ΨΗΦΩ, ΚΛΗΡΟΥ και ΛΑΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ! Γνωρίζεις πῶς ἐγίνετο ἡ ἐκλογὴ τῶν ἐπισκόπων ἐν τῆ ἀρχαία, τῆ Ἀποστολικῆ Ἐκκλησία; Ἀνοίξατε τὴν Καινήν σας Διαθήκην (Πράξ. 1, 15-26 καὶ 6, 1-7) καὶ θὰ ἴδητε, ὅτι κατὰ δημοκρατικὸν τρόπον ἐγίνετο ἡ ἐκλογή. Κλῆρος καὶ λαὸς ἐξέλεγον καὶ κατόπιν ἐγίνετο ἡ χειροτονία ἐκείνου, τὸν ὁποῖον ἐπρότεινεν ὅλη ἡ συνέλευσις τῶν πιστῶν. «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ ὅλης τῆς ἐπαρχίας». Αὐτὴ εἶνε ἡ κανονικὴ θύρα, διὰ τῆς ὁποίας εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν μάνδραν τῶν λογικῶν προβάτων, οἱ ἀληθεῖς ποιμένες, οἱ μεγάλοι Ἱεράρχαι καὶ Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ πολύφωτοι ἀστέρες. Ναί! «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ» ἐξελέγησαν ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὁ Μ. Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς καὶ ὁ Ἱερὸς Αὐγουστῖνος. «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ» ἐκλέγονται καὶ σήμερον οἱ ἐπίσκοποι καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς μαρτυρικῆς Ἑλληνικῆς μεγαλονήσου Κύπρου, ἡ ὁποία, ὅπως καὶ ἄλλαι ὀρθόδοξοι χῶραι, ἀκολουθεῖ μέχρι σήμερον τὸ κανονικόν, τὸ ἀποστολικὸν παράδειγμα τῆς ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων.

Δυστυχῶς εἰς τὴν Πατρίδα μας ἡ ἐκλογὴ τῶν ἐπισκόπων δὲν γίνεται πλέον «ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ». Ἐν ἀγνοία τοῦ λαοῦ, οὐχὶ σπανίως καὶ ἐναντίον τῆς ἐπιθυμίας τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία ἐκφράζεται ζωηρῶς, μία ὀλιγομελὴς Σύνοδος ἐκλέγει ὄχι τὸν εὐλαβέστερον, ὄχι τὸν ἱκανώτερον, ἀλλʼἐκεῖνον ποὺ αὐτὴ καὶ μόνον θέλει καὶ ἔτσι εἰς τὴν ῥάχιν τοῦ δυστυχισμένου λαοῦ φορτώνεται διὰ πολλὰς δεκαετηρίδας ὡς ἐπίσκοπος ὁ εὐνοούμενος ὀλίγων τινῶν μητροπολιτῶν. Ἐὰν ὅμως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας ἐπεκράτει ὁ κανονικὸς τρόπος τῆς ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων, ἐρωτᾶται: πόσοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Μητροπολίτας θὰ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ἀρχιερατικοὺς θρόνους;… Ἀντʼ αὐτῶν θὰ εὑρίσκοντο ἄλλοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξελέγοντο μὲ τὴν πλειοψηφίαν, ἀπʼ εὐθείας ἀπὸ τὸν κλῆρον καὶ λαὸν τῶν ἐπαρχιῶν ποὺ τοὺς ἐγνώρισεν ἐκ τοῦ πλησίον ὡς ἄνδρας παρρησίας, αὐταπαρνήσεως, ἀρετῆς καὶ πίστεως, καὶ οἱ τοιοῦτοι ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ λαοῦ θὰ εἰργάζοντο μὲ ἱερὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ θὰ ἐθυσιάζοντο ὑπέρ τοῦ ποιμνίου.
Σήμερον ὄχι διὰ τῆς θύρας, ἀλλʼ ὡς δεικνύει ἡ ἀπέναντι εἰκών, «ἀλλαχόθεν» εἰσέρχονται εἰς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ οἱ ποιμένες.

Καὶ κατὰ τῆς καταστάσεως αὐτῆς τί πρέπει νὰ γίνη τώρα; Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ἐρωτηθείς ποτε, ἐὰν ὁ λαὸς μιᾶς πόλεως πρέπει νʼ ἀναγνωρίση ἐπίσκοπον ποὺ θὰ ἤρχετο νʼ ἀναλάβη τὴν διοίκησιν τῆς ἐπισκοπῆς, ἀπήντησεν˙ «Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος αὐτὸς ἐξελέγη ἀπὸ τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς ἐπαρχίας, ἐὰν ἐξελέγη ἄνευ ῥαδιουργιῶν, νὰ τὸν ἀναγνωρίσητε. Ἄλλως ΟΧΙ».
ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ! Εἶνε δικαίωμα ἰδικόν σου νὰ ἐκλέγης τὸν ἐπίσκοπον τῆς ἐπαρχίας σου, τὸν ἱερέα τοῦ χωρίου σου, τὸν ἐπίτροπον τῆς Ἐκκλησίας σου. Ὅσοι πιστοὶ μελετᾶτε τὸ παρὸν καὶ πονεῖτε διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅσοι αἰσθάνεσθε ἱερὰν ἀγανάκτησιν διὰ τὴν κατάστασιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας πραγμάτων, ὅσοι ἔχετε ἡρωϊκὸν φρόνημα, ἐγείρατε κῦμα ἐντόνου διαμαρτυρίας, προβάλετε ζωηρῶς τὰ δικαιώματά σας, ζητήσατε τὴν συμμετοχήν σας εἰς τὴν ἐκλογὴν τῶν ποιμένων σας, ἐπιβάλετε τὴν θέλησίν σας. Ἡ εὐνοιοκρατία, ἡ ὁποία φορτώνει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὰ πλέον ἄχρηστα ὑποκείμενα, πρέπει νὰ καταλυθῆ καὶ ὑψωθῆ ἡ σημαία τῶν Πατέρων, ἐπὶ τῆς ὁποίας νὰ εἶνε γεγραμμένον καὶ πάλιν τὸ «ΨΗΦΩ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ». Καὶ τότε ἡ Ἐκκλησία μας ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν ἐκλεκτῶν, ἀρίστων καὶ ποιμένων θὰ γνωρίση ἡμέρας δυνάμεως καὶ δόξης.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ
«Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»

Σημείωσις: Ὅσοι ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, ὁπουδήποτε τῆς ἑλληνικῆς γῆς καὶ ἐὰν κατοικοῦν, συμφωνοῦν μὲ τὰ γραφόμενα τῆς διακηρύξεως αὐτῆς καὶ θέλουν νὰ ἐργασθοῦν καὶ αὐτοὶ διὰ τὴν κατάλυσιν τῆς εὐνοιοκρατίας ἐν τῆ Ἐκκλησία, ἄς γράψπουν εἰς Ὀρθόδοξον Χριστ. Σύλλογον «Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος». Προσωρινὰ Γραφεῖα Χριστοκοπίδου 12 – Ἀθῆναι [ΚΒ].