TO ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΝ

[ἱ. ναὸς Ἁγ. Ἰωάννου Πτολεμαΐδος 7-1-1979 ἡμέρα Κυριακή·
τὸ ἀπόσπασμα ἀφαιρέθηκε ἀπὸ τὴν «Κυριακὴ» 1397/7-1-2008]

Τὸ Δωδεκαήμερον. Ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ Δωδεκαημέρου εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ εἶνε ἡ ῥίζα ὅλων τῶν ἑορτῶν τοῦ ἔτους. Ὅπως ἀπὸ τὴ ῥίζα τοῦ δέντρου ἐκφύονται οἱ κλάδοι καὶ τὰ φύλλα καὶ σχηματίζεται τὸ δέντρον, ἔτσι καὶ ἀπὸ τὴν ἑορτὴν αὐτὴν σχηματίζεται ὅλο τὸ δέντρον τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Ῥίζα ἑορτῶν, «μητρόπολις ἑορτῶν» ὀνομάζεται αὕτη· καὶ εἶνε πράγματι, διότι τὴν ἡμέραν αὐτή, τῶν Χριστουγέννων, ἑορτάζομεν τὸ μέγιστον γεγονός, τὸ ἀνώτερον ὅλων τῶν γεγονότων, τὸ ἀσύλληπτον θαῦμα ὅτι ἀπὸ τὸ ὑπερπέραν ἦρθε ἐκεῖνος ποὺ διοικεῖ τὸ σύμπαν, τοὺς γαλαξίες, κι ὅτι ἔγινε ἄνθρωπος, ὅπως λέγει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ἵνα κάνῃ τὸν ἄνθρωπον θεόν. Ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ δωδεκαημέρου ἀφιερωμένην εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων, ἡ δευτέρα ἡμέρα εἶνε ἡ Σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, πρὸς τιμὴν ἐκείνης, ἡ ὁποία ἐγέννησε τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου – τὸ ἀφάνταστον μυστήριον.

Αὐτόν, τὸν ὁποῖον δὲν χωροῦν οἱ οὐρανοί, ἐχώρεσε εἰς τὰ ἁγνὰ σπλάγχνα τῆς Παρθένου, εἰς τὴν κοιλίαν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ τρίτη ἡμέρα τοῦ Δωδεκαημέρου εἶνε ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Στεφάνου τοῦ πρωτομάρτυρος, τὴν ὁποίαν ἑωρτάσαμεν εἰς τὸν ὁμώνυμον ναὸν τῆς πόλεως. Ἡ ἄλλη, ἡ ἑπομένη ἡμέρα εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν σφαγιασθέντων ἁγίων νηπίων, ἑωρτάσαμεν τὴν ἑορτὴν τῶν δεκατεσσάρων χιλιάδων (14.000) νηπίων, τὰ ὁποῖα κατέσφαξε ὡς ἀρνία ἀθῷα ὁ Ἡρώδης. Καὶ ὕστερα ἀπὸ ἑφτὰ ἡμέρας ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα ἑωρτάσαμεν τριπλῆν ἑορτήν· πρῶτον τὴν ἑορτὴν τῆς πρώτης τοῦ ἔτους, δεύτερον καὶ κυριώτερον τὴν περιτομὴν τοῦ Κυρίου, καὶ ἐκ τρίτου τὴν ἑορτὴν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου τοῦ φωστῆρος τῆς Καισαρείας. Χθὲς δὲ ἑωρτάσαμεν τὰ Φῶτα, τὴν ἑορτὴν τῶν Φώτων, ὅτι ἡγιάσθησαν τὰ ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἠκούσθη τὸ διάγγελμα τῶν οὐρανῶν ὅτι «Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα» (Ματθ. 3,17). Σήμερον δὲ κλείνεται πλέον τὸ Δωδεκαήμερον, πέρασε τὸ Δωδεκαήμερον σήμερον. Εἶνε ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου.