Η ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Ὁμιλία του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου, στις Κατασκήνωσεις
της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στην λήξι της περιόδου τοῦ λυκείου θηλέων, στις 28.6.1982

ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΤΕ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ

«… Παιδιά μου, βρίσκεστε σὲ μιὰ ἡλικία, σὲ μιὰ περίοδο τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, ποὺ ὁνομάζεται ἐφηβικὴ ἡλικία καὶ ὅπως λένε οἱ ψυχολόγοι ποὺ ἀσχοληθήκανε μὲ τὴν ψυχολογία τοῦ παιδιοῦ καὶ τῶν νέων, καὶ ἡ πείρα τὸ διδάσκει, ὅτι ἡ ἡλικία σας εἶνε ἡ πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς.
Εἶνε ἕνας μικρὸς παράδεισος, ἀλλὰ ἐνῶ ἡ περίοδος αὐτὴ τῆς ζωῆς σας εἶνε ἡ ὡραιοτέρα περίοδος, τὸ γήρας εἶνε ἡ χειροτέρα περίοδος τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Τὸ γήρας ὁμοιάζει μὲ τὸν βαρύ χειμώνα ποὺ πέφτει τὸ θερμόμετρο καὶ ἀστράφτουν καὶ βροντοῦν οἱ οὐρανοί καὶ πέφτουν ἀστροπελέκια καὶ παγώνουν καὶ ὑποφέρουν οἱ ἄνθρωποι. Ἐνῶ λέω τὸ γήρας μοιάζει μὲ χειμώνα, ἡ δική σας ἡλικία μοιάζει μὲ τὸ ἔαρ, τὸ γλυκί καὶ δροσερὸ ἔαρ, ποὺ πνέει ὁ ἄνεμος ὁ δροσερός.
Εἶστε λοιπὸν ἡ πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία, ἀλλὰ ὅπως λένε καὶ οἱ ψυχολόγοι ἡ πιὸ ἐπικίνδυνη. Διότι αὐτὸ ποὺ συνέβη μέσα στὸν Παράδεισο, συμβαίνει στὴν κάθε νεανικὴ ψυχή.
Θὰ ἐνθυμῆστε ἀπὸ τὴν ἱερὰν σας ἱστορία, ποὺ δὲν εἶνε μύθος ἀλλὰ πραγματικότης, ὅτι ἐκεῖ στὸν Παράδεισο ἔζησε τὸ πρῶτο ἀνδρόγυνο, ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα. Καὶ ἐνῶ περνοῦσαν εὐχάριστα ἐκεῖ μέσα κατώρθωσε νὰ ἐπισέρθη ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὁ σατανᾶς ὁ πλανόν τὴν οἰκουμένην ὅλη καὶ αὐτὸς ἐπλησίασε τὴν Εὔα καὶ κατώρθωσε νὰ σπείρη μέσα στὴν διάνοιά της ἀμφιβολία, σπόρον ἀμφιβολίας.
Προσέξτε πῶς ὁμίλησε στὴν Εὔα: Ἄραγε, λέει, αὐτὰ ποὺ σᾶς εἶπε ὁ Θεὸς νὰ εἶνε σωστά, νὰ εἶνε ἀληθινά;
Τί ἔπρεπε νὰ κάνη ἡ Εὔα; Νὰ κλείση τὰ ἀφτιά της καὶ νὰ διώξη τὸν σατανᾶ, ἀλλὰ δὲν τὸν ἔδιωξε. Καὶ ἄρχισε διάλογο μαζί του καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ διαλόγου ἦταν ἡ καταστοφή καὶ ἡ ἔξωση τῆς Εὔας.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ μὲ σᾶς ἀγαπητά μας κορίτσια. Ζῆτε στὸν Παράδεισό σας, ἀλλὰ ἔρχονται στιγμὲς ποὺ ἡ καρδιά σας λαχταρὰ γιὰ κάτι ὡραῖο καὶ ὑψηλὸ πράγμα εἰς τὸν κόσμον αὐτόν. Ἡ καρδιά σας εἶνε σὰν μιά λίμνη μαγεμένη, ἥσυχη, ἀκύμαντος, ἀλλὰ αἴφνης, ὧ Θεέ μου! Μέσα στὴν νεανικὴ σας ψυχή φυσᾶ σφοδρὸς ἄνεμος, κύματα πελώρια, σκοτεινιάζει ὁ οὐρανὸς καὶ ἀρχίζει ὁ σατανᾶς τὴν ὥρα ἐκείνη νὰ σπέρνη τὸν βρωμερό του σπόρο. Ἐὰν προσέξεις καταλαβαίνεις ὅτι τὴν ὥρα ἐκείνη ὁ ὄφις ὁ πονηρὸς ἔρχεται στὴν κάθε νεανική ψυχὴ γιὰ νὰ σπείρη τὴν ἀμφιβολία.

Καὶ πῶς ἔρχεται; Ἤμ, εἶνε ἡ ἐποχὴ τῆς ἀμφιβολίας. Αὐτὰ ποῦ εἶπε ἡ γιαγιά μου νὰ εἶνε σωστᾶ; Πρώτη φορὰ τὸ λές αὐτὸ. Αὐτὰ ποὺ μοῦ εἶπε ἡ μάνα μου ἡ χριστιανὴ καὶ μὲ ἔβαζε καὶ γονάτιζα καὶ προσευχόμουν ἐκεῖ μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι εἶνε σωστό;
Αὐτὸ ποὺ μᾶς εἶπε στὸ σχολεῖο ὁ καλὸς ὁ καθηγητὴς θεολόγος εἶνε σωστό;
Ἤ ἐκεῖνο ποὺ ἀκούσαμε στὸ κατηχητικὸ σχολεῖο εἶνε σωστό; Αὐτοί εἶνε οἱ πειρασμοί, εἶνε ὁ σατανάς ποὺ ζητεῖ νὰ ρίξη ἤ νὰ θέση ὑπὸ ἀμφισβήτηση τὸ χριστιανικὸν οἰκοδόμημα, τὴν Πίστη μας. Τί πρέπει νὰ κάνετε ἐσεῖς; Στὸ πρῶτο θρόϊσμα ποὺ σημειώνεται μέσα στὰ βάθη τῆς καρδιά σας, ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ ἀοράτου δαίμονος, νὰ βουλώσετε τὰ ἀφτιά σας καὶ νὰ τοῦ πῆτε: «ὕπαγε ὁπίσω μου σατανᾶ».
Δὲν τὸν διώχνεται ὅμως. Καὶ ὅπως ἡ Εὔα ἄνοιξε διάλογο μὲ τὸν διάβολο καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἡ καταστροφή, ἔτσι καὶ ἐσεῖς ἀνοίγετε διάλογο μαζί του καὶ ἀρχίζετε συζήτηση καὶ θέτετε ὑπὸ ἀμφισβήτηση ὅλα τὰ δόγματα, ὅλες τὶς ἀλήθειες τῆς Πίστεως σας. Καὶ εἶμαι δὲ βέβαιος ὅτι ὅλες ἔρχεστε ἐδῶ μὲ ἐρωτηματικά.
Καλά, καλὰ εἶνε αὐτά, ἀλλά..; Ὅταν πῆς ἕνα ἀλλὰ, δὲν πιστεύεις πλέον. Καὶ αὐτὸ τὸ ἀλλὰ, τὸ ἀκούσατε πολλὲς φορὲς μέσα στὴν διεφθαρμένη καὶ ἄπιστη κοινωνία, ποὺ μέσα στοὺς 100 ἀνθρώπους ἕνας πιστεύει.
Καλὰ αὐτὰ ποὺ λένε οἱ παπάδες, ἀλλὰ ποιός ξέρει, ποιός ξέρει ὑπάρχει ἄλλος κόσμος; Ὑπάρχει ψυχή; Ὑπάρχουν ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι; Ὑπάρχουν.., ὑπάρχουν ..; ἀμφισβήτησις.
Καὶ ὅπως ἀκριβῶς ὁ σατανᾶς ἔριξε μέσα στὴν καρδιά τῆς Εὔας τὸν σπόρο τῆς ἀμφιβολίας, ἔτσι καὶ μέσα στὴν ὡραῖα σας ψυχή ἔρχεται ὁ σατανᾶς νὰ ρίξη τὸν σπόρο τῆς ἀμφιβολίας καὶ νὰ θέση ὑπὸ ἀμφισβήτηση ὅλα τὰ ὡραῖα διδάγματα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μὲ ἐρωτηματικὰ ἔρχεστε ἐδῶ. Στὰ ἐρωτηματικὰ ποὺ ἔχετε, ἀπάντηση θὰ σᾶς δώση ἡ κατασκήνωση καὶ τὸ κατηχητικό. Μὲ ἐπιχειρήματα ἰσχυρά, ἀπὸ τὴν ἱστορία, ἀπὸ τὴν φιλοσοφία καὶ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη ποὺ θὰ πάρετε, θὰ σᾶς ἀποδείξουν ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἔχετε ἀμφιβολίες στὴν ψυχή σας.
Ὅμως τὸ πιὸ μεγάλο ἐπιχείρημα ποὺ θὰ πάρετε ἀπὸ δῶ καὶ θὰ συντρίψη τοὺς ἀθέους καὶ ἀπίστους καὶ θὰ στερεώση μέσα σας γερὰ θεμέλεια, δὲν εἶνε τὰ μαθήματα ποὺ θ᾿ἀκούσετε, ἀλλὰ ὁ τρόπος ζωῆς ποὺ θὰ ζήσετε. Ὁ χριστιανικός τρόπος τῆς ζωῆς κάτω ἀπὸ τὰ βλέμματα τοῦ Ἐσταυρωμένου, θὰ σᾶς δώση τὸ πιὸ μεγάλο ἐπιχείρημα καὶ θὰ σᾶς ἀποδείξη ὅτι ἡ ζωὴ ἡ χριστιανικὴ δὲν εἶνε οὐτοποία, δὲν εἶνε παραμύθι, δὲν εἶνε ἀνύπαρκτως, ἀλλὰ μποροῦμε καὶ στὸν εἰκοστὸ αἰῶνα κάτω ἀπὸ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, νὰ ζήσουμε χριστιανική ζωή.
Ἄ, λένε, εἶνε ἀδύνατον νὰ ἐφαρμοστοῦν αὐτά.
Ὄχι εἶνε δυνατά. Οἱ ἐπειρίες ποὺ θὰ ἀποκτήσετε, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ Θεία κοινωνία καὶ ὁ χριστιανικὸς τρόπος ζωῆς ποὺ θὰ ζήσετε ἐδῶ καὶ ἡ χαρὰ ποὺ θὰ πάρετε, θὰ εἶνε ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι εἶνε δυνατά. Καὶ ὅτι «τὰ παρ᾿ἀνθρώποις ἀδύνατα, δυνατὰ ἐστί παρὰ τῷ Θεῷ».
Σ᾿αὐτὸν τὸν χῶρο, θὰ ἀποδείξουμε ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ὅπως λέγουν οἱ ἄθεοι καὶ οἱ ἄπιστοι, ἀλλὰ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰώνας. Καὶ ἐδῶ θὰ συντριβοῦν ὅλες οἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ.
Καὶ εἶνε ἡ κατασκήνωση ἕνα μεγάλο ἐπιχείρημα, τὸ ἰσχυρότερο ἐπιχείρημα ὅτι ἡ χριστιανικὴ ζωὴ εἶνε ἐφαρμόσιμη καὶ στὸν εἰκοστὸ αἰῶνα καὶ πάντοτε. Καὶ ὅπως τὸ ὀξυγόνο εἶνε ἀναγκαῖο διὰ πάντα ἄνθρωπον εἴτε ζῆ στὴν ὀμηρικὴ ἐποχή, εἴτε ζῆ στὴν βυζαντινή ἐποχή, εἴτε ζῆ σὲ ὁποιαδήποτε ἐποχὴ ἔτσι καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἶνε τὸ ὀξυγόνο.
Ἐδῶ λοιπὸν θ᾿ἀναπνεύσετε τὸ ὀξυγόνο τῆς φύσεως, καθαρὸ καὶ ἀμόλυντο καὶ ἐδῶ θὰ ἀναπνεύσεται τὸ ὀξυγόνο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, εἰς ἔπαινον τοῦ Εὐαγγελίου.
Μὲ τὴν ἐλπίδα αὐτή, ὅτι ἢρθατε μὲ ἐρωτηματικά, μὲ ἕνα μάτσιο ἐρωτηματικά, γύρω ἀπὸ τὴν ἁγία μας Θρησκεία. Μὲ ἐρωτηματικὰ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν σατανικὴν περίοδο ποὺ ζοῦμε, ἀπὸ τὴν γενεὰν τοῦ σατανᾶ καὶ ὅπως εἶπε ἕνας Ἄγγλος φιλόσοφος ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶνε ἐποχὴ τοῦ διαβόλου, τρομερὴ ἐποχή. Τὰ ἐρωτηματικὰ αὐτὰ πιστεύω ὅτι θὰ διαλυθοῦνε τελείως.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΑ

Νὰ σβήσουν ὅλα τὰ ἐρωτηματικὰ μέσα στὶς καρδιές σας καὶ ἀντί ἐρωτηματικὰ νὰ μπῆ κάτι ἄλλο. Νὰ μποῦν θαυμαστικά! Ὄχι πλέον ἐρώτημα, ὄχι ἀπορίες, ἀλλὰ θαυμασμός. Θαυμασμὸς γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο, θαυμασμὸς γιὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Θαυμασμὸς γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία. Θαυμασμός γιὰ τὸν Κύριον Ἰησοῦ Χριστὸν. Θαυμασὸς γιὰ ὅτι ὡραῖο καὶ ὑψηλό.
Μὲ ἀπορίες ἦρθατε μὲ θαυμασμό νὰ φύγετε, γιὰ τὴν ὡραία ζωὴ ποὺ θὰ ζήσετε καὶ ὅταν γυρίσετε πίσω στὰ σπίτια σας, στὸν πατέρα στὴν μητέρα, στὰ ἀδέλφια, στὶς γειτόνησες καὶ στὶς φίλες σας νὰ πῆτε ὅτι εὐρήκαμε τὸ φῶς, εὐρήκαμε τὴν ἀλήθεια, εὐρήκαμε τὴν ζωή. Νὰ πῆτε τὸ γεύσαστε καὶ εδετε ὅτι Χριστὸς ὁ Κύριος, νὰ πῆτε τὸ ἔρχου καὶ ιδου. Ἐλᾶτε νὰ δεῖτε ὅτι δὲν ὑπάρχει ὡραιοτέρα ζωὴ ἀπ᾿αὐτὴ ποὺ ζοῦμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, οἱ πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι.
Μὲ τὴν ἐλπίδα αὐτὴ σᾶς εὐλογῶ καὶ εὔχομαι ὁ Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, εὔχομαι ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογῆ ὅλες καὶ νὰ προοδεύετε στὴν Πίστη καὶ νὰ ἀποκτᾶτε ἐμπειρίες πνευματικές, γιὰ νὰ μήν ἔχετε πλέον ἐρωτηματικά, ἀλλὰ μόνο θαυμαστικά.