Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ:
ΕΥΝΟΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΠΡΟΣ ΔΙΑΣΠΑΣΙΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ –
———————————————-
ΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑΙ ΑΠΑΡΧΗ ΩΔΙΝΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Για τὸν πρόλογο τοῦ ἄρθρου: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=77990

(Τῆς Πανελλήνιας ἐφημερίδος Πολιτικῆς – Οἰκονομικῆς – Ἀγροτικῆς- Ανεξάρτητης «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ». Κυριακὴ 19 Ἰανουαρίου 1964. Ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρον τοῦ Κομνηνοῦ Πυρομάγλου
Διαφυλάσσονταν στὰ ἀρχεῖα τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου)

THN ΣΥΝΕΧΕΙΑ (2)

«…Ἡ ταυτόχρονος ἐκδήλωσις τῶν δύο αὐτῶν γεγονότων καὶ ἐπὶ τὸν αὐτῶν γεωγραφικὸν χῶρον, δὲν εἶναι οὔτε τυχαία, οὔτε καὶ ἄμοιρος ἀλληλουχίας. Ὅσον καὶ ἂν ἔχουν παρέλθει οἱ αἰῶνες, δὲν λησμονοῦμεν τὴν παρουσία ἐπὶ τὸν αὐτὸν γεωγραφικὸν χῶρον, τῶν Σταυροφόρων τῆς Καθολικῆς Δύσεως καὶ τῶν Τούρκων, τὰ σύμφωνά των διὰ νὰ ὑποτάξουν καὶ πνευματικῶς καὶ φυσικῶς καὶ ἐδαφικῶς τοὺς Ἀραβικοὺς λαούς, τὸν Ἑλληνισμόν, νὰ διαλύσουν τὴν Χριστιανικὴν Ὀρθοδοξίαν ὑπὲρ τοῦ Καθολικισμοῦ καὶ τοῦ Μωαμεθανισμοῦ. Ὑπάρχει ὡστόσον, σήμερον μία διαφορά. Τότε ἀμέτρητος στόλος καὶ σιδηρόφρακτος στρατὸς Ἰπποτῶν τῆς Δύσεως ἐξεστράτευσεν εἰς Ἀνατολικὴν Μεσόγειον, λόγω μὲν «νὰ ἀπελευθερώση τοὺς Ἁγίους Τόπους», ἔργω δὲ διὰ νὰ ἐγκαταστατήση τὸ κράτος τοῦ Βατικανοῦ. Σήμερον ἡ σκηνωθεσία ἀλλάζει. Ὁ Ποντίφιξ τῆς Ρώμης κομίζει δῶρα: Τὴν εἰρήνην ἐπὶ τῆς γῆς καὶ τὴν Ἑνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν. Δαναὸς ἤ Ἰησουϊτης, Μάγος ἢ Σταυροφόρος, δὲν ἐνδιαφέρει. Ὁ σκοπὸς ἐνδιαφέρει. Τότε οἱ Σελτζουκίδαι Τοῦρκοι ἐξεστράτευσον ὡς κατακτηταί, σήμερον ὡς προστάται «καταπιεζόμενων μειονοτήτων». Τότε ἡ Ὀρθοδοξία, ἐνεφανίζετο συνησπισμένη, ἔναντι τῆς ἐξ Ἀνατολῶν καὶ Δυσμῶν ἐπιθέσεως. Σήμερον ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως σπεύδει πρὸς συνάντησιν τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης, «ὡς πρεσβευτὴς τῆς Τουρκίας» καὶ ἀποκαλεῖ τὸν Ποντίφικα τῆς Ρώμης, «πρῶτον Ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας».
Θὰ πρέπει νὰ ἀναγνωρίσωμεν ὅτι ἡ σκηνοθεσία εἶναι πλήρης. Τοὐλάχιστον τὸ παρασκήνιο, ὥστε νὰ μὴν φαίνωνται, εἰς τὸ βάθος τῆς σκηνῆς οὔτε οἱ στόλοι, οὔτε καὶ νὰ διαγράφωνται μὲ ὡμότητα οἱ σκοποί.
Καὶ εἰς ὅ,τι ἀφορὰ τὸ Κυπριακό, τὸ βάθος τῆς σκηνῆς ἐφωτίσθη.
Τὰ δραματικὰ γεγονότα ποὺ ἔλαβον χώραν εἰς τὴν Μεγαλόνησο ὑπεχρέωσαν καὶ τοὺς ἐπισήμους διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, κλπ.) καὶ τὸν Παγκόσμιο τύπον νὰ δώση, κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ῆττον, ἐνώπιον τῆς διεθνοῦς κοινῆς γνώμης, τὰς λεπτομερείας τῆς κρίσεως καὶ τὴν ὑφὴν τοῦ ράματος. Βέβαια, διὰ λόγους εὐνοἠτους, δὲν ἔχει ὑπογραμμισθῆ ἐπαρκῶς, πόσον ἡ στέσις τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως συνετέλεσεν, ὥστε ἡ Τουρκία τῆς Ἀγκυρας νὰ ἀναστείλη τὰ «δραστήρια» καὶ «ἀποτελεσματικὰ» μέτρα ἐναντίον τῆς Κυπριακῆς δημοκρατίας.
Ἡ συνάντησις ὅμως τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης μὲ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρα, εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ οἱ σκοποί οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκονται διὰ τῆς συναντήσεως αὐτῆς, δὲν ἔχουν ἀκόμη γίνει ἀντικείμενον, ἐνώπιον τῆς Ἑλλαδικῆς καὶ διεθνοῦς κοινῆς γνώμης, βαθυτέρας ἀναλύσεως πρὸ παντὸς οἱ πολιτικοὶ καὶ κοινωνικοὶ σκοποί. Διότι δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγη ὅτι εἰς τὴν γεωγραφικὴν αὐτὴν περιοχὴν τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου τῆς Ἐγγὺς καὶ Μέσης Ἀνατολῆς ὅλαι αἱ πνευματικαὶ ἢ θρησκευτικαὶ κρίσεις ποὺ ἐξεδηλώθησαν διὰ μέου τῶν αἰώνων εἶχον, πολὺ περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην περιοχή, ὡς ὑπόβαθρον πολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ αἴτια, πολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ συμφέροντα. Ἀξίζει συνεπῶς τὸν κόπον νὰ ἐμφανίσωμεν τὸ θέμα.

Συνεχιζεται