Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1174

Ας βγουμε απ᾿ το σκοταδι!

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 8,12)

«…Θά ᾿ρθῃ ὥρα ποὺ ὁ ἥλιος θὰ σβήσῃ ὅπως σβήνει ἡ λάμπα, καὶ τότε θὰ ἔρθῃ ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια λάτρευαν τὸν ἥλιο. Καὶ μέχρι σήμερα ὑπάρχουν λαοὶ ποὺ τὸν ἔχουν γιὰ Θεό. Περιηγηταὶ λένε, ὅτι εἶδαν στὴν Ἀφρικὴ τὴν ὥρα τῆς ἀνατολῆς ἕνας ἰθαγενὴς νὰ χτυπάῃ ἕνα τύμπανο ἀπὸ δέρμα λιονταριοῦ, καὶ οἱ ἄλλοι μόλις τ᾿ ἀκοῦνε νὰ πέφτουν καὶ νὰ προσκυνοῦν τὸν ἥλιο. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος δὲν εἶνε Θεός· εἶνε κτίσμα τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ ἐμεῖς, μὲ εὐγνωμοσύνη στὸ Δημιουργό, τὴν ὥρα τῆς ἀνατολῆς τοῦ λέμε· «Δόξα σοι, τῷ δείξαντι τὸ φῶς» (δοξολ.)· δοξασμένος νά ᾿σαι, Κύριε, σ᾿ εὐχαριστοῦμε γιὰ τὸν ἥλιο! Νὰ τὸν εὐχαριστοῦμε, διότι σᾶς τὸ λέω· ὅπως σβήνει τὸ καντήλι κι ὅπως σβήνει τὸ κερί, ἔτσι θά ᾿ρθῃ ὥρα ποὺ κι «ὁ ἥλιος θὰ σκοτισθῇ» (Ματθ. 24,29).

* * *

Ὅλα θὰ σβήσουν, ἀγαπητοί μου, κι ὁ ἥλιος καὶ τὸ φεγγάρι καὶ τὰ ἄστρα. Ἕνα ἄλλο ὅμως φῶς δὲ᾿ θὰ σβήσῃ ποτέ, ἕνας ἄλλος ἥλιος θὰ μείνῃ γιὰ πάντα ἄδυτος. Εἶνε τὸ πνευματικὸ φῶς, ὁ πνευματικὸς ἥλιος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ εἶπε γιὰ τὸν ἑαυτό του· «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (ἔ.ἀ.).
Ὁ Χριστὸς εἶνε «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν» (Ἰωάν. 1,9)· κι ὅπως φωτίζει ὁ ἥλιος καὶ σκορπίζει τὰ σκοτάδια κ᾿ ἔρχεται ἡ ἡμέρα λαμπρὰ καὶ βγαίνουν οἱ ἄνθρωποι στὶς ἐργασίες τους, ἔτσι κι ὁ Χριστός ἦρθε μέσ᾿ στὸ σκοτάδι τῆς ἀνθρωπότητος ὡς φῶς, μέγα φῶς. Τί σκοτάδι ὑπῆρχε; σκοτάδι ὄχι φυσικὸ ἀλλὰ σκοτάδι πνευματικὸ καὶ ἠθικό. Διαβάστε τὴν ἱστορία νὰ δῆτε· προτοῦ νὰ ἔρθῃ ὁ Χριστὸς οἱ ἄνθρωποι λάτρευαν τὰ εἴδωλα. Ἄλλοι λάτρευαν τὸν ἥλιο, τὸ φεγγάρι, τὰ ἄστρα· ἄλλοι λάτρευαν τὰ ποτάμια, τὶς λίμνες, τὰ δέντρα· ἄλλοι λάτρευαν τὰ ζῷα, τὰ λιοντάρια, τὰ φίδια· ὅ,τι θέ᾿ς λάτρευαν. Σκοτάδι – μεσάνυχτα εἶχε ὁ κόσμος. Καὶ ξαφνικὰ μέσ᾿ στὸ σκοτάδι, σὰν τὸν ἥλιο, βγῆκε ὁ Χριστὸς καὶ φώτισε τὸν κόσμο.
Πῶς τὸν φώτισε; Πρῶτον μὲ τὴ διδασκαλία του. Κανείς ἄλλος δὲν εἶπε τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ Χριστός. Ἀνώτερη διδασκαλία δὲν ὑπάρχει. Εἶνε διδασκαλία ἀδιάψευστη· «ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35), εἶπε ὁ ἴδιος. Τὸν φώτισε ἔπειτα μὲ τὰ θαύματά του· μετρᾷς τὰ ἄστρα; μετρᾷς τὴν ἄμμο; ἄλλο τόσο μπορεῖς νὰ μετρήσῃς τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε, κάνει, καὶ θὰ κάνῃ εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ἀθέων ὁ Χριστός. Φώτισε ἀκόμη τὸν κόσμο μὲ τὴν ἁγία του ζωή. Ἔζησε ἔτσι, ποὺ κανείς ἀπ᾿ τοὺς ἐχθρούς του δὲ᾿ μπόρεσε νὰ τὸν κατηγορήσῃ ὅταν τοὺς προκάλεσε μὲ τὸ ἀθάνατο ἐκεῖνο· «Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰωάν. 8,46). Ὁ ἥλιος ἔχει κηλῖδες, τεράστιες κηλῖδες, τὶς ὁποῖες παρατηροῦν οἱ ἀστρονόμοι· ὁ Χριστὸς εἶνε ἀκηλίδωτος, ἀναμάρτητος. Νά γιατί εἶνε τὸ φῶς ποὺ φωτίζει μικροὺς καὶ μεγάλους, «πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 1,9).

* * *

Σᾶς παρουσίασα, ἀγαπητοί μου, τὸ φυσικὸ φῶς, ποὺ εἶνε ὁ ἥλιος· σᾶς παρουσίασα καὶ τὸ πνευματικὸ φῶς, ποὺ εἶνε ὁ Χριστός. Δυστυχὴς ὅποιος δὲ᾿ βλέπει τὸ φῶς τοῦ ἥλιου, πιὸ δυστυχὴς ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Χριστὸ διότι εἶνε τυφλὸς στὴν ψυχή. Καὶ εὐτυχὴς ὅποιος βλέπει τὸν φυσικὸ ἥλιο, ἀπείρως δὲ εὐτυχέστερος ὅποιος γνώρισε τὸ Χριστὸ μέσα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔτσι τὸν γνώρισαν οἱ ἀναρίθμητες μυριάδες τῶν ἁγίων ποὺ τιμᾷ ἡ Ἐκκλησία καθημερινῶς.
Ἀδελφοί, ἂς βγοῦμε ἀπὸ τὸ σκοτάδι! τόσο ὡς ἄτομα ὅσο καὶ ὡς σύνολο. Διότι ἀκόμη ἡ ἀνθρωπότης ἀλλὰ καὶ ἡ πατρίδα μας ἔχει σκοτάδι. Ὦ Ἑλλάς, εὐλογημένη χώρα, δὲν εἶνε φῶς ὁ ἄλφα ἢ ὁ βῆτα πολιτικὸς ἢ φιλόσοφος ἢ κοινωνιολόγος. Ἕνας μόνο εἶνε τὸ φῶς. Τρέξε κοντά του. «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός». Τὸ δὲ φῶς εἶνε ὁ Χριστός· ὅν, παῖδες, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(ἱ. ναὸς Ἁγίας Εἰρήνης Μελίτης – Φλωρίνης Πέμπτη τοῦ Παραλύτου 5-5-1988)