εγκύκλιο των Πατριαρχών της Ορθόδοξης Ανατολής (1848), γνωρίζουμε ότι! «Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας, το σώμα της ‘Εκκλησίας τουτέστιν ο λαός αυτός εστί». Αυτά ας τα ακούν οι Κρητικοί συνοδικοί αρχιερείς μας, και να είναι σίγουροι πως για εμάς θα πολεμήσει και Αυτός που αντιτάσσεται σ’ όλους του υπερηφάνους.
Τι να πούμε τέλος για του Μοναχούς και τους Ιερείς του Αληθινού Θεού, που αφιέρωσαν την ζωή τους στον Χριστώ, σ’ Αυτόν που αγάπησαν, και που δεν ανέχονται άλλο πλέον, τους Οικουμενιστάς Ιερείς, Επισκόπους και Πατριάρχας. Αυτούς τους προβατόσχημους λύκους ο Θεός τους εξήρανε και αργά ή γρήγορα, ο Ίδιος πάλι, θα τους αποκόψει από το δέντρο της ζωής (ως πρόσωπα!), με μία απλή και ταπεινή μελλοντική Ορθόδοξη Σύνοδο. Μαζί με αυτούς φυσικά θα ξεκόψει και θα πονέσει και όποιους είναι στενά ενωμένοι μαζί τους, μιας και έτσι συμβαίνει κατά την αφαίρεση κάθε νέου «είδους» ή παλαιού καρκίνου [ή καρκινικής»ΣΥΝΟΔΟΥ»!].
1. Το 100ετές ζωντανό κήρυγμα των μοναχών μας (που αξιώθηκαν στον αιώνα της Υπερ-ύλης, να ακολουθήσουν τα ίχνη του φτωχού Ιησού), αλλά και 2. ο τρόπο τους αυτός, δηλαδή η «παύση του μνημοσύνου», είναι ένα και το αυτό! Είναι το άμεσο κήρυγμα μετάνοιας προς πάντας, αλλά και το μοναδικό μέσο πίεσεις προς του ηγουμένους του Όρους (που παραμένει Άγιον χάρη αυτών!). Είναι λοιπόν το άμεσο κήρυγμα μετάνοιας (που λείπει από την ζωή μας), αλλά και αφύπνισης με μια έμμεση προτροπή για αποφυγή της φιλαργυρίας*!
Επίσης με τον τρόπο τους αυτό, δηλαδή την «διακοπή μνημοσύνου» όσων είναι πλανεμένων, μας διδάσκουν οι μοναχοί, ότι πρέπει να φεύγουμε μακριά από την ΑΙΡΕΣΗ, γιατί αυτή (δηλ. η κ. Αίρεση) καυχιέται και λέει πως’ << αν η αμαρτία και ο υλισμός κερδίζουν μαζί 100 πιστούς, εγώ και η πλάνη τους κερδίζουμε 1000 / χίλιους!)>>.[ Ειδικά για την φιλαργυρία* ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς μας φανερώνει την διπλή καταραμένη ιδιότητά της’ να κάμει τον άνθρωπο Χριστοκτόνο, και αυτόχειρα!]
Στο σημείο αυτό είναι ανάγκη να προσέξουμε, ότι «διακοπή του μνημοσύνου» δεν σημαίνει ότι ο καθένας μας (κληρικός ή λαϊκός) μπορεί να αποκόψει από το «Σώμα» της Εκκλησίας τον αδελφό του! Αυτό δεν μπορεί (χωρίς λόγω) να το κάνει κανείς, αλλά και να το κάνει δεν έχει ισχύ! Ο άγιος Ιωάννης, ο Χρυσόστομος πέθανε στην εξορία, αφορισμένος από τον Πατριάρχη, και από καμιά κατοσταριά τρανούς Δεσποτάδες! Αλήθεια όμως, τι σου μαρτυρεί η συνείδησή σου; Ο άγιος τι;…… υπήρξε στιγμή που απουσίασε η Χάρις του Θεού από πάνω του, όταν’ ακόμη και στον δρόμο (επί της Οδού του προσωπικού του μαρτυρίου) έγραφε και έστελνε επιστολές προς ενισχύσει του ποιμνίου του!!!! τις οποίες ακόμη και σήμερα μελετούν, και θα μελετούν οι αιώνες! Αλήθεια γνωρίζεις κάτι για τον Πατριάρχη εκείνο; Αγωνίσου τέλος αδελφέ, για να σε θυμούνται και οι αιώνες…………..
Ας προσέξουμε και πάλι αδελφοί μου ότι’ η «διακοπή του μνημοσύνου» μοιάζει με κάποιο »είδος» επέμβασης (χειρουργικής), και είναι μία απλή αλλά ταυτόχρονα και δυναμική ενέργεια θεραπευτικού χαρακτήρα! Αν θυμηθούμε ότι πριν από χρόνια ο επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης, μαζί με άλλους δύο Μητροπολίτες είχαν διακόψει [μόνο για τρία χρόνια] το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα (του Πατριάρχη πριν τον κ. Βαρθολομαίο που κρατούσε την ίδια ακριβώς στραβή πορεία!).
Έπειτα όμως, έλυσαν μόνοι τους την ακοινωνησία αυτή, γιατί ακριβώς πρόκειται για »αδελφούς», κακότροπους μεν, αλλά αδελφούς δε, με τους οποίους μας ενώνει (ακόμη) η αγάπη του Χριστού και φυσικά το ίδιο «Πιστεύω»!!!
Αλλοίμονο όμως σε εμάς! όταν αυτοί αλλάζουν το «Πιστεύω» μας… και εμείς δεν αλλάξουμε καμιά κατουρημένη πάνα τους, έστω και πανα-γιωτάτου! Αλλοίμονο όμως σε εμάς! αν αυτοί λένε π.χ. ότι υπάρχουν μυστήρια στην αίρεση και παντού, ότι δηλαδή το Άγιο Πνεύμα παρίσταται, και στο άγιο θυσιαστήριο μας αλλά κατά την εκτέλεση των ιερομαγείων των άλλων θρησκειών… αλλοίμονο και στους <<άγιους και μεγάλους>> ψάλτες** μας, που ψέλνουν ακόμη την φήμη τέτοιων Δεσποτάδων, οι ψάλτες μας οι πολύφημοι, οι του Πολύφημου Υιοί! Αλίμονο….
Αλλοίμονο και σε όλους εμάς, αν ο κ. Βαρθολομαίος* [και το έχουν γράψει όλοι οι τοίχοι των ιστοσελίδων ] είπε ότι αναγνωρίζει το βάπτισμα των Προτεσταντών!!!!!!!!!!!!! ασχέτως αν στο Σύμβολο της Πίστεως οι άγιοι, και μεγάλοι, και φωστήρες της Οικουμένης έγραψαν: << ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών >>, αλλοίμονο από τω Θεώ! και δεν προχωρώ………..
Αδελφοί μου, και από τα ποιο αισχρά που λέει* αλλά και κάνουν όλοι αυτοί οι αχυράνθρωποι του πονηρού, να μην σκανδαλιζόμαστε και να μην απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία του Χριστού. Αυτούς που σώζουν Εκκλησίες, και σκοτώνουν την πίστη, μην τους ακολουθείτε. Να μείνουμε στην πίστη, να δείξουμε εμπιστοσύνη και να στηρίξουμε τους Ιερείς και τους Μοναχούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται, για να κρατήσουν καθαρή την λατρεία μας. Θα τολμούσα να πω πως ούτε καλημέρα να μην λέμε σε Ιερείς που σιωπούν, τουλάχιστον για »τρις» μέρες, μέχρι να αναστηθούμε και πάλι…. και δεν λέω τίποτα για τους Ιερείς της πόλης μας που λένε τα αντίθετα! Τι να πεις; Να πεις σε έναν’ γιατί δεν μίλας, πάει και έρχεται….. αλλα σ’ αυτούς τι να πεις; (ότι αγάπησαν τον νυν αιώνα!). Τέλος! Ο Θεός να ελεήση όλους μας.
Τελειώνω με έναν Πατρικό λόγο που τον μεταφέρω στο σήμερα: Όσο ποιο πολύ απομακρύνομαι από τον Πατριάρχη μας, και από τους Ιερείς της <<Μεταμόρφωσης>>, τόσο περισσότερο ειρηνεύω και πλησιάζω τον θεό! Και από την άλλη πλευρά’ όσο απομακρύνομαι από τους Κληρικούς που μέχρι σήμερα εσιώπουν – για τον ακάθαρτο Οικουμενισμό και για την ληστρική σύνοδο της Κρήτης – τόσο περισσότερο ασφάλεια νιώθω! Για να μην πω εκείνο που λέει ο λαός μας’ δεν έχω μάτια να τους ειδώ [μετά το νέο «είδως» Συνόδου!].
Αίσχος και ντροπή και αλλοίμονο σε κάθε Ορθόδοξο ψάλτη! Είναι δυνατόν! Μέσα στο Πατριαρχείο να ψάλλουν το << ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου>>. Οι καλλίφωνοι του Πατριαρχείου να ψάλλουν στον κακόφημο Πάπα και καταδικασμένο από Αγίους και από άγιες Συνόδους’ το <<ευλογημένος>>!!! Στον Πάπα! Ντροπή δεν έχουν; Μόνο μισθούς έχουν; Ανάβει το κερί ο τουρίστας Ορθόδοξος για να πληρώνονται οι ψάλτες, που τραγουδάνε και καντάδες κάτω από το μπαλκόνι του Πατριάρχη; Ε, λοιπόν αυτό θα είναι και το τέλος των ψαλτών………………
Και μετά σου λέει μάθε Βυζαντινή μουσική, είναι θησαυρός, και τους ακούγαμε τόσο καιρώ να ψάλλουν και Θεόδωρο Φωκαέα, και «Δύναμις» του Γεωργίου Κρητός, και «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε» του Γ.Ραιδεστινούή του Γ. Σαρανταεκκλησιώτου, αλλά και «»Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν δέσποτα»….. ποιούς; αυτούς (τους γνωστούς «εν πρόσωπο») τους φιλάργυρους Ιουδαιοψάλτες που προσκύνησαν τον Πάπα! Κύριε σώσε και κανέναν ψάλτη! Αμήν
Με τιμή
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψαλτής
Πτολεμαΐδα, Πέμπτη, Τέσσερις, Αυγούστου, Δύο Χιλιάδες Δέκα Έξι.
(+ Αγίων 7 Παίδων εν Εφέσω: ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝΟΥ, ΕΞΑΚΟΥΣΤΩΔΙΑΝΟΥ, ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ, ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΥ, ΑΝΤΩΝΙΟΥ και ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Εις διωγμό του Δεκίου (252 μ.Χ.), εκρύβησαν εις σπήλαιο της Εφέσου και παρεκάεσαν τον Θεό ν’ αποθάνουν. Εκοιμήθησαν εν Κυρίω…194 έτη αργότερα επί βασιλέως Θεοδοσίου αιρετικοί δεν εδέχοντο την ανάσταση των νεκρών…οι επτά παίδες αναστήθηκαν και μη γνωρίζοντες πόσος χρόνος έχει παρέλθει….. κι ενώ ωμίλουν παρόντος και του επισκόπου ένας-ένας οι 7 παίδες απέθανον… Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού!!)
Δημήτριος Β. Εμμανουλ, εκπαιδευτικός
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι του Χριστού και της Εκκλησίας Του,
Καταθέτουμε και εμείς το δίλεπτο της »Χείρας» μας, στην αγάπη σας αλλά και στην κρίση σας, με πόνο για τα όσα γίνονται στην »Μάνα» μας Εκκλησία. Οι Ορθόδοξοι (λαϊκοί) χριστιανοί, ήταν είναι και θα είναι, άνθρωποι «της οδού», («Οι της Οδού»!) και τέτοιοι είναι και όσοι έχουν την πίστη ότι είναι περαστικοί από αυτόν τον κόσμο, αλλά και όσοι δεν σκέφτονται το ενδεχόμενο να «μείνουν στους δρόμους», έξω από τον τόπο της μετανοίας τους ή έξω από τις αξεχρέωτες οικίες τους. Ο τύπος των ανθρώπων αυτών κινδυνεύουν να κακοχαρακτηριστούν ως αποτυχη(σ)μένοι, ως τρελοί και πλανεμένοι, ως άνθρωποι του δρόμου που δεν έχουν που να κλίνουν την κεφαλή τους, καθ’ ην στιγμή η «Κεφαλή της Εκκλησίας μας», ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, διώκει μόνο αυτούς που μιλούν υπέρ της Μίας Εκκλησίας! και διώκει αυτούς, όχι φυσικά με τα σκληρά -αφράτα χεράκια του, αλλά με την βοήθεια των σκληρών Δεσποτάδων »Του» ή και των Ηγουμένων »Του»!
Δεν είναι τώρα λίγοι οι άξιοι μοναχοί και οι πιστοί που με πόνο και επίγνωση, διακόπτουν την μνημόνευση του Πατριάρχη ή του οικείου Επισκόπου τους, και φυσικά είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που »θαυμάζουν» το γεγονός, άνθρωποι και Άγγελοι!
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ!
Έχουμε ξαναγράψει ότι πριν από την εβραϊκή εορτή του Πάσχα, «ξέροντας ο Ιησούς ότι ήρθε η ώρα του να φύγει από τον κόσμο τούτο και να πάει προς τον Πατέρα, αγάπησε τους δικούς του που ήταν στον κόσμο και ολοκληρωτικά τους αγάπησε» (Ιωάν. 13,1). Στις έσχατες μέρες (δηλ. διχασμού του σώματος των πιστών) που ζούμε είναι ανάγκη να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την αντιμετώπιση ενός ακόμη εχθρού της Αλήθειας, που απειλεί τα «άπειρα έθνη» αλλά και τους «οικείους» μας. Απειλείται βεβαίως όλος ο «άπειρος» κόσμος ,τα »έθνη», οι »γλώσσες», οι »βασιλείς» – που λογικά και δικαιολογημένα δεν καταλαβαίνουν! γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζουν τα περί του Αγίου Πνεύματος και πάλιν τα πέραν του τάφου – αλλά κυρίως απειλούνται οι αγαπημένοι μας! Τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, οι συμπολίτες μας, οι άρχοντές μας, όλοι δηλαδή οι εγγεγραμμένοι στο βιβλίο της Εκκλησίας μας.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ – ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΥ» ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ – ΑΓΩΝΑ! [ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ!].
< Ο ευλογημένος αναίμακτος πόλεμος της αληθινής αγάπης, έχει »ήδη» αρχίσει! >
Φίλοι μου, ο Χριστός δεν εγκατέλειψε ποτέ την Εκκλησία του, εμείς εγκαταλείπουμε αυτούς που αγωνίζονται για χάρη Του. Πολλοί πιστοί (μέσα στο διάβα των αιώνων), από διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις, Τον έχουν κατά καιρούς εγκαταλείψει, άλλοι Τον έχουν αρνηθεί και λίγοι Τον έχουν προδώσει και αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει, ούτε πάλι να μας σκανδαλίζει! Όλα αυτά συνεχίζουν όμως και σήμερα να ταλαιπωρούν και να κατατραυματίζουν το «Σώμα» Του, δηλαδή την μάνα Εκκλησίας μας.
Όταν ένα σώμα καταπληγωθεί, όπως εκείνο του καλού Σαμαρείτη, τότες είναι φυσικό να χάνει το «Είδος» του, την ομορφιά του! Έτσι έγινε και με την η Εκκλησία μας που είναι το σώμα του Χριστού! και όπως τότε, ο Χριστός μας, από τα βασανιστήρια που υπέστη δεν είχε καμία ομορφιά, και «το πρόσωπόν του ήτο καταφρονημένον, χωρίς τιμήν και δόξαν» (Ησαΐας 53,3), έτσι και τώρα και το «Σώμα» των λίγων πιστών που αγωνίζονται, γίνεται και παρουσιάζεται από τις Ειδήσεις’ <<κατάΜαύρο>> (εξ αιτίας και της δικής μας άγνοιας!). Κατ’ αυτόν τον τρόπω καταντροπιαζόμαστε και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και εξ αιτίας μας υβρίζεται πάλι το όνομα του Θεού από τα έθνη αλλά και από αυτούς του αρχιερείς μας! αλλά και από εμάς, τους πιστούς, που απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία! δήθεν γιατί σκανδαλιζόμαστε, και αφήσαμε τον Χριστώ μας και τους μικρούς Χριστούλιδές μας στα χέρια των »κακοποιών»!!! Αλλ’ έτσι Θέλει!
Ας σκεφτούμε τώρα, λίγο, ότι το 99/100 των Ορθόδοξων Χριστιανών δεν Εκκλησιάζεται καν! Αλήθεια πόσοι είμαστε αδελφοί μου; και πόσοι αγωνιζόμαστε, που και με ποίους; Πάλι λέω λοιπόν’ πως η ευθύνη για το προϊόν της Συνόδου της Κρήτης βαραίνει όλους εμάς τους λαϊκούς. Ο νους μας βάραινε από τα ψυχικά μας προβλήματα…. Και έτσι, φτάσαμε (οι Λαϊκοί), στο »έχε μας παρατημένους Χριστέ»!
Αν τώρα (οι λαϊκοί) δεν έχουμε θρησκευτικές ή θεολογικές γνώσεις, αν έχουμε μεγάλη άγνοια για τα Εκκλησιαστικά πράγματα και δεν μπορούμε να συμβάλουμε στον Αντί-Οικουμενιστικό αγώνα, μήπως φανταζόμαστε ότι δεν έχουμε και καμία άλλη ευθύνη και χρέος; Έχουμε! Και μάλιστα μπόλικη, γιατί απλά, εμείς οι λαϊκοί δεν υπερασπιζόμαστε όσους αγωνίζονται ! Για την κακοποίηση τους, έμμεσα ευθυνόμαστε! Μπορεί άμεσα να είναι υπαίτιοι και υπεύθυνοι’ οι Στρατιώτες του Οικουμενισμού, και οι «υποκριτές υπηρέτες» της Πανθρησκείας (και όχι εμείς οι απλοί πιστοί), αλλά η δική μας ενοχή βρίσκεται στην σιωπή!!! Η σιωπή μας αυτή είναι ένοχη και φανερώνει με έναν απλό τρόπω την Αθεΐα μας ή καλύτερα την Αθεοφοβία μας! Ποιόν ανόητο πιστεύσατε που σας λέει ότι ο Θεός είναι σκέτος αγάπη; Και από ποια Σέκτα αυτοί οι δάσκαλοι του Οικουμενισμού το διδάχτηκαν; Ας έχουμε τέλος υπόψη ότι η σιωπή κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά ταυτίζεται με την αθεΐα! Και θα τολμήσουμε να πούμε πως η σιωπή έχει και αυτήν την διπλή ιδιότητα’ να σε κάνει συνήγορο του διαβόλου και φίλο του προδότη.
Θυμίζουμε στο σημείο αυτό τον π. Αυγουστίνου Καντιώτη που πάντα κράζει και μας «κράζει», ελέγχοντας την θρησκευτική απλυσιά μας: «Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος. Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα» (Η ομιλία εκφωνήθηκε το 1959, όταν για πρώτη φορά ο βασιλιάς των Ελλήνων Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέφτηκαν το Βατικανό και φίλησαν το χέρι του πάπα)!».
«ΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ (ΚΑΙ) ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ· «…ΕΙΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ; ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ… ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ…» [http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=106 ].
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΔΕΛΦΟΙ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΕ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΡΑΖΕ! Ο Χριστός πάντοτε σε περιπτώσεις διχασμού (= σχίσματος) έκραζε και έλεγε: «Μὴ κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Κατ. Ιωα. 7, 24), δηλαδή’ »Μην κρίνετε επιφανειακά, αλλά τη δίκαιη κρίση να κρίνετε». Από την υπο-κρισία του κόσμου, ο θεός μας καλεί στην δικαιο-κρισία Του! «Δικαιοσύνη Θεού μάθετε»! και οι τελευταίες αυτές τρις λέξεις μας δίνουν μία επικεφαλίδα με δύο ποιο εύκολες λέξεις που είναι γνωστές σε εκατομμύρια άπιστους ανθρώπους και σε ολίγους πάλι ανθρώπους του Θεού!
Η << Θρησκευτική Αναζωπύρωση >>!
Και οι λαϊκοί φυσικά έχουμε την θέση μας μέσα στην Εκκλησία, και επίσης ο ρόλος μας δεν είναι καθόλου μικρός, γι’ αυτό και η ευθύνη μας είναι τεραστίων διαστάσεων! Οι άνθρωποι του κόσμου, ζώντας μια »Πεντηκοστή χωρίς Χριστώ», και μη έχοντας φόβο θεού! το κατάλαβαν αυτό και λένε: »Υπάρχει μία τεράστια δύναμη και μία απίστευτη ενέργεια, και αυτή κρύβεται μέσα σε μία φράση ή καλύτερα μέσα στο μυαλό του κάθε «Ανθρώπου, καλής θελήσεως»! Και ακόμη υποστηρίζουν, αυτοί οι υποκριτές, ότι η «Αγάπη» με μεγάλο Α, Απέτυχε και πως μόνο το νέο αυτό «είδος ανθρώπου» δύνατε να συμβάλει ουσιαστικά στην ειρήνη και στην ενότητα του κόσμου! Το μήνυμα αυτό κατά έναν τρόπω, ήταν και αποτυπωμένο πάνω στην σακούλα με τα δώρα! Ο Θεός (έγραψαν) <<αΓάπη>> εστί!
Φυσικά εμείς τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία και αέρα στα πανιά τους, αλλά δεν ανεχόμαστε πλέον από το κ. Βαρθολομαίο και Πατριάρχη μας (με όλο τον σεβασμό που αρμόζει στους θεσμούς,) να θέλει να μας αλλάξει τις πάνες, τις πάνες εκείνες! και τα πανιά εκείνα της Κιβωτού που μας ταξιδεύουν προς το Σωτήριο λιμάνι του Παραδείσου, και που ο ίδιος ο θεός έραψε με τα χέρια Του.
Και οι λαϊκοί! άντρες, γυναίκες και παιδιά! Φυσικά, και οι λαϊκοί έχουμε θέση ευθύνης μέσα στην Εκκλησία, και επίσης ο ρόλος μας δεν είναι καθόλου μικρός, αφού οι Άγιοι Πατέρες τονίζουν πως σε θέματα πίστεως, ο πιστός λαός του Θεού’ είναι ο τελευταίος «Κριτικός»! Από την Εγκύκλιο των Πατριαρχών της Ορθόδοξης Ανατολής (1848), γνωρίζουμε ότι! «Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας, το σώμα της ‘Εκκλησίας τουτέστιν ο λαός αυτός εστί». Αυτά ας τα ακούν οι Κρητικοί συνοδικοί αρχιερείς μας, και να είναι σίγουροι πως για εμάς θα πολεμήσει και Αυτός που αντιτάσσεται σ’ όλους του υπερηφάνους.
Τι να πούμε τέλος για του Μοναχούς και τους Ιερείς του Αληθινού Θεού, που αφιέρωσαν την ζωή τους στον Χριστώ, σ’ Αυτόν που αγάπησαν, και που δεν ανέχονται άλλο πλέον, τους Οικουμενιστάς Ιερείς, Επισκόπους και Πατριάρχας. Αυτούς τους προβατόσχημους λύκους ο Θεός τους εξήρανε και αργά ή γρήγορα, ο Ίδιος πάλι, θα τους αποκόψει από το δέντρο της ζωής (ως πρόσωπα!), με μία απλή και ταπεινή μελλοντική Ορθόδοξη Σύνοδο. Μαζί με αυτούς φυσικά θα ξεκόψει και θα πονέσει και όποιους είναι στενά ενωμένοι μαζί τους, μιας και έτσι συμβαίνει κατά την αφαίρεση κάθε νέου «είδους» ή παλαιού καρκίνου [ή καρκινικής»ΣΥΝΟΔΟΥ»!].
1. Το 100ετές ζωντανό κήρυγμα των μοναχών μας (που αξιώθηκαν στον αιώνα της Υπερ-ύλης, να ακολουθήσουν τα ίχνη του φτωχού Ιησού), αλλά και 2. ο τρόπο τους αυτός, δηλαδή η «παύση του μνημοσύνου», είναι ένα και το αυτό! Είναι το άμεσο κήρυγμα μετάνοιας προς πάντας, αλλά και το μοναδικό μέσο πίεσεις προς του ηγουμένους του Όρους (που παραμένει Άγιον χάρη αυτών!). Είναι λοιπόν το άμεσο κήρυγμα μετάνοιας (που λείπει από την ζωή μας), αλλά και αφύπνισης με μια έμμεση προτροπή για αποφυγή της φιλαργυρίας*!
Επίσης με τον τρόπο τους αυτό, δηλαδή την «διακοπή μνημοσύνου» όσων είναι πλανεμένων, μας διδάσκουν οι μοναχοί, ότι πρέπει να φεύγουμε μακριά από την ΑΙΡΕΣΗ, γιατί αυτή (δηλ. η κ. Αίρεση) καυχιέται και λέει πως’ << αν η αμαρτία και ο υλισμός κερδίζουν μαζί 100 πιστούς, εγώ και η πλάνη τους κερδίζουμε 1000 / χίλιους!)>>.[ Ειδικά για την φιλαργυρία* ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς μας φανερώνει την διπλή καταραμένη ιδιότητά της’ να κάμει τον άνθρωπο Χριστοκτόνο, και αυτόχειρα!]
Στο σημείο αυτό είναι ανάγκη να προσέξουμε, ότι «διακοπή του μνημοσύνου» δεν σημαίνει ότι ο καθένας μας (κληρικός ή λαϊκός) μπορεί να αποκόψει από το «Σώμα» της Εκκλησίας τον αδελφό του! Αυτό δεν μπορεί (χωρίς λόγω) να το κάνει κανείς, αλλά και να το κάνει δεν έχει ισχύ! Ο άγιος Ιωάννης, ο Χρυσόστομος πέθανε στην εξορία, αφορισμένος από τον Πατριάρχη, και από καμιά κατοσταριά τρανούς Δεσποτάδες! Αλήθεια όμως, τι σου μαρτυρεί η συνείδησή σου; Ο άγιος τι;…… υπήρξε στιγμή που απουσίασε η Χάρις του Θεού από πάνω του, όταν’ ακόμη και στον δρόμο (επί της Οδού του προσωπικού του μαρτυρίου) έγραφε και έστελνε επιστολές προς ενισχύσει του ποιμνίου του!!!! τις οποίες ακόμη και σήμερα μελετούν, και θα μελετούν οι αιώνες! Αλήθεια γνωρίζεις κάτι για τον Πατριάρχη εκείνο; Αγωνίσου τέλος αδελφέ, για να σε θυμούνται και οι αιώνες…………..
Ας προσέξουμε και πάλι αδελφοί μου ότι’ η «διακοπή του μνημοσύνου» μοιάζει με κάποιο »είδος» επέμβασης (χειρουργικής), και είναι μία απλή αλλά ταυτόχρονα και δυναμική ενέργεια θεραπευτικού χαρακτήρα! Αν θυμηθούμε ότι πριν από χρόνια ο επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης, μαζί με άλλους δύο Μητροπολίτες είχαν διακόψει [μόνο για τρία χρόνια] το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα (του Πατριάρχη πριν τον κ. Βαρθολομαίο που κρατούσε την ίδια ακριβώς στραβή πορεία!).
Έπειτα όμως, έλυσαν μόνοι τους την ακοινωνησία αυτή, γιατί ακριβώς πρόκειται για »αδελφούς», κακότροπους μεν, αλλά αδελφούς δε, με τους οποίους μας ενώνει (ακόμη) η αγάπη του Χριστού και φυσικά το ίδιο «Πιστεύω»!!!
Αλλοίμονο όμως σε εμάς! όταν αυτοί αλλάζουν το «Πιστεύω» μας… και εμείς δεν αλλάξουμε καμιά κατουρημένη πάνα τους, έστω και πανα-γιωτάτου! Αλλοίμονο όμως σε εμάς! αν αυτοί λένε π.χ. ότι υπάρχουν μυστήρια στην αίρεση και παντού, ότι δηλαδή το Άγιο Πνεύμα παρίσταται, και στο άγιο θυσιαστήριο μας αλλά κατά την εκτέλεση των ιερομαγείων των άλλων θρησκειών… αλλοίμονο και στους <<άγιους και μεγάλους>> ψάλτες** μας, που ψέλνουν ακόμη την φήμη τέτοιων Δεσποτάδων, οι ψάλτες μας οι πολύφημοι, οι του Πολύφημου Υιοί! Αλίμονο….
Αλλοίμονο και σε όλους εμάς, αν ο κ. Βαρθολομαίος* [και το έχουν γράψει όλοι οι τοίχοι των ιστοσελίδων ] είπε ότι αναγνωρίζει το βάπτισμα των Προτεσταντών!!!!!!!!!!!!! ασχέτως αν στο Σύμβολο της Πίστεως οι άγιοι, και μεγάλοι, και φωστήρες της Οικουμένης έγραψαν: << ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών >>, αλλοίμονο από τω Θεώ! και δεν προχωρώ………..
Αδελφοί μου, και από τα ποιο αισχρά που λέει* αλλά και κάνουν όλοι αυτοί οι αχυράνθρωποι του πονηρού, να μην σκανδαλιζόμαστε και να μην απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία του Χριστού. Αυτούς που σώζουν Εκκλησίες, και σκοτώνουν την πίστη, μην τους ακολουθείτε. Να μείνουμε στην πίστη, να δείξουμε εμπιστοσύνη και να στηρίξουμε τους Ιερείς και τους Μοναχούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται, για να κρατήσουν καθαρή την λατρεία μας. Θα τολμούσα να πω πως ούτε καλημέρα να μην λέμε σε Ιερείς που σιωπούν, τουλάχιστον για »τρις» μέρες, μέχρι να αναστηθούμε και πάλι…. και δεν λέω τίποτα για τους Ιερείς της πόλης μας που λένε τα αντίθετα! Τι να πεις; Να πεις σε έναν’ γιατί δεν μίλας, πάει και έρχεται….. αλλα σ’ αυτούς τι να πεις; (ότι αγάπησαν τον νυν αιώνα!). Τέλος! Ο Θεός να ελεήση όλους μας.
Τελειώνω με έναν Πατρικό λόγο που τον μεταφέρω στο σήμερα: Όσο ποιο πολύ απομακρύνομαι από τον Πατριάρχη μας, και από τους Ιερείς της <<Μεταμόρφωσης>>, τόσο περισσότερο ειρηνεύω και πλησιάζω τον θεό! Και από την άλλη πλευρά’ όσο απομακρύνομαι από τους Κληρικούς που μέχρι σήμερα εσιώπουν – για τον ακάθαρτο Οικουμενισμό και για την ληστρική σύνοδο της Κρήτης – τόσο περισσότερο ασφάλεια νιώθω! Για να μην πω εκείνο που λέει ο λαός μας’ δεν έχω μάτια να τους ειδώ [μετά το νέο «είδως» Συνόδου!].
Αίσχος και ντροπή και αλλοίμονο σε κάθε Ορθόδοξο ψάλτη! Είναι δυνατόν! Μέσα στο Πατριαρχείο να ψάλλουν το << ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου>>. Οι καλλίφωνοι του Πατριαρχείου να ψάλλουν στον κακόφημο Πάπα και καταδικασμένο από Αγίους και από άγιες Συνόδους’ το <<ευλογημένος>>!!! Στον Πάπα! Ντροπή δεν έχουν; Μόνο μισθούς έχουν; Ανάβει το κερί ο τουρίστας Ορθόδοξος για να πληρώνονται οι ψάλτες, που τραγουδάνε και καντάδες κάτω από το μπαλκόνι του Πατριάρχη; Ε, λοιπόν αυτό θα είναι και το τέλος των ψαλτών………………
Και μετά σου λέει μάθε Βυζαντινή μουσική, είναι θησαυρός, και τους ακούγαμε τόσο καιρώ να ψάλλουν και Θεόδωρο Φωκαέα, και «Δύναμις» του Γεωργίου Κρητός, και «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε» του Γ.Ραιδεστινούή του Γ. Σαρανταεκκλησιώτου, αλλά και «»Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν δέσποτα»….. ποιούς; αυτούς (τους γνωστούς «εν πρόσωπο») τους φιλάργυρους Ιουδαιοψάλτες που προσκύνησαν τον Πάπα! Κύριε σώσε και κανέναν ψάλτη! Αμήν
Με τιμή
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψαλτής
Πτολεμαΐδα, Πέμπτη, Τέσσερις, Αυγούστου, Δύο Χιλιάδες Δέκα Έξι.
(+ Αγίων 7 Παίδων εν Εφέσω: ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝΟΥ, ΕΞΑΚΟΥΣΤΩΔΙΑΝΟΥ, ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ, ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΥ, ΑΝΤΩΝΙΟΥ και ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Εις διωγμό του Δεκίου (252 μ.Χ.), εκρύβησαν εις σπήλαιο της Εφέσου και παρεκάεσαν τον Θεό ν’ αποθάνουν. Εκοιμήθησαν εν Κυρίω…194 έτη αργότερα επί βασιλέως Θεοδοσίου αιρετικοί δεν εδέχοντο την ανάσταση των νεκρών…οι επτά παίδες αναστήθηκαν και μη γνωρίζοντες πόσος χρόνος έχει παρέλθει….. κι ενώ ωμίλουν παρόντος και του επισκόπου ένας-ένας οι 7 παίδες απέθανον… Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού!!)
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.