«ΟΧΙ ΜΙΤΡΑΙ…ΑΛΛΑ ΦΥΛΑΚΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΑΙ ΜΑΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ»

Κύμη τη 22 Δεκεμβρίου 1950
(Ἐπιστολή τοῦ π. Αὐγουστίνου σὲ πνευματικό του τέκνο και συνεργάτη του, ἀπό τα συσσίτια τῆς Κατοχῆς στην Κοζάνη, τότε που ἀγωνίζονταν οἱ Γρεβενιῶτες να τὸν κάνουν Μητροπολίτη τους)

Ἀγαπητέ μοι αδελφέ Γεώργιε, χαιρετώ εν Κυρίω,
– Έστειλα προχθές γράμμα εις Ευθύμιον δια μέσου ιδικής σου επιστολής. Θα το ελάβετε.
– Πολύ επιθυμούσα τώρα το 12ήμερον των εορτών να ερχόμουν εως Κοζάνην – Φλώριναν, και σας έβλεπα, αλλά λόγω της υποθέσεως Γρεβενών δεν έρχομαι, δια να μη παρεξηγηθώ.
Η μασονία οργιάζει. Τα άρθρα που έχωμεν δημοσιεύσει κατά της μασονίας τους έχουν καύσει. Δεν το συγχωρούν. Ελάχιστας ελπίδας έχωμεν εκλογής ως επισκόπου Γρεβενών… Μη αναμιχθήτε εσεις. Υπεράνω όλων είναι η Θεία Πρόνοια. Όχι μίτραι και πατερίτσαι, αλλά φυλακαί και εξορίαι μας αναμένουν. Μόνον με δάκρυα και διωγμούς και βάσανα πολλά θα αναστηθεί η Εκκλησία μας.
-Λυπούμαι πολύ τα πνευματικά μας παιδιά των Γρεβενών που τόσο έχουν εκτεθεί. Ζουν με τόσες ελπίδες… Ας κάμουν ό,τι θέλουν. Εγώ, δια να μη τους λυπήσω, απέφευγα να κάμω δήλωσιν, ότι παραιτούμαι τελείως. Ελπίζω ότι μέχρι 15-20 Ιανουαρίου να γίνει η εκλογή, ότε πλέον θα τεθεί τέρμα εις το όλον ζήτημα. Ωργίασαν οι αρχιερείς. Μαίνονται, ο Κοζάνης… Αλλά φαίνεται ότι αυτοί που αντιδρούν τόσον πολύ μας ευεργετούν. Ποιός ξέρει ποίον είναι το θέλημα του Θεού; Ημείς εάν ηθέλαμε εκλεγεί θα εφαρμόζαμεν ριζοσπαστικά μέτρα Ευαγγελικά, που θα ανέτρεπον την Σατανοκρατίαν. Αυτά προβλέπουν και τρέμουν…
-Περί τα τέλη του μηνός εξ Αθηνών θα σας στείλω την νέαν «Σπίθαν» (Η οικουμένη θα τιναχθεί ως η ελαία) και περί τας 10 Ιανουαρίου θα σταλεί εκ Βόλου η άλλη «Σπίθα» – (Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου). Κανονίζετε την διανομήν όπως πρέπει.
Εγγράφετε, Χριστοφόρον Σιάμον (χρυσοχόον) Μεσολόγγιον φύλλα 100
-Θα γίνει εκεί Σύλλογος όπως οι «40 Μάρτυρες». Στείλετε ένα αντίγραφον. Βγάλετε εις την μηχανήν μερικά αντίγραφα καταστατικού.
Από τον Ευστάθιον Πατρών έχετε σεις ως και ο αγαπητός Ναούμ χαιρετισμούς θερμούς. Εις Πάτρας υπάρχουν πολλοί φίλοι μας. Εκεί πάντοτε να στέλεις φύλλα αρκετά.
-Χαίρω δια την πρόοδον της κινήσεώς σας. Βλέπεις τι κάμνει η προσευχή; Μη δειλιάσετε καθόλου. Ιδίως ο αγαπητός Ευθύμιος να μένη ΒΡΑΧΟΣ ατίνακτος. Να βλέπει τας θλίψεις ως ΚΥΜΑΤΑ που έρχονται και παρέρχονται…
-Μη λυπείσθε, διότι δεν γίνομαι επίσκοπος. Αλλού είναι η αποστολή μας. Προσεύχεσθε πολύ. Έχω ανάγκην πολύ των προσευχών σας. Παρακαλώ την καν Σουλτάναν (Σεβάσμια γερόντισσα, που με την ευλογίαν του π. Αυγουστίνου έγινε κατόπιν μοναχή στην Κάλυμνο).
–Χαιρετώ όλους ανεξαιρέτως τους αδελφούς και σας εύχομαι χαράν, πνευματικήν αγαλλίασην κατά τας εορτάς των Χριστουγέννων. Με συγκίνησιν ενθυμούμαι τα Χριστούγεννα που έκαμα μαζί σας τας πονηράς ημέρας της Κατοχής.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 218-219, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)