ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ
ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΑ ΑΦΤΙΑ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ

Πατρικές συμβουλές σε νέους από το Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη, στη λήξη της περιόδου αρρένων του Λυκείου, στις κατασκηνώσεις της Ιερας Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις 10-7-1980

…Ὁ Ὀδυσσεύς ἐπρόκειτο νὰ περάση ἀπὸ ἕνα στενό ποὺ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ ἀπὸ τὶς δυό πλευρές, ἦτανε οἱ σειρῆνες. Αὐτὲς ἦταν περιβόητες ὀμηρικές γυναῖκες ποὺ μὲ τὰ ὅμορφα τραγούδια τους σαγήνευαν τοὺς διαβάτες, τοὺς ναυτικούς καὶ τοὺς κρατοῦσαν ἐκεῖ διὰ παντῶς καὶ εβρισκαν στὸν τόπον ἐκεῖνον ἄδοξον τάφον.
Αὐτὸ τὸ στενὸ ἦτο ὑποχρεωμένος νὰ τὸ περάσει καὶ ὁ Ὀδυσσεύς, μὲ τὸ πλοῖο του. Καὶ τί ἔκανε; Τοὺς μὲν συντρόφους του διέταξε νὰ βουλώσουν τὰ ἀφτιά τους, γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε τὰ γλυκὰ τραγούδια τῶν σειρήνων, αὐτὸς δέθηκε στὸ κατάρτι τοῦ πλοίου καὶ διέταξε καὶ ἄν ἀκόμη φωνάξει ὄχι μόνον νὰ μὴν τὸν λύσουν, ἀλλὰ νὰ τὸν δέσουν περισσότερο.
Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ νομίζω ταιριάζει εἰς τὴν σημερινή Ἑλληνική νεότητα. Ἡ νεότης μᾶς βρίσκεται σὲ μία πολὺ δύσκολο καμπή τῆς ζωῆς τοῦ ἔθνους καὶ διέρχεται μία πολύ κρίσιμη κατάσταση. Εἶναι ὅπως τὸ πλοῖο τοῦ Ὀδυσσέως ποὺ βρέθηκε εἰς ἐκείνα τὰ στενά. Καὶ ἀκούονται σειρῆνες, ἀπαίσια κηρύγματα, διδασκαλίες ἀθέων καὶ ἀπίστων, ἀπάτριδων καὶ ἀνθρώπων τῆς ὕλης, ποὺ ζητοῦν νὰ παρασύρουν τὴν νεότητα ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πατρίδος.
Σ᾿αὐτὴ τὴν δύσκολη καμπή, σ᾿αὐτὸν τὸν ἐπικίνδυνο δρόμο τὰ παιδιά μας κινδυνεύουν νὰ γίνουν θύματα ἀθεΐας καὶ ἀναρχίας. Τὴν περίοδο αὐτὴ πρέπει νὰ μιμηθοῦμε ὅλοι τὸν Ὀδυσσέα. Νὰ μιμηθοῦμε τοὺς συτρόφους του. Ὅπως ἐκεῖνοι ἔφραξαν τὰ ἀφτιά τους γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε τὰ γλυκὰ τραγούδια τῶν σειρήνων, ἔτσι πρέπει καὶ τὰ παιδιά τῆς Ἑλλάδος νὰ βουλώσουν τὰ ἀφτιά τους εἰς τὰ ἀπαίσια κηρύγματα τοῦ μίσους, τῆς ἀθεΐας καὶ ἀναρχίας. Δηλαδή νὰ προσέξουν ἀπὸ τὶς συναναστροφὲς οἱ ὁποῖες τόσον ἐπικίνδυνες εἶνε στὴν νεότητά τους.

Νὰ μιμηθοῦν ἐπίσης τὸν Ὀδυσσέα, τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, τὴν ὥρα ποὺ οἱ σειρῆνες μὲ ὅλα τὰ μέσα, ραδιοφώνου, τηλεοράσεως, περιοδικῶν, ἐφημερίδων, καρποστάλ καὶ ἄλλων κατηραμένων μέσων ζητοῦν ὡς ἄλλες σειρῆνες φοβερότερες ἀπὸ τὶς σειρῆνες τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ζητοῦν νὰ παρασύρουν καὶ νὰ καταστρέψουν τὴν νεότητα τῆς πατρίδος μας. Γι᾿αὐτὸ πρέπει τὰ νειάτα νὰ δέσουν τὸν ἑαυτό τους, νὰ τὸν δέσουν στὸ κατάρτι, ποὺ εἶνε ὁ τίμιος Σταυρός.
Νὰ δεθοῦν ἐπάνω στὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, δηλαδή, νὰ πιστέψουν ἀκραδάντως εἰς τὸν Ἐσταυρωμένο, νὰ πιστέψουν ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ κάτω ἀπὸ τὰ ἄστρα δὲν ὑπάρχει, δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος ἀπὸ τὸν δρόμο τὸ ὁποῖον ἐχάραξε ἡ θυσία τοῦ Ἐσταυρωμένου.
Ἐκεῖ λοιπὸν σφιχτὰ σφιχτὰ δεμένοι καὶ κανένας δαίμων δὲν θὰ μπορέσει νὰ τοὺς ἀποσπάση ἀπὸ τὴν ἀγάπη τῆς Πατρίδος καὶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας.
Αὐτὰ τὰ λίγα εἶχα νὰ πῶ εἰς τὰ ἐκλεκτά παιδιά τῆς κατασκηνώσεως.
Ἀγαπητά μου παιδιά, αὐτὰ ποὺ ἀκούσατε, αὐτὰ ποὺ εἶδατε, τὴν χαρὰ ποὺ αἰσθανθήκατε ἐδῶ στὴν ὡραίαν κατασκήνωσίν σας ποὺ εἶνε ἕνα κομμάτι τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς πατρίδος, αὐτὰ τὰ ὡραῖα διδάγματα νὰ τὰ φυτεύσετε βαθιὰ μέσα στὴν καρδιά σας καὶ ὄχι μόνο νὰ τὰ φυτεύσετε ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ μεταδώσετε, στὸ σχολεῖο, στὸ δρόμο καὶ στὶς πλατεῖες. Νὰ γίνεται μικροὶ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ κηρύξετε παντοῦ τὰ ρήματα τῆς αἰωνίου ζωῆς.