Να παυση η εξαρτηση του Αποδημου Ελληνισμου

ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο και να επιστρεψη στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλαδος, πριν τον διαβρώση ο πατριαρχης

Ἀπόσπασμα 1. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ», φυλ. 251, Αὐγουστο 1962
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
2. «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Ναρκη στη διοίκησι τῆς Ἐλλαδικης Ἐκκλησίας & στον Ἀπόδημο Ἑλληνισμο, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 14-17

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΙΤΛΟ, ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΣΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ & ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ

  Ναρκη στη διοικησι της Εκκλησιας & στον Αποδημο Ελληνισμο την πυροδοτει ο πατριαρχης» (pdf)

 

• Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος βλέποντας τὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα τῶν μασόνων πατριαρχῶν προειδοποίησε γιὰ τὸν κίνδυνο ποὺ θὰ διέτρεχε ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλληνική Ἐκκλησία και ἐνημέρωσε ἀπὸ τὸ 1962 τοὺς ὀρθοδόξους ἐπισκόπους καὶ τὸ λαό. Ἐδιδε τὴν λύση, για νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὰ γρανάζια τῶν ἀθεόφοβων πατριαρχῶν

Με τετοιο πατριαρχη και επισκοπους φανταστητε τι διαβρωσι θα υποστη ο αποδημος Ελληνισμος

Συνεπῶς, κύριοι, δὲν παρίσταται ἀνάγκη νʼ ἀρνηθοῦμε τὴν πατρίδα μας γιὰ νὰ γίνωμε κήρυκες τῆς οἰκουμενικότητος τοῦ κ. Ἀθηναγόρα, εἰς τὴν ὁποία ἡ Ἑλλὰς ὡς Ἔθνος θὰ ὑποστῇ τελείαν ἐξάτμησι ὑπὲρ τῆς μεγάλης πατρίδος, τῆς Τουρκίας!
Μὲ ἀρχιεπισκόπους καὶ ἐπισκόπους κάπως ἔτσι κατηχουμένους ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μπορεῖτε νὰ φαντασθῆτε ποιά διάβρωσι θὰ ὑποστῇ ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμός, ὁ ὁποῖος καὶ ἔξωθεν ἔχει τὰς ἀφορμὰς γιὰ τὴν μείωσι καὶ κατάψυξι τῶν πατριωτικῶν του συναισθημάτων;

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ

Νὰ παύση ἡ ἐξάρτηση τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο

Ἐκτὸς τῶν ἐθνικῶν λόγων, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς τῆς Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας πρέπει νὰ παύσῃ νὰ ἐξαρτᾶται ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὑπάρχουν καὶ θρησκευτικοὶ λόγοι, οἱ ἐξῆς:

α) Ἀτομα ἀνίκανα & ἐπικίνδυνα χειροτονοῦνται ἱερεῖς & ἀρχιερεῖς
Ἄτομα γνωστὰ εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ τὴν φαυλότητα καὶ ἀνικανότητά των, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ χειροτονηθοῦν ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, καταφεύγουν εἰς τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμό, ἀνεξελέγκτως χειροτονοῦνται καὶ ἐγκαθίστανται εἰς Ἐνορίας καὶ Ἐπισκοπάς, καὶ ἔκπληκτοι οἱ ἐδῶ Ἕλληνες πληροφοροῦνται τὴν τοποθέτησί των ἐκεῖ ὅπου θὰ ἔπρεπε νὰ τοποθετηθοῦν οἱ ἄριστοι τῶν κληρικῶν. Ἐνορίες μὲ χιλιάδες ἀποδήμων Ἑλλήνων διοικοῦνται πνευματικῶς ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὄχι ἐπίσκοποι, ὄχι πρεσβύτεροι, ὄχι διάκονοι, ἀλλὰ προσκλαίοντες εἰς τὰ προπύλαια τῶν Ναῶν θὰ ἔπρεπε νὰ στέκωνται.

Ὄχι λίγοι ἀπὸ αὐτοὺς σὲ ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ἡ Πατρίδα μας διεξῆγε τὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα, αὐτοὶ βρῆκαν ἀσφαλὲς καταφύγιο τῆς ἀνανδρίας των στὶς ξένες χῶρες καὶ ἀφοῦ ἔγιναν φυγάδες καὶ λιποτάκτες παρουσιάζονται τώρα ἀπὸ τῆς ὡραίας πύλης νὰ εὐλογοῦν τοὺς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐπιστρατεύθησαν καὶ ἐπολέμησαν καὶ προεκινδύνευσαν ὑπὲρ Πατρίδος. Δὲν ἀποκλείεται δὲ οἱ ἀπάτριδες αὐτοὶ νʼ ἀποκαλοῦν… ἀναρχικοὺς τοὺς ᾕρωες τῆς Πατρίδος. Ὁποία θρασύτης βραβευμένη μὲ καλυμμαύχια, μὲ σταυροὺς καὶ ἐγκόλπια! Ἀνάξια πρόσωπα ἔχουν εἰσχωρήσει στὶς τάξεις τοῦ ἀποδήμου κλήρου. Καὶ τοῦτο διότι διαφεύγουν τὸν ἔλεγχο τῆς Ἑλλάδος.
β) Ἡ Μασονία ὀργιάζει στὶς ἑλληνικὲς κοινότητες καὶ ὁ πατριάρχης καὶ οἱ ἐπίσκοποι ἔχουν στενὲς σχέσεις μ᾽ αὐτήν! Τούτων ἐπίσημοι ἐκπρόσωποι διατελοῦν εἰς τρυφερὰς σχέσεις μὲ ἐπισκόπους καὶ ἀρχιεπισκόπους καὶ καταλαμβάνουν θέσεις ἐπιτρόπων καὶ ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν ὑπηρεσιῶν. Μασόνοι σύμβουλοι Ἐκκλησίας! Ὑπὸ τὴν ἐπήρειαν τούτων ναοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχουν ἐκκοσμικευθῆ. Ἐντὸς αὐτῶν ἀκούονται ψαλμωδίαι καὶ ὕμνοι πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεό, ταυτοχρόνως ὅμως εἰς τὶς αἴθουσες κάτω ἀπὸ τοὺς ναούς ἤ παραπλεύρως αὐτῶν ζεύγη ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ὑπὸ τοὺς ἤχους ἐξωφρενικῆς μουσικῆς χορεύουν τοὺς πλέον ἀνηθίκους χοροὺς τῇ ἀνοχῇ καὶ τῇ εὐλογίᾳ τῶν ἱερατικῶν προϊσταμένων των. Τί δὲ νὰ πῇ κανεὶς περὶ τῆς ἀθλίας ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως τῆς Αὐστραλίας; Ἀλλὰ περὶ τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ τῆς Αὐστραλίας, ὁ ὁποῖος πλησιάζει τὶς διακόσιες χιλιάδες, πρέπει νʼ ἀσχοληθοῦμε σὲ ἰδιαίτερο ἄρθρο καὶ μὲ στοιχεῖα νʼ ἀποδείξωμε, ὅτι ἡ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικὴ διοίκησις ἀπέτυχε οἰκτρῶς. Εἰς μάτην Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πονοῦντες τὴν Ἐκκλησία ἀπευθύνονται στὴν Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλὰς ἀδυνατεῖ νὰ ἐπέμβῃ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικῶς καὶ νὰ προβῇ εἰς χειρουργικὴν ἐπέμβασιν. Ἕνα εὐχάριστο ταξίδι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας εἰς Κων\πολι καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπιστρέφει κατάφορτος πατριαρχικῶν εὐλογιῶν διὰ τὸ συντελούμενο ἐκεῖ θαυμάσιον ἔργον του(!). Ἡ Ἑλλὰς ὡς Ἔθνος παραμένει ἁπλὸς θεατὴς τῆς ἐκεῖ καταστάσεως. Ἴσως, ὅταν πλέον τὸ κακὸ προχωρήσῃ εἰς τὰ μὴ περαιτέρω, νʼ ἀποσταλῇ πατριαρχικὸς ἔξαρχος διὰ νὰ εἰσηγηθῇ τὴν λαμπρά(!) λύσι·ὁ ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας ὡς ἀμοιβὴ τῶν κόπων του νὰ λάβῃ τὴν μετάθεσι σὲ κάποια πλούσια Μητρόπολι τῆς Ἑλλάδος!

Νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς

καὶ κάθε σπιθαμὴ τῆς Ἑλληνικῆς γῆς

Μέγα μέρος τοῦ κακοῦ, ποὺ λυμαίνεται ἐκκλησιαστικῶς τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμὸ τῆς Εὐρώπης, Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας, θὰ ἐκλείψῃ, ἐὰν οἱ Ἐκκλησίες τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐξαρτῶνται ἐκ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς. Ἀλλὰ καὶ οἱ Μητροπόλεις καὶ Ἐπισκοπὲς Δωδεκανήσου καὶ Κρήτης, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐδαφικῶς τμήματα τῆς ἑλληνικῆς πατρίδος, πρέπει συμφώνως πρὸς τὸν ΛΔ΄ Ἀποστολικὸν Κανόνα νʼ ἀνήκουν εἰς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἔθνους καὶ ὡς κεφαλὴ τῆς Ἱεραρχίας νὰ ἔχουν τὸν προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς. Ἔτσι οἱ Μητροπολῖται Δωδεκανήσου καὶ Κρήτης θὰ συμμετέχουν εἰς τὴν διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Θὰ ὑπάρχῃ δὲ δυνατότητα καὶ ἀπὸ αὐτοὺς νὰ ἐκλεγῆ καὶ ὁ πρῶτος· καὶ κάθε εὐεργετικὸ μέτρο, τὸ ὁποῖο χάριν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θὰ λαμβάνεται, θὰ ἐπεκτείνεται καὶ μέχρις αὐτῶν.

———–

(Τό ἐξώφυλλο σὲ καλύτερη ἀνάλυση)