Αυγουστίνος Καντιώτης



ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ 2. Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ

date Οκτ 11th, 2016 | filed Filed under: ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

 Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ

http://www.empros.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20447:i-thaki-eis-to-eleos-ton-ethnoktonon&catid=113:-m-m&Itemid=222d47

Ἀπό τὸ Xριστιανικό φυλλάδιο «Η ΑΓΑΠΗ», αριθ. 6 – Κοζάνη, τη 16 Ιανουαρίου 1944
Toυ Αρχιμ. Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου – Ιεροκήρυκος

ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

KYRIE-TON-DYNAM.ist_1

Η πίστις μας δεν φοβείται την έρευναν. Εκ της ερεύνης και της πάλης των ιδεών εξήλθε πάντοτε νικήτρια η Πίστις. Η Ιστορία αναφέρει παραδείγματα απίστων, οι οποίοι ανοίξαντες την Αγίαν Γραφήν με σκοπόν να εύρουν τρωτά και να διακωμωδήσουν την Θρησκείαν μας, εξήλθον εκ της ερεύνης του θείου τούτου βιβλίου ηττημένοι, κατέθεσαν τα όπλα της απιστίας των και ομολόγησαν ότι άπειρον φως υπάρχει εις κάθε στίχον της…
Άνθρωπε μωρέ και υπερήφανε! Ενώπιόν σου είναι άπειρα μυστήρια. Κάθε άστρον του ουρανού, κάθε κόκκος της άμμου, κάθε σταγών του ωκεανού, κάθε άνθος και κάθε έντομον, από τα μέγιστα έως τα ελάχιστα των δημιουργημάτων, εγκλείουν μέσα τους άπειρα μυστήρια. Σε ερωτώ: Τα έλυσες όλα αυτά τα μυστήρια της γης, ώστε να ζητείς την λύσιν των μυστηρίων του Ουρανού; Άνθρωπε, έστω και εάν είσαι Νεύτων και Αϊνστάιν, ταπεινώσου! Η διάνοιά σου, οσονδήποτε μεγάλη και εάν είναι, είναι πάντως πεπερασμένη, είναι μικρόν κύπελλον, με το οποίον θα είναι μωρία και έσχατη παραφροσύνη να επιχειρήσεις να εκκενώσεις τον άπειρον της σοφίας του Θεού Ωκεανόν.
Έρευνα! Ναι. Αλλά μέχρι ενός σημείου! Διότι και αετός εάν είσαι κατά τας πνευματικάς σου πτήσεις, κάπου θα σταματήσεις. Εάν θα ημπορέσεις, λένε, να υψωθείς περισσότερο, θα επλούτει ενώπιόν σου η χώρα του μυστηρίου. Λάβε τότε δια τας περαιτέρω πτήσεις σου ως βοηθόν την πίστιν, την χριστιανικήν πίστιν…

Διά τους ημιμαθείς επιστήμονας
-Η ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ-

Ο Νεύτων, ο μέγας ούτος αστρονόμος, δεν εκαυχάτο διά τάς σπουδαίας του ανακαλύψεις. Ήτο ταπεινός και επίστευε βαθειά εις την ύπαρξιν του Θεού και συνήθιζε να λέει: «Δεν γνωρίζω ποίαν ιδέαν έχει δι’ εμέ ο κόσμος. Εγώ όμως φρονώ ότι ομοιάζω με ένα παιδάκι που παίζει εις την παραλίαν της θαλάσσης και μαζεύει χαλικάκια. Αυτό κάμνω και εγώ. Ύστερα από πολλήν μελέτην κατορθώνω να εύρω κάποια χαλικάκια ή κογχύλιον αληθείας, καθ’ ήν στιγμήν ενώπιόν μου ο Ωκεανός της αληθείας κείται ανεξερεύνητος». Έτσι ομιλούν οι αληθινοί σοφοί. «Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα». Ένα γνωρίζω καλά, ότι δεν γνωρίζω τίποτε!

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.