Δ Ι Π Λ Ο Υ Σ   Σ Κ Ο Π Ο Σ
ΠΕΝΤΑΕΤΗΣ ΕΠΙΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ

(Α΄ Κορ.14,19 – Πράξ.2,42)

Ίερέως Ίωάννου Νικολοπούλου
Έξομολογητικά προς Έπίσκοπον

Με κακό οδηγό, Ίουστίνε μου,
«επιβάτης» δε μένει κανένας.
Προσοχή λιγοστή, έστω, δείξε μου.
Έχετ’ άπαντες σώας τάς φρένας.

Τά φθεγγόμενα δεν είναι κηρύγματα
όταν μένουν’ «ηθικολογία».
Σάν, Χριστό δεν εγκλείουν για στήριγμα(;)
Αποβαίνουνε «μωρολογία»!

Ή ευθύνη βαρύνει Έσένανε.
Μη μάς στείλης ξανά Τροχαλάκη!
Έχορτάσαμ’ από «αλογόμυγες».
Άσχολήσου με μάς … λιγουλάκι!

«Πέντε λόγια Θεού» να ακούσουμε
Και «εντός να οίκήση ό Χριστός» μας.
Αυτός είναι ό λόγος «εγγίσεως».
Αυτός είν’ ό διπλούς ό σκοπός μας.

Πέντε είν’ οί Παπάδες .. στο σύνολο.
Προλαβαίνουν Σχολειά .. και Γραφεία …
Τού Χριστού ή Θυσία είν’ «πάρεργο»;!!!
Αυτό είναι βαργιά αμαρτία!
Αυτό είναι φρικτή βλασφημία!
Έπιδείξατε … λίγη Ε υ θ ι ξ ί α !

ΜΕΤΑ-ΤΡΟΧΑΛΑΚΕΙΟΣ ΕΠΟΧΗ
—- . —-
(Τού αυτού -Ι.Ν.-)

Επί τέλους, κατάλαβες, Δέσποτα,
το .. εφήμερο(;), μέγα Σου «λάθος»!…
Πέντε χρόνια, θερμά παρακάλαγα.
Δε Σέ άφηνε όμως το πάθος …

Εδώ φτάσανε πλέον τά πράγματα.
Παρ’ ολίγο να είχαμε δράματα!
Να ακούς γύρω – γύρω τί λένε,
όσοι «ακλόνητοι» μένουν .. και κλαίνε.

Πρώτος Σύ, κάθε μέρα λειτούργαγε.
Το παράδειγμα ό ίδιος να δείχνης.
Μη προβάλης καμία πιά «πρόφαση»(!)
Το «τί είσαι» -απλώς- αποδείχνεις.

Κάθε μέρα Χριστό βάζε μέσα σου.
Πάψε πιά τά «σουλατσοταξίδια»!
Τά «κατάφερες» .. νάσαι Έπίσκοπος!!
Κάτι άλλο .. δε θάν’ μιά ΄π’ τά ίδια;

«Μιτροπάλουκος!!!» πάντα θα βρίσκεσαι,
σέ Σαλόνικα, Φλώρινα, Κρήνη,
Ίσταμπούλ, πού … «το μάτι ΣΟΥ κλείνει»!
Ό,τι άλλο -επί πλέον- «ορέγεσαι!!!!!»,
Σ ω τ η ρ ί α μέσα δέν κλείνει.

«Άποπήδησε». Απομακρύνθητι,
από κάθε «αλαζόνα» σου σκέψη!
Σέ βλαμμένα μυαλά μέσα εγκρύπτεται
κάποια -δήθεν- ανώτερη «ΣΤΕΨΗ»!!!

Φχαριστώ, -επί μέρους- πού πείσθηκες …
«Κλίνε -πάντα- ευήκοα ώτα».
Μη θωρείς με «εχθρό» και «απόβλητο».
Την ψ υ χ ο ύ λ α σου νοιάζομαι … πρώτα!