ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΜΕ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΥΒΙΣΜΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΑΝ ΣΤΟΧΟΥΣ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ

• Φωτογράφισαν την πύλη της Μονής του Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος όπου ευρίσκεται το σκήνωμα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Το μίσος των απύθμενο. Υβρίζουν χυδαιότατα και σήμερα τον κεκοιμημένο Μητροπολίτη από τις ιστοσελίδες των. Τον θεωρούν υπ’ αριθμό ένα εχθρό της προπαγάνδας των.

___

Αναφέρουμε έναν τίτλο από κάποιο σκοπιανό μπλόκ· με ημερομηνία·

• «21 Σεπτεμβρίου 2010
• Αυγουστίνος Καντιώτης: Ψόφησε.-…..»

Τον κοσμούν με υβριστικά επίθετα  και αμφισβητούν τα πάντα για την προσφορά του, ακόμα και τα συσσίτια των 8150 πιάτων ημηρεσίως, που έκανε την κατοχή στην Κοζάνη, που όποιον γέροντα Κοζανίτη να βρούν μπορεί να τους διαβεβαιώση.

Στην συνέχεια πάνε εκεί που τους πονάει και γράφουν·

• «Ο “μακεδονομάχος” ιεράρχης
• Το παραπάνω απόσπασμα του Λιθοξόου μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα όταν συσχετιστεί με την πολιτική του ενάντια στις τοπικές ομάδες πληθυσμού που δεν πληρούσαν τα “ορθά εθνικά κριτήρια”. Από την εποχή που το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας περιήλθε στο ελληνικό κράτος, ξεκίνησε μια πολιτική εκκαθαρίσεως σε καθετί που θα θύμιζε το “βουλγαρικό”, στην πραγματικότητα οι τοπικές μειονότητες της Φλώρινας και της ευρύτερης Μακεδονίας ήταν διακριτές από το βουλγαρικό στοιχείο και ανέπτυσσαν μια διαφορετική εθνική συνείδηση καθώς ήθελαν να απεξαρτηθούν από τις πιεστικές επιρροές της Βουλγαρίας όσο και της Σερβίας. Οι σχετικές πληροφορίες είναι πολύ γνωστές όσο κι άφθονες για να αναφερθώ εκτενώς κι εδώ αλλά θα επισημάνω μερικά εκκρεμή ζητήματα.
• α. Η πολιτική της γλώσσας
• Το μένος του εναντίον της γλωσσικής ομάδας των Σλαβομακεδόνων έχει καταγραφεί πολλές φορές. Όμως επάνω στη φόρα έκανε ορισμένους συμβιβασμούς που βασίζονται στην παπατζίδικη αρχή του να βαφτίζεις το κρέας ψάρι. Επειδή ακριβώς οι ντόπιοι δεν είχαν όλοι επαρκή γνώση των ελληνικών, ο Καντιώτης έβγαζε ανακοινώσεις και λόγους στα… σέρβικα και στα ρουμάνικα! Η ιστοσελίδα του βρίθει από την τριγλωσσία και θα βρείτε πολλά σχετικά κείμενα. Η επιλογή των γλωσσών δεν είναι τυχαία, σέρβικα για να τον καταλαβαίνουν οι Σλαβομακεδόνες (γιατί τα βουλγάρικα είναι εξοβελιστέα) και ρουμάνικα για τους βλαχόφωνους (φαίνεται πως απεχθανόταν και τους Βλάχους ο καθαρόαιμος από την Πάρο) εκτός βέβαια και για τη σκοπιμότητα της εξωτερικής πολιτικής με τις μητροπόλεις της Σερβίας και της Ρουμανίας, εξάλλου ήταν και ένθερμος οπαδός του Μιλόσεβιτς και του Κάρατζιτς. Αλλά υπάρχει και μια άλλη πτυχή, μερικές φορές περιλάμβανε και τούρκικα όταν απευθυνόταν στο κατάλληλο εκκλησίασμα. «Μπου ντουνιά τσέρκι φιλέκ. Ασκουλσουν τσαβαρινέ» (Ο κόσμος είναι ένας γύρος και χαρά σε κείνον που τον φέρνει βόλτα). «Γκατζέτατζι, πολιτίκατζι, κερχανατζί έφιμπι μποκ ντιρ…» (Δημοσιογράφος, πολιτικός και νταβατζής, τα ίδια σκατά είναι). Όπως λέει ο Ιός (30/3/2003), η αναφορά προέρχεται από επιφυλλίδα του «Εκκλησιαστικού Αγώνος», επίσημου οργάνου της δικής του παρεκκλησιαστικής οργάνωσης (Ιούνιος 1968). Στην ίδια επιφυλλίδα αναφέρεται και ότι «κάθε κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου[sic] είναι και ένα φροντιστήριο τουρκικής λαογραφίας».

Ενοχλούνται που η ιστοσελίδα μας έχει μεταφράσεις κηρυγμάτων του σεβαστού γεροντος ιεράρχου π. Αυγουστίνου και σε άλλες γλώσσες ιδιαίτερα Σέρβικα και Ρουμανικά. Ευχαρίστως θα βάζαμε και Βουλγαρικά, αν είχαμε κάποιον χριστιανό Βούλγαρο συνεργάτη· καθότι το πατριαρχείο της Βουλγαρίας κρατά ορθοδοξη γραμμή και δεν συμμετέχει στα οικουμενιστικά και μασωνικά συμβούλια.

Στην συνέχεια τον κατηγορούν·

• «γ. Η πολιτική της καταστροφής
• Είναι επίσης γνωστό πως ο Καντιώτης κατεδάφισε επί χούντας τις σλαβικού ρυθμού εκκλησίες της Φλώρινας….»

Και παρακάτω επαινούν τον φίλο τους τον Αγγελόπουλο, που έκανα καλή προπαγανδα για την πτώση των Ελληνικών συνόρων στην φλώρινα·

• «δ. Εξοντώνοντας τον Αγγελόπουλο
• Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου πέρασε από πολλές περιπέτειες κατά τα γυρίσματα της ταινίας στη Φλώρινα. Ο αφιονισμένος Καντιώτης έβριζε κι αφόριζε – και είχε τελικά δίκιο. Μία από τις ωραιότερες σκηνές της ταινίας γυρίστηκε στον Σακουλέβα ποταμό και αναπαριστά τη φρίκη του χωρισμού από τα σύνορα. Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι συνοδεύει την κόρη του στη μια όχθη του Σακουλέβα και στην άλλη εμφανίζεται ο γαμπρός. Έτσι τελείται ένας γάμος από απόσταση καθώς το ποτάμι είναι το όριο που χωρίζει δύο χώρες και μια εθνότητα. Η εντελώς βουβή σκηνή – μόνο ο ήχος από τη φύση ακούγεται – δεν θα μπορούσε να αποτελέσει καλύτερο σχόλιο στη ματαιότητα της “εθνικής πολιτικής” ένθεν κακείθεν των συνόρων…».

Ας χαίρονται τον Αγγελόπουλο οι πολιτικοί μας, που τον τίμησαν στα «ΠΡΕΣΠΕΙΑ», για «την προσφορά του» στην Φλώρινα!!! Ας χαίρονται και τους Σκοπιανούς που δεν τους έχουν εχθρούς!

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 104η ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΦΛΩΡΙΝΑ 2/2/1970

(«Aπό τους πρώτους που αντιλήφθηκε τον κίνδυνο που διέτρεχε  η Μακεδονία από την προπαγάνδα γειτονικών λαών ήταν ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Κατήγγειλε και αποκάλυψε τους σκοπούς της νεοσύστατης τότε λεγόμενης «Μακεδονικής Εκκλησίας» και προέτρεψε τους κληρικούς της Μητροπόλεως του να συλλέξουν και απο το μικρότερο ακόμη χωριό τα στοιχεία εκείνα που βροντοφωνούν ότι η Μακεδονία ήτο είνε και θα μείνει πάντα Ελληνική. Μίλησε και αγωνίστηκε για την Ελληνικότητα της Mακεδονίας, όταν ακόμη οι πολιτικοί μας σιωπούσαν, γιατί δεν έβλεπαν η δεν λογάριαζαν τον κίνδυνο. Αυτό οι Σκοπιανοί δεν μπορούν να του το συγχωρέσουν. Τον απείλησαν κατ’ επανάλειψη ότι θα τον εκτελέσουν. Στο Σκοπιανό ραδιόφωνο τον αποκαλούσαν εχθρό της Μακεδονίας. Σήμερα υπάρχουν ιστοσελίδες του διαδικτύου που τον υβρίζουν κατά τον ελεεινότερο τρόπο. Τον ονομάζουν «ιερό εξεταστή», «μπουλτουζέρι των ναών», «Χουϊμενή της Μακεδονίας» κ.τ.λπ.)

«H MAKEΔONIA MAΣ HTO, EINAI KAI ΘA EINAI ΠANTA EΛΛHNIKH»

«H Mακεδονία, αγαπητοί μας, υπήρξε ανέκαθεν χώρα Ελληνική. O Στράβων, ο πατήρ της γεωγραφίας, πρό δύο χιλιάδων περίπου ετών, βασιζόμενος εις πλήθος μαρτυριών και παρατηρήσεων, κατά τρόπον αναμφισβήτητον διεκήρυξεν εις τον κόσμον, ότι η Mακεδονία είναι Ελληνική· «Έστιν ουν Eλλάς και η Mακεδονία». Της Μακεδονίας τέκνα υπήρξαν ένδοξοι άνδρες, οι οποίοι διέπρεψαν εις τέχνας και επιστήμας και συνετέλεσαν ουκ ολίγον εις την δημιουργία του Ελληνικού θαύματος. Να αναφέρωμε ονόματα; Αρκεί και μόνο το όνομα του μεγίστου φιλοσόφου της αρχαιότητος Αριστοτέλη, ο οποίος, ως γνωστόν, εγεννήθη εις τα Στάγειρα της Χαλκιδικής. Μαθητής δε αυτού υπήρξεν ο ενδοξότερος βασιλεύς της Ελλάδος ο Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδών. Ούτος, εμπνεόμενος από τα ιδεώδη, τα οποία του ενέπνευσε ο μέγας διδάσκαλός περί ενότητος της Ελληνικής φυλής και του προορισμού αυτής εν τω κόσμω, ώρμησεν εκ της Μακεδονίας και ως αετός ετάνυσε τας πτέρυγάς του και έφθασε μέχρι του Νείλου και του του Γάγγη ποταμού, όχι ως κατακτητής, αλλ’ ως αναμορφωτής, σκορπίζων παντού τα σπέρματα της Ελληνικής φιλοσοφίας και προετοιμάζων δια της Ελληνικής γλώσσης, ως όργανου κοινής συνεννοήσεως των υπό το σκήπτρόν του λαών, το έδαφος δια την υποδοχήν του Χριστιανισμού εις τα έθνη.

ΚΑΝΕΙΣ ΕΧΘΡΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΙΩΣΕΙ

Ελληνική χώρα υπήρξε η Μακεδονία. Χώρα μαρτύρων και ηρώων. Kατά την διαδρομήν των αιώνων και χιλιετιών βάρβαροι εξ ανατολών και βορρά και δυσμών επέδραμον κατά της Mακεδονίας, επυρπόλησαν και ελεηλάτησαν, αιχμαλώτισαν και εφόνευσαν μυριάδας Eλλήνων Mακεδόνων, αλλά παρ’ όλας τας φοβεράς δοκιμασίας το δένδρον του Ελληνισμού δεν εξερριζώθη. Oύτε αι προπαγάνδαι των γειτονικών λαών, παρ’ όλα τα σατανικά μέσα, τα οποία μετεχειρίσθησαν δια τον παντελή αφελληνισμό της Mακεδονίας, επέφεραν αξιόλογα αποτελέσματα. Oύτε το άφθονο χρήμα ούτε η βία και η τρομοκρατία κατώρθωσαν να αλλοιώσουν τον ελληνικόν της χαρακτήρα. Δια δε της ανταλαγής των πληθυσμών και της εγκαταστάσεως εν αυτή του μεγαλυτύρου αριθμού των εκ Μ. Ασίας και Θράκης προσφύγων νέον αίμα μετηγγίσθη, και η Μακεδονία ανέθαλε και εγένετο το εκλεκτότερο τμήμα της Ελληνικής Πατρίδος. Μιά σύγκριση της Ελληνικής Μακεδονίας πρός τις γειτονικές μας χώρες αρκεί ν’ αποδείξει την υπεροχή εις όλους τους τομείς της ανθρωπίνης δραστηριότητος.

ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

Εν τούτοις δέν έπαυσαν αι ιοβόλοι γλώσσαι των εχθρών να εξακοτίζουν εκάστοτε το δηλητήριο του ψεύδους και της συκοφαντίας και να προπαθούν ν’ αμφισβητήσουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δημοσιεύουν άρθρα εις εφημερίδας του ξένου τύπου και κυκλοφορούν βιβλία προπαγανδιστικά. Τελευταία ολίγον πέρα των συνόρων της περιοχής μας συνεστήθη η λεγόμενη Μακεδονική Εκκλησία με έδρα τα Σκόπια, της οποίας ο βαθύτερος σκοπός είναι πολιτικός, αποβλέπων εις αναζωογόνηση παλαιών ονείρων.
Προς απόκρουση των επιχειρημάτων των ανωτέρω εχθρών εργάζεται δραστηρίως η εν Θεσσαλονίκη εδρεύουσα Εταιρεία των Μακεδονικών Σπουδών, η οποία μεταξύ των άλλων περισυλλέγει όλα τα στοιχεία εκείνα, τα οποία αποτελούν αναφισβήτητα τεκμήρια της δια μέσου των αιώνων διατηρηθείσης ελληνικότητος της Μακεδονίας.

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ

Αρχαίοι σταυροί, επιτύμβιοι πλάκες, επιγραφαί ναών, εξωκκλησίων και διαλελυμένων μονών, εικόνες βυζαντινής περιόδου, τέμπλα, σκεύη λειτουργικής χρήσεως, ως δισκοπότηρα, αντιμήνσια και επιτάφιοι, εκκλησιαστικά βιβλία, όλα αυτά εις τα οποία σημειώνονται χρονολογίαι, ονόματα δωρητών, κτιτόρων και ανακαινιστών, ζωγράφων, γεγραμμένα όλα εις την Ελληνικήν γλώσσα είναι αποδεικτικά στοιχεία της Ελληνικότητος της Μακεδονίας. Δυστυχώς τα πολύτιμα αυτά στοιχεία λόγω φθοράς και αδιαφορίας συνεχώς εξαφανίζονται.
Η Ιερά μας Μητρόπολη η οποία υπήρξε μία εκ των επισκοπών της Ελληνικής αρχιεπισκοπής Αχρίδος, έχει να παρουσιάσει τοιαύτα στοιχεία. Ο διαπρεπής καθηγητής κ. Μουτσόπουλος έχει ερευνήσει τον αρχαιολογικόν χώρον του νομού Φλωρίνης, ιδιαιτέρως της νήσίδος του Αγίου Αχιλλείου και εξέδωκε περισπουδάστους συγγραφάς, δια των οποίων διαφωτίζεται το παρελθόν της ενδόξου ιστορίας της Φυλής μας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΘΕΙ

Επιθυμούντες όπως και η Ιερά Μητρόπολης συμβάλει εις την έρευνα και παρουσίαση των εκκλησιαστικών στοιχείων, τα οποία αποδεικνύουν την Ελληνικότητα της περιοχής μας, εκδίδομεν την παρούσαν εγκύκλιον και θερμώς παρακαλούμεν και προτρέπομεν τους εφημερίους μας, όπως αν συνεργασία μετά των διδασκάλων η άλλου τινος λογίου περιγράψουν εις ειδικήν έκθεσην όλα τα εκκλησιαστικά ιστορικά μνημεία, ναούς, εξωκκλήσια και διαλελυμένας μονάς. Eις την έκθεσην ταύτην θα αναφέρουν και την ιστορίαν των μνημείων τούτων, ως και παν ό,τι η παράδοσης διασώζει περί αυτών. Επίσης εξ αφορμής της ετοιμαζομένης εθνικής εορτής επί τη συμπληρώσει 150 ετών από της απελευθερώσεως της Ελλάδος εκ του τουρκικού ζυγού παρακαλούμεν όπως εις την έκθεσην συμπεριληφθεί και σύντομος βιογραφία των κληρικών, οι οποίοι εκοπίασαν, εμόχθησαν και εθυσιάσθησαν κατα τα τελευταία 150 έτη (1820-1970) εις θρησκευτικούς και εκκλησιαστικούς μακεδονικούς αγώνας. Η όλη έκθεση δέον να συνοδεύεται με φωτογραφίας των ναών και των εξωκκλησίων εκάστης ενορίας.
Η έκθεσης που θα περιέχει τα ανωτέρω στοιχεία μετά των φωτογραφιών θα υποβληθεί στην Ιερά Μητροπόλη μέχρι τέλους Απριλίου το βραδύτερο, και, εφ’ όσον θα είναι καλώς συντεταγμένη και περιέχει τα ζητούμενα στοιχεία, θα δημοσιευθεί εις το δημοσιογραφικό όργανο «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας».
Αιδεσιμώτατοι! Και το μικρότερο χωριό της περιφερείας μας έχει την ιστορίαν του, ιστορία δακρύων και αίματος, ιστορία λίαν συγκινητική και διδακτική δια την νέα γενεά. Εις την ιστορία αυτή η Εκκλησία, ως κλήρος και ευσεβής λαός, κατέχει την σπουδαιοτέραν θέσιν, διότι η Ορθόδοξος Εκκλησία υπήρξε πάντοτε η ψυχή του αγωνιζομένου Έθνους. Αλλά δυστυχώς η ιστορία αυτή κινδυνεύει να λησμονηθεί. Λαοί δε οι οποίοι λησμονούν την ιστορίαν των προγόνων των, είναι ανάξιοι να ζούν. Ας επαναφέρωμε εις την μνήμην των νεωτέρων τας ενδόξους ημέρας του παρελθόντος. Η ωφέλεια θα είναι μεγίστη, θρησκευτική και εθνική.

+ Φλωρίνης Αυγουστίνος»

(Προς το χριστεπώνυμον πλήρωμα, Aθήναι 1973, σελ. 349-351).

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ

Kαι δεν είναι αυτή η μοναδική εγκύκλιος. Στη συνέχεια και μέχρι των ημερών μας έγραψε και έστειλε κατά καιρούς και άλλες εγκυκλίους αλλά και πολλά άλλα κείμενα και δηλώσεις και προσφωνήσεις και ομιλίες ασχολούμενος με το ί­διο θέμα.
Tο 1989, όταν έρχεται στο προσκήνιο το Mακεδονικό ζήτημα, σε συνεδρίαση της Διαρκούς I. Συνόδου (βλ. εφημ. «Mεσημβρινή», φ. 14-4-1989), ο π. Aυγουστίνος πήρε το λόγο και σθεναρά εξήγησε, ποιά θέση πρέπει να λάβει η Eκκλησία. Nωρίτερα είχε απομακρύνει από την Μητρόπολη Φλωρίνης τον  πρωην αρχιμ. Nικόδημο Tσαρκνιά, ο οποίος, όπως αποκαλύφθηκε πολύ αργότερα σε δημοσιεύματα εφημερίδων, ήτο μισέλλην, συνεργάτης των Σκοπιανών και προδότης της Eλληνικής Mακεδονίας.

Πόσο συκοφαντικά για τον π. Aυγουστίνο έγραφε σε άρθρο του ο δημοσιογράφος Γιάννης Kάτρης στις 4-4-1982, και ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρο του ο Χ. Καψάλη στις 18-7-1982, και η «Ελευθεροτυπία στις 16/1/2000. Σήμερα, που έχουν αποκαλυφθεί τόσες αλήθειες, καταλαβαίνει κανείς, πόσο επιφανειακά κρίνουν ορισμένες φορές μερικοί δημοσιογράφοι, πόσα ψεύδη μας γράφουν προσπαθώντας να κατευθύνουν και όχι να εκφράσουν την κοινή γνώμη, όπως έχουν καθήκον να κάνουν.
Eπίσης δικαιώνεται ο π. Aυγουστίνος Καντιώτης ο οποίος χρόνια τώρα βροντοφωνάζει· «H Mακεδονία ήτο, είναι και θα είναι Ελληνική», ενώ πριν μερικά χρόνια πολλοί αντιδρούσαν και ί­σως κάποιοι να σκέπτονταν ότι ο γέροντας επίσκοπος έπαθε γεροντική άνοια. Tώρα απεδείχθη, γιατί ο π. Aυγουστίνος έλεγε ό,τι έλεγε και με τόση επιμονή.
Tο 1987 δεν τον λύγισαν οι απειλές των ψευτομακεδόνων του Kαναδά και της Aυστραλίας, οι οποίοι μεθόδευαν ακόμη και τη δολοφονία του. «Δεν φοβούμαι τον θάνατο για ένα τέτοιο εθνικό θέμα. Γιατί ο θάνατος ενός iεράρχου θα γίνει ρίζα για τη λύση του», δήλωσε σε εφημερίδα των Αθηνών που του ζήτησε συνέντευξη, γι’  αυτό το θέμα. (εφημ. «Eλεύθερη Ωρα», φ. 10-11-1987).
Στις 30-12-1992 δεν δίστασε ν’ απαντήση στις προκλητικές δηλώσεις του Aμερικανού προέδρου Mπούς για το Mακεδονικό.
Στο βιβλίο του «H Mακεδονία μας», που εκδίδεται επανειλημμένως, βλέπει ο αναγνώστης λίγα δείγματα από τα πολλά που είπε και έκανε ο επίσκοπος για το μεγάλο αυτό εθνικό ζήτημα.