Ἀπόσπασμα ἱεραποστολικοῦ μαθήματος στὸν «Oἶκο Xειροτεχνίας» Φλωρίνης, σημερινὴ Ἱερα Μονὴ Ἁγίου Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ιππῶνος. Φλώρινα 11-1-1991

ΔEN KHPYTTOME ΓIA NA APEΣOΥME

«…Δὲν προσπαθῶ νὰ κολακεύσω ἀνθρώπους, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· »Eἰ ἀνθρώποις ἤρεσκον δοῦλος Xριστοῦ οὐκ ἂν εἴμιν». Δὲν εἶμαι λέει δημαγωγός. Δὲν κηρύττω κατὰ τοιοῦτον τρόπο.
Ἔ, αὐτό τὸ παράδειγμα προσπαθοῦμε νὰ ἐφαρμόσουμε καὶ ἐμεῖς, παρ’ ὅλη τὴν ἀτέλεια καὶ ἁμαρτωλότητά μας, ἐδῶ στὴν πόλι. Ἐάν κάτι εἶναι ὁρθόν καὶ πρέπων, προσπαθοῦμε νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε ἔστω καὶ ἐάν ὅλη ἡ κοινωνία εἶναι ἐναντίον μας, ἔστω καὶ ἐὰν μείνουμε μόνοι μας».

Παραδείγματα

1) Kίνδυνος χολέρας στὴν πόλη τῆς Φλωρίνης

Μεταφορὰ κοιμητηρίων τῆς πόλως

«Ἐνθυμεῖστε πρὸ ἐτῶν τί ἔγινε ἐδῶ πέρα, γιὰ τὸ πρόβλημα τοῦ νεκροταφείου, που και εσείς ακόμη είχατε κλονιστεῖ, ἐνῶ ἐμεῖς ἐπείσθημε, ότι διέτρεχε κίνδυνο η πόλη από τον κορεσμό των νεκροταφείων και έπρεπε να μεταφερθοῦν.
Δεν μπορούσε κανείς να λύσει το πρόβλημα. Ήθελαν όλοι να θαύονται στα κοιμητήρια του Aγίου Γεωργίου. Aδιαφορούσαν, που το έδαφος είχε μεστώσει, είχε κορεστεί από τα λύπη, από την διάλυση των ανθρωπίνων σωμάτων, τα οποία έφευγαν από τας ρωγμάς των τειχωμάτων και επίκειτω κατά την έκθεση του επεθεωρητού της υγείας μολυσμός, χολέρα θα έπεφτε εις την πόλη και κανείς δεν τολμούσε να κάνει την μεταφορά. Tολμήσαμε εμείς και τι ακούσαμε, δεν περιγράφεται. Tα θυμάστε αυτά όλα. Έμεινα μόνος. Oύτω πως, πρέπει να μη αρέσουμε στον κόσμο.
Λοιπόν, δεν θα κηρύττομε για να αρέσουμε στον κόσμο, αλλά για να αρέσουμε στον Θεό. Έτσι πρέπει να ζήσουμε.
Kατηγόρησαν τον απόστολο Παύλο και απολογείται.
Για φαντάσου, τα πόδια εναντίον της κεφαλής. Tον καθίσαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου οι ψευδάδελφοι και αναγκάζεται να απολογηθεί».

2) Τὸν κόσμο ὅλο τὸν πατῶ, ἀλλὰ τὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὸ πατῶ

«Αν δεν επίστευα στο Ευαγγέλιο, θα προτιμούσα να είμαι λούστρος, να γυαλίζω παπούτσια στους δρόμους της πόλεως. Πιστεύω στο Ευαγγέλιο, πιστεύω στην Ορθοδοξία, και παίζω κορώνα – γράμματα τη ζωή μου για την Ελλάδα…
Εδώ δίδεται μια μάχη, η μάχη του Χριστού κατά του σατανά. Πρέπει να νικήσει ο Χριστός, και μόνον ο Χριστός.
Μου είπαν οι αρχιερείς, «Πάτερ μου, συμβιβασμό».

Είμαι έτοιμος για κάθε συμβιβασμό. Αντέστε στο νομάρχη. Και αν ο νομάρχης θέλει να συμμορφωθεί με το αιώνιον Ευαγγέλιο, και αν υποταχθούν οι άρχοντες στο αιώνιον Ευαγγέλιο, εγώ θα τους αγκαλιάσω εδώ μέσα στην εκκλησία.

Εάν όμως δεν θέλουν, εγώ είμαι ασυμβίβαστος. Δεν υποχωρώ ούτε ένα γιώτα από το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Αυτά τα χειροκροτήματα θα τα πληρώσετε.
Αν και γνωρίζω, μέσα στο ναό δεν είστε μόνο πνευματικά μου τέκνα αν και γνωρίζω, ότι εδώ υπάρχουν και κατάσκοποι αν και γνωρίζω, ότι υπάρχουν και Ιουδαίοι που θα σπεύσουν να μεταφέρουν τα λόγια μου… Θεέ μου, συγχώρεσε τους εχθρούς μου, οι οποίοι έφθασαν μέχρι τοιούτου σημείου ώστε να μου φορέσουν ζουρλομανδύα για να με κλείσουν στο Δρομοκαϊτειο. συγχώρεσε τους.
Σείς δε, ευλογημένα μικρά παιδιά, αρνάκια του Χριστού μου, γονατίστε απόψε μπροστά στον Εσταυρωμένο, για να φυλάει τη γλυκειά μας πατρίδα, να φυλάει και τον επίσκοπο σας.
Δεν ξέρω πόσες ημέρες θα μείνω στη Φλώρινα ίσως και να μη με ξανακούσετε. Εσείς δε, αγαπητοί μου, μείνετε πιστοί στην πατρίδα μας, μείνετε πιστοί στα ιδεώδη μας, μείνετε πιστοί είς την μνήμη των πατέρων μας. Εκάθησα οχτώ μήνες στη μητρόπολη και έκανα ότι δεν έκαναν άλλοι σε σαράντα χρόνια…
Ο λόγος μου ήταν ειρηνικός και κατευναστικός. Θα τηλεγραφήσουν τώρα κάτω στην Αθήνα και θα πουν, για να με εξοντώσουν, ότι ο Αυγουστίνος εκήρυξε επανάσταση. Δεν κήρυξα επανάσταση αλλά ειρήνη, συνδιαλλαγή και αγάπην προς όλον τον λαό. Θέλω ο λαός μας, από τον νομάρχη μέχρι τον τελευταίο πολίτη και από τον διοικητή του Σώματος μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη, θέλω τον λαό μου να είναι κάτω από την ευλογία Ιησού του Ναζωραίου όν, παίδες, ευλογείτε και υπερυψούτε είς πάντας τους αιώνας.
Αν νομίζετε ότι είμαι αναγκαίος και χρήσιμος στην πόλη, να είστε θαρραλέοι. Να είστε θαρραλέοι, διότι και ο πρωθυπουργός της χώρας είπε στους αγρότες να είναι θαρραλέοι. Λοιπόν μη φοβείσθε κανέναν. Να τηλεγραφήσετε στην Ιεράν Σύνοδον, ότι θέλουμε τον επίσκοπον μας είς την έδραν του» (αποσπάσματα ομιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου ἀπὸ τὸ 1968).