«Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΤΟ 2000»

ΔΙΔΑΣΚΕΙ- ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ-ΕΛΕΓΧΕΙ-ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

«Περιέχει λίγα αλλά βαρυσήμαντα λόγια του γέροντα επισκόπου π. Αυγουστίνου και πολλές πρόσφατες φωτογραφίες, που ελήφησαν μετά την παραιτησή του από τον επισκοπικό θρόνο».

Δυστυχώς δέν διατηρήθηκε στοιχειοτεθημένο σε ηλεκτρονική μορφή το αρχείο του, για να το καταχωρήσωμε στην ιστοσελίδα σε ptf με τ’ άλλα νέα βιβλία. Θα σας κάνουμε όμως κοινωνούς όσο μπορούμε.

Αυτό το βιβλίο -λεύκωμα- εκδόθηκε για δύο λόγους·

«Πρώτον. Πολλοί χριστιανοί θα ήθελαν ν’ απολαύσουν τον γέροντα από κοντά και να διδαχθούν από την σοφία του και την πείρα του. Το βιβλίο αυτό, που προέρχεται από απομαγνητοφωνήσεις προσφάτων ομιλιών του, δίνει την δυνατότητα αυτή σε κάθε πιστό πού θα ήθελε να μάθη τί λέει και τι κάνει ο π. Αυγουστίνος σήμερα.

Δεύτερον. Όσοι με αγνή καρδιά αγάπησαν τον ίδιο και τους αγώνες του, μπορούν να δουν ότι ο Θεός κρατά τίμια τα γηρατειά του αγωνιστού ιεράρχου και μετά την απομάκρυνσή του από τον επισκοπικό θρόνο. Ο π. Αυγουστίνος, πού δέχθηκε τα φαρμακερότερα βέλη της συκοφαντίας στα γεράματά του, μένει όρθιος και επικοινωνεί με τον πιστό λαό. Εκκλησιάζεται, μοιράζει αντίδωρο σ’ όλο το εκκλησίασμα, δίνει το άγιο φως στούς πιστούς την νύχτα της Αναστάσεως, και λέγει λίγα λόγια στον πιστό λαό αλλά γεμάτα σοφία…»(σελ. 7)

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΛΕΥΚΩΜΑ, Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΙΠΕ·

(Το πίσο εξώφυλλο του βιβλίου των 160 σελ.)

-«Θα βάλετε και την μουτσούνα μου μέσα; Δεν του αρέσουν οι φωτογραφίες. Αλλά είναι ανάγκη να μπούν. Γιατί; Υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν τα πάντα. Για κάτι τέτοιους έλεγε στις 10-8-2000 στο αρχονταρίκι της Μονής Αγίου Αυγουστίνου Φλωρίνης·

-«Οι εχθροί μας προσπαθούν να σιγήσουμε, να σιωπήσουμε. Ούτε να γράφουμε θέλουν, ούτε να ομιλούμε, ούτε να σκεπτώμεθα. Τίποτε απολύτως. Και να πάμε στο Άγιον Όρος. Δεν αντέχουν που μας βλέπουν…» Και στις 5-11-2000 επανελάμβανε· «Η νεότητά μας πέρασε. Τώρα πλέον είμαι γέρων… Να προσεύχεσθε και να ενθυμείστε, ότι ακόμη ζει ένας γέρος επίσκοπος, τον οποίον κοροϊδεύουν και εμπαίζουν οι πολλοί, αλλά υπάρχει μια μερής λαού που ακούει τα λόγια του και πιστεύει σ’ αυτά που γράφουν τα βιβλία του και εύχεται υπέρ αυτού».

Αυτά τα πρόσωπα, που διέσπειραν ότι· «ο Γέροντας δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον του λόγω γήρατως, πρίν από την παραίτησην του, ασφαλώς θα ενοχληθούν από την έκδοση του βιβλίου και θα θελήσουν να αμφισβητήσουν την γνησιότητα των λόγων του γέροντα. Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται. Οι κασσέτες που έχουμε και οι φωτογραφίες που σαν βίντεο παραθέτουμε αποτελούν απόδειξη.

Ο π. Αυγουστίνος είναι πια γέροντας· κανείς δεν το αμφισβητεί. Δεν έχει την βροντερή φωνή και τα ισχυρά πόδια που είχε άλλοτε. Έχει όμως τώρα κάτι πιο μεγάλο. Έχει την σοφία και την χάρη του Θεού, που απέκτησε με αγώνα. Έχει την αγάπη και την συγχώρεση. Έχει την πίστη, που μετακινεί όρη. Αυτές τις μεγάλες δωρεές δεν τις έκρυψε ο Θεός στα πόδια, αλλά στην ψυχή, στο νου και στην καρδιά…»(σελ. 6).

Ο Γέροντας μετά την παραίτησήν του φτάνει μέχρι την γενέτηρά του, της Λεύκες Πάρου, από τις 21/6/2000 – 26/6/2000

Τον υποδέχεται στην πλατεία όλο το χωριό. Χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες. Μέσα στον καυτό ήλιο  περνούν όλοι και παίρνουν την ευχή του (σελ. 36). Κάνει όρθιος τρισάγιο στους τάφους των γονέων του (σελ. 37). Ομιλεί στο εκκλησίασμα της Αγίας Τριάδος (σελ. 44-45)

Επισκέπτεται την Ι. Μ. Λογγοβάρδας (41-43). Τον υποδέχεται ο αείμνηστος ηγούμενος π. Επιφάνιος και ολιγοστοί μοναχοί. Υπαγορεύει κείμενο ενώπιον όλων και καταγράφεται στο βιβλίο της Μονής. Το ιστορικό κείμενο είναι· «Η ιερά αύτη μονή ανηγέρθη υπό ευσεβών χριστιανών της περιφερείας Πάρου. Ησκήτευσαν εδώ άνδρες άγιοι. Υπήρξε πνευματικόν κέντρον της νήσου Πάρου και Αντιπάρου. Προσήρχοντο άνδρες, γυναίκες και παιδία δια να λάβουν την άφεσιν των αμαρτιών. Σήμερον φαίνεται ότι η μονή αύτη στερείται των προϋποθέσεων εκείνων, δια των οποίων άλλοτε τόποι έρημοι και εγκαταλειμμένοι ανεδεικνύοντο εις φυτώρια ανδρών σπουδαίων, οι οποίοι δια των λόγων και των μυστηρίων, και προ παντός δια του αγίου παραδείγματος το οποίον έζων, συνετέλεσαν τα μέγιστα διά την διατήρησιν της αγίας μας Εκκλησίας.

Διανύομεν χρόνους σκληρούς, καθ’ ους και τα μοναστήρια ως κέντρα θρησκευτικά θα διωχθούν. Δεν θα παύσουν όμως να υπάρχουν. Και εδώ θα καταφεύγουν ευσεβείς άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι θα θελήσουν να ζήσουν την ζωήν την μοναχικήν, η οποία είναι λύχνος φωτεινός και παράδειγμα άξιον μιμήσεως.

Βεβαίως η Εκκλησία μας θα διωχθή. Αλλά τελικώς θα επικρατήσει, και άνδρες και γυναίκες ευλαβείς θα προτιμούν να μονάσουν εις τα κέντρα αυτά. Και θα γίνουν εις την εποχήν τους κέντρα πνευματικά, δια των οποίων θα μεταδίδεται φως Ορθοδοξίας.

Μετ’ εγκαρδίων ευχών

+ ο πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος (Υπογραφή του Γέροντος)

24 Ιουνίου 2000»

Αναχωρεί στις 27-6-2000, από την Πάρο. Μέσα στο πλοίο πολλοί τον αναγνωρίζουν και γίνεται λαϊκό προσκύνημα (σελ. 48-50).

Ενδιαφέρεται για όλους. Στις 24-9-2000 στο αρχονταρίκι της μονής του Αγίου Αυγουστίνου, στη Φλώρινα, που επισκέπτεται συχνά ρωτούσε· «Στο σπίτι μέσα, όσοι έχουν οικογένεια, έχουν άνδρα και παιδιά, κάνουν προσευχή το βράδι; Η προσευχή είναι μεγάλο πράγμα. Ανδρόγυνο που προσεύχεται έχει την χάρη του Θεού και είναι ευλογημένο. Η προσευχή είναι άρωμα του σπιτιού, είναι η δύναμης του σπιτιού. Διδασκαλία μέσα στο σπίτι γίνεται; Σπάνιο πράγμα».( σελ.100)

Και στη ερώτησε μιας κοπέλλας, που την έκανε για λογαριασμό της η ηγουμένη της Μονής (σελ. 101)· Τι να κάνει, να παντρευτεί ή να αφιερωθεί; Ο Γέροντας απήντησε· «Αν βρεί άνδρα, που να είναι άνδρας, να παντρευτεί. Είναι μεγάλο το θέμα αυτό. Αν βρεί τοιούτον άνδρα, να παντρευτεί. Και έγγαμοι θα είναι στον παράδεισο, και άγαμοι θα είναι στην κόλαση. Χρειάζεται προσοχή, μεγάλη προσοχή χρειάζεται. Πριν αναχωρήσει από την Ι. Μονή, είπε· Χάρηκα παιδιά, και είναι η τελευταία φορά που σας βλέπω. Γήρασα πολύ, και πρέπει κ’ εγώ ν’ απέλθω στον ουρανό.