ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ

ΤΟΥΣ ΑΝΗΘΙΚΟΥΣ ΓΕΛΩΤΕΣ…pdf

ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΑΣ

μέ ἐπακόλουθο τούς ἀνήθικους καί ἁμαρτωλούς γέλωτες,

ΚΑΙ Η ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΤΗΣΙΟΥ ΔΩΡΟΥ

Ἀπὸ συνεργάτη της ἰστοσελίδος μας

ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΑΣ μέ ἐπακόλουθο τούς ἀνήθικους καί ἁμαρτωλούς γέλωτες.

Δυστυχῶς πλῆθος γενεῶν ἑλλήνων μεγάλωσαν μέ τήν αἰσχρολογίαν, κυρίως τῆς γενετήσιας λειτουργίας. Ὁ καλός Θεός ἔδωσε αὐτήν (γενετήσια λειτουργία) μέ σοφίαν, καί οἱ ἄνθρωποι τόν «ξεπληρώσαμε» μέ αἰσχρολογίαν. Βρίζαμε, καί βρίζουμε ἀδιάντροπα στήν οὐσίαν τό μεγάλο ἐκεῖνο θαῦμα τῆς γεννήσεως μας, τῆς ἰδίας τῆς ὑπάρξεως μας στόν κόσμο, τήν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου ἐπάνω στήν γῆ, κατά κάποιο τρόπο καταρασθήκαμε τήν γέννηση μας. Ἐάν ἤξερε σήμερα κυρίως ὁ ἀνδρικός πληθυσμός (ὅπου γῆς) ὅτι ἡ καλή ὑγεία των γιά τήν ἀναπαραγωγήν τῆς οἰκογενείας του ἐξαρτᾶται ἀπό τήν καλήν κυκλοφορίαν τοῦ αἵματος σέ ὁλόκληρο τό σῶμα του, καί κατά ἐπέκτασιν καί ἡ γενετήσια ὑγεία του, θά ἔπρεπε νά δοξάζει καθημερινά τόν Θεόν, καί νά μή τόν στεναχωρεῖ ὅταν πράττει ὑπέρβαση αὐτῆς τῆς λειτουργίας μέ πλῆθος ἁμαρτιῶν (πορνεία, μοιχεία, κλπ). Πόσοι λοιπόν ἀνήθικοι γελωτοποιοί χάσανε κάποτε τήν ὑγεία τους, ἀλλά καί τήν ὑγεία τῶν τέκνων των, καί ἔπεσαν σέ βαθύ μαράζι; Ἄπειρες οἱ περιπτώσεις, καί τίς διαπιστώνουμε ἐάν ρίξουμε προσεκτικές ματιές, ὄχι μόνον στούς ἁμαρτωλούς ἑαυτούς μας, ἀλλά καί στά βάσανα τῶν συνανθρώπων μας. Τήν ὑγεία μου Θεέ μου (θά ἀναστενάξουν μέ πόνο ψυχῆς), ἐάν προλάβουν καί μετανοήσουν, ἐάν φωτισθοῦν καί διαπιστώσουν τό τί εἶχαν (τήν καλή ὑγείαν) καί πῶς τήν ἔχασαν∙ διότι ὁ Θεός δέν ἐκδικῆται, ἁπλά ἀποσύρει τήν προστασία του καί ἔρχονται πλῆθος κακῶν.
Σήμερα τά καρδιακά προβλήματα (κυρίως στόν ἑλληνικό ἀνδρικό πληθυσμόν) ἀλλά καί τά ἐγκεφαλικά ἐπεισόδια εἶναι ἡ σύγχρονη ἑλληνική μάστιγα, καί ὀφείλονται στήν κακή λειτουργία ροῆς τοῦ αἵματος στό σῶμα, δηλαδή τό αἷμα δέν φθάνει στήν καρδιά ὅσο θά ἔπρεπε, οὔτε στόν ἐγκέφαλο (μαζί μέ τό ὀξυγόνο) καί συνεπῶς δέν πηγαίνει φυσικά οὔτε στήν γενετήσια περιοχή, γενετήσια περιοχή πού πράττουν οἱ ἄνθρωποι τίς ὑπερβάσεις τῆς ἁμαρτίας (πορνεία, μοιχεία, κλπ, κλπ). Τίποτε δέν συμβαίνει χωρίς τό θέλημα Θεοῦ, καί συνεπῶς καί ἡ κάθε ἀσθένεια εἶναι παραχώρηση Θεοῦ∙ μήπως ὅμως τά ἐγκεφαλικά, καρδιακά (κυρίως τῶν ἀνδρῶν), καί κυκλοφοριακά προβλήματα (ἐκτός ἀπό τό τσιγάρο, τρόπος ζωῆς ἀφύσικος, κλπ) ὀφείλονται καί στήν ἀπόφαση Τοῦ Θεοῦ νά μήν στέλνει πλέον τό αἷμα σέ ὁλόκληρο τό σῶμα; ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΦΥΣΗΣ ΜΑΣ; Μήπως σκοτίζεται ἐπίσης ὁ νοῦς μας καί βλάπτουμε τόν ἑαυτόν μας; (κάπνισμα, κλπ) καί συνεπῶς τό αἷμα στό σῶμα μας δέν κυκλοφορεῖ ἐκτός ἀπό τήν καρδιά καί στόν ἐγκέφαλο; ἀλλά κυρίως καί ὡς φυσική συνέπεια καί στήν γενετήσια περιοχή; δηλαδή ἡ περιοχή πού ἔχει ὁ ἄνδρας (κυρίως) τήν γενετησίαν ὑγείαν ; ΥΓΕΙΑΝ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΝ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ; ΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΣΟΒΑΡΑ, ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ , ΚΑΙ ΤΟΤΕΣ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ (κυρίως) ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (γυναικῶν ἀνδρῶν, ἐφήβων καί παιδιῶν) ΜΕ ΠΛΗΘΟΣ ΑΙΣΧΡΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΓΗ.
Ὁ ἄνδρας σήμερα λαϊκός, ἱερέας, μοναχός, κυρίως ἔφηβος μαθητής, κλπ, θά πρέπει νά δοξάζει τόν Θεόν κάθε φορά πού θά διαπιστώσει καλήν κυκλοφορίαν τοῦ αἵματος του σέ ὁλόκληρο τό σῶμα του, ὅπως στόν ἐγκέφαλο γιά νά ὀξυγονώνεται περισσότερο ἡ προσευχή πρός τόν Θεό, ὅπως στή καρδιά γιά νά χωρεῖ μέσα του ὁλόκληρον τόν Χριστόν, ὅπως ἀκόμα καί στόν ἄνδρα πού ἑτοιμάζεται ἤ πληροφορεῖται γιά νά φέρει στόν κόσμο τά παιδιά του μέσα στόν χριστιανικόν ἔγγαμο βίον του. Ἔτσι λοιπόν καί κάθε φορά πού διαπιστώνει ὅτι ἔχει αὐτήν τήν καλήν κυκλοφορίαν νά δαμάζει τήν ὑπέρβασιν στήν ἁμαρτίαν καί νά ΔΟΞΑΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ. ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΕΙ ὁ μοναχός, ὁ ἱερέας, κυρίως ὁ ἔφηβος, καί νά λέει (μέσα του ) ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΜΟΥ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΑΠΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ, ΚΑΡΔΙΑΚΟ, κλπ, πού θά ἐπέρχονταν ὅλες αὐτές οἱ ἀρρώστειες ἀπό τήν κακή κυκλοφορίαν τοῦ αἵματος σέ ὁλόκληρο τό σῶμα. Καί στήν ἐλαχιστότατη ἀνταπόδοση γιά τήν καλή ὑγεία μου Θεέ μου ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΩ ΠΟΤΕΣ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΘΑ ΕΧΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΦΥΣΕΩΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΩΜΑ

Οἱ τελευταῖες λοιπόν γενιές ἑλλήνων τήν πέρασαν αὐτήν (τήν αἰσχρολογίαν) καί μέσα ἀπό «ἐθνικούς γελωτοποιούς», κάτι σάν τούς νεότερους Ἀριστοφάνηδες, (κακότροπους ὅμως) πού μέ ὑπονοούμενα τοῦ γενετήσιου ἐνστίκτου καί φύσεως τοῦ ἀνθρώπου (μέ σκοπό νά γελᾶμε!!!) καταπατήσαμε ἀδιάντροπα τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ (ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καί ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν).
Ἄς μετανοήσουμε λοιπόν ὅσοι θέλουμε νά ἀλλάξει ἡ ζωή μας, ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΙΕΡΕΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕ ΚΑΙ ΤΡΕΞΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΜΕ. ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ, κάποτε ὅλο καί κάποια αἰσχρολογία, κάποια λέξη ἀπρεπή προφέραμε ἐν ἀγνοία μας, καί στεναχωρήσαμε καί τόν φύλακα ἄγγελο μας, μά κυρίως τόν Θεό μας.
Νά δώσουμε ἀπό σήμερα ὑπόσχεση στόν ἑαυτόν μας νά μήν παγιδευτῆ στό μέλλον κανένας ἄλλος συνάνθρωπος μας πού θά τόν ἐνθαρρύνουμε μέ τούς γέλωτες μας ὅταν ἐκεῖνοι θά ἐνθαρρυνθοῦν (ἀπό ἐμᾶς= πού δέν τούς συμβουλέψαμε, καί γελάσαμε μέ τήν αἰσχρολογίαν τους) καί τήν συνηθίσουν αὐτήν τήν ἁμαρτία (ἐρασιτεχνικά ἤ ἐπαγγελματικά), εἰς βάρος τελικά ὅλων. Διότι ἐμεῖς, κάποια μερίδα τοῦ λαοῦ τούς σπρώξαμε (τούς γελωτοποιούς), καί τούς παγίδεψε ὁ πονηρός (δικαιωματικά-διότι ἔδωσαν αἰτίαν) καί τούς ἀναστάτωσε καί τήν ἐπίγεια ζωή, καί ὅταν θά ἀποθάνουν νά κινδυνέψουν στήν ἀπώλεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς. Θύματα καί δράστες μαζί ὅλοι μας. Ὅλοι ἐκεῖνοι λοιπόν θά δώσουν λόγο, στόν φοβερό βῆμα τοῦ Χριστοῦ καί γιά αὐτές τίς πράξεις, ἀλλά καί ἐμεῖς πού γελάσαμε μέ τήν αἰσχρολογίαν θά δώσουμε λόγο (οἱ ἠθικοί αὐτουργοί τῆς ἁμαρτωλῆς πράξης τοῦ συνανθρώπου μας). Ἄς ἐνθυμηθοῦμε καί τά θέατρα, μέ ὅλους αὐτούς τούς θεατρίνους ἀνήθικους (ἠθοποιούς), πόσες πίκρες τελικά πῆραν ἀπό τήν ζωή. Πλήρωσαν (στήν καλύτερη περίπτωση) τήν ἁμαρτία τους, καί ὅσοι δέν τήν πλήρωσαν ἐδῶ στήν γῆ, ἀλλά συνεχίζουν νά ἀγνοοῦν αὐτή τήν ἁμαρτία κινδυνεύουν πλέον μέ ἀπώλεια τῆς ψυχῆς των.
ΑΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «Τί θλιβερό! Στούς χορούς καί στίς διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τίς ἀνοησίες τῶν τραγουδιστῶν τίς ἀκοῦμε μέ εὐχαρίστηση. Τίς αἰσχρολογίες τῶν ἠθοποιῶν τίς ἀπολαμβάνουμε γιά ὧρες, δίχως νά βαριόμαστε. Καί μόνο ὅταν μιλάει ὁ Θεός, μέ τά στόματα τῶν προφητῶν καί τῶν ἀποστόλων, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε καί ζαλιζόμαστε.»
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ:  «Δέν ἁμαρτάνει ποτέ ὁ ἄνθρωπος, ἄν πρωτύτερα δέν ὑπερισχύσουν καί δέν τόν κατακυριεύσουν οἱ δυνατοί γίγαντες πού ἀναφέρει ὁ σοφώτατος ἀσκητής Μάρκος, δηλαδή ἡ λήθη, ἡ ραθυμία, καί ἡ ἄγνοια. Αὐτές τίς γεννᾶ ἡ ἡδονή, ἡ καλοπέραση καί ἡ ἀγάπη τῆς δόξας τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ περισπασμοῦ. Πρώτη αἰτία ὅλων αὐτῶν καί κακή μητέρα εἶναι ἡ φιλαυτία, δηλαδή ἡ παράλογη ἀγάπη τοῦ σώματος καί ἡ ἐμπαθής προσκόλληση σ’αὐτό. Ἡ διάχυση καί ἡ χαύνωση τοῦ νοῦ μέ εὐτραπελίες καί αἰσχρολογίες προξενοῦν πολλά κακά καί πολλές πτώσεις, ὅπως ἐπίσης ἡ θρασύτητα καί τό γέλιο.»
ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ : Ἀπόστολος: προεόρτιος, Κυρ. κθ΄ ἐπιστολῶν (Κλσ. γ΄ 4-11) 4 ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. 5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11 ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 4 Ὅταν ὁ Χριστός φανερωθεῖ, ὁ αἴτιος καί χορηγός τῆς πνευματικῆς αὐτῆς ζωῆς μας, τότε κι ἐσεῖς μαζί μ’ αὐτόν θά φανερωθεῖτε δοξασμένοι. 5 Νεκρῶστε λοιπόν τά μέλη σας πού ἐπιθυμοῦν τίς γήινες ἀπολαύσεις καί ἡδονές. Νεκρῶστε τήν πορνεία, τήν ἀκαθαρσία, κάθε πάθος καί ὑποδούλωση στό κακό, κάθε κακή ἐπιθυμία καί τήν πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι λατρεία στό εἴδωλο τοῦ χρήματος. 6 Γιά τά ἁμαρτήματα αὐτά ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ σ’ αὐτούς πού συστηματικά καί μέ ἐπιμονή δέν θέλουν νά πιστέψουν. 7 Στά ἁμαρτήματα αὐτά κι ἐσεῖς κάποτε πορευθήκατε καί τά ὑπηρετήσατε, ὅταν ζούσατε ἀνάμεσα σ’ αὐτούς τούς ἄπιστους ἀνθρώπους. 8 Τώρα ὅμως βγάλτε καί πετάξτε ἀπό πάνω σας κι ἐσεῖς, σάν ἀκάθαρτο ἔνδυμα, ὅλα αὐτά τά κακά, τήν ὀργή, τόν θυμό, τήν κακία καί πονηριά, τήν κακολογία, τήν αἰσχρολογία ἀπό τό στόμα σας.