Ο Σταυρος βλασφημειται

Ἀπό το βιβλίο «ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελ. 63
Ἐλήφθη ἐκ τοῦ υπ᾽ ἀρ.134/1952 φύλλου τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανικὴ Σπίθα»

«… Τίμιος υπέρ σαπφειρούς και αδαμάντας, υπέρ βασιλικά στέμματα ο Σταυρός του Κυρίου. Ως τοιούτος ετιμάτο από τους χριστιανούς των πρώτων αιώνων, της θερμής εκείνης πίστεως και φλογεράς αγάπης και βεβαίας ελπίδος. Τιμή εις τον Σταυρόν, το γνώρισμα των γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών. Αλλά ποία είνε η τιμή, την οποίαν αποδίδουν εις το τρισμακάριστον ξύλον, το ζωηφόρον φυτόν, οι σημερινοί λεγόμενοι Χριστιανοί του 20ου αιώνος, οι κατοικούντες την γωνίαν αυτήν της γης που καλείται Ελλάς; Ποία εις τον Σταυρόν τιμή; Η συμπεριφορά, την οποίαν δεικνύουν οι πολλοί απέναντι του Σταυρού, είνε αξία θρήνων πολλών. Ίδετε εκείνους, οι οποίοι με αυτοκίνητα, με σιδηροδρόμους, με αεροπλάνα ταξιδεύουν από ένα άκρον της Ελλάδος εις το άλλο. Ίδετε εκείνους οι οποίοι κάθηνται και τρώγουν μέχρι διαρρήξεως εις τα πολυτελέστατα εστιατόρια των πόλεων. Ίδετε εκείνους οι οποίοι καθʼ εκάστην ανοίγουν τα καταστήματα των και μεταβαίνουν εις τας διαφόρους εργασίας των. Ίδετε εκείνους, οι οποίοι συνέρχονται εις συσκέψεις δια να συσκεφθούν δια τα κοινά συμφέροντα μιας πόλεως ή της Πατρίδος ολοκλήρου. Ίδετε…
Ονομάζονται όλοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αλλά πόσοι από αυτούς κάμνουν το σημείον του τιμίου Σταυρού; Δειλοί, ψυχροί, αδιάφοροι, άπιστοι, ελησμόνησαν τον τίμιον Σταυρόν. Όχι πλέον εις τον Σταυρόν, αλλʼ εις την τέχνην και την επιστήμην, την ευφυΐαν, την δύναμιν, την πολιτικήν δεινότητα, τα αξιώματα, τον πλούτον, εκεί έχουν στηρίξει όλας τας ελπίδας των. Ταλαίπωροι άνθρωποι! Διʼ αυτά καυχάσθε; Επί της άμμου στηρίζεσθε. Το καύχημα σας ταχέως θα κενωθή, ενώ το καύχημα του Παύλου δια τον Σταυρόν θα μένη αιώνιον.
Αλλʼ υπάρχουν και άλλοι απείρως χειρότεροι. Αυτοί όχι μόνον ουδεμίαν αποδίδουν τιμήν εις τον Σταυρόν, αλλά και προσπαθούν νʼ αφαιρέσουν πάσαν τιμήν, να ρίψουν τον Σταυρόν εις τον βόρβορον. Είνε οι εχθροί του Σταυρού. Είνε οι βλάσφημοι. Και ούτοι δεν είνε ολίγοι. Δεν υπάρχει πόλις και χωρίον, εις το οποίον να μη ακούεται βλασφημία κατά του Σταυρού. Δεν παρέρχεται ημέρα, κατά την οποίαν να μη υβρίζεται με τας χυδαιοτέρας των ύβρεων ο Σταυρός. Ποιοι οι βλάσφημοι; Εβραίοι; Τούρκοι; Αλλόθρησκοι; Όχι. Ορθόδοξοι Χριστανοί. Αυτοί βλασφημούν τον Εσταυρωμένον. Ω γη! Πως δεν ανοίγεις τα στέρνα σου δια να καταπιής τους βλασφήμους; Ω ποταμοί και θάλασσαι! Πως δεν υψώνετε την στάθμην των υδάτων σας δια να πνίξετε τους υβριστάς του τιμίου Σταυρού; Οι βλάσφημοι! Όμοιοι και χειρότεροι από τους σταυρωτάς, οι οποίοι κάτω από τον Σταυρόν εχλεύαζον και εβλασφήμουν τον Κύριον της δόξης. Νέοι σταυρωταί!…

«Κολάσωμεν των βλασφημούντων την μανίαν» !

«Κολάσωμεν των βλασφημούντων την μανίαν, σωφρονίσωμεν αυτών την διάνοιαν, προνοήσωμεν αυτών της σωτηρίας˙ καν αποθανείν δέη τούτο ποιούντας, μέγα ημίν οίσει το πράγμα κέρδος˙ μη παρίδωμεν τον κοινόν υβριζόμενον Δεσπότην˙ μέγα τι τέξεται τη πόλει κακόν το τα τοιαύτα περιοράν… επίσχωμεν την άτακτον εκείνων μανίαν. Εμφράξωμεν αυτών τα στόματα, καθάπερ πηγάς θανατηφόρους αποκλείσωμεν, και προς το εναντίον μεταβάλωμεν, και πάντως στήσεται τα κατειληφότα την πόλιν κακά».
(Εκ της Β΄ ομιλίας του Ι. Χρυσοστόμου
εις τους ανδριάντας: Ε.Π. Migne 49, 38).