ΑΛΛΟΙ ΜΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ,
ΑΛΛΟΙ ΔΕ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟI

 

Κανόνες του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου ερμηνευόμενοι.
(ΚΑΝΩΝ Α’ Ερμηνεία Πηδαλίου σελ.588-589)

ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΟΙ

«Και παρασυνάγωγοι μεν είναι οι ανυπότακτοι Πρεσβύτεροι και Επίσκοποι εκείνοι, οίτινες με το να έπεσαν εις σφάλματα, καθηρέθησαν μεν από την ιεροσύνην κανονικώς. Μη θέλοντες δε να υποταχθούν εις τους Κανόνας αυθεντικώς, αυτοί εαυτούς εξεδίκησαν και ενήργουν τα της Αρχιερωσύνης και Ιερωσύνης κατ’ιδίαν, μαζή δε με αυτούς συνηκολούθησαν και άλλοι, αποστατήσαντες από την καθολικήν εκκλησίαν.»
«Οι παρασυνάγωγοι λοιπόν ενώνονται πάλιν με την Εκκλησίαν με μόνην αξιόλογον μετάνοιαν και επιστροφήν, και οι εξ’αυτών όντες ιερείς και κληρικοί επιστρέφοντες, εις την αυτήν τάξιν και βαθμόν οπού ήσαν πρότερον, δέχονται (4)».

ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ

«Σχισματικοί δε ονομάζονται εκείνοι οπού διαφέρονται προς την καθολικήν Εκκλησίαν, όχι δια δόγματα Πίστεως ,αλλ’ α δια κάποια ζητήματα εκκλησιαστικά και ευκολοϊάτρευτα».
«…και απλώς όλοι οι Σχισματικοί, ερχόμενοι εις την καθολικήν Εκκλησίαν, να βαπτίζονται, επειδή οι πρώτοι ιερωμένοι των σχισματικών είχον μεν το χάρισμα του να χειροτονούν και του να βαπτίζουν από την Εκκλησίαν. Αφ’ ου δε μίαν φοράν εσχίσθησαν από το όλον σώμα της Εκκλησίας (1),έχασαν αυτό και δεν ημπορούν πλέον να βαπτίσουν άλλους ή να χειροτονήσουν και απλώς να δώσουν χάριν, την οποίαν δια του σχίσματος εστερήθησαν. Όθεν και οι παρ’ αυτών βαπτιζόμενοι λογίζονται ότι από λαϊκούς εβαπτίσθησαν, διό και χρειάζονται να βαπτισθούν…
Οι σχισματικοί εγκρατείται όμως ιδιαίτερον πρέπει να βαπτίζωνται επιστρέφοντες κατά την ακρίβειαν των Κανόνων, και δια τι ίδιον επενόησαν βάπτισμα, παραχαράξαντες την εν τω βάπτισμα παράδοσιν (2),…
Κοινήν συγκατάβασιν και οικονομίαν, περί πάντων των σχισματικών έκαμαν οι Πατέρες, ας ακολουθούμεν και ημείς εις αυτήν, μήπως δια την αυστηρότητα της προσταγής ταύτης τους κάμνωμεν αμελείς εις το να βαπτίζωνται, αισχυνομένους τάχα, ότι ωσάν άπιστοι τελείως βαπτίζονται, και ακολούθως εμποδίσωμεν την σωτηρίαν τους……
Εξ’άπαντος τρόπου πρέπει να χρίωνται από τους πιστούς με το Άγιον Μύρον, και ούτω να μεταλαμβάνουν …»
Διότι καθώς όταν εν μέλος κοπή από το σώμα νεκρούται παρευθύς με το να μη μεταδίδεται πλέον εις αυτό ζωτική δύναμις. Τοιουτοτρόπως και αυτοί αφού μίαν φοράν εσχίσθησαν από το σώμα της Εκκλησίας, ενεκρώθησαν παρευθύς, και την πνευματικήν χάριν και ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος έχασαν, μη μεταδιδομένης ταύτης εις αυτούς δια των αφών και συνδέσμων, ήτοι δια της κατά πνεύμα ενώσεως.
Σημείωσαι όμως κατά τον Δοσίθεον (σελ.968.της Δωδεκαβίβλ.) ότι και η παρασυναγωγή είδός εστί σχίσματος, άνευ αιρέσεως, αγκαλά και αυτό κακώς διηρημένον και διαμένον, εις αίρεσιν, μεταγίνεται. Διό και ο ς’. Κανών της β’ με τους αιρετικούς συναριθμεί τους υγιά μεν έχοντας πίστιν, κεχωρισμένους δε όντας, και κατά των Κανονικών Επισκόπων φατρίας κατ’ιδίαν συνάγοντας. Οι δε Σχισματικοί σχισματοαιρετικοί εισί, καθ’ότι ο Αυγουστίνος (επιστολή ρα’.) λέγει, ότι δεν είναι κανέν σχίσμα, ειμή πρότερον αίρεσιν αναπλάση, ίνα ορθώς δόξη της Εκκλησίας χωρισθήναι. Και κεφ.ια’.εις το κατά Ματθ.ο αυτός λέγει : Το σχίσμα κακώς διαμένον, γίνεται αίρεσις, ή καταφέρεται εις αίρεσιν, ει και τους σχισματικούς κυρίως, ουχ η διάφορος πίστις ποιεί, αλλ’η διαρρηχθείσα της κοινωνίας συντροφία (αυτόθι).
Και αν οι σχισματικοί ούτοι δια τι παρεχάραξαν την εν τω βαπτίσματι συνήθειαν, άξιοι εκρίθησαν παρά τω μεγάλω τούτω Πατρί Βασιλείω να βαπτίζωνται, πόσω μάλλον πρέπει να βαπτίζωνται οι παραχαράξαντες, μάλλον δε παντελώς διαφθείραντες την του βαπτίσματος παράδοσιν Λατίνοι, και ου μόνον σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί φανεροί υπάρχοντες;…»

ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

«Αιρετικοί δε ονομάζονται εκείνοι, των οποίων η διαφορά παρευθύς και αμέσως είναι περί της εις Θεόν Πίστεως, ήτοι οι κατά την Πίστιν και τα δόγματα χωρισμένοι από τους Ορθοδόξους και παντελώς απομεμακρυσμένοι (3.)
Οι δε αιρετικοί,… και όσοι άλλοι, επιστρέφοντες εις την Ορθοδοξίαν, βαπτίζονται ωσάν οι Έλληνες, επειδή οι παλαιοί Πατέρες εκείνο μόνον το βάπτισμα έκριναν να δεχθή το οποίον δεν εκβαίνει τελείως από την Πίστιν, το δε των αιρετικών βάπτισμα, ως έξω της Ορθής Πίστεως όν, έκριναν να αποβάλλουσι παντελώς…
Βλασφημούν εις το πνεύμα το Άγιον, (ήτις βλασφημία είναι ασυγχώρητος)
Επιφημίζοντες το όνομα αυτού του παρακλήτου εις ανθρώπους θνητούς και τους ανθρώπους θεοποιούντες, αιρετικοί φανερά είναι, όθεν και πρέπει, επιστρέφοντες να βαπτίζωνται. Ει δε και Διονύσιος (ο Αλεξανδρείας δηλ.) λέγει να μη βαπτίζωνται, όμως εις τούτο έσφαλε, και ημείς δεν πρέπει κατά τούτο να τον ακολουθώμεν.

• ——————————
  (3)Διό και Γεώργιος ο Σχολάριος εν τω κατά Σιμωνίας, αιρετικός είναι, λέγει, κάθε ένας όπου ή κατ’ ευθείαν, ή πλαγίως πλανάται περί τι των άρθρων της Πίστεως.
  ————————-
  Και οι πολιτικοί νόμοι φασίν.
  Αιρετικός εστί, και τοις των αιρετικών υπόκειται νόμοις ο μικρόν γουν τι της ορθής Πίστεως παρεκκλίνων.
  ——————————–
  Και ο Ταράσιος εν τη α’. πράξει της ζ’. Συνόδου λέγει.
  Το επί δόγμασιν είτε μικροίς είτε μεγάλοις αμαρτάνειν, ταυτόν εστί εξ αμφοτέρων γαρ ο νόμος του Θεού αθετείται.
  ——————————-
  Και ο Φώτιος, γράφων προς τον Ρώμης Νικόλαον, και γαρ εστίν όντως τα κοινά πάσιν άπαντα φυλάττειν επάναγκες, και πρό γε των άλλων τα περί Πίστεως .
  Ενθα και το παρεκκλίναι μικρόν, αμαρτείν εστίν αμαρτίαν την προς θάνατον.
  ———————————-
  Διαφέρουσι δε οι αιρετικοί από τους άπιστους, καθότι οι μεν αιρετικοί δεν φρονούσιν ορθώς τα των Χριστιανών, οι δε άπιστοι τελείως δεν δέχονται την ένσαρκον του Θεού Λόγου οικονομίαν. (Μελέτιος εκκλ.,ις’.ορ.(σελ.71)

Αδελφοί μου, αν υπάρχει θεολογική τοποθέτηση, πιο αξιόπιστη από αυτή του Μ. Βασιλείου, σας παρακαλώ να την ασπαστούμε, ειδάλλως ας αναπαυθούμε συμμορφούμενοι στους Κανόνες του Πηδαλίου, διότι η πλάνη προέρχεται από τη διάθεση επιβολής του δικού μας θελήματος. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος μας το αναφέρει:
«Αν θέλουμε να επικρατήσει το δικό μας θέλημα ,δε θα αποφύγουμε την οίηση που ως επακολούθημα θα μας οδηγήσει στην πλάνη και στη συνέχεια, αν πολυκαιρίσει θα μας οδηγήσει στην αίρεση.»
Μετά..αλλοίμονο σ’ αυτόν που διδάσκει αλλότρια, βλάπτοντας την Εκκλησία του Χριστού σχίζοντάς την. Ο Άγιος Χρυσόστομος μας αναφέρει αναλυτικά:
(2) «Λέγει δε ο θείος Χρυσόστομος (εις την ΙΑ’ομιλ. προς Εφεσίους, ότι είπεν ένας Άγιος άνθρωπος, πως, ουδέ αίμα μαρτυρίου ημπορεί να εξαλείψη την αμαρτίαν του χωρισμού της Εκκλησίας και της διαιρέσεως,..» (των Αγ.Αποστόλ.σελ.33 Πηδάλ.)
Τέκνα του Θεού πατάξτε αμείλικτα τους τρεις μεγάλους εχθρούς του ανθρώπου (Τα πάθη του εαυτού μας, τον κόσμο εκ του κόσμου, που άρχεται εκ του διαβόλου και τον ίδιο τον διάβολο.)
Πατάξτε, επίσης, δια της γνώσεως και της εγρήγορσης, τους τρεις μεγάλους γίγαντες κατά του ανθρώπου (άγνοια, λήθη, ραθυμία).
Βλέπε ,τύπωσε και σώσε το :

«ΠΛΗΝ Ο ΕΧΕΤΕ ΚΡΑΤΗΣΑΤΕ ΑΧΡΙΣ ΟΥ ΑΝ ΗΞΩ»

https://www.triklopodia.gr/%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%bd-%ce%bf-%ce%b5%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b1%cf%84%ce%b5-%ce%b1%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83-%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd-%ce%b7%ce%be%cf%89/

Χαίρετε εν Κυρίω
Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον.
Γεώργιος Φλώρος