Bαρθολομαῖε,

Πάνυ ἄστοχος, ἄκυρος καὶ αἱρετική ἡ, ἀπό μέρους τῆς σῆς ψευτο-Μετριότητος, ἀξιολόγησις Τῆς,  ὄντως, οὔσης Θεοτόκου, ὡς Πρωταγίας!

Ἡ καταπλήξασα καὶ ὑπερβάσα ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων τὴν φύσιν. Ἡ μεγαλυνομένη ὠς Τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καὶ ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ. Ἡ ἀδιαφθρόρως τεκοῦσα Θεὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως. Ἡ προεκλεχθεῖσα ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν, γενέσθαι Μήτηρ Θεοῦ. Ἡ Μόνη Ἀγνὴ καὶ Ἀχραντος, ἡ, πρὸ-κατά-καὶ μετὰ τὸν τόκον, Παρθένος. Ἡ Προφητευθεῖσα ὡς Κλίμαξ, Πόκος, Βάτος, Ράβδος, Μάννα κ.λ.π. Τὸ Ἱερώτατον τῆς Οἰκουμένης Κειμήλιον. Ἡ, ὡς Παρθένος Μήτηρ, προσενεχθεῖσα ὑφ᾽ ἡμῶν, δῶρον τῷ Θεῷ. Ἀλλότριον γάρ τῶν Μητέρων ἡ Παρθενία! Ἡ Ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανῶν καὶ καθαροτέρα λαμπιδόνων ἠλιακῶν… (Ἐπιλείψῃ με ὁ χρόνος καὶ οὐκ ἐξαρκέσῃ ὁ χῶρος διὰ περαιτέρω ἀνάσυρσιν καὶ ἀνάδειξιν πραγμάτων ἐχόντων σχέσιν περὶ τοῦ θέματος).

Συνελόντι εἰπεῖν. Ἡ ἐν δεξιοῖς Τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ Της παρισταμένη Βασίλισσα, μετὰ τῆς τόσης λαμπρότητος· εἶναι ἀνήκουστον καὶ πρωτόγνωρον νὰ τίθεται, παρ᾽ οἱουδήποτε παράφρονος, εἰς σύγκρισιν πρὸς πάντα Ἅγιον· ὡς Ὑπεραγία καὶ Ὑπερευλογημένη ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ Ὀρθοδόξῳ Κυψέλῃ Βασιλεύουσα, σοῦ δὲ, ἐπαισχύντως, οὐδ᾽ ὡς κυφῆνος, πλέον, ἐν αὐτῇ μὴ ἀναγνωριζομένου· καὶ ἀποβαλομένου, ὅσον οὕπω, ὑπό τῶν φρονίμων, σοφῶν καὶ προνοητικῶν μελισσῶν-πιστῶν. Οὐδόλως, ἐν τῇ ἀλόγῳ ἀφυνιάσει σου, μέλει σοι, περὶ τῆς ὑστεροφημίας σου;

Κρίμα! Ἀφοῦ, «ἀντὶ τοῦ διδάσκειν, κατήντησας διδάσκεσθαι» ὑπό τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος, ἐφάρμοσον σεαυτῷ τόν Β´ Κανόνα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Κανόνα ΚΔ´ τῆς ἐν Καρθαγένῃ. Ψαλμ. 118, 15-16. Δευτερ. 16,18. Ὠσηὲ 4,6. Νεαρὰ Ἰουστ. ΡΚΓ´.  Καὶ ὑποσημείωσις (1)   Β´ Καν. Ζ´ Οἰκ. σελ. 323-325, «Πηδάλιο» «Ἀστερος», Παπαδημητρίου.

(Τὸ ὡς ἄνω κείμενον ἀφορᾶ εἰς λεπτομέρειαν, ἐξαποληθείσης παρὰ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἐγκυκλίου, ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς)