ΦΟΒΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

ΜΑΣΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΓΙΑ THN ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

Nέος πόλεμος τῆς εἰρήνης γιὰ νᾳ ἐκπορθίση
  το φρούριο τῆς Ὀρθοδοξίας

Ἀπὸ νέο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ.37

Τὴν ἐμμονὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὴν πατρώαν εὐσέβειαν γνωρίζουν καλῶς οἱ ἐχθροί της, καὶ μάλιστα ὁ παπισμός. Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἐχθροὶ αὐτοὶ διὰ πολλῶν παραδειγμάτων ἔχουν πεισθῆ ὅτι διʼ ἑνὸς κατὰ μέτωπον πολέμου δὲν μποροῦν νὰ ἐκπορθήσουν τὸ φρούριο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄλλην τακτικὴν χρησιμοποιοῦν τελευταίως. Ἄρχισαν νέο πόλεμο. Τὸν πόλεμο τῆς εἰρήνης. Χειρότερο ἀπὸ τὸν πόλεμο τῶν σταυροφοριῶν. Δὲν ἀκούετε τὴν λαλιὰ τοῦ ὄφεως, τοῦ ἐπιζητοῦντος νὰ φθείρη τὰ νοήματα τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τῆς ἁπλότητος ἡμῶν; (Β΄ Κορινθ. 11, 3). Ἰδοὺ τί λέγει ὁ ὄφις˙
Ὦ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Διατί μένεις μακριά; Μὴ μὲ φοβᾶσαι. Δὲν εἶμαι ὁ δράκων. Εἶμαι ὁ γλυκὺς ἄγγελος ποὺ σοῦ φέρω τὸ μήνυμα τῆς ἀγάπης. Δὲν ἔχω σκοπὸ νὰ σὲ θίξω σὲ τίποτε. Κράτησε τὰ δόγματά σου καὶ τὰς παραδόσεις. Αὐτὰ εἶνε γιὰ τοὺς θεολόγους… Ἐγὼ σὲ προσκαλῶ στὸ σαλόνι μου γιὰ νὰ συζητήσουμε ἄλλα θέματα. Γιὰ νὰ δημιουργήσουμε ἕνα κοινὸ μέτωπο κατὰ τῆς φτώχειας, κατὰ τῆς δυστυχίας, κατὰ τῆς ἀθεΐας, κατὰ τοῦ κομμουνισμοῦ, κατὰ τοῦ πολέμου κ.λ.π. Δὲν σὲ συγκινοῦν αὐτὰ τὰ θέματα; Δὲν σὲ ἐνθουσιάζει ἡ πρότασις αὐτή; Ἔλα λοιπὸν νὰ κάνουμε τὸν διάλογό μας ἐπὶ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, ἐπὶ τοῦ ἐπιπέδου τῆς οἰκουμενικότητος καὶ τῆς ἀμοιβαίας κατανοήσεως, καὶ θὰ ἰδῆς πόσο ὡραία θὰ εἶνε ἡ συνάντησίς μας!
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας! Πονεμένη καὶ μαρτυρικὴ Μάνα μας! Θὰ δεχθῆς τὴν πρότασι αὐτή; Θʼ ἀνοίξης διάλογον μὲ τὸν Παπισμόν;

Καὶ δὲν βλέπεις, ὅτι στὴν πρότασι αὐτὴ ὑπάρχει ὁ κίνδυνος, διʼ ἀνικανότητα καὶ ἀναξιότητα τῶν ἐκπροσωπούντων σε, νὰ δημιοηργηθῆ μία κατάστασις εἰς τρομερὸ βαθμὸ εὐνοϊκὴ γιὰ τοὺς ἐχθρούς σου, μέσα στὴν ὁποία, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβης, θὰ πέσης στὴν ἀγκαλιά τοῦ παπισμοῦ καὶ θὰ συμβῆ ἡ… ἕνωσις, ἡ ψευδώνυμος ἕνωσις, ἡ πνευματικὴ μοιχεία, ἡ πλέον ἄτιμη πρᾶξι, ἡ ὁποία ἠμπορεῖ νὰ συμβῆ ποτε, καὶ γιὰ τὴν ὁποία θὰ χρειασθοῦν αἰῶνες μετανοίας, οἱ δὲ Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι θὰ θελήσουν νὰ παίξουν ῥόλον μαστροποῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, θὰ ἔλθη ἡ ὥρα ποὺ θʼ ἀναστενάζουν καὶ θὰ λέγουν˙ Ἡ γλῶσσα αὐτὴ ποὺ ἐρρητόρευε περὶ οἰκουμενικότητος καὶ ἀμοιβαίας κατανοήσεως, ἄς κοπῆ. Τὰ πόδια αὐτὰ ποὺ ἔτρεχαν πρὸς συνάντησι αὐτῶν ποὺ ὑποκρίνονταν φιλία μετὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄς σαπίσουν. Τὰ χέρια αὐτά, τὰ ὁποῖα ὑπέγραψαν ἐπιστολὰς καὶ ὑπομνήματα οἰκουμενικότητος, νὰ πέσουν!