Ποῦ οἱ λέοντες;

«Σεβασμιώτατοι σύνεδροι,
Εις τα βάθρα των αρχιερατικών μας θρόνων εικονίζονται λέοντες ως σύμβολα της πνευματικής δυνάμεως και εξουσίας, της οποίας φορείς πρέπει να είναι οι Αρχιερείς. Περί της δυνάμεως αυτής ομιλών ο προφήτης Αμώς λέγει· «Λέων ερεύξεται, και τις ου φοβηθήσεται;» (κεφ. 3,8). Κατά δε τον ι. Χρυσόστομον, όλοι οι χριστιανοί και ιδιαιτέρως οι επίσκοποι πρέπει να είνε λέοντες πυρ πνέοντες. Η δε Εκκλησιαστική ιστορία, παλαιότερα και νεωτέρα, μαρτυρεί ότι, οσάκις υπήρχον ηρωϊκοί, ο κόσμος ησθάνετο μεγάλως την παρουσίαν των. Αλλ’ εάν ρίψωμεν εν βλέμμα εις τους τελευταίους καιρούς, θα ίδωμεν ότι η δειλία, ο καιροσκοπισμός, η ιδιοτέλεια και εν γένει τα ανθρώπινα πάθη έχουν αφοπλίσει ως επί το πλείστον τους πνευματικούς ηγέτας, οι οποίοι τρέμουν ενώπιον των εκάστοτε ισχυρών της ημέρας ως λαγωοί, όπως προσφυώς ετόνισεν εις την προηγουμένην τακτικήν συνέλευσίν μας (1981) ο αοίδημος ιεράρχης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος».

«Ουκ εκλείψουσι τη Ορθοδοξία στρατιώται!»

«Αλλά δια να μη κλείσωμεν το παρόν υπόμνημα με σκέψεις απαισιόδοξες, πιστεύοντες εις τον Θεάνθρωπον ιδρυτήν της Εκκλησίας μας εκφράζομεν την βεβαίαν ελπίδα, ότι και μέσα εις μίαν τοιαύτην συνεχώς κρατικοποιημένην Εκκλησίαν, όπου οι πνευματικοί λέοντες ενεκρώθησαν, θα ακούωνται συνεχώς φωναί διαμαρτυρίας ως υλακαί ποιμενικών κυνών, και θα έχη εφαρμογήν το ρητόν του βιβλίου του Εκκλησιαστού: «Εστίν ελπίς, ότι ο κύων ο ζων, αυτός αγαθός υπέρ τον λέοντα τον νεκρόν» (κεφ. 9,4). Και δια να εκφρασθώμεν λαϊκώτερον, ένα ζωντανό σκυλί, που γαυγίζει εις την αυλήν του Κυρίου του, αξίζει περισσότερον όχι από ένα αλλ’ από εκατοντάδες νεκρών λεόντων. Εφ’ όσον ημείς οι ονομαζόμενοι πνευματικοί λέοντες προδίδομεν συνεχώς την Ορθοδοξίαν ως κανόνα πίστεως και ζωής, μέσα από τον λαόν, που είνε ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεως, ο Κύριος θα εγείρη στρατιώτας γενναίους. Διότι πίστις μας είνε, ότι «Ουκ εκλείψουσι τη Ορθοδοξία στρατιώται»».

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ «ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΜΤΗΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ 1984-1987 (Α’. Έκθεσις πεπραγμένων)» ΕΚΔΟΣΙΣ «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1988, Σελ. 50-51

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΖΟΥΓΚΛΑ ΑΓΡΙΩΝ ΘΗΡΙΩΝ!

_________Η Εκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Με τον τρόπο αυτό στοχεύει να μας επιστήσει την προσοχή σε ένα σημείο πολύ βασικό για τη ζωή μας. Ήτοι: Η αμαρτία και τα πάθη της ψυχής παραμορφώνουν τον άνθρωπο! Διά της υποταγής μας στο νόμο της αμαρτίας χάνουμε την αγγελική μορφή, που μας έδωσε ο Δημιουργός Θεός, και αποκτάμε μια αγριωπή, μια διαβολική μορφή!
_______Όταν όμως ο άνθρωπος επιστρέψει στο δρόμο του Θεού, όταν επανέλθει στους κόλπους της Εκκλησίας, όταν αρχίσει να αγωνίζεται τον καλόν αγώνα της αρετής, όταν εξομολογείται, όταν εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή, όταν μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων, όταν μελετά το λόγο του Θεού, δηλ την Καινή Διαθήκη, τους βίους των Αγίων, πνευματικά βιβλία κλπ., τότε αλλάζει ο τρόπος της ζωής του. Ο Χριστός επανέρχεται και στήνει και πάλι το θρόνο Του στην καρδιά μας, οπότε αλλάζουν όλα: ήτοι και η καθημερινή συμπεριφορά μας, και η μορφή μας! Ο Χριστός μας μεταμορφώνει!
______Απόδειξις: Όταν ένας αγιασμένος άνθρωπος εμφανίζεται σε μια ομάδα ανθρώπων, τότε όλοι τον θαυμάζουν! Και κάποιος οπωσδήποτε θα ομολογήσει: «Αδέλφια μου, αυτός δεν είναι άνθρωπος! Αυτός είναι άγγελος! Έχει αγγελική μορφή!»
_______Αντιθέτως, όταν ένας άνθρωπος κυριαρχηθεί από τα πάθη της αμαρτίας, τότε παραδίδεται ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ στον Διάβολο! Τότε αλλάζει όχι μόνον η συμπεριφορά του, αλλά και η μορφή του! Τότε στις παρέες μας λέμε: «Παιδί μου αυτός δεν είναι άνθρωπος. Είναι Διάβολος! Και η μορφή του είναι δαιμονική!».
________Στην εποχή μας, λοιπόν, ο άνθρωπος όλο και πιο πολύ απομακρύνεται από τον Χριστό! Και τότε ο χωρίς τον Χριστό στην καρδιά του άνθρωπος είναι ικανός για όλα! Ο Λέχ Βαλέσα της Πολωνίας είπε κάποτε μια σοφή κουβέντα: «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ!».
________Αυτό, δυστυχώς πλέον το ζούμε κάθε μέρα! Έτσι η κοινωνία μας μεταβάλλεται όλο και πιο πολύ σε μια ζούγκλα θηρίων, όπου ο ένας είναι έτοιμος να κατασπαράξει τον άλλον! Επαληθεύεται συνεχώς το ρητό των Λατίνων: «HOMO HOMINIS LUPUS ΕST», δηλ. «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ είναι ΛΥΚΟΣ»!

Αδέλφια μου και Παιδιά μου εν Χριστώ,
________Αυτά, λοιπόν, τα λόγια μας δεχθείτε τα ως εισαγωγή. Διότι είναι άκρως λυπηρά όσα θα σας πούμε και θα διαβάσετε παρακάτω. …
http://mkka.blogspot.com/2018/08/blog-post_7.html