O KYΡΙΟΣ ΜΑΣ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

& ΟΧΙ ΝΑ ΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΜΑΣ

Από τενεκέδες, αλλαζόνες, που δεν είχαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, δεν τους διαλεξε ο πιστός λαός, προσκύνησαν μασονικές στοές και έγιναν δεσποτάδες, τι μπορεῖ να περιμένει κανεις;
Να δούμε πως τους φωτογραφίζει και τι λέει ο σεβάσμιος Ορθόδοξος αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης· Ακοῦστε τον:
«Ὁ Χριστόφορος ὁ Καλύβας, ἕνας ἐπιστήθιος φίλος µου, σπουδαία φυσιογνωµία, µοῦ ἔλεγε πρό ἐτῶν πού συζητούσαµε: “Ρέ Αὐγουστῖνε, δέν κατάλαβες τί θά γίνῃ; Ὁ σατανᾶς µετεχειρίσθη ὅλα τά µέσα γιά νά διάλυση τήν Ἐκκλησία. Θά µεταχειριστῇ εἰς τούς ἔσχατους καιρούς καί ἕνα τελευταῖο ὅπλο: Θά ντύσῃ παπᾶδες καί δεσποτάδες πρόσωπα τῆς ἐξουσίας του· θά τούς φορέσῃ ἐγκόλπια καί θά τούς δώσῃ πατερίτσες! Καί διά µέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θά διάλυσῃ τήν Ἐκκλησία”

Ολιγον ακομη και η θυελλα ερχεται!

Κραυγη διαμαρτυριας, του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου, για την αθλια εκκλησιαστικη καταστασι των ημερων μας

ΘΑ ΚΑΘΑΡΙΣΘΗ Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

«Καθαρίσατε τὴν Ἐκκλησίαν, τοὺς ἀναξίους αὐτῆς ἀπελαύνοντες» (Μ. Βασίλειος)

Διαβᾶστε την  «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»:

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=48856#more-48856

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΣΤΑΥΡΩΘΗ

ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΑΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Τοῦ κ. Γεωργίου Τραμπούλη, Θεολόγου

Ἡ Ἱεραρχία μεριμνᾶ διά τήν τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων

Οἱ διάδοχοι τῶν ἀποστόλων, οἱ Ἐπίσκοποι, ἔχουν τήν βαρειά εὐθύνη καί εἰδικά ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σύμφωνα καί μέ τόν καταστατικό χάρτη της, νά μεριμνᾶ γιά τήν τήρηση τῶν Δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων, γιά τήν ἑνότητα τῆς πίστεως, ὅπως καί γιά τήν Ἐκκλησιαστική κοινωνία τόσο μέ τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ὅσο καί μέ τά ἄλλα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καί τίς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες. Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχουν τήν εὐθύνη νά διατηρήσουν καί νά μεταδώσουν ἀκεραία καί ἀνόθευτη τόσο τήν διδασκαλία ὅσο καί τό ἦθος τῶν ἁγίων Ἀποστόλων.

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀποδεχθῆ ὡς Πατέρες καί Διδασκάλους της ἐκείνους πού ὑπῆρξαν «κανόνας πίστεως καί ἡ τῶν πρα­γμάτων ἀλήθεια», ἐκείνους πού ἦσαν δοχεῖα τῆς θείας χάριτος καί ἐναρμόνιζαν τήν πράξη μέ τό ἦθος. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἦσαν ξένοι πρός τήν κοσμική γλώσσα, τήν διπλωματία καί πρό πάντων τήν καταπάτηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐνέδιδαν στίς ὅποιες πιέσεις καί σκοπιμότητες, γιά ὁποιουσδήποτε λόγους, τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας.

Δημοσιεύματα σκοπόν ἔχουν νά προκαταλάβουν τάς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας

Προκαλοῦν ἀποστροφή ἀλλά καί κατάπληξη τά δημοσιεύματα τόσο στόν ἔντυπο ὅσο καί στόν ἠλεκτρονικό τύπο, τά ὁποῖα σκοπό ἔχουν νά προκαταλάβουν τίς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου σχετικά μέ τό οὐκρανικό πρόβλημα ἀλλά καί προσωπικά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Τήν στιγμή μάλιστα ὅπου κατά τίς ἐργασίες τῆς ΔΙΣ τοῦ Αὐγούστου δέν ὁρίσθηκε νά συζητηθῆ τό ζήτημα στήν ἡμερησία διάταξη τῶν θεμάτων τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου. Ὑπῆρξαν δημοσιεύματα πού ἔκαναν λόγο γιά ἀποστολή κατά τούς ἑπόμενους μῆνες «εἰρηνικοῦ γράμματος» στόν ψευδο-μητροπολίτη Κιέβου Ἐπιφάνιο, μέ τό ὁποῖο, ὅπως ἀνέφερε τό δημοσίευμα, θά ἀναγνωρισθῆ ἡ σχισματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας. Ἐπίσης, ἄλλα δημοσιεύματα ἀνέφεραν ὅτι τόσο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅσο καί οἱ Μητροπολίτες, εἶναι εὐθυγραμμισμένοι μέ τήν στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στό θέμα, «ἐνῶ ὑπάρχουν καί κάποιοι Μητροπολίτες πού ἀντιδροῦν μέ τήν στάση αὐτή ἀλλά ἀποτελοῦν τήν μειοψηφία. Καί σέ μία Σύνοδο ἡ γνώμη τῶν πλειόνων κρατείτω!».

Τεράστιαι αἱ πιέσεις πού δέχεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος

Ἐπιβεβαιώνοντας ἔτσι τίς τεράστιες πιέσεις πού δέχεται τόσο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅσο καί σύνολη ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νά ἀναγνωρίση τήν σχισματική Οὐκρανική Ἐκκλησία. Πιέσεις οἱ ὁποῖες προέρχονται ἀπό τό Φανάρι, ἀλλά προπάντων ἀπό τήν Ἀμερική, ἀφοῦ, ὅπως τονίσθηκε σέ ἄρθρο τῆς ἐφημερίδας Ἑστίας «ἡ ἀπόφασις αὐτή εἶναι ὅπλο γιά τήν ἐξωτερική πολιτική τῆς Ἑλλάδος, καί εἰδικῶς στίς σχέσεις της μέ τίς ΗΠΑ. Μία ἀπόφασις, ἡ ὁποία ὑπερβαίνει κατά πολύ τά ἐκκλησιαστικά ὅρια».

Θά ἱκανοποιήσουν τούς σχεδιασμούς ἀθέων καί ἀλλοδόξων;

Ὁ μόνος ἁρμόδιος νά ἀποφανθῆ γιά τήν ἀναγνώριση ἤ ὄχι τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας, σύμφωνα μέ τούς ἐκκλησιαστικούς κανόνες, εἶναι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀπόφαση τῆς ὁποίας ἡ ἔκταση ἀλλά καί ἡ ἔνταση τῶν ἐπιπτώσεών της θά εἶναι τεράστιες τόσο σέ ἐκκλησιαστικό ὅσο καί σέ πολιτικό ἐπίπεδο. Ἐπιπτώσεις πού στόχο ἔχουν νά ἱκανοποιήσουν σχεδιασμούς ἀθέων καί ἀλλοδόξων. Μία ἀπόφαση πού θά ἔχη ὡς συνέπεια νά βαθύνη ἀνεπανόρθωτα ἡ πόλωση καί ἡ διαίρεση μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μεταξύ ἑλληνόφωνων καί σλαβόφωνων Ἐκκλησιῶν. Νά διαρραγῆ ἡ βαθειά καί πνευματική σχέση, ἡ ὁποία ἔχει τίς ρίζες της στούς βυζαντινούς χρόνους, κάτι τό ὁποῖο εἶναι βασική ἐπιδίωξη τόσο τῶν ἀμερικανῶν ὅσο καί τῶν δυτικο-εὐρωπαίων. Σέ περίπτωση πού ἡ Ἱεραρχία ἀναγνωρίση τήν σχισματική Οὐκρανική Ἐκκλησία αὐτόματα καταστρατηγοῦνται οἱ ἐκκλησιαστικοί κανόνες, ἀφοῦ ἀναγνωρίζεται ἀποστολική διαδοχή σέ σχισματικούς, ἀφορισμένους καί αὐτοχειροτονήτους. Ἆραγε οἱ Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ περίπτωση πού ἀποδεχθοῦν τήν ἀναγνώριση, πῶς θά τούς ἐπιτρέψη ἡ ἐπισκοπική τους συνείδηση νά συλλειτουργήσουν κάποια στιγμή μέ ἀφορισμένους καί αὐτοχειροτονήτους ἐπισκόπους; Πῶς θά νομιμοποιήσουν ἀντικανονικές πράξεις τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή νά ἐπεμβαίνη σέ κανονικό ἔδαφο ἄλλης ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας; Οἱ Μητροπολίτες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἀποβλέπουν νά ἀνοίξουν τούς ἀσκούς τοῦ αἰόλου στίς ὅποιες παράνομες ἀπαιτήσεις τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου; Καί ἄν αὔριο ζητήση νά ἐπέμβη στίς Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος, θά τό ἀποδεχθοῦν;

Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι πῶς ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θά ἀναγνωρίση μία Ἐκκλησία, ὅταν κανένα Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο καί Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία δέν τήν ἔχει ἀναγνωρίσει; Τήν στιγμή μάλιστα πού ἡ κανονική Ὀρθόδοξη Οὐκρανική Ἐκκλησία ἔχει ὑπό τήν δικαιοδοσία της περισσότερες ἀπό 12.000 ἐνορίες, ἀλλά καί τά περισσότερα μοναστήρια τῆς χώρας ἀκόμα καί τήν φημισμένη Λαύρα τοῦ Κιέβου. Πῶς θά ἀναγνωρίσουν τήν σχισματική Ἐκκλησία, ὅταν τά οὐκρανικά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης ἀναφέρουν συνέχεια δημοσιεύματα σχετικά μέ τήν κατάσχεση ἐκκλησιῶν καί ἐπιθέσεις καί προπηλακισμούς ἐναντίον Ἐπισκόπων, ἱερέων, μοναχῶν καί πιστῶν, γιά ἁρπαγές μοναστηριῶν, γιά διώξεις ἀδελφοτήτων τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας; Πῶς θά ἀναγνωρίσουν τούς σχισματικούς, ὅταν ὁ νέος πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας κ. Βλάντιμιρ Ζελένσκι κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στό Φανάρι τόν περασμένο Αὔγουστο ἔδειξε, σέ ἀντίθεση μέ τόν προκάτοχό του κ. Ποροσένκο, ὅτι θέλει νά ἀποστασιοποιηθῆ ἀπό τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα τῆς χώρας του; Καί μάλιστα προσπαθεῖ νά διατηρήση καλές σχέσεις μέ ὅλες τίς οὐκρανικές ἐκκλησίες, «θέλοντας νά ἐπιδείξη μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι εἶναι πάνω ἀπό τήν σύγκρουση καί ὄχι μέσα σέ αὐτήν»; Τέλος, πῶς θά ἀναγνωρίσουν τούς σχισματικούς τήν στιγμή πού ὁ σχισματικός Οὐκρανός Πατριάρχης Φιλάρετος, ὁ ὁποῖος μέχρι πρόσφατα συνεργαζόταν μέ τόν ψευδο-ἐπίσκοπο Ἐπιφάνιο, σέ συνέντευξή του δήλωσε ὅτι «Δέν συμφωνῶ νά ὑπαγόμαστε στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, διότι εἴμαστε ἀνεξάρτητο κράτος! Ποιά ἡ διαφορά νά ὑπακοῦμε στήν Μόσχα ἀπό τό νά ὑπακοῦμε στό Φανάρι; Ἡ Οὐκρανία εἶναι ἀνεξάρτητο κράτος τέλος…». Θά ἦταν φρόνιμο νά προβῆ ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία στήν νομιμοποίηση τῶν σχισματικῶν, τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι αὐτοδιαλύονται, ἐνῶ ἡ κρατική τους ἐξουσία ἀποστασιοποιεῖται ἀπέναντί τους;

Ποιός ἆραγε θά ἀποζημιώση τίς ἑλληνικές τουριστικές ἐπιχειρήσεις πού θα ὑποστοῦν τεράστιες ζημιές λόγω τῆς πτώσεως τῶν ἀφίξεων τῶν ρώσων τουριστῶν; Μήπως ὁ ἀμερικανός πρέσβης;

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πάπας τῆς Ἀνατολῆς;

Ὁ Μητροπολίτης Μεσσηνίας σέ πρόσφατο δημοσίευμά του στήν ἐφημερίδα «Κιβωτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας» ἀνέφερε ὅτι «πίσω ἀπό ὅλες αὐτές τίς μεθοδεύσεις μία καί μοναδική ἐπιδίωξη ὑπάρχει ἀπό μέρους τοῦ Πατριάρχη Μόσχας. Ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ ἀδιαμφισβήτητου κανονικοῦ δικαιώματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, ὡς Πρώτου στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς, νά ἐκχωρεῖ Αὐτοκεφαλίες». Ὁ Μητροπολίτης Χρυσόστομος γνωρίζει πολύ καλά, ὡς πανεπιστημιακός διδάσκαλος, ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει πρῶτος, ὁ πάπας τῆς Ἀνατολῆς, ὅτι τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι συλλογικό καί ξένο ἀπό κάθε αὐθεντία καί ἐξουσία. Ἀνέφερε ἐπίσης ὅτι «εἶναι πολυτέλεια μέ τέτοιου εἴδους μεθοδεύσεις ὁ Οὐκρανικός λαός νά μή μπορεῖ νά βιώσει τήν ἐκκλησιαστική του ἑνότητα, ἀλλά νά βρίσκεται σέ μία ἀγωνία συνεχοῦς σχίσματος». Ὅμως τήν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας στήν Οὐκρανική Ἐκκλησία μέχρι χθές τήν ἀποδεχόταν καί τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, ἀφοῦ «Τά κατ’ ἔτος ἐκδιδόμενα «Ἡμερολόγια», ἤ ‟Ἐπετηρίδες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου” μέχρι καί τοῦ ἔτους 2018 ἀναγράφουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπάγεται κανονικῶς στήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας», τί συνέβη στίς ἡμέρες μας, ὥστε ὁ Σεβ. Χρυσόστομος νά ἀγωνιᾶ γιά τήν ἑνότητα τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ; Ὁ Σεβασμιώτατος σημειώνει ὅτι «ἐμφωλεύει καί ὁ κίνδυνος δημιουργίας ἐσωτερικῶν διχοστασιῶν σέ κάποιες ἄλλες τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες προκειμένου νά ἱκανοποιηθοῦν οἱ ἐπιδιώξεις τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας». Μά ἐάν φοβᾶται ὁ Σεβασμιώτατος γιά διχοστασίες, γιατί δέν συντάσσεται μέ τήν πρόταση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου νά συγκληθῆ Πανορθόδοξος Σύνοδος, γιά νά συζητηθῆ καί νά λυθῆ τό οὐκρανικό ζήτημα;

Μήπως ἔχει παραδοθῆ τό τιμόνι τοῦ σκάφους εἰς τούς πλοηγούς τοῦ Βοσπόρου;

Ἐπειδή τά μέχρι σήμερα δεδομένα εἶναι ἀνησυχητικά, ἐπαναλαμβάνονται τά ἑξῆς ἐρωτήματα: «Μήπως ἔχει καταργηθῆ ἡ αὐτονομία τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας; Μήπως ἔχει παραδοθῆ τό τιμόνι τοῦ σκάφους στούς πλοηγούς τοῦ Βοσπόρου; Μήπως οἱ Ἕλληνες ἐπίσκοποι δέν δικαιοῦνται πιά νά ἔχουν γνώμη, ἀλλά εἶναι ὑποτελεῖς καί ὑποχρεωμένοι νά ὑποτάσσωνται τυφλά στήν νομενκλατούρα τῆς Κωνσταντινουπόλεως; Μήπως αὔριο θά δοῦμε νά πραγματοποιεῖται τό πολυχρόνιο ὄνειρο νά στήνεται τό ἀνώτατο διευθυντήριο στήν Ἑλλάδα καί νά περιέρχεται σέ δεύτερο ἤ σέ τρίτο πλάνο ἡ Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος;».

Ὅμως ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν σταυρώθηκε, γιά νά καλύψη τά συμφέροντα καί νά ἱκανοποιήση τίς βλέψεις ἑνός πριγκιπικοῦ σώματος. Ὁ Κύριος «ἠγάπησε τήν ἐκκλησίαν καί ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς, ἵνα αὐτήν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ρήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτήν ἑαυτῷ ἔνδοξον τήν ἐκκλησίαν, μή ἔχουσαν σπίλον ἤ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καί ἄμωμος» (Ἐφεσ. ε΄ 25-27).