ΘΛΙΒΕΡΟΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ» ΛΟΓΟΣ!

ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ «ΗΓΕΤΩΝ»!

του Ιατρου Λυκουργου ΝΑΝΗ

Μικροί άνθρωποι σε μεγάλες θέσεις!

Ούτε λέξη για οργή του Θεού και μετάνοια στις παρεμβάσεις των υποτιθέμενων πνευματικών ηγετών, με αφορμή τις φονικές πυρκαγιές της Αττικής!
Πρόκειται περί καταντήματος!
Μα καλά, εξετάσεις στην «εφημερίδα των συντακτών» και στο συρφετό των ψευτοπροοδευτικών δίνουν οι συγκεκεκριμένοι πρωθιεράρχες;
Ντρέπονται να ομολογήσουν την αλήθεια για να μην τους ειρωνευθούν τα ανεκδιήγητα δημοσιογραφίδια που λυμαίνονται τη δημοσιογραφία του τόπου μας;
Τι διαβάζουν στο Ευχολόγιο της Εκκλησίας μας εν όψει των θεομηνιών;
Όλα αυτά τα απευκταία δεν συμβαίνουν ένεκα των αμαρτημάτων μας;
Τι είναι οι αρχιερείς;
Δεν είναι αντιπρόσωποι του Ιησού Χριστού (εν σχετική εννοία προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως);
Τι κήρυττε ο Χριστός;
Δεν κήρυττε «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ»;

Τι είναι επίσης οι αρχιερείς;

Δεν είναι διάδοχοι των προφητών και των αποστόλων;
Δεν κήρυτταν μετάνοια;
Δεν κατήγγελαν τις αμαρτίες του λαού ούτως ώστε να προκληθή συναίσθηση και αλλαγή ζωής;
«Αναβόησον εν ισχύει και μη φείση, ως σάλπιγγα ύψωσον την φωνήν σου, και ανάγγειλον τω λαώ μου τα αμαρτήματα αυτών και τω οίκω Ισραήλ τας ανομιας αυτών», λέγει στον Ησαία ο ίδιος ο Θεός (Ησ. 58,1).
Δεν είστε πολιτικοί για να μοιράζετε μόνο συλληπητήρια και ευχές (αναγκαία αναμφιβόλως και αυτά), παναγιώτατε και μακαριώτατοι (πότε επιτέλους θα καταργηθούν οι συμβατικές και προκλητικές αυτές προσφωνήσεις;)!
Ο πονεμένος λαός του Θεού περιμένει από σας ένα άλλο είδος λόγου.
Λόγου μετανοίας και αφυπνίσεως!
Πότε θα συνέλθετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;

ΚΗΡΥΞΑΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ

Tου ιατρου Λυκουργου ΝΑΝΗ

«Δε χωρά ανθρώπου νους την τραγωδία». Τάδε έφη ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος αναφερόμενος στις καταστροφικές πυρκαγιές που πλήττουν την πατρίδα μας.
Ποιος, αλήθεια,μπορεί να μείνει ασυγκίνητος και απαθής μπροστά στο είδος και το μέγεθος της καταστροφής, ανθρώπων και φύσεως;
Θάνατοι συνανθρώπων μας και συμπατριωτών μας επώδυνοι και μαρτυρικοί (μεταξύ των οποίων βρεφών και μικρών παιδιών), σοβαροί τραυματισμοί, ξεσπιτώματα, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που είναι δύσκολο επί του παρόντος να αποτιμηθούν, συνιστούν το παζλ της συμφοράς που ενέσκηψε στην καρδιά του καλοκαιριού στη χώρα μας. Λίαν ορθώς ο αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο, στη δήλωσή του, για το ανυπερβλήτου αξίας και ακαταλύτου ισχύος όπλο της προσευχής. Επιπροσθέτως, η Εκκλησία της Ελλάδος ήδη έθεσε κορυφαίο εκκλησιαστικό οργανισμό στην υπηρεσία του Κράτους και της τοπικής Αυτοδιοικήσεως, εκπληρώνουσα στοιχειώδες χριστιανικό καθήκον. Είμαστε βέβαιοι ότι οι κατά τόπους αρχιερείς και ιερείς αλλά και οι απλοί πιστοί θα συνδράμουν, ηθικά και υλικά, τους πληγέντες συνανθρώπους μας.
Δεν αρκεί, όμως, μονάχα η ηθική και υλική συμπαράσταση. Ούτε μόνη η προσευχή. Πρωτίστως και κυρίως απαιτείται η επίσημη διακήρυξη από την πλευρά της διοικούσης Εκκλησίας της ανεπιδέκτου αμφισβητήσεως αληθείας επί τη βάσει της οποίας ο εν Τριάδι Θεός, ο κύριος της ζωής και του θανάτου, επιτρέπει να συμβαίνουν στη ζωή μας τέτοιου είδους γεγονότα ένεκα των φρικαλέων αμαρτημάτων μας και ανομιών μας, προσωπικών, κοινωνικών, εθνικών και εκκλησιαστικών. Ως μέσον τιμωρίας (ας σοκάρονται μερικοί «αγαπολόγοι» και «σχεσιολόγοι» εξυπνάκηδες εντός του εκκλησιαστικού χώρου, ΝΑΙ! ΤΙΜΩΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ!), και μέσο συνετισμού και εξαγνισμού αλλά και σωφρονισμού και παραδειγματισμού. Μπας και αφυπνισθούμε από το βαθύ και βαρύ ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας και προσέλθουμε ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ σε Αυτόν τον Οποίον τόσο δεινώς καταφρονήσαμε!
Ουδέποτε το έθνος των Ελλήνων, το ιδιαιτέρως ευνοημένο και προικισμένο από το Θεό, το Έθνος των περισσότερων μαρτύρων, ομολογητών, αγίων και ιεραποστόλων, έφθασε σε τέτοιο ηθικό και πνευματικό κατάντημα. Δεν αμαρτάνουμε πλέον εκ συναρπαγής και αδυναμίας αλλά εκ προθέσεως και εκ φρονήματος. «Μελέτην ποιούμεθα την αμαρτίαν». Το πρόβλημα δεν έγκειται τόσο στο ότι αμαρτάνουμε αλλά στο γεγονός ότι δεν συναισθανόμαστε ότι αμαρτάνουμε. Αυτό και αν δε χωρά ο νους του ανθρώπου, Μακαριώτατε! Αυτή είναι η πραγματική καταστροφή για τους χριστιανικώς και ουχί κοσμικώς σκεπτομένους!
Ο χωρισμός της ψυχής από το Θεό διά της αμετανοησίας και της σατανικής εμμονής στη θεομίσητη αμαρτία, τη μόνη διασπαστική δύναμη μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Και αυτή είναι η βαθύτερη αιτία των δεινών που κατά καιρούς μαστίζουν την αποστάτιδα χώρα μας αλλά και την αποστάτιδα ανθρωπότητα γενικότερα.
Κάποιοι, οπωσδήποτε θα καγχάσουν, χλευάσουν και ειρωνευθούν, επί τη θέα και τω ακούσματι της παραπάνω παρατεθείσης αλήθειας. Πλην όμως, τους διαψεύδει ο απολύτου ισχύος και αιωνίου κύρους λόγος του Θεού, η Ιστορία και η κοινή λογική. Όση αξία έχει ένα ράκος και ένα βρώμικο ρούχο άλλη τόση αξία έχει εν προκειμένω ο λόγος των αθέων, των απίστων και των μηδενιστών.
Διαχριστιανικός και διαθρησκειακός οικουμενιστικός συγκρητισμός, πολεμική εναντίον της αμωμήτου ημών Πίστεως από τη μεριά του Κράτους, των σχολείων και των Πανεπιστημίων , του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, των εξαχρειωμένων ΜΜΕ( μέσων μαζικής εξαπάτησης),αδιαφορία για τα θέματα της πίστεως, τρομερή έλλειψη ορθής κατηχήσεως του ελληνικού λαού επί θεμάτων Δόγματος, Ήθους και λατρείας, η μείωση του εκκλησιάσματος των Κυριακών, η πολύμορφη εκκοσμίκευση του εκκλησιαστικού βίου, εκατοντάδες χιλιάδες νομιμοποιημένων αμβλώσεων-εν ψυχρώ εμβρυοκτονιών, η σατανική αποφυγή της τεκνογονίας-ολιγοτεκνία, επενδεδυμένη και με «θεολογικό’ και «εκκλησιαστικό μανδύα» κάποτε( ας όψονται κάποιοι δοκησίσοφοι και κοσμικόφρονες ακαδημαικοί θολο-λόγοι- ψευτοθεολόγοι),πορνείες (κλασσικό παράδειγμα οι προγαμιαίες σχέσεις που τις αμνηστεύουν κάποιοι α-πνευμάτιστοι «πνευματικοί» , Μακαριώτατε…), μοιχείες, διαζύγια, συζυγικές απιστίες και καταπατήσεις της ιερότητος του γαμικού- συζυγικού δεσμού, ασέλγειες, ανήκουστα διαστροφικά νομοθετήματα,προκλητικότατες παρελάσεις των σοδομιτών με συνοδό διακωμώδηση αγίων της Εκκλησίας μας και αφόρητη προσβολή της δημοσίας αιδούς αλλά και με την έλλειψη αντιδράσεως των αρμοδίων δικαστικών και αστυνομικών αρχών, άσεμνη και ελεεινή εμφάνιση, ιδίως των γυναικών (ακόμη και εντός των ιερών ναών, «αγελάδες της Βασάν-δαμάλεις παροιστρήσασαι», όπως ευστόχως τις παρομοίασε κάποτε ο μακαριστός Ν.Σωτηρόπουλος σε παλαιότερο άρθρο του στο περιοδικό Ο ΣΤΑΥΡΟΣ) , καπηλικές βλασφημίες και αισχρολογία, κλοπές, αρπαγές, αδικίες, φρικώδη εγκλήματα, πορνικά και διαστροφικά τηλεοπτικά θεάματα-σκουπίδια, θεατρικά και κινηματογραφικά βοθρολύματα του τύπου «corpus christi» και «Jesus Christ super star), είσοδος του βδελύγματος της ερημώσεως (Χάρρυ Πότερ), εντός ιερών μονών της πατρίδας μας, διαστροφικός μετασχηματισμός του μαθήματος των Θρησκευτικών, ανήκουστη ανοχή της διοικούσης Εκκλησίας έναντι των αντίχριστων, αμοραλιστών και μηδενιστών πολιτικών εξουσιαστών μετά τα όσα εγκληματικά έχουν διαπράξει οι τελευταίοι,υλοφροσύνη και ευδαιμονισμός, ωχαδελφισμός και δεν-μεμελισμός, ο θλιβερός αν-ιδανικισμός και η ενασχόληση με τις αηδίες τύπου survivor, ο κρετινισμός της ποδοσφαιρο-λαγνείας, η προδοσία της πατρίδας (βλέπε Σκοπιανό ζήτημα, ακολουθεί οσονούπω και η πολύπαθη Βόρειος Ήπειρος).
Πρόκειται για μερικά μόνο από τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της συλλογικής μας εξαχρειώσεως και αλλοτριώσεως και της αποστασίας μας από τον Τριαδικό Θεό
Και έχουμε την ακατανόητη, αδιανόητη και θρασύτατη απαίτηση, μετά από όλα αυτά τα ανήκουστα και φρικαλέα και αποκρουστικά και ιδιαζόντως ειδεχθή εγκλήματά μας, για τα οποία κάθε άλλο παρά μετανοούμε αλλά εμμένουμε πεισματικά στη διάπραξή τους, να διαθέτουμε την ευλογία Του! Ω της φρικτής απονοίας μας! Ω της σχιζοφρενικής μας απαιτήσεως!
Και απορούμε μετά γιατί παραχώρησε ο Θεός να μας κυβερνά μία ανάξια και επικίνδυνη πολιτική εξουσία και μία επίσης ανάξια και κατώτερη των περιστάσεων πολιτειακή και εκκλησιαστική εξουσία, που παίζει, δυστυχώς, διά της ανηκούστου ανοχής της το ρόλο του νεροκουβαλητή και του αβανταδόρου της πρώτης.
Δεν προτιθέμεθα να παραδεχθούμε ότι τα ανομήματά μας είναι αίτια των διαφόρων συμφορών που μας βρίσκουν;
Ε τότε αλλοίμονό μας! Οι συμφορές μας θα επιταθούν και πολλαπλασιασθούν!
Αν, όμως, παραδεχόμαστε την παραπάνω αλήθεια τι πράττουμε σχετικώς; Προσευχόμαστε με θέρμη να μας ελεήση ο δεινώς καταφρονούμενος από την πλευρά μας εν Τριάδι Θεός; Σπεύδουμε στα εξομολογητήρια; Συμμορφώνουμε τη ζωή μας με τις ευαγγελικές επιταγές;
Τότε ο Θεός, αφού μας επάταξε επ ολίγον, στρέφει προς ημάς και ιάται. Και όχι μόνο ιάται αλλά και μας αποκαθιστά ενώπιόν του και μας δοξάζει.
Μακαριώτατε, άγιο συνοδικοί! Συγκαλέσατε εκτάκτως την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας και καλέστε το λαό σε μετάνοια. Διακηρύξατε την αλήθεια προς πάσα κατεύθυνση. Στην παρούσα περίσταση μονάχα η μετάνοια θα μας σώσει. Αμαρτήσαμε, ανομήσαμε, ασεβήσαμε. Ας σκυθρωπάσουμε, ας κλαύσουμε, ας πενθήσουμε. Ας κλίνουμε γόνυ σώματος και καρδίας σε εκτενή προσευχή προς το φιλάνθρωπο Θεό, επικαλούμενοι τις πρεσβείες της Παναγίας μητρός Του, των μαρτύρων και των οσίων.
Όλα τα δοκιμάσαμε και φθάσαμε εκεί που φθάσαμε! Ας δοκιμάσουμε και τη μετάνοια και δεν θα διαψευσθούμε!