Μηπως μας ετοιμαζουν τον Συρου, για αρχιεπισκοπο;

Εχει τα οικουμενιστικα προσοντα που ζητουν οι προυχοντες της Αμερικης, για να τον προαγαγουν στα ανωτερα εκκλησιαστικα κλιμακια. Ο αρχιεπ. Ιερωνυμος τους τελειωσε αρκετες δουλειες, τωρα αναζητουν ανωτερο, για να αποτελειωσουν & εκκλησιαστικα την Ελλαδα

Ο Πάιατ «αποθεωνει» τον μητροπολιτη Συρου για το Ουκρανικο!

Ο Αμερικανός πρέσβης χαρακτήρισε «γενναία, τολμηρή και αποφασιστική» τη στάση του Μητροπολίτη (στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας) και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη τόσο του ιδίου όσο και της αμερικανικής κυβέρνησης. Δηλαδή σε απλά ελληνικά ο Αμερικανός πρέσβης ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Σύρου που προάσπισε τα Αμερικανικά συμφέροντα!

Διαβάστε ἐδω: http://orthodoxostypos.gr/%CE%BF-%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%B1%CF%84-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%8E%CE%BD

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ, ΑΝΑΤΑΡΑΣΣΕΤΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ π.* ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Tοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη
Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου

Παναγιώτατε, «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἰώβ, α΄ 21).

«Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται». Παναγιώτατε, ἀπὸ τὸν ἱστότοπον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, «Φῶς Φαναρίου», ἔχουν ἐκτοξευθῆ μὲ παγκόσμιον ἐξακτίνωσιν φρικιαστικαὶ ὕβρεις καὶ συκοφαντίαι ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ὅλων ἐκείνων τῶν ἀξιολόγων προσώπων, τὰ ὁποῖα ἀπεκάλυψαν μὲ ἀδιάσειστα ἐκκλησιολογικὰ κριτήρια τὴν σαθρότητα τῆς Πράξεως Ὑμῶν νὰ ὑπογράψητε Τόμον ψευδοαυτοκεφαλίας εἰς τὴν ψευδοεκκλησίαν τῶν ἀμετανοήτων καθῃρημένων, ἀναθεματισμένων, αὐτοχειροτονήτων (ἀχειροτονήτων) καὶ σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας, κατὰ προκλητικὴν περιφρόνησιν τῆς τοπικῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου. Πλῆθος εἰδημόνων ἀπεφάνθη ὅτι ἡ κακοαυτοκεφαλία αὐτὴ εἶναι ἄκυρος καὶ ἀνυπόστατος. Ἐπίσης, διασύρεται ἐλεεινῶς καὶ τὸ Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον Μόσχας, τὸ ὁποῖον ἐκπροσωπεῖ τὸ ἥμισυ σχεδὸν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία χλευάζεται.

Ἰδοὺ τὸ ὑβριστικὸν καὶ συκοφαντικὸν κομβολόγιον τῶν δύο φανατικῶν καὶ ἐξωφρενικῶν ὑποστηρικτῶν Ὑμῶν, Παναγιώτου Ἀντ. Ἀνδριοπούλου καὶ Θεοδώρου Καλμούκου:

«Ἀνίερα παίγνια». «Ἰοβολοῦν». «Πέφτουν τὰ προσωπεῖα καὶ ἀπογυμνώνονται τὰ πρόσωπα». «Ἡ λοιμικὴ τοῦ ἐθνικισμοῦ ἀπὸ μέρους τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας, τὸ ὁποῖον παίζει ἀνίερα παίγνια σὲ βάρος συμπάσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». «Τὸ μέγεθος δὲ τῆς ἐκκλησιαστικῆς συγχύσεως στὴν Ἑλλάδα φαίνεται τόσο κραυγαλέο…». «Ἰοβολοῦν μανιωδῶς». «Ἀδίστακτοι μητραλοῖαι». «Ξιφουλκοῦν διὰ νὰ φανοῦν ἀρεστοὶ σὲ μία κάστα φονταμενταλιστῶν». «Μεταποιοῦν τὴν Ἐκκλησία σὲ ὁμαδοποίηση καὶ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη σὲ ἰδεοληψία». «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι». «Ὑπάρχει καὶ ἡ μερίδα τῶν γνωστῶν Ὀργανωσιακῶν εὐσεβιστῶν, οἱ ὁποῖοι παριστάνουν τοὺς ἔξυπνους, διὰ νὰ τρέφουν τὴν εὐσεβιστικὴ ἀφοσίωση τῶν θαυμαστῶν καὶ θαυμαστριῶν τους, ἔχοντας δημιουργήσει ἕνα μῦθο γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομά τους». «Ὁ Ἱεροσολύμων Θεόφιλος πρέπει νὰ ἀφήσει τὴν ξύλινη γλῶσσα καὶ ἀμφίρροπα παίγνια». «Ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφεὶμ ἐζήλωσε τὴν δόξαν τοῦ Πειραιῶς Σεραφείμ καὶ φιγουράρει σὲ φιλορωσικὰ sites ὡς κατήγορος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου». «Ὁ Κυθήρων ὑπερέβη τὰ ἐσκαμμένα. Δὲν τὸν χωροῦν τὰ Κύθηρα καὶ θέλει νὰ ποιμάνει καὶ τὴν Μητρόπολη Ὕδρας;» (αἶσχος). «Ἡ στάση τοῦ Κυθήρων εἶναι βαθιὰ διχαστικὴ καὶ ἀντιεκκλησιαστική». «Περιάγουν ἐπαίσχυντη ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱεραρχία».

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ὅλος αὐτὸς ὁ δυσ­ώδης ὀχετὸς χύνεται εἰς τὰ πρόσωπα Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων, Μητροπολιτῶν, λογίων Ἡγουμένων, Ἱερομονάχων, Πρεσβυτέρων καὶ Μοναχῶν, Καθηγητῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, ἄλλων θεολόγων ἀξίων ὑπηρετῶν τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων, ἱεραποστολικῶν μελῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανικῶν Ἀδελφοτήτων, δημοσιογράφων καὶ παντὸς ἀντιτιθεμένου πρὸς τὴν ἀνίερον ἐνέργειαν τῆς ἀντικανονικῆς, προκλητικῆς καὶ αὐθαιρέτου εἰσπηδήσεως Ὑμῶν εἰς τὴν πανορθοδόξως (προσωπικῶς δὲ καὶ ὑφ’ Ὑμῶν) ἀνεγνωρισμένην ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, μὲ τὴν τρομακτικὴν συνέπειαν νὰ συνταράσσηται καὶ νὰ ἀναταράσσηται σήμερον ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία, ὑπαιτιότητι τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος.

Αὐτοὶ οἱ ὑβρισταὶ καὶ συκοφάνται ὅλων ἡμῶν ἐπεδίωξαν νὰ γίνουν βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως, διὰ νὰ ἀρέσουν εἰς τὸν βασιλέα. Ὅμως, «ἐχαντάκωσαν» τὸν βασιλέα. Ἡ ἀναίσχυντος συμπεριφορὰ αὐτῶν ἐγένετο ἡ αἰτία νὰ γραφῇ τὸ παρὸν τοῦτο κείμενον.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ἐγείρεται καὶ μέγα θέμα ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς τάξεως, τὸ ὁποῖον ἀφορᾷ εἰς Ὑμᾶς. Ὑπάρχει βάσιμος ὑποψία ὅτι τὰ ὡς ἄνω βορβορώδη ἐρεύ­γματα τῆς καρδίας τῶν δύο ἀγνώστων εἰς ἐμὲ ὑποστηρικτῶν Ὑμῶν εἶναι τῆς ἐγκρίσεως Ὑμῶν καὶ ὅτι Ὑμεῖς εἶσθε συνεργὸς καὶ ἠθικὸς αὐτουργὸς αὐτῶν. Αὐτὰ ἐδημοσιεύθησαν εἰς τὸ ἠλεκτρονικὸν δημοσιογραφικὸν ὄργανον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ Ὑμεῖς δὲν ἀπεδοκιμάσατε αὐτά. Οὐαί! Οὐαί! Οὐαί! Κρῖμα καὶ κατάκριμα!!!

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, εἶναι εὔκολον νὰ ἀντιληφθῆτε μὲ πόσην ὀδύνην καρδίας καὶ θλῖψιν ψυχῆς ἔγραψα καὶ γράφω δυσμενῶς δι’ Ὑμᾶς. Ὁ χρόνος γνωριμίας μεταξὺ ἡμῶν ἀμοιβαίας ἐκτιμήσεως ἀνέρχεται εἰς δεκαετίας. «Φίλος μὲν ὁ Πλάτων, φιλτέρα δ’ ἀλήθεια». Ἐγὼ εὐχαριστῶ πολὺ Ὑμᾶς διὰ τὴν ἐκτίμησιν Ὑμῶν πρὸς τὸ πρόσωπόν μου. Εἴπατε εἰς ἐμὲ ὅτι διαβάζετε τὰ κείμενά μου, χωρὶς προσθήκην ἤ ἀφαίρεσιν οὔτε μιᾶς λέξεως, διότι τὰ βιδώνω καλῶς. Πρὸ δύο ἐτῶν περίπου, ὅταν εἰς μίαν ἐκδήλωσιν, ὁ υἱός μου Κωνσταντῖνος ἐζήτησε τὴν εὐλογίαν Ὑμῶν καὶ εἶπεν ὅτι εἶναι υἱός μου, Ὑμεῖς, ἀντὶ ἄλλου λόγου, ἐνώπιον καὶ ἄλλων, εἴπατε: «Γράφει… γράφει…» μὲ τὴν ἀνάλογον κίνησιν τῆς χειρὸς Ὑμῶν. Ἐπίσης, πρὸ ἔτους περίπου, εἰς τὴν στιγμιαίαν συν­άντησιν ἡμῶν, ἔξωθεν τοῦ Μουσικοῦ Μεγάρου Ἀθηνῶν, εἴπατε: «Πάτερ Ἰωάννη, ὅ,τι γράφεις νὰ μοῦ τὸ στέλλεις».

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, οὐδέποτε συνετεράχθη τόσον πολὺ ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία, τοὐλάχιστον κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνας, ὅπως τώρα μὲ τὴν ἀτυχῆ καὶ κακόδοξον Σύν­οδον τῆς Κρήτης (2016) καὶ κυρίως μὲ τὸ ἐν δραματικῇ καὶ ἐκρηκτικῇ ἐξελίξει εὑρισκόμενον σήμερον πολυσκανδαλῶδες Οὐκρανικὸν ζήτημα.

Ἐπειδὴ ἐπὶ ἥμισυ καὶ πλέον αἰῶνος ἔχω οὐσιαστικὴν ἀνάμειξιν εἰς τὴν ἑκάστοτε ἐκκλησιαστικὴν ἐπικαιρότητα γενικῆς σημασίας, ἦτο ἀδύνατον εἰς ἐμὲ νὰ παραμείνω ἀπαθὴς καὶ ἀδιάφορος ἐνώπιον τῆς δημιουργηθείσης πανορθοδόξου σεισμικῆς ἀναταραχῆς. Τὰ ἐκτενέστατα σχετικὰ ἄρθρα μου κατὰ τῆς ψευδοαυτοκεφαλίας εἰς τὴν ψευδοεκκλησίαν τῶν ἐξωεκκλησιαστικῶν τῆς Οὐκρανίας ἐχαρακτηρίσθησαν ἀπὸ εἰδήμονας ὡς λίαν ἐμπεριστατωμένα καὶ δυναμικά.

Εἰς ἑκατοντάδας ἀνέρχονται τὰ δημοσιεύματα κατὰ τοῦ ψευδοαυτοκεφάλου τῆς Οὐκρανίας εἰς τὸν ἔντυπον καὶ ἠλεκτρονικὸν δημοσιογραφικὸν χῶρον. Ὑπάρχουν καὶ συλλογικὰ σχετικὰ κείμενα, ὅπως ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱεραρχίαν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καὶ πορίσματα τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ ἀξιολόγου εἰδικῆς Ἡμερίδος. Δι’ ὅλων αὐτῶν ἀπεδείχθησαν, μεταξὺ πολλῶν, καὶ τὰ ἑξῆς σημαντικά, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ δυνατότης οὐδενὸς ἀνατρεπτικοῦ ἀντιλόγου:

1) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας εἶναι κανονικὸν ἔδαφος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας μὲ πανορθόδοξον μέχρι σήμερον ἀναγνώρισιν, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.

2) Ἡ ὑπερορία εἰσπήδησις τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἰς δικαιοδοσίαν ἄλλης αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ βαρύτατον κανονικὸν παράπτωμα.

3) Οὔτε ὁ θεσμὸς τοῦ ἐκκλήτου δικαιολογεῖ τὴν ὑπερορίαν ἐπέμβασιν, διότι ἰσχύει μόνον διὰ τοὺς Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν εἰς τὴν δικαιοδοσίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

4) Ἡ ἀποκατάστασις τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ὑπὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ἄκυρος καὶ ἀνυπόστατος, διότι ἐγένετο ἄνευ τῶν ἀπαιτουμένων κανονικῶν προϋποθέσεων.

5) Κατὰ τὴν ἐπίσημον θέσιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ἐκκλησιαστικὸν αὐτοκέφαλον δίδεται κατόπιν ἐγγράφου συναινέσεως ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.

6) Αὐτὸς ὁ κανονικὸς καὶ οὐσιώδης ὅρος οὐδαμῶς ἐτηρήθη εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ συνταρακτικοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος.

7) Ἡ ἀστήρικτος εἰς τοὺς ἱεροὺς Κανόνας καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν τάξιν αὐτοκεφαλία ἐδόθη εἰς σχισματικὰ μορφώματα τοῦ Κιέβου καὶ ὄχι εἰς τὴν Κανονικὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν.

8) Ἡ αὐτοκεφαλία αὐτὴ εἶναι καθαρὸν προϊὸν πιέσεως κοσμικῆς ἐξουσίας.

9) Δὲν ὑπῆρχεν ἀπολύτως οὐδεμία ἐκκλησιαστικὴ ἀνάγκη νὰ δοθῇ αὐτὴ ἡ αὐτοκεφαλία.

10) Τὸ ὀξύτατον καὶ ἄκρως ἐπικίνδυνον ἐκκλησιαστικὸν πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας ἦτο καὶ εἶναι τὸ σχίσμα.

11) Ἡ αὐτοκεφαλία ἐπεδείνωσε κατὰ πολὺ τὸ σχίσμα αὐτό.

12) Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ἔπεσεν εἰς καταστρεπτικὴν τοῦ κύρους του ἀντίφασιν. Ἐνῷ μὲ δύο ἐπιστολάς του πρὸς τὸν Πατριάρχην Μόσχας παρεδέχθη ἀπεριφράστως ὅτι ἡ Οὐκρανία ὑπάγεται ἐκκλησιαστικῶς εἰς τὸ Πατριαρχεῖ­ον Μόσχας, ἐν τούτοις, δὲν ἐδίστασε νὰ εἰσπηδήσῃ, ἀντικανονικῶς καὶ αὐθαιρέτως, εἰς τὴν ξένην δι’ αὐτὸν ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου τούτου, διὰ νὰ ἐξυπηρετήσῃ σαφῶς τὰς ἐπιδιώξεις τῆς Ἀμερικῆς κατὰ τῆς Ρωσίας.

13) Οἱ δύο θεωρητικοὶ ὑποστηρικταὶ τῆς ἀνιέρου Πράξεως τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου, ὁ Καθηγητὴς κ. Βλάσιος Φειδᾶς καὶ ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου π. Ἱερόθεος ἔχουν μηδενισθῆ ὡς τοιοῦτοι ὑποστηρικταί. Ὁ μὲν πρῶτος διὰ κραυγαλέας ἀντιφάσεις του, ὁ δὲ δεύτερος διὰ ἐξωφρενικὰς προτάσεις του πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον.

14) Ἡ ἀντισυνοδική, αὐθαίρετος καὶ αὐταρχικὴ ἐνέργεια τῆς Κωνσταντινουπόλεως νὰ χορηγήσῃ αὐτοκεφαλίαν εἰς τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ Κανονικὴ Ἐκκλησία, δημιουργεῖ παράλληλον ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν εἰς τὸν αὐτὸν τόπον. Αὐτό, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀντιβαίνει εἰς τοὺς ἱεροὺς Κανόνας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἀπολύτως τὴν συνύπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τὸν αὐτὸν τόπον, προκαλεῖ μεταξὺ τῶν δύο μερῶν συγκρούσεις καὶ διαμάχας.

15) Ἐπιβάλλεται ἡ ἀπόσυρσις τοῦ δῆθεν ἑνωτικοῦ Τόμου τῆς ἐν λόγῳ αὐτοκεφαλίας.

16) Ἡ νέα ἐν Οὐκρανίᾳ ψευδοεκκλησία τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου αὐτοδιαλύεται, διότι ἐντὸς ἐλαχίστου χρόνου διεσπάσθη.

17) Ἐὰν ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία ἀναγνωρίσῃ τὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν αὐτήν, θὰ προκληθῇ ἀντιπαράθεσις μὲ τὸ Ὀρθόδοξον Πατριαρχεῖον τῆς Ρωσίας, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ κράτος τῆς Ρωσίας, εἰς βάρος τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἑλλάδος.

18) Ἐὰν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἱερώνυμος εἰσηγηθῇ εἰς τὴν Ἱεραρχίαν τὴν ἀναγνώρισιν τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοαυτοκεφαλίας, θὰ ὑπάρξῃ συγκλονιστικὴ ἀναταραχὴ ἐντὸς τῆς Ἱεραρχίας ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος θὰ καταστρέψῃ τὴν ὑστεροφημίαν του.

19) Ἐὰν τεθῇ ἐκτὸς Ἡμερησίας Διατάξεως τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα εἰς τὴν Ἱεραρχίαν πρὸς συζήτησιν, ἐπιβάλλεται νὰ ὑπάρξῃ ὀνομαστικὴ καὶ ὄχι μυστικὴ ψηφοφορία, διὰ νὰ περισωθῇ ἡ ἀναγκαιοτάτη διαφάνεια τῆς Συνοδικότητος.

20) Οὐδεμία τοπικὴ Ἐκκλησία ἔχει ἐνεργοποιηθῆ Συνοδικῶς, διὰ νὰ συζητήσῃ τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα. Ἡ σχετικὴ σπουδὴ τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας εἶναι παντάπασιν ἀδικαιολόγητος νὰ συζητηθῇ ὁπωσδήποτε εἰς τὴν Ἱεραρχίαν τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα καὶ μάλιστα ἐκτὸς Ἡμερησίας Διατάξεως. Οὐδεμίαν τοιαύτην ὑποχρέωσιν ἔχει ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία καὶ οὐδεμία (ἀπολύτως οὐδεμία) ἐκκλησιαστικὴ ἀνάγκη ὑπάρχει, διὰ νὰ συζητηθῇ ἐπειγόντως αὐτὸ τὸ ζήτημα, ἡ συζήτησις τοῦ ὁποίου θὰ προκαλέσῃ πολλὰ καὶ ἐπικίνδυνα προβλήματα. Τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα, ὅπως ἔχει δημιουργηθῆ καὶ ὅπως ἔχει ἐξελιχθῆ καὶ ἐξελίσσεται νὰ τὸ χειρισθῇ προσωπικῶς ὁ Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἐδημιούργησε.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, πάντα τὰ ἀνωτέρω εἶναι ἀδιάσειστα. Διατί Ὑμεῖς δραστηριοποιεῖσθε μὲ ἀντικανονικὰς φανερὰς καὶ ἀφανεῖς πιεστικὰς ἐπεμβάσεις εἰς τὰ ἐσωτερικὰ τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας, διὰ νὰ ἐπιτύχητε ἀναγνώρισιν τῆς ἀντικανονικῆς, ἀντιεκκλησιαστικῆς καὶ αὐθαιρέτου Πράξεως Ὑμῶν; Ποῦ ἔχετε στηριχθῆ, ὥστε νὰ ἀνακοινώσητε ὡς δεδομένον ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία θὰ ἀναγνωρίσῃ τὴν ἐπικατάρατον αὐτὴν αὐτοκεφαλίαν; Μήπως ἐνομίσατε ὅτι κατὰ τὸν ἀνεύθυνον αὐτὸν καὶ ἐπιπόλαιον τρόπον θὰ ἐπηρεασθοῦν Μητροπολῖται τῆς Ἑλλάδος; Τί ζητεῖτε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν μας; Νὰ ἀναγνωρίσῃ τὸν χειροτονηθέντα ἀπὸ τὸν κανονικῶς καθῃρημένον Φιλάρετον καὶ συν­επῶς ἄνευ Ἀρχιερωσύνης ψευδοπροκαθήμενον Ἐπιφάνιον τῆς ψευδοεκκλησίας Ὑμῶν; Ἡ Ἐκκλησία μας συνεχίζει νὰ ἀναγνωρίζῃ, ἀποδεδειγμένως (Δίπτυχα 2019, σελ. 1232), ὅτι ἡ «Μητροπολιτικὴ Περιφέρεια τοῦ Κιέβου» ἀνήκει εἰς τὸ Πατριαρχεῖ­ον Μόσχας. Ἀναγνωρίζει ἀκόμη ὀνομαστικῶς καὶ τὸν Προκαθήμενον τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου (Ὀνούφριον). Κατὰ ποίαν ἐκκλησιολογικὴν ἔννοιαν θὰ ἀναγνωρίσῃ καὶ δεύτερον ἐκκλησιαστικὸν Προκαθήμενον εἰς τὸν αὐτὸν ἀκριβῶς τόπον (Κίεβον); Τυγχάνει γνωστὸν ὅτι οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἀπαγορεύουν ἀπολύτως καὶ αὐστηρῶς τὴν ὕπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τὸν αὐτὸν τόπον. Ἐὰν ἡ Ἱεραρχία τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας ἀναγνωρίσῃ τὸν Ἐπιφάνιον, θὰ συνεχίσῃ νὰ ἀναγνωρίζῃ καὶ τὸν Ὀνούφριον; Ἐὰν ὄχι, τί θὰ πράξῃ διὰ τὸν κανονικὸν Προκαθήμενον Ὀνούφριον ; Σεβαστέ μου Παναγιώτατε, ἔχετε αὐτοεμπλακῆ.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ἀναταραχθεῖτε σεισμικῶς μὲ πολλοὺς βαθμοὺς τῆς κλίμακος Ρίχτερ, ὡς γράφω συνήθως εἰς τρομακτικὰς περιπτώσεις. Κατὰ τὴν ἐπίδοσιν τοῦ Τόμου τῆς ἐν λόγῳ ψευδοαυτοκεφαλίας, ὑπῆρξε καὶ μία ἀναταρακτικὴ τῆς Ἀρχιερωσύνης Ὑμῶν παράμετρος. Τὴν τοιαύτην αὐτοκεφαλίαν ἐζήτησε, πιεστικῶς, ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, ὁ ὁποῖος μετέβη καὶ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον τὴν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων (6-1-2018), κατὰ τὴν ὁποίαν ἐδόθη ὁ Τόμος αὐτός. Φρίκη! Φρίκη! Φρίκη! Κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τῆς ἡμέρας αὐτῆς, Ὑμεῖς Πατριάρχα π. Βαρθολομαῖε, προσωπικῶς, ἐδώκατε, ἐπισήμως καὶ φωτογραφικῶς, τὰ Ἄχραντα Μυστήρια εἰς τὸν Πρόεδρον αὐτόν, τὸν κοσμικὸν ἄρχοντα τῆς Οὐκρανίας, ἐν γνώσει Ὑμῶν ὅτι αὐτὸς εἶναι οὐνίτης παπικός, δηλαδὴ αἱρετικός. Ἡ Οὐνία εἶναι ὁ Δούρειος Ἵππος καὶ τὸ ὄργανον προσηλυτισμοῦ τοῦ Παπισμοῦ. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, ἐδέχθητε ἐν τῇ πράξει ὅλας τὰς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ. Διεπράξατε βαρύτατον κανονικόν, ἐκκλησιαστικὸν καὶ πνευματικὸν παράπτωμα, τὸ ὁποῖον, ὡς νομίζω, ἐπισύρει τὴν καθαίρεσιν Ὑμῶν. Κατὰ δὲ τὴν ἀκρίβειαν τῶν ἱερῶν Κανόνων εἶσθε ἤδη καθαιρετέος, διότι ἔχετε συμπροσευχηθῆ κατ’ ἐπανάληψιν, μὲ αἱρετικοὺς. Ἰδοὺ καὶ ἕτερον κανονικὸν ὀλίσθημα Ὑμῶν. Εἰς μίαν ἐπετειακὴν Θείαν Λειτουργίαν εἴχατε τοποθετήσει τὸν Πάπαν εἰς τιμητικὴν θέσιν ἔξωθεν τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Κατὰ τὸν ἀλληλοασπασμὸν ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ, ἐξήλθατε τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καὶ ἠσπάσθητε τὸν Πάπαν. Παρεβιάσατε τὴν λειτουργικὴν τάξιν, διὰ νὰ τιμήσητε ὑπερβαλλόντως, ὄχι ἁπλῶς ἕνα αἱρετικόν, ἀλλ’ ἕνα αἱρεσιάρχην. Μόνον οἱ συλλειτουργοὶ ἀλληλοασπάζονται κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ἔχετε προγραμματίσει ἐπίσκεψιν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος. Θεωρῶ ὅτι εἶναι μία ἐξαιρετικὴ εὐκαιρία δι’ Ὑμᾶς νὰ ἐξομολογηθῆτε. Ἡ Ἐξομολόγησις δι’ ἡμᾶς τοὺς Κληρικοὺς παντὸς βαθμοῦ εἶναι περισσότερον ἀναγκαία ἀπὸ ὅ,τι διὰ τοὺς λαϊκούς. Ἠξιώθην παρὰ τοῦ Κυρίου ὅτι εἶχον ὡς τακτικὸν ἐξομολόγον μου τὸν Ἅγιον τῶν ἡμερῶν μας π. Πορφύριον.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ὑπῆρξε μέγας σκανδαλισμὸς τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἕνεκα τῶν προσφάτως γραφέντων εἰς βάρος Ὑμῶν. Ἀνεδημοσιεύθησαν ἐντὸς εἰσαγωγικῶν τὰ ἑξῆς εἰς τὸν ἡμερήσιον Τύπον τῶν Ἀθηνῶν («Μακελειό», 25 και 26/9/2019) ἀπὸ τὴν ὁμογενειακὴν ἐφημερίδα τῆς Ἀμερικῆς «Τὸ καλάμι»:

«Ὁ δὲ Πατριάρχης νὰ ἐπιστρέψει τὰ 10 ἑκατ. δολάρια ποὺ πῆρε ἀπὸ τὰ χρήματα – δωρεὲς γιὰ ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὡς μέρος τῆς ἐξαγορᾶς του γιὰ τὴν αὐτοκεφαλίαν στὴν Ἐκκλησία Οὐκρανίας».

Ὄχι μόνον δὲν υἱοθετῶ τοῦτο, χωρὶς ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ τὸ θεωρῶ καὶ ἀπίστευτον. Ὑπάρχει ὅμως ἡ ἀπορία, διατί δὲν διεψεύσθη. Δὲν παρετήρησα τοιαύτην διάψευσιν.

Ἐπίσης, ἀνεδημοσιεύθη καὶ τὸ ἀκόλουθον ἄκρως σκανδαλῶδες ἀπόσπασμα τῆς ἐφημερίδος αὐτῆς ἐντὸς εἰσαγωγικῶν:

«Δύο κυρίες ποὺ ζοῦν στὸ Σικάγο καὶ μετάφεραν χρυσᾶ ἀντικείμενα ἀπὸ τὸ Σικάγο στὸν Πατριάρχη, ἀξίας ἄνω τοῦ μισοῦ ἑκατ. δολ., ὡς ἀπεσταλμένες τοῦ μητροπολίτη Ναθαναὴλ (ὁ ὁποῖος τοὺς ἔδωσε τὶς βαλίτσες), κρατήθηκαν στὴν Κων/πολη, πρὶν 2 ἑβδομάδες ἀπὸ τὶς ἀστυνομικὲς Ἀρχὲς τοῦ ἀεροδρομίου. Τὰ χρυσᾶ ἦταν δῶρο τοῦ Ναθαναὴλ στὸν Πατριάρχη, πιθανὰ ὡς δῶρο ποὺ τὸν ἔκανε μητροπολίτη. Οἱ δύο κυρίες (ἡ μία εἶναι σύζυγος δικαστῆ), ἐπιστρέφοντας στὸ Σικάγο, μίλησαν σὲ πολὺ κόσμο γιὰ τὸ θλιβερὸ περιστατικό».

Οὔτε καὶ δι’ αὐτὸ τὸ θλιβερὸν περιστατικὸν ἐδόθη ὑπεύθυνος διευκρίνησις. Εἶναι πραγματικόν; Ἐπιβάλλεται νὰ γνωσθῇ ἡ ἀλήθεια.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, κατὰ τὰ Ἁγιογραφικὰ χωρία: «Δίδου σοφῷ ἀφορμὴν καὶ σοφώτερος ἔσται» (Πρμ. θ΄ 9) καὶ «Ἔλεγχε σοφὸν καὶ ἀγαπήσει σε» (Πρμ. θ΄ 8), δὲν πρέπει νὰ διαταραχθοῦν αἱ μεταξὺ ἡμῶν ἀγαθαὶ σχέσεις.

Τινὲς ἔχουν εἰρωνευθῆ Ὑμᾶς διὰ τὰς κορυφαίας κινήσεις καὶ ἐνεργείας Ὑμῶν πρὸς διάσωσιν τοῦ πλανήτου μας ἀπὸ τὴν κλιματικὴν ἀλλαγήν. Αὐταὶ αἱ πρωτοβουλίαι εἶναι πρὸς μεγάλην τιμὴν Ὑμῶν, διότι ἀγωνίζεσθε διὰ τὴν προστασίαν τῶν ἀγαθῶν τῆς θείας δημιουργίας, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀναγκαῖα διὰ τὴν ἐπιβίωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Σεβαστὲ Παναγιώτατε, ἔχετε ἀτυχήσει ἤ μᾶλλον ἔχετε δυστυχήσει διὰ τὴν ψευδοαγίαν Σύνοδον τῆς Κρήτης (2016) καὶ διὰ τὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοεκκλησίας. Τὸ ἀνατινακτικὸν τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος ζήτημα τοῦτο εὑρίσκεται ἀκόμη ἐν ἐκρηκτικῇ ἐξελίξει. Ἡ ριζικὴ θεραπεία τοῦ ὅλου αὐτοῦ πρωτοφανοῦς κακοῦ εἶναι ἡ ἀνάκλησις τοῦ σχετικοῦ Τόμου.

Ὡς πρὸς τὰ ἐν Κρήτῃ συμβάντα, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσητε τελικῶς ὅτι αὐτὸ τὸ ἀπαράδεκτον ψευδοσυνοδικὸν μόρφωμα «… ἐτάφη» (Λκ. ις΄ 22), χωρὶς νὰ ἰσχύῃ ἐδῶ τὸ «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν».

Ἐν Ἀθήναις τῇ 30ῇ Σεπτεμβρίου 2019

Μετὰ τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ

Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἰωάννης Κ. Διώτης

Πλατεῖα Βικτωρίας 9 – 104 34 ΑΘΗΝΑΙ

* Ἔχω διευκρινήσει εἰς βιβλία μου ὅτι, κατόπιν σχετικοῦ προβληματισμοῦ μου, ἀπεφάσισα νὰ ἀντικαταστήσω διὰ τοὺς Κληρικοὺς παντὸς βαθμοῦ καὶ ἀξιώματος τὸ κ. (κύριος) μὲ τὸ π. (πατήρ) ἐπὶ τὸ φυσιολογικώτερον καὶ ἐκκλησιαστικώτερον. Ὁ ἐπιμεληθεὶς συντάκτης τοῦ ἐκτενοῦς ἄρθρου μου εἰς τὸ προηγούμενον φύλλον τοῦ «Ο.Τ.» δὲν ἐγνώριζε τοῦτο καὶ ἀντικατέστησε τὸ π. τοῦ κειμένου μου μὲ τὸ κ. Νομίζω ὅτι εἶναι ὀρθὸν ἡ ἀλλαγὴ αὐτὴ νὰ ἐπικρατήσῃ καὶ εἰς ὅλα τὰ ἐπίσημα ἐκκλησιαστικὰ ἔγγραφα.