«Τον πατερα Αυγουστινο τον εχω μεσα στην καρδια μου!»

Και νέα ιδιόχειρη επιστολή του Αγίου Παϊσίου

Πέρυσι, με την ευκαιρία του μνημοσύνου του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη, δημοσιεύσαμε πέντε (5) ιδιόχειρες επιστολές του Γέροντος Παϊσίου του αγιορείτη, στις οποίες ο Άγιος αναφερόταν και στο πρόσωπο του π. Αυγουστίνου. Αυτά τα γράμματα τα έγραψε ο Άγιος την εποχή που βρισκόταν στην Ιερά Μονή Στομίου της Κόνιτσας του Νομού Ιωαννίνων (1958-1962). Απευθυνόταν σε κάποιον υπάλληλο του Δήμου Ιωαννίνων, ονόματι Γεώργιο Μάιπα, ο οποίος είχε πνευματική σχέση με τον π. Αυγουστίνο. Στις επιστολές εκείνες ο Άγιος Παΐσιος διατύπωνε την μεγάλη εκτίμηση και το σεβασμό που έτρεφε στον μετέπειτα μητροπολίτη Φλωρίνης. Στην ιδιόχειρη επιστολή που θα διαβάσουμε εδώ, ο μεγάλος αυτός σύγχρονος Άγιος της Ορθοδοξίας εκφράζει την μεγάλη του αγάπη προς τον π. Αυγουστίνο!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ:

https://drive.google.com/open?id=1-9CsStM6ZNucqZfge4hABKok22ZvgFEp

Ορθοδοξια και Ελλας!

Κείμενο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου στὴ λήξι τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου τῶν ἀγοριῶν τοῦ Γυμνασίου στὶς 5.8.1994

«…Δε βλέπετε τι κάνουν οι Αλβανοί για τα δικαιώματα τους; Κλονίζουν το μωσαϊκό αυτό των Βαλκανίων.
Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλλάς! Μὲ τὸ σύνθημα αὐτὸ θὰ μπορέσετε νὰ πῆτε στοὺς μεγαλυτέρους σας· «Ἁμὲς δὲ γ᾿ ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες», δηλαδὴ «Ἐμεῖς οἱ νέοι θὰ γίνουμε πολύ καλύτεροι ἀπὸ σᾶς», ὅπως ἀπαντοῦσαν οἱ ἔφηβοι τῆς Σπάρτης ἀκούγοντας τοὺς γέροντες νὰ διηγοῦνται τὰ κατορθώματά τους. Ὁλοψύχως εὔχομαι κ᾿ ἐγώ, νὰ φανῆτε ἀντάξιοι τῶν προγόνων. Ὅ,τι διδαχθήκατε ἐδῶ, προσπαθῆστε νὰ τὸ ἐφαρμόσετε καὶ νὰ τὸ διαδώσετε. Ἂν ἀκολουθήσετε κ᾿ ἐσεῖς αὐτὸ τὸ δρόμο, ἔχουμε ἐλπίδα πὼς θ᾿ ἀνατείλουν καλύτερες ἡμέρες γιὰ τὴ μικρὴ ἀλλ᾿ ἔνδοξη πατρίδα μας.

Κι ὅταν γίνετε ἄνδρες καὶ ἔλθῃ ἡ ὥρα νὰ ὑπηρετήσετε ὡς στρατιῶτες καὶ ἀξιωματικοί, νὰ διακριθῆτε γιὰ τὴ θερμὴ ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα. Τὴν πατρίδα νὰ τὴν ἔχετε παραπάνω κι ἀπ᾿ τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς σας· αὐτὴ στὴν καρδιά σας, κατὰ τὸ ῥητὸ τῶν ἀρχαίων προγόνων μας, νὰ κατέχῃ θέσι ὑψηλότερη «πατρός τε καὶ μητρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων». Καὶ ἂν ―πρᾶγμα ποὺ κανεὶς δὲν εὔχεται― ἐχθροί, εiτε ἀπ᾿ τὴν ἀνατολὴ εiτε ἀπ᾿ τὴ δύσι εiτε ἀπ᾿ τὸ βορρᾶ εiτε ἀπ᾿ τὸ νότο, ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Ἑλλάδος μας, ν᾿ ἀκουσθῇ πάλι, κι ἀπ᾿ τὸ δικό σας στόμα, τὸ «Μολὼν λαβὲ» τοῦ Λεωνίδα στὶς Θερμοπύλες καὶ τὸ «ΟΧΙ» τοῦ Δαβάκη στὴν Πίνδο, καὶ νέες σελίδες δόξης νὰ γραφοῦν. Σὰν παιδιὰ Ἑλλήνων Μακεδόνων μὴ λησμονεῖτε, πὼς οἱ παπποῦδες σας ἀγωνίσθηκαν στὰ ὀροπέδια τῆς Μακεδονίας καὶ χάρις στοὺς ἀγῶνες ἐκείνους ἡ Ἑλλὰς σήμερα εἶνε ἐλεύθερη. Καὶ πρέπει νὰ μείνῃ ἐλεύθερη. Πάντοτε νὰ σκέπτεσθε, ὅτι πρέπει νὰ πράξετε τὸ καθῆκόν σας σὰν ἀπόγονοι ἡρώων τῆς φυλῆς μας.
Ἂν ἔχετε τέτοιο φρόνημα, τότε ἡ Μακεδονία, ἡ χώρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, ποὺ ὅπως μαρτυροῦν ἀναρίθμητα μνημεῖα ἦταν καὶ εἶνε ὡς τώρα ἑλληνική, θὰ μείνῃ καὶ γιὰ πάντα ἑλληνική».