ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΥΒΡΙΣΤΑΣ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Μετά λύπης ανέγνωσα τις υβριστικές αντιδράσεις τυφλωμένων αδελφών αναφορικά με την ομιλία του π. Αυγουστίνου για τους ομοφυλοφίλους! Είμαι μαθήτρια και βρίσκομαι στα πρώτα στάδια της γνωριμίας μου με τον Θεό. Μέχρι πριν λίγα χρόνια βίωνα τη μοντέρνα εκκλησία, έχω ενθουσιαστεί με τη θεία αλήθεια κι η ζωή μου πλέον έχει βρει νόημα, χαρά και παλμό. Ονειρεύομαι πως κάποια μέρα θα αξιωθώ και εγώ να δείξω (όπως μου έδειξαν και σε μένα) τον δρόμο προς το ΦΩΣ, και σ’ άλλα παιδιά τόσο πύρινα όσο και ο π. Αυγουστίνος, που μόνο στενός και τεθλιμμένος δεν είναι, αλλά γεμάτος ευτυχία… Αυτόν τον πόθο λοιπόν κι αυτή τη φλόγα που μου άναψαν οι κατηχήτριες μου, δυναμώνει κάθε που διαβάζω ομιλίες και βιβλία του πατρός και θλίβομαι βαθειά βλέποντας πόσο ατιμωτικά του μιλούν, παρηγορούμαι όμως σκεπτόμενη πως αντιδράσεις τέτοιου τύπου προκαλεί η αλήθεια που πονά… Αυτό γίνεται γιατί οι λόγοι του πατρός είναι ελεγκτικοί κι αυτό εμάς τους αμαθείς, ξεπεσμένους και εγωιστές ανθρώπους μας ενοχλεί, μας η ενοχλεί αλήθεια. Θιγόμαστε γιατί είμαστε ανάξιοι να φτάσουμε ψηλά και ως κακοί όποιον παρατηρήσουμε να χαράζει ανοδική πορεία θέλουμε να τον ρίξουμε κι αυτόν στο επίπεδό μας ή καλύτερα στη λάσπη μας… Ντρεπόμαστε για την κατάντια μας και επιθυμούμε να αφανίσουμε οποιονδήποτε μας θυμίζει πόσο βρώμικοι και σιχαμεροί είμαστε… Πόσο άδικα φέρεστε σε κάποιον που προσπαθεί να σας ανοίξει τα μάτια και γιατί αφού είναι ανάξια αυτά που υποστηρίζει για να τα ασπαστείτε, μπήκατε στον κόπο να τον βρίσετε κι αφού αυτά είναι παραμύθια γιατί χυμάτε πάνω του, γιατί σας ενοχλούν τα παραμύθια?? Μήπως δεν είναι? Μόνο κάτι που υπάρχει, που είναι δυνατό μας προκαλεί. Αν δεν ήταν, θα μας άφηνε αδιάφορους…

Νιώθω επιτακτική την ανάγκη να εκφράσω ευχαριστίες για την επιμέλεια του site που μας θυμίζει τη φλόγα του αξέχαστου ποιμενάρχου μας!!